WHISTLE project // το ΣΦΥΡΙΓΜΑ





__________________________________________________-


Το σινεμά ήταν πάντα μια "συνεργατική" τέχνη. Τα εισαγωγικά διότι ναι μεν πολλές τέχνες μαζί συνεργάζονται για το τελικό αποτέλεσμα (φωτογραφία, performance, illustration, οπτικά εφέ, σκηνογραφία, σχεδιασμός εικόνων, μάσκες και προσθετικά, μουσική), όλες όμως πάντα στην υπηρεσία του προσωπικού οράματος κάθε σκηνοθέτη. Τι θα γινόταν όμως εάν συνέβαινε το αντίθετο? Τι θα γινόταν εάν όλες αυτές οι τέχνες είχαν να πουν με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο κάτι, για την ιστορία μιας ταινίας χωρίς αυστηρούς περιορισμούς, διαμορφώνοντας έτσι κάτι άλλο? Μια ιστορία που εξελίσσεται στο χώρο και τον χρόνο και την τελική μορφή της καθορίζει κάθε θεατής διαφορετικά σύμφωνα με την προσωπική του εμπειρία?

Διάβασε για την ιδέα στον παρακάτω σύνδεσμο και γίνε και εσύ αρωγός της προσπάθειας!

Σε ευχαριστώ θερμά
Θανάσης Πρωτάτος
Σκηνοθέτης





Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ακούσαμε και προτείνουμε: «Εκ Βαθέων»: Ένα άλμπουμ-κατάδυση στην ουσία του ελληνικού τραγουδιού

Εικόνα
Η Σαββέρια Μαργιολά και ο Παντελής Κυραμαργιός επί σκηνής, μέσα σε μια ατμόσφαιρα φορτισμένη από ήχους και λέξεις που «ανασαίνουν» με κάθε στίχο. Σε μια εποχή κατά την οποία η μουσική κατανάλωση κατακερματίζεται σε playlists, βιαστικά scrolls και μεμονωμένα singles, ο νέος δίσκος του Παντελή Κυραμαργιού με τίτλο «Εκ Βαθέων» , σε ερμηνεία της Σαββέριας Μαργιολά , έρχεται να υπενθυμίσει την αξία του ολοκληρωμένου μουσικού έργου. Η παρουσίασή του πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 8 Απριλίου στον Σταυρό του Νότου Plus και λειτούργησε όχι απλώς ως συναυλία, αλλά ως σκηνική εμπειρία υψηλής αισθητικής, με αφηγηματική συνοχή, ερμηνευτική ένταση και ιδιαίτερο συναισθηματικό βάθος.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: Troilus and Cressida

Εικόνα
  Μια παράσταση γεμάτη ενέργεια, που κάνει τον Σαίξπηρ ζωντανό και άμεσο. Το «Troilus and Cressida» στο Θέατρο του NO δεν είναι μια συνηθισμένη θεατρική εμπειρία. Οι ηθοποιοί κινούνται ανάμεσα στο κοινό, η δράση ξετυλίγεται γύρω σου, και ο διαχωρισμός σκηνής-θεατών εξαφανίζεται. Η ιστορία του Τρωικού Πολέμου παρουσιάζεται μέσα από την αγάπη του Τρωίλου και της Κρεσίντας, αλλά τίποτα δεν είναι ρομαντικό ή ηρωικό. Ο πόλεμος μοιάζει χαοτικός, οι ήρωες είναι γεμάτοι αδυναμίες και η προδοσία είναι παντού. Η παράσταση είναι έξυπνα προσαρμοσμένη για πέντε ηθοποιούς, που αλλάζουν ρόλους με μαεστρία. Η διαδραστικότητα είναι ένα από τα δυνατά σημεία, αφού το κοινό μπορεί να διαλέξει πλευρα, Έλληνες ή Τρώες, και κάποιοι μπορούν ακόμη και να συμμετέχουν. Ο σκηνοθέτης διατηρεί την ουσία του Σαίξπηρ αλλά του δίνει νέα μορφή, κάνοντάς τον πιο προσιτό και ζωντανό. Μια δυνατή και πρωτότυπη παράσταση που αξίζει να τη ζήσεις!
Read more »

Ρενάτα Ντελία: "Πιστεύω πως όλοι μας θέλουμε να είμαστε ξεχωριστοί, μοναδικοί, ίσως γιατί αυτό θα μας έκανε αναντικατάστατους μέσα στην περατότητα μας".

Εικόνα
Η Ρενάτα Ντελία μάς συστήνεται μέσα από το βιβλίο της Μπρος Εγώ και Πίσω Έρωτας , μια αφήγηση γεμάτη συναισθήματα, αυτογνωσία και ανατροπές. Με τη χαρακτηριστική της γραφή, υφαίνει μια ιστορία που ισορροπεί ανάμεσα στην προσωπική αναζήτηση και την ερωτική εμπειρία, αγγίζοντας τις λεπτές χορδές της ανθρώπινης ψυχής. Στη σημερινή μας συνέντευξη, μιλάμε μαζί της για την έμπνευση πίσω από το βιβλίο, τις θεματικές που το διατρέχουν και το πώς η ίδια αντιλαμβάνεται την αγάπη, τον έρωτα και την αυτογνωσία. Ένα ταξίδι μέσα από τις σελίδες της, που ίσως μας κάνει να αναρωτηθούμε: τελικά, ποια είναι η σωστή κατεύθυνση στην πορεία της καρδιάς; Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας για το βιβλίο μου Μπρος Εγώ και Πίσω Έρωτας και για τις πολύ εύστοχες και καίριες ερωτήσεις σας. Θα μπορούσα να γράψω σελίδες για κάθε μία από αυτές γιατί, όπως η Ειρήνη, είμαι και εγώ υπεραναλυτική, αλλά προσπάθησα να απαντήσω όσο πιο συνοπτικά και στοχευμένα μπορώ.  Προσοχή γιατί υπάρχουν μερικά σημεί...
Read more »

Χρήστος Μιχάλαρος: "Καύσιμο για τη ζωή και τη γραφή, στη δική μου περίπτωση, είναι οι άνθρωποι".

Εικόνα
Υπάρχουν λόγια που γράφονται με την πρόθεση να φτάσουν κάπου, σε κάποιον. Κι όμως, για λόγους αδιευκρίνιστους ή απολύτως σαφείς, παραμένουν μετέωρα, ανεπίδοτα—σαν γράμματα που δεν ταίριαξαν ποτέ με τον κατάλληλο παραλήπτη ή τη σωστή στιγμή. Αυτή την εύθραυστη ζώνη του ανείπωτου, του μισοειπωμένου και του βαθιά βιωμένου έρχεται να φωτίσει ο Χρήστος Μιχάλαρος με τη νέα του ποιητική συλλογή Ανεπίδοτα . Μέσα από λόγο λιτό, αλλά πυκνό σε νόημα και συγκίνηση, ο ποιητής χαρτογραφεί τη διαδρομή μεταξύ προσωπικού και συλλογικού βιώματος, αποκαλύπτοντας πτυχές της ανθρώπινης σχέσης, της μνήμης και της σιωπής. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Χρήστος Μιχάλαρος μιλά με ειλικρίνεια και στοχασμό για τα ποιήματα που κάποτε γράφτηκαν για κάποιον, μα τώρα ανήκουν σε όλους· για τις λέξεις που ίσως δεν ειπώθηκαν ποτέ, αλλά βρήκαν τη θέση τους σε ένα βιβλίο που λειτουργεί σαν μια ανοιχτή επιστολή προς την εμπειρία, τον πόνο και –τελικά– την ίδια την αλήθεια. Ο τίτλος Ανεπίδοτα υποδηλώνει λόγια που δεν ...
Read more »

Η σιωπή της ψυχής και το αποτύπωμα του τραύματος: Συναντώντας την ομάδα του έργου Έρημος

Εικόνα
Πώς αποδίδεται επί σκηνής η εγκατάλειψη; Πώς γίνεται η πληγή μιας γενιάς να φωτίσει τις σκιές της επόμενης; Το θεατρικό έργο Έρημος δεν φοβάται να κοιτάξει κατάματα την καρδιά του διαγενεακού τραύματος, της απώλειας, της εσωτερικής ερήμωσης. Μέσα από μια πολυφωνική αφήγηση, η ιστορία μιας νεαρής μητέρας που εγκαταλείπει το παιδί και τη ζωή της, ξετυλίγεται ως ένας σπαρακτικός εσωτερικός μονόλογος. Η εγκατάλειψη εδώ δεν είναι καταδίκη· είναι κραυγή. Μιλήσαμε με τους συντελεστές του έργου — τον Γιάννη, την Έλενα, τη Ζωή, τη Σοφία και τη Φωτεινή — για τη σκηνική προσέγγιση τόσο ευαίσθητων και υπαρξιακών θεμάτων, για την εσωτερική διαδρομή της ηρωίδας, για τη δύναμη της μητρότητας και για τον συμβολισμό της ερήμου ως τοπίο ψυχής και μεταμόρφωσης. Το έργο "Έρημος" πραγματεύεται το διαγενεακό τραύμα και την εγκατάλειψη. Πώς προσεγγίσατε ένα τόσο ευαίσθητο και υπαρξιακό θέμα επί σκηνής;
Read more »