Το Θέατρο Σταθμός τιμά τη μνήμη της ‘Αλκης Ζέη ανήμερα την Πρωτομαγιά.




Mετά την προβολή της παράστασης «Φυλές» της Νίνα Ρέιν σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, και των έργων «Αυτόςδα με τουςπρργιά που παρουσιαστη παρουσιαστηα               Κ.Α
ΙΣΜΟΣ ΕΞΟΔΩΝ ΚΑΙ ΕΣΟΔΩΝ ΘΕΑΤΡΟΥ
 και το παντελόνι του» του Ιάκωβου Καμαπανέλλη, «Ο ουρανός κατακόκκινος» και «Ο ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη - που παρακολούθησαν συνολικά πάνω από 60.000 θεατές - το Θέατρο Σταθμός συνεχίζει τις online μεταδόσεις με μια ξεχωριστή εκδήλωση.


Τα τελευταία τρία χρόνια σημαντικοί άνθρωποι των γραμμάτων και των Τεχνών (Σπύρος Βραχωρίτης, Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ, Κική Δημουλά, Μάνος Ελευθερίου, Ζυράννα Ζατέλη, Άλκη Ζέη, Ξένια Καλογεροπούλου, Βασίλης Παπαβασιλείου, Ρούλα Πατεράκη, Φωτεινή Τσαλίκογλου κ.α) φιλοξενήθηκαν στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός σε μια ξεχωριστή σειρά δράσεων και εκδηλώσεων που επιμελήθηκαν ο Θανάση Νιάρχος και ο Μάνος Καρατζογιάννης.

Ανήμερα την Πρωτομαγιά το Θέατρο Σταθμός τιμά τη μνήμη της Άλκης Ζέη δίνοντας τη δυνατότητα στους φίλους του θεάτρου να παρακολουθήσουν για όλο τον Μάη, στην ιστοσελίδα του stathmostheatro.gr /online παραστάσεις, μαγνητοσκοπημένη την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη σκηνή του στις 13 Δεκεμβρίου 2017.

Η Άλκη Ζέη, καλεσμένη του Θεάτρου Σταθμός, μίλησε για τη μυθιστορηματική της ζωή, τους δύσκολους αλλά γενναίους αγώνες της και κυρίως για την πολύχρονη φιλία της με την Ζωρζ Σαρή. Στο τέλος μάλιστα της εκδήλωσης η αγαπημένη πεζογράφος διάβασε επιλεγμένα αποσπάσματα από βιβλία της ομότεχνής της Ζωρζ Σαρή.

Η μαγνητοσκόπηση της εκδήλωσης, ιδανική και για τους μικρούς μας φίλους, έγινε από τον Δημήτρη Ασημάκη.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".