ΟΤΑΝ ΚΡΕΜΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ 2ος ΧΡΟΝΟΣ |ΘΈΑΤΡΟ ΑΛΚΜΗΝΗ



«ΟΤΑΝ ΚΡΕΜΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ» 2ος χρόνος
 του Μάνου Τσιλιμίδη


Η Βενετία είναι γυναίκα· δεν είναι πόλη. Μια θεατρίνα που ξεκίνησε πριν από χρόνια το ταξίδι της στο καμιόνι ενός μπουλουκιού. Τώρα ζει μακριά απ' τους θεατές, αλλά απόψε είναι μια παράξενη νύχτα –η νύχτα που αποφάσισε να πρωταγωνιστήσει σε μια διαφορετική παράσταση, χτυπώντας η ίδια το κουδούνι της έναρξης. Βγήκε λοιπόν στη σκηνή, σήκωσε το ακουστικό και τηλεφώνησε. Στην άλλη άκρη της γραμμής ο Ξένος γινόταν ο τυχερός ακροατής της ιστορίας της. Πιο τυχερός κι από εκείνη που την έζησε ή από εκείνους που ευτύχησαν να τη διαβάσουν.   



Κείμενο: Μάνος Τσιλιμίδης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Διαμαντόπουλος
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Σκηνικά – Κοστούμια: Νίκος Κασσαπάκης
Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
Coaching: Έλενα Αγγελοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαίρη Μαμάκου
Επιμέλεια μαλλιών : ΙOANNIS hair & beauty team
Video – Μοντάζ: Αυγερινός Σουλόπουλος
Φωτογραφίες: Απόστολος Δελάλης
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παίζει : Μανώλης Ιωνάς 

Την Παρασκευή 18 & 25 Οκτωβρίου στις 18:30 και από 1η Νοεμβρίου κάθε Παρασκευή στις 21:30 

Διάρκεια Παράστασης: 60΄ χωρίς διάλειμμα 
Τιμές εισιτηρίων: 10€
Σας υπενθυμίζουμε πως κατά την διάρκεια της παράστασης απαγορεύεται η μαγνητοσκόπηση και η λήψη φωτογραφιών

Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 8-12, Κάτω Πετράλωνα
(Στάση Μετρό: Κεραμεικός)
Τηλ. Κρατήσεων: 210 3428650 (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 18:00) / info@theatro.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".