Ο Σταύρος Σαλαμπασόπουλος για δύο μοναδικές εμφανίσεις τον Μάρτιο στη σκηνή του Faust

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΑΛΑΜΠΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ FAUST


Μετά τις πετυχημένες παραστάσεις του Δεκεμβρίου, ο Σταύρος Σαλαμπασόπουλος επιστρέφει για δύο  ακόμα εμφανίσεις τις Κυριακές 8 και 15 Μαρτίου, στην σκηνή του Faust.
Ο ανατρεπτικός  τενόρος, με ανανεωμένο ρεπερτόριο από τη διεθνή και ελληνική μουσική σκηνή αλλά και δικές του δημιουργίες από την προσεχή δισκογραφική δουλειά του, παρουσιάζει μια ιδιαίτερα φιλόδοξη παράσταση.
Μαζί με πέντε εξαιρετικούς σολίστες, ερμηνεύει παγκόσμιες επιτυχίες από τραγούδια του Presley, Sinatra, Jacqeus Brel, Charles Aznavour, αλλά και αξεπέραστα ελληνικά τραγούδια των Μουζάκη, Πλέσσα, Χατζηνάσιο,Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Μαχαιρίτσα, Μικρούτσικο κ.α.
Δεν γίνεται να λείψουν βέβαια, και οι διάσημες ιταλικές καντσονέτες, μεγάλες «στιγμές» του musical, αλλά και γνωστές άριες από τον «κόσμο» της όπερας που συναντούν ακούσματα των Metallica, του Freddie Mercury και του Sting.

Ένα πρόγραμμα με τραγούδια ιδιαίτερων εκφραστικών και φωνητικών απαιτήσεων, συνθέτουν μια σπάνια μουσική εμπειρία  στην ατμοσφαιρική σκηνή του Faust.

Συντελεστές:
Γιάννης Καφετζόπουλος: πλήκτρα
Κώστας Σμόνος: κιθάρες
Μανώλης Τόμπρος: τύμπανα
Κώστας Κωνσταντίνου: κοντραμπάσο
Μάριος- Ιβάν Παπούλιας: βιολί
Νίκος Τσαούσης: καλλιτεχνική επιμέλεια
Φωτογραφία: Γιούλη Γεωργαντίδου
Αφίσα: Κατερίνα Γκούμα


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Έναρξη: Κυριακή 8 Μαρτίου
Παραστάσεις: 8 και 15 Μαρτίου
Είσοδος: 8€ (χωρίς ποτό)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".