Ο Καναδάς είναι ένα συναίσθημα που δε μοιάζει με καλοκαίρι σε ελληνικό νησί.

Μια παράσταση με τρεις ηθοποιούς που εμπνέεται από

ένα διήγημα της Άλις Μονρό,

ένα ποίημα του Γουίλιαμ Γουέρντσγουερθ,

ένα τραγούδι των Μπητλς,

ένα σκίτσο του Πικάσο.

Η Μαριτίνα Πάσσαρη εμπνέεται από τον κόσμο της Καναδής συγγραφέως Άλις Μονρό που πρόσφατα πήρε το Νόμπελ λογοτεχνίας, και φέρνει στη σκηνή μια παράσταση, σε δική της σύνθεση και δραματουργία με πρωταγωνιστές δυο νέους ταλαντούχους ηθοποιούς τον Τάσο Κορκό του επιτυχημένου μονολόγου Ταπ Άουτ του Αντρέα Φλουράκη, και τη Μαριλένα Γερμανού του “κοριτσίστικου" Περιμένοντας τον Γκοντό, που παίζεται δυο χρόνια και επαναλαμβάνεται και φέτος στο θέατρο Skrow. Το ρόλο της μεγαλύτερης γυναίκας και αφηγήτριας της ιστορίας κρατάει η ίδια η σκηνοθέτης.

“Υπάρχουν σχέδια με σκληρό πυρήνα που μπορείς να τα περιγράψεις με μια λέξη και άλλα πιο μαλακά και απρόβλεπτα. Αυτά είνα που μου αρέσουν", υποστηρίζει η Μαριτίνα Πασσαρη. " Όταν πριν από μερικά χρόνια διάβασα για πρώτη φορά διηγήματα της Άλις Μoνρό, αγόρασα όσα βιβλία της βρήκα στα βιβλιοπωλεία. Με ενθουσίασε η ευαίσθητη και συγχρόνως σκληρή ματιά της στο γυναικείο σύμπαν, με εντυπωσίασε που μια γυναίκα συγγραφέας αγαπάει τις γυναίκες όσο και τους άνδρες, που έχει κατανόηση, χιούμορ και σοφία στον τρόπο που χειρίζεται την ανθρώπινη φύση. Άρχισα να φαντάζομαι τα πρόσωπά της επί σκηνής. Ή μήπως καλύτερα στην οθόνη; Είδα την περσινή Χουλιέτα του Αλμοδόβαρ, έμαθα πώς ανέβηκαν στη σκηνή σε διάφορα μέρη του κόσμου τα γραπτά της: με μεγάλη πιστότητα και σεβασμό.

Ο δικός μας Καναδάς είναι διαφορετικός, εμπνέεται μεν από ένα διήγημα αλλά δε μένει πιστός στο γράμμα, όσο στο πνεύμα της συγγραφέως. Ανοίγεται στην ποίηση, τη μουσική αλλά και τη ζωγραφική, σε τραγούδια, ποιήματα και εικόνες που πιστεύουμε ότι συνομιλούν με την ιστορία.

Η αφετηρία είναι απλή. Μια συναισθηματικη σχέση ανάμεσα σε μια γυναίκα, που έχασε πρόσφατα τον άντρα της κι επιστρέφει στον Καναδά από ένα παρηγορητικό ταξίδι στην Ελλάδα, και σε μια κοπέλα πιο φτωχή, λιγότερο μορφωμένη που έχει προβλήματα με το φίλο της. Το θέμα: η φιλία και ο έρωτας. Το ερώτημα: ελευθερία ή ευτυχία;

Μια παράσταση σχέσεων, αντιθέσεων ανάμεσα στις γενιές και τα φύλα, με το σασπένς των συναισθημάτων, μυστικά, ψέμματα και συγκίνηση. "

Σύλληψη- δραματουργία -σκηνοθεσία: Μαριτίνα Πάσσαρη

σκηνικά- κοστούμια: Ολυμπία Σιδερίδου

επιμέλεια μουσικής και ήχων: Νίκος Σαββάτης

Πρωτότυπο μουσικό θέμα: Στάθης Ιωάννου

Φωτισμοί: Αργύρης Θέος

βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Κόκου

Παίζουν:

Μαριλένα Γερμανού

Τάσος Κορκός

Μαριτίνα Πάσσαρη

Παραγωγή Red Moonlight Productions

Προγραμματισμένη πρεμιέρα

Δευτέρα 5 Μαρτίου

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9μμ, στο θέατρο ΜΠΙΠ, Κυκλάδων και Αγίου Μελετίου 25.

Στη φωτογραφία η Μαριτίνα Πάσσαρη και η Μαριλένα Γερμανού από μια παλιότερη συνεργασία τους στη βραβευμένη μικρού μήκους ταινία ΤΙ ΩΡΑ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου. Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης. Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης. Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play. From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century. At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

«Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις, προσπαθεί μονίμως να υπερβεί τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.

Open Mind

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου