Θεόφιλος Μητρούδης
Η αυτοκρατορία
Η άνοδος και η πτώση από την πίσω πλευρά του φεγγαριού
Επιμέλεια κειμένων: Δημήτρης Δραγώγιας
Επιμέλεια: Νατάσα Κάντζα
Φωτογραφίες εξωφύλλου: Κώστας Ευαγγελίδης
Εκδόσεις IANOS, 2019
ISBN: 978-618-5141-68-4
Σελ. 256
Διαστάσεις: 14.5cm x 21cm
Τιμή: 14.40€
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IANOS το βιβλίο του Θεόφιλου Μητρούδη, με τίτλο Η
Αυτοκρατορία. Η άνοδος και η πτώση
από την πίσω πλευρά του φεγγαριού.
Πρόκειται για μια αυτοβιογραφική αφήγηση, που αναφέρεται στην ιστορία
της ομάδας μπάσκετ του ΑΡΗ, από
το 1984 έως το 1994. Μια δεκαετία κατά τη διάρκεια της οποίας συντελέστηκε τόσο
η δημιουργία όσο και η αρχή της πτώσης της λεγόμενης «Αυτοκρατορίας» του
μπασκετικού Άρη της Θεσσαλονίκης. Τόσο τα γεγονότα που έζησε, οι διάλογοι όσο
και η προφορικότητα της γραφής του Θεόφιλου Μητρούδη, κάνουν την αφήγηση αρκετά
ενδιαφέρουσα, και όχι μόνο για τους οπαδούς της κιτρινόμαυρης ομάδας.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 25
Σεπτεμβρίου στις 19:00, στη Θεσσαλονίκη (Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων «Μ. Αναγνωστάκης» στο Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης) και την
Τετάρτη 2 Οκτωβρίου στις 20:30 στην Αθήνα (Σταδίου 24).
Στην εκδήλωση της Θεσσαλονίκης θα μιλήσουν οι: Κωνσταντίνος Γκιουλέκας (βουλευτής), Σωτήρης Θεολογίδης (δημοσιογράφος-συγγραφέας), Σωτήρης Θεοδωρίδης
(επιχειρηματίας-Ιδρυτής SATO), Χριστόδουλος Οικονομίδης (Πρ.
Δήμαρχος Καλαμαριάς).
Σχολιάζουν οι Χριστόδουλος
Αντωνιάδης, Γιάννης Ιωαννίδης, Γιάννης Μπουτάρης.
Στην
εκδήλωση της Αθήνας θα μιλήσουν οι: Γιάννης Γιαννάκης (πολιτικός
επιστήμων-θεολόγος), Σωτήρης Θεοδωρίδης (επιχειρηματίας-πρόεδρος SATO), Δημήτρης
Καρύδας (δημοσιογράφος-συγγραφέας), Βασίλης Σκουντής
(δημοσιογράφος-συγγραφέας)
Σχολιάζουν
οι: Χριστόδουλος Αντωνιάδης (στέλεχος Τράπεζας Πειραιώς), Γιάννης
Ιωαννίδης (πρ. υπουργός-προπονητής), Γιώργος Λιάννης (πολιτικός), Γιάννης
Μπουτάρης (πρ. δήμαρχος Θεσσαλονίκης)
Την
εκδήλωση στην Θεσσαλονίκη αλλά και στην Αθήνα θα συντονίσει ο
δημοσιογράφος-συγγραφέας Δημήτρης Δραγώγιας.
Για το βιβλίο γράφει
ο ίδιος
«Αγαπητοί αναγνώστες, το βιβλίο αυτό γράφτηκε για τους
παρακάτω λόγους.
Πρώτα από όλα, για να καλύψει τις προσωπικές μου ανάγκες.
Την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας όλα όσα έχω ζήσει τα χρόνια που πέρασαν.
Την ανάγκη να εξωτερικεύσω όλα όσα έχω μέσα μου. Να γίνει το βιβλίο αυτό το
καταφύγιο της ψυχής μου. Να νιώσω όμορφα, όπως νομίζω ότι μου αξίζει. Να γράψω
τις δικές μου αλήθειες. Να κλείσω τις τρύπες της παραπληροφόρησης, η οποία
εξυπηρετεί συμφέροντα τα οποία δεν με αφορούν. Ο δεύτερος λόγος είναι για να
διορθώσω τις γραφές των γεγονότων. Να τα περιγράψω όπως τα έζησα. Όπως
πραγματικά έγιναν. Η απόκρυψη των γεγονότων, ή μέρους αυτών, μπορεί να είναι
θεμιτή. Προφανώς για κάποιους λόγους γίνεται. Η αλλοίωση όμως των πραγματικών
περιστατικών σημαίνει αλλοίωση της Ιστορίας. Αυτό είναι αθέμιτο και ιστορικά
ανέντιμο. Ο τρίτος λόγος βασίζεται σε μια επιθυμία μου: να διαβάσουν το βιβλίο
αυτό όχι μόνο όσοι με σέβονται και με εκτιμούν –αυτούς τους έχω–, αλλά και όσοι
με αμφισβήτησαν. Αυτοί που με έβρισαν και με λοιδόρησαν. Αυτοί που με
κατηγόρησαν στα σαλόνια, στα μπαρ και τα καφενεία. Καθένας που θα καταλάβει
είναι η μεγάλη επιτυχία. Το όφελος.»
Τώρα είναι πια πολύ αργά. Οι φίλοι μου όλοι κοιμήθηκαν.
Στο έργο αυτό έπεσαν οι τίτλοι τέλους. Περάσαμε, όμως, πολύ όμορφα. Το ζήσαμε!
Ωραίες βραδιές, όμορφες μέρες, υπέροχες στιγμές! Σε αυτό το σημείο θέλω να
ευχαριστήσω όλους τους ήρωες που συνέβαλαν σ’ αυτήν την επιτυχία. Επειδή όμως
είναι πολλοί, θα αναφέρω ονομαστικά μόνο τους κυριότερους πρωταγωνιστές: Νίκος
Γκάλης, Παναγιώτης Γιαννάκης, Γιάννης Ιωαννίδης, Ρόι Τάρπλεϊ, Στηβ Γιατζόγλου,
Άτσα Νίκολιτς, Λάζαρος Λέτσιτς, Χρήστος Μιχαηλίδης, Γιάννης Μπουτάρης, Στέργιος
Μπουσβάρος, Ευάγγελος Αντωνίου, Λευτέρης Χατζόπουλος, Σάκης Αδαμόπουλος,
Γιώργος Μπουντοβίνος, Χρήστος Αντωνίου, Αλέξης Τσουμάνης, Ρούντολφ Λέμπαν,
Μιχάλης Κουκουβίνος, Δημήτρης Νοτίδης, Βαγγέλης Τζιαβός, Παύλος Κορκίδης και
αφήνω τελευταίους τον άμεσο συνεργάτη μου Φάνη Ταρνατώρο και έναν πολύ
ξεχωριστό άνθρωπο, που στάθηκε σαν βράχος δίπλα μου, τον Γιώργο Μπρόζο. Να ξέρετε ότι το
ίδιο έργο, με τους ίδιους πρωταγωνιστές, δεν θα επαναληφθεί. Γιατί η ιστορία
δεν επαναλαμβάνεται. Και όταν επαναλαμβάνεται, όπως είπε «ο θείος» Κάρλ Μάρξ,
την πρώτη φορά είναι τραγωδία και την δεύτερη φορά είναι φάρσα. Σας εύχομαι
όμως κάποια στιγμή στο μέλλον, κάποιοι άλλοι πρωταγωνιστές να φτιάξουν ένα
τέτοιο έργο για σας, ακόμη καλύτερο.
Βιογραφικό
Ο Θεόφιλος Μητρούδης γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1953 στη
Θεσσαλονίκη, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε στην Αθήνα, στην ΑΣΟΕΕ, από το 1970
έως το 1974. Επαγγελματικά δραστηριοποιήθηκε καταρχήν στη Β. Ελλάδα, και κυρίως
με τις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων της BMW, της Renault και της Skoda, αλλά και
με την αγορά και εξυγίανση της βιομηχανίας ταπήτων «Πέρσικα». Το 2000
μετακόμισε στην Αθήνα και δημιούργησε μια εταιρία leasing και χρονομισθώσεων
αυτοκινήτων. Η τελευταία του δραστηριότητα ήταν η μελέτη και κατασκευή σπιτιών
για τους Ρομά σε ένα πρόγραμμα με δάνειο εγκεκριμένο από το ελληνικό κράτος.
Επίσης, κατασκεύασε ένα συγκρότημα 46 κατοικιών στη Σκοτίνα Πιερίας.
Η μεγάλη του αγάπη είναι οι τρεις κόρες του, από έναν
γάμο, τον μοναδικό που έκανε στη ζωή του.
Ασχολήθηκε ενεργά με τον Α.Σ. Άρης, κυρίως με
το τμήμα Καλαθοσφαίρισης, το διάστημα 1984-1994, με αποκορύφωμα το διάστημα
1992-1994, οπότε ανέλαβε και την προεδρία.
Link εκδήλωσης Θεσσαλονίκης: https://www.ianos.gr/events/theofilos-mitroudis-i-autokratoria-ekdoseis-ianos.html
Το βιογραφικό μου
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη
στις 23 Νοεμβρίου 1953, στις 08.00 το πρωί. Το ζώδιό μου είναι Τοξότης, με
ωροσκόπο Τοξότη. Έρχεται από την τελευταία μέρα του Σκορπιού. Ο πατέρας μου
ήταν ο Κωνσταντίνος Μητρούδης, που ήρθε από την Πόλη. Η μητέρα μου είναι η Φωτεινή,
κόρη του Θεόφιλου Περπερίδη, ο οποίος ήρθε από την Τραπεζούντα του Πόντου. Μεγάλωσα
στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασα στην Αθήνα. Στην ΑΣΟΕΕ. Από το 1970 έως το 1974. Το
πρωί πήγαινα στα μαθήματα και το βράδυ στις συναυλίες που έδινε ο Πάνος Γαβαλάς
με τη Ρία Κούρτη στο κέντρο «Πανόραμα» στην οδό Αχαρνών. Το 1973 συμμετείχα
στην επανάσταση «των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων
αγωνιζόμενων Ελλήνων», στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Δηλαδή, είμαι ένας από τους
ήρωες του Πολυτεχνείου. Δεν είμαι όμως κομμουνιστής. Ούτε φασίστας είμαι. Ήμουν
και είμαι αναρχικός! Όχι της Αριστεράς, ούτε και της Δεξιάς. Αναρχικός του
Κέντρου είμαι. Ίσως ο μοναδικός.
Το 1974 γύρισα στη
Θεσσαλονίκη και το 1976 παντρεύτηκα τη Νικούλα. Κάναμε μαζί τρία κορίτσια. Τη
Φαίη, την Τόνια και τη Νάντια. Είναι όλες αστέρια και κούκλες. Το 1988 χώρισα
με τη Νικούλα. Από τότε την αγαπώ περισσότερο.
Επαγγελματικά ασχολήθηκα,
καταρχάς, με την οικογενειακή επιχείρηση που ήταν η αντιπροσωπεία της BMW. Το
1976 μαζί με την οικογένεια Καζάζη πήρα και την αντιπροσωπεία της Renault. Το
1978 μαζί με την οικογένεια Βάρβογλη πήρα την αντιπροσωπεία της Skoda. Το 1981
μαζί με την οικογένεια Ρομπόπουλου δημιουργήσαμε τη Renault δυτικής
Θεσσαλονίκης. Είχα και τα ραδιοκασετόφωνα αυτοκινήτων Blaupunkt για όλη την
Ελλάδα. Το 1996 αγοράσαμε μαζί με τον Γιάννη Καζάζη, τον ψηλό, τον αδερφό της
Νόρας, το εργοστάσιο των χαλιών «Πέρσικα», από την οικογένεια Βαλτάρα.
