«Μένουμε σπίτι» με τον Πολιτισμό





50.000 χρήστες – θεατές από 40 χώρες παρακολούθησαν διαδικτυακά σε πραγματικό θεατρικό χρόνο τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, κατά τον πρώτο κύκλο της πρωτοβουλίας «Μένουμε σπίτι με τον πολιτισμό» (την Παρασκευή 3, το Σάββατο 4 και την Κυριακή, 5 Απριλίου).

Το πρόγραμμα για την τρέχουσα εβδομάδα διαμορφώνεται ως εξής:
Eπαναλαμβάνονται οι προβολές των παρακάτω παραστάσεων:
Μακμπέθ, του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, μια συμπαραγωγή με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη
Παρασκευή 10/4, στις 21:00
Hotel Éternité, του Γιάννη Καλαβριανού, σε σκηνοθεσία του ίδιου
Κυριακή 11/4, στις 21:00
Χίλιες και μία ιστορίες, (για παιδιά από 5 χρόνων) του Μάικ Κέννυ, σε σκηνοθεσία Βάσιας Ατταριάν και Μυρτώς Μακρίδη
Σάββατο 12/4 στις 17:00  & Κυριακή 12/4 στις 12:00

Νέα διαδικτυακή δράση από το Εθνικό Θέατρο
Αυτή την εβδομάδα προστίθεται και μια ακόμη παράσταση, το έργο Συρανό ντε Μπερζεράκ του Εντμόν Ροστάν, που παρουσιάστηκε σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου κατά τη θεατρική περίοδο 2010-2011. Η παράσταση θα είναι διαθέσιμη για 24 ώρες, από τις 13:00 το μεσημέρι του Σαββάτου, 11 Απριλίου, έως και την ίδια ώρα της Κυριακής, 12 Απριλίου.

Οι παράπανω παραστάσεις θα προβληθούν στο www.n-t.gr και στο www.culture.gr.

Σημείωση – 3η εθελοντική αιμοδοσία: το Εθνικό Θέατρο, σε ένδειξη ευγνομωσύνης και ως συμβολικό αντιστάθμισμα της προσφοράς τους, διαθέτει στους εθελοντές αιμοδότες που θα προσέλθουν τη Μ. Τρίτη και Μ. Τετάρτη, μία διπλή πρόσκληση για την ερχόμενη χειμερινή θεατρική περίοδο για μία παράσταση της επιλογής τους.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".