Η Αμέλια Ελευθεριάδου μιλάει στο Οpen Mind για την παράσταση "Σαν Θεός"

Η Αμέλια Ελευθεριάδου η οποία σκηνοθετεί και έχει γράψει και το κείμενο της παράστασης "Σαν Θεός" μιλάει στο Open Mind για την παράσταση που θα μας παρουσιάσει στα πλαίσια του Φεστιβάλ νέων θεατρικών ομάδων για ένατη χρονιά στο Θέατρο Επί Κολωνώ, τα μελλοντικά σχέδια και διάφορα ακόμα...


Φεστιβάλ νέων θεατρικών ομάδων για ένατη χρονιά στο Θέατρο Επί Κολωνώ. Πως αποφασίσετε να συμμετέχετε ;

Το Φεστιβάλ Off - Off Athens που διοργανώνει τα τελευταία χρόνια το θέατρο Επί Κολωνώ
είναι ένα σημαντικό εγχείρημα δραστηριοποίησης των νέων καλλιτεχνών, για να βρούν ένα
χώρο να εκφράσουν και να δραματοποιήσουν τις Ιδέες τους. Τα τελευταία δύο χρόνια έχω
παρακολουθήσει κάποιες παραστάσεις στα πλαίσια του φεστιβάλ που ήταν αξιόλογες δουλειές και χάρη στο φεστιβάλ προβλήθηκαν και συνεχίστηκαν να παίζονται σε διάφορα θέατρα, δίνοντας δουλειά και βήμα σε νέους ανθρώπους με όνειρα και ανησυχίες.

Αυτό ήταν ένα κίνητρο για να συμμετάσχει η ομάδα μας'' Hamlet Machine΄΄ στο φετινό φεστιβάλ παρουσιάζοντας ένα μέρος της δουλειάς μας και προσδοκώντας την καρποφορία των προσπαθειών μας μέσω της ολοκλήρωσης της παράστασης μας σε ένα στεγασμένο χώρο με παρόμοια αισθητική με την δική μας.

 Τι θα μας παρουσιάσετε ;

 Το έργο μας  '' Σαν Θεός'' έχει γραφεί ειδικά για το φεστιβάλ (Αμέλια Ελευθεριάδου).

 Πλαισιώνεται από πρωτότυπη μουσική ειδικά διαμορφωμένη και σχεδιασμένη για την παράσταση. Έχοντας ο μουσικός μας (Δημήτρης Δημάκης) μελοποιήσει τμήματα του έργου και δημιουργώντας μια σκοτεινή ατμόσφαιρα που κυμαίνεται στο μαύρο και το βαθύ κόκκινο. Κάτι που έρχεται σε πλήρη αντιστοιχία με τις εικόνες της σκηνοθεσίας της.

Κυρίαρχο στοιχείο η διαμάχη μεταξύ των δύο βασικών ηρώων
του έργου που ο καθένας τους αντιπροσωπεύει μια νέα τάξη πραγμάτων.
               
      Διόνυσος - Ιησούς # Πενθέας - Ιούδας.

Το έργο έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα και υπαρξιακό περιεχόμενο.
Θέτει τον άνθρωπο αντιμέτωπο με την ιστορική πορεία που έχουν θέσει
 στο χωροχρόνο οι Μεσσίες ανά τους αιώνες.

 Είτε ο καθείς από αυτούς λέγεται Διόνυσος ,Ιησούς είτε άγνωστος Θεός είτε Άνθρωπος.
Όλα τα σύμβολα χάνουν το χρώμα τους και παύουν να έχουν την ισχύ και την ιδεοληπτική τους ομόκεντρο δύναμη.

Αν και η δομή του θυμίζει  αρχαία τραγωδία ( έχοντας Πρόλογο - Πάροδο - Επεισόδια-
Στάσιμα / κομμούς  - Έξοδο ) ,ανήκει στο θέατρο της αποδόμησης, εξαιτίας του περιεχομένου του, του ύφους και της αισθητικής του.

 Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε στον θεατή μέσα από την παράστασή σας ;

 Στην παράστασή μας ο θεατής καλείται σε μια προσωπική στιχομυθία με τα ερωτήματα που θέτει το έργο. Από πού προερχόμαστε; Που πηγαίνουμε;
Σε μια εποχή που ο καθείς ευαγγελίζεται ό,τι δηλώνει ,που οι Μεσσίες της προγονοπληξίας μας και του σύγχρονου γίγνεσθαι σαν βλέννα έχουν εξαπλωθεί στην θρησκεία, στην πολιτική, στην τέχνη καλούμαστε να αναπτύξουμε πνευματικά αντισώματα.(!)
Όλα συμπυκνώνονται στην βασική Ιδέα του έργου, που  - δηλώνει - και την αναγκαιότητα
της χρήσης της.'' Εγώ πιστεύω στον άνθρωπο ''.
 Ο άνθρωπος γεννημένος για το μεγαλύτερο καλό και κακό συνάμα.
Ο άνθρωπος είναι δημιούργημα του Θεού ή ο Θεός του ανθρώπου ;

 Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

Το μήνυμα μας στους αναγνώστες είναι '' πίστη στον άνθρωπο''.
Καθημερινά ο άνθρωπος παλεύει με τους δαίμονες του, δηλαδή τους Θεούς του.
Εγώ πιστεύω στον άνθρωπο και θαρρώ ότι η εξέλιξη του θα καρπίσει,
όταν αποδεχτεί τους δαίμονες του και τους αγκαλιάσει.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια ;

 Ελπίζουμε να εδραιωθούμε στην συνείδηση του θεατρικού κοινού προβάλλοντας
το προσωπικό μας στοιχείο, την αλήθεια, την ταυτότητά μας και να προχωρήσουμε
την έρευνα μας στο θέατρο χωρίς ιδεοληψίες και δογματισμούς αλλά με ζητούμενο πάντα μια σκηνική πραγματικότητα.

Της Αλεξίας Βλάρα, 28/5/2017