Το έτος 2000, αφού
πούλησα τα πάντα στη Θεσσαλονίκη, έφυγα οικονομικός μετανάστης στην Αθήνα. Εκεί
με συνέταιρο πάλι τον Γιάννη Καζάζη δημιουργήσαμε την εταιρία leasing και
χρονομισθώσεων αυτοκινήτων «Lease Brokers». Το 2004 ξεκίνησα να φτιάχνω σπίτια
για τους Ρομά, χρησιμοποιώντας τα δάνεια με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου
που τους έδινε ο Κώστας Σημίτης. Το 2007, πάλι μαζί με τον Γιάννη Καζάζη, έκανα
έναν οικισμό στη Σκοτίνα Πιερίας. Ίσως το ωραιότερο συγκρότημα της Ελλάδας, με
46 σπίτια.
Το 2010 ο Γιωργάκης
Παπανδρέου μου είπε:
«Σταμάτα να δουλεύεις
άλλο, λεφτά έχουμε».
Στη ζωή μου ξόδεψα πολλά
λεφτά. Λέγεται ότι έφαγα μια περιουσία. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Δύο περιουσίες
έφαγα. Μία τα χρήματα που βρήκα και άλλη μία αυτά που έφτιαξα μόνος μου.
Τώρα δεν έχω χρήματα,
αλλά είμαι πλούσιος. Αλίμονο σ’ αυτούς που έχουν χρήματα, αλλά είναι φτωχοί.
Η υγεία μου είναι
κλονισμένη. Είμαι χάλια, αλλά δόξα τω Θεώ αντέχω, γιατί παίρνω όλα μου τα
φάρμακα και τρώω προσεκτικά. Ο γιατρός μού απαγόρευσε να τρώω μπιτόκ αλά ρους,
φιλετάκια Στρογκανόφ και ρώσικη σαλάτα. Φοβάται μην κλονιστούν οι πολιτικές μου
πεποιθήσεις. Κουράζομαι γρήγορα. Λυπάμαι πολύ τους ανθρώπους, συγκινούμαι
εύκολα και κλαίω. Δεν φοβάμαι τίποτα, μόνο τους βλάκες.
Χόμπι μου ήταν το τένις
και το σκι. Τώρα είναι το τάβλι και η μπιρίμπα. Αυτόν τον καιρό ζω μόνος μου
στη Σκοτίνα και γράφω. Δική μου επιλογή. Αγαπώ πολύ τις γυναίκες, κυρίως αυτές
που πέρασαν από τη ζωή μου, γι’ αυτό δεν έχω πλέον καμία.
ΨΙΘΥΡΟΙ ΨΥΧΗΣ
Πέρασα καλά στη ζωή μου.
Δεν έχω κανένα παράπονο. Τα έζησα όλα. Τα έκανα όλα. Ό,τι μπορεί να φανταστεί ο
νους του ανθρώπου. Εκτός από ομοφυλόφιλος. Δική μου επιλογή ήταν αυτή η άρνηση.
Μπορεί να έκανα λάθος. Δεν θα το μάθουμε ποτέ!
Επισκέφτηκα πολλούς
τόπους, αλλά δεν γύρισα όλο τον κόσμο. Ο λόγος είναι ότι ήμουν ερωτευμένος με
την Ελλάδα. Εάν δεν έχεις γνωρίσει όλη την Ελλάδα, τι να δεις!
Το πεπρωμένο μου με πήγε
ακόμη και στη φυλακή. Για μικρό χρονικό διάστημα, εβδομήντα πέντε ημερών, το
Σεπτέμβριο του 2017. Χωρίς, όμως, να έχω καταδικαστεί για κάποιο αδίκημα. Ήταν
ωραία και πρωτόγνωρη εμπειρία. Το έζησα και αυτό.
Στο τέλος της διαδρομής
τα βήματά μου με οδήγησαν κάτω από τον Όλυμπο, για να γράψω αυτό το βιβλίο.
Ήξερα ότι θα συμβεί αυτό. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Έφτασε η ώρα μόνη της.
Νιώθω να είμαι πλήρης. Δεν στερήθηκα τίποτα. Χαράματα ξύπνησα μερικές φορές,
μόνο για να πάω στο ψάρεμα. Δεν μου λείπει τίποτα και δεν φοβάμαι το θάνατο. Ο
θάνατος είναι αυτός που σε οδηγεί στον κόσμο των αθανάτων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου