«Σήμερα ξύπνησα παιδί» στο Faust


«Σήμερα ξύπνησα παιδί»
Έναρξη παράστασης 10 Ιανουαρίου

Ένα παιδί έρχεται στον κόσμο. Ο νονός ζητά από την μητέρα του να κάνει μία και μόνο ευχή για τον γιο της κι αυτός θα την πραγματοποιήσει. Η ευχή γίνεται πραγματικότητα. Το παιδί μεγαλώνει κι όλοι οι δρόμοι του ανοίγονται χωρίς καμία προσπάθεια. Μπορεί όμως να ενηλικιωθεί κανείς χωρίς να συναντήσει κανένα εμπόδιο; Μια παράσταση εμπνευσμένη από τη ζωή και το έργο του Έρμαν Έσσε


Ο νομπελίστας συγγραφέας, στην προσπάθειά του να ανακαλύψει το νόημα της ζωής, αμφισβητεί, συγκρούεται και τελικά ερμηνεύει αλλιώς την πραγματικότητα. Πού βρίσκεται η ευτυχία; Στο φως ή το σκοτάδι; Στο καλό ή το κακό; Στον έρωτα ή τον θάνατο; Ο δρόμος για την ευτυχία δεν είναι μόνο ένας, αφού, όπως χαρακτηριστικά έχει πει και ο ίδιος ο συγγραφέας, "ό, τι για έναν άνθρωπο είναι θησαυρός, στον άλλον ηχεί σαν τρέλα".

Συντελεστές :Δανάη Καρρά, Κύρα Καρυτινού, Φιλίππα Σκούρτη, Αλεξία Στολιδάκη. 
Σκηνοθεσία : Ομάδα Αντιστροφή
Σκηνοθετική επιμέλεια :Κωνσταντίνος Μουταφτσής
Πρωτότυπη μουσικη: Αθήνα Ξανθάκου
Φωτογράφος: Σωτηρία Ψαρου 
Διάρκεια παράστασης 90’χωρίς διάλειμμα

Έναρξη 10 Ιανουαρίου
Τελευταία παράσταση 1η Μαρτίου
Είδος: Σκηνική σύνθεση
Διάρκεια παράστασης σε λεπτά με η χωρίς διάλειμμα
Τιμές εισιτηρίων :κανονικό 10€ & μειωμένο 5€( φοιτητές , ΑΜΕΑ, άνεργοι
Μέρες & ώρες παραστάσεων : Κάθε Τετάρτη & Πέμπτη στις 21:00

Προπώληση : viva
Faust |Καλαμιώτου 11| Αθήνα 105 60 |21 0323 4095




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Γρηγόρης Παντελόγλου: "Ήρθε η ώρα μιας κοινωνίας των πολιτών που να ζητάει τον λόγο για το πώς χειρίζονται την εξουσία τους οι κυβερνώντες".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".