Η Ευτυχία Μητρίτσα μιλάει στο Open Mind

 Η Ευτυχία Μητρίτσα μιλάει στο Open Mind για το νέο της τραγούδι με τίτλο: "Τα αφρικάνικα", την αγάπη της για την μουσική, τα μελλοντικά της σχέδια και διάφορα ακόμη...

 Τι σημαίνει για εσάς μουσική;

Είναι μνήμη, ρίζα, παιχνίδι, παρέα, ελληνικότητα, επαφή, συγκίνηση, έμπνευση, χαρά, αλλά και μοναχικότητα, αναζήτηση, εξέλιξη. Γιατρικό.

  Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας καλλιτέχνες;

Ανακατεμένα όπως μου έρχονται αυθόρμητα στο μυαλό: Τσιτσάνης, Βαμβακάρης, Εσκενάζυ, Γκάτσος, Χατζιδάκις, Ξαρχάκος, Μοσχολιού, Αλεξίου, Ελευθερίου, Ξυδάκης, Παπάζογλου και πἀρα πολλοί άλλοι παλιοί και νεότεροι. 

   Έχετε επιρροές από κάποιον μουσικό;

Η μεγαλύτερη μου επιρροή προέρχεται από τους ανθρώπους που ασυναίσθητα ή και συνειδητά άλλες φορές διαμόρφωσαν τα πρώτα μου ακούσματα και κατεύθυναν με τρόπο βιωματικό την αισθητική μου. Δεν είναι άλλοι από τους γονείς μου, που αν και δεν ήταν μουσικοί, ωστόσο έπαιξαν ιδιαίτερο ρόλο σ᾽ αυτό που είμαι, μέσα από την αγάπη τους για τη μουσική και τα ερεθίσματα που μου πρόσφεραν. Στα μετέπειτα χρόνια βέβαια,  μελετώντας, ”κολλούσα”  ανά εποχή και φάση με διαφορετικούς καλλιτέχνες. Ιδιαίτερα από τα χρόνια του πανεπιστημίου κι ύστερα, άκουσα αρκετή μουσική, αλλά όσο μεγαλώνω αισθάνομαι πως βρίσκω τον εαυτό μου σε ήχους και  ακούσματα που έχουν τη ρίζα τους στην παιδική μου ηλικία.   

  Nέο τραγούδι με τίτλο: «Τα αφρικάνικα». Μιλήστε μου λίγο για αυτό.

Με “Τα Αφρικάνικα” όλα έγιναν από μόνα τους. Η μουσική, που μου γεννήθηκε αυτόματα σχεδόν, διαβάζοντας τους στίχους της Ουρανίας Πατέλλη, η ηρεμία με την οποία δουλέψαμε στο στούντιο με τους υπέροχους μουσικούς και τον Βασίλη Κετεντζόγλου που το ενορχήστρωσε, κατόπιν η συνάντησή μας με τον σκηνοθέτη του βίντεοκλίπ, τον Βαγγέλη Καλαϊτζή, που χωρίς να το ξέρουμε είχε μια ιδιαίτερη αδυναμία στην Αφρική και βέβαια το ταξίδι μας στη Γαύδο, όπου όλα έγιναν μέσα σε ιδανικές συνθήκες, μακριά από οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να μας αποσπάσει από τη συγκέντρωσή μας πάνω σε αυτό που είχαμε να κάνουμε. Ακόμα και κάποια μικρά εμπόδια ή καθυστερήσεις εν τέλει φάνηκε πώς μας έδωσαν καλύτερες “λύσεις” από τις αρχικές ιδέες. Είμαι πολύ χαρούμενη γι᾽ αυτή την εμπειρία, γιατί με “Tα Αφρικάνικα”, αισθάνομαι πως κατάφερα να συγκεντρώσω την ενέργειά μου σε ένα στόχο και να τον υλοποιήσω ως το τέλος, με ήχο και εικόνα, εμπνέοντας κατά κάποιο τρόπο ένα σύνολο ανθρώπων / συνεργατών να μας ακολουθήσουν και γίνουν κι αυτοί πολύτιμο κομμάτι του τραγουδιού μας. Ευχαριστήθηκα πάρα πολύ όλη αυτή τη διαδρομή και χαίρομαι που με το τραγούδι αυτό και τη συνδρομή όλων μας, έβγαλα την πιο ρυθμική, εξωστρεφή και ταξιδιάρικη πλευρά μου προς τα έξω.

   Με ποιον θα θέλατε να συνεργαστείτε και γιατί;

Το Φοίβο Δεληβοριά, τον παρακολουθώ κάθε χρόνο στις παραστάσεις που κάνει, γιατί πολύ απλά περνάω υπέροχα. Θαυμάζω την πορεία του στα χρόνια, τον δυνατό του στίχο και τη  “φροντίδα”- δουλειά που κρύβουν πάντα τα  live του. Είναι ένα πρόσωπο με το οποίο ήθελα πολύ να βρεθώ στην ίδια σκηνή. Μάλιστα όταν κυκλοφόρησε ο πρώτος μου δίσκος o “Μυστικός Προορισμός”, του πήγα το album να το ακούσει, ελπίζοντας πως θα τον… εντυπωσιάσω με το ομότιτλο τραγούδι του δίσκου, γιατί θεωρούσα πως έχει μια ενδιαφέρουσα στιχουργική ιδέα (αφηγείται μια ιστορία αγάπης με απρόβλεπτη κατάληξη σαν αυτές που πιστεύω πως του αρέσουν). Αργότερα ήρθαν κι άλλα τραγούδια κι άλλες κουβέντες που τελικά έγιναν φέτος η αφορμή να συμμετέχω στην καταπληκτική παράσταση-ιδέα που κάνει στην Αθήνα.  Στις 26/9 λοιπόν θα έχω τη χαρά να τραγουδήσω κι εγώ μαζί του στην “Ταράτσα του Φοίβου”.  

  Πως νιώθετε με την επαφή με το κοινό; Τι είναι αυτό που σας συναρπάζει στην επαφή σας με το κοινό;

Την επαφή την επιζητώ και μου λείπει όταν δεν γίνεται με τη συχνότητα που επιθυμώ. Έχει πάντα το στοιχείο της έκπληξης κι αυτό είναι ωραίο, γιατί είναι μια σχέση που δε μπορεί να γίνει δεδομένη. Χρειάζεται πάντα δουλειά, ειλικρίνεια, αγάπη, προετοιμασία και κυρίως ανοιχτή καρδιά για να μπορεί να γίνεται κάθε φορά ”ερωτική”. Αυτό είναι το ζητούμενο, χωρίς να σημαίνει πως είναι εύκολο. Είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας, που το κάνω πρώτα προς τα μέσα και έπειτα προς τα έξω.  

   Πώς ξεκίνησε η επαφή σας με την μουσική;

Από τα τραγούδια που μου έλεγε η μητέρα μου και ό,τι ακούγαμε στο σπίτι και στα ταξίδια.

  Τι είναι αυτό που σας συναρπάζει στην μουσική;

Η ανεξέλεγκτη δύναμη που έχει να επηρεάζει το συναίσθημα και τη σκέψη μου.

Χαρακτηριστικά του εαυτού σας.(αρνητικά-θετικά)

Πιο αντικειμενικά θα σας απαντήσουν όσοι με ξέρουν, οι φίλοι μου ή οι συνεργάτες μου. Νομίζω πάντως πως συχνά τα ίδια χαρακτηριστικά μπορεί άλλες φορές είναι θετικά κι άλλες αρνητικά. Δε λέμε συχνά για τους άλλους πως «το μεγαλύτερο προτέρημά  του είναι και το μεγαλύτερο ελάττωμά του»; Εγώ για τον εαυτό μου θα έλεγα πως είμαι συναισθηματική, τρυφερή, πιστή, απαιτητική, συγκεντρωτική, ανυπόμονη, δυναμική…  

 Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Είμαστε ακόμα στη μέση του καλοκαιριού, οπότε οι συναυλίες μου, κυρίως εκτός Αθήνας, είναι σε εξέλιξη. Από το φθινόπωρο σχεδιάζω νέες εμφανίσεις και την ηχογράφηση ενός ιδιαίτερου album με μια ξεχωριστή θεματική, για το οποίο θα μιλήσουμε ελπίζω ξανά.

    Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

Καλή δύναμη σε όλους, μέσα σ᾽ αυτό το καλοκαίρι που όλοι έμμεσα και άμεσα δοκιμαζόμαστε. Εύχομαι όλοι να  μπορέσουμε να βγούμε πιο δυνατοί και αλληλέγγυοι. Να μη χάσουμε την πίστη μας στο όνειρο.

Tης Αλεξίας Βλάρα, 6/8/2018