Είδαμε και προτείνουμε: Ορέστεια του Στρίντμπεργκ

 


Η «Ορέστεια του Στρίντμπεργκ» της Λένας Κιτσοπούλου είναι μια παράσταση που μοιάζει με θεατρικό roller coaster – μια ξέφρενη βουτιά στον παραλογισμό, την ένταση και τη σκοτεινή πλευρά του έρωτα και της ανθρώπινης σχέσης. Εμπνευσμένη από τα έργα του Στρίντμπεργκ (Ο Χορός του Θανάτου, Οι Δανειστές, Η Πιο Δυνατή), η Κιτσοπούλου παίρνει τον θεατρικό τους πυρήνα, τον διαλύει και τον ξανασυνθέτει με έναν μοναδικό τρόπο: ένα μείγμα μαύρου χιούμορ, τραγικής ειρωνείας και σουρεαλιστικών στιγμών που διασκεδάζουν όσο και προβληματίζουν. 


Οι πέντε ηθοποιοί, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Χρήστος Σαπουντζής, Χρήστος Μαλάκης, Μαρία Μοσχούρη και Γιάννης Μπαριτάκης, λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένη μηχανή που ξεχειλίζει ένταση. Με αφοπλιστική φυσικότητα, καταφέρνουν να μετατρέψουν κάθε σκηνή σε μια αρένα συναισθημάτων, όπου έρωτας και μίσος δίνουν μάχη μέχρις εσχάτων. Η Ρουμελιώτη εντυπωσιάζει με την ευαισθησία της, ενώ ο Σαπουντζής φέρνει μια ωμή δύναμη που καθηλώνει. Μαζί τους, ο Μαλάκης και η Μοσχούρη δίνουν ένα ρυθμό που ακροβατεί μεταξύ έντασης και κωμικής αποφόρτισης, ενώ ο Μπαριτάκης είναι ο ανατρεπτικός κρίκος που συνδέει την παραίσθηση με την πραγματικότητα.


Η σκηνοθετική ματιά της Κιτσοπούλου παίζει με τα όρια του θεάτρου και του σουρεαλισμού. Το κείμενο ξεχειλίζει από ατάκες που καρφώνονται στη μνήμη, ενώ η αποδόμηση των κλασικών θεμάτων – έρωτας, μίσος, εκδίκηση – είναι τολμηρή, αλλά ποτέ αυθαίρετη. Μέσα από το παιχνίδι των ρόλων και τον ρυθμό της παράστασης, το κοινό παρακολουθεί μια εξερεύνηση του ανθρώπινου ψυχισμού που άλλοτε γελά και άλλοτε παγώνει. Όλα αυτά, τυλιγμένα σε έναν ακαταμάχητο, σχεδόν ειρωνικό, διάλογο με τον Αισχύλο, ο οποίος μοιάζει να παρακολουθεί με χιούμορ τη διαμάχη των ανθρώπων που εγκλωβίζονται στον κύκλο του έρωτα και του μίσους.


Η «Ορέστεια του Στρίντμπεργκ» δεν είναι απλώς μια παράσταση, είναι μια εμπειρία που σε παρασύρει σε μια θύελλα συναισθημάτων. Είναι μια υπενθύμιση πως το θέατρο μπορεί να είναι ταυτόχρονα διασκεδαστικό, προκλητικό και βαθιά ανθρώπινο. Αν θέλετε να δείτε μια παράσταση που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα, ανατρέπει κάθε προσδοκία και σας κάνει να βγείτε από το θέατρο γελώντας και σκεφτόμενοι, αυτή είναι η ιδανική επιλογή.


Της Αλεξίας Βλαρα, 18/01/2025

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Εικόνα
  Attending The Blunsdon Act at Theatre of the NO was a journey through music that defied expectations. The British duo, Sue and Ian Blunsdon, brought their signature blend of original compositions and reinvigorated 80s and 90s classics to the stage, creating a deeply immersive experience. Sue’s vocals were nothing short of mesmerizing. Shifting seamlessly between operatic tones and powerful rock expressions, she captured the essence of each song and brought a fresh, emotional perspective to familiar classics. Ian’s skill on the keyboards elevated every piece, weaving intricate melodies and modern synth textures that felt both nostalgic and completely original. Together, their synergy made the performance feel both intimate and grand.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Εικόνα
  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr...
Read more »

Παντελής Βουτουρής: "Θεωρώ ότι ο Μόντης γραμματολογικά συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της γενιάς του τριάντα μαζί με τον Σεφέρη και τον Ελύτη".

Εικόνα
Τι σας οδήγησε να εστιάσετε στην ποιητική του Κώστα Μόντη και τι σημαίνει για εσάς η ενασχόληση με το έργο του; Ασχολήθηκα κατά καιρούς συστηματικά με το έργο συγκεκριμένων ποιητών και πεζογράφων: Ανδρέας Εμπειρίκος, Κωστής Παλαμάς, Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Κωνσταντίνος Θεοτόκης, και άλλους. Πάντα υπάρχει κάτι προσωπικό, πέρα από τον επαγγελματικό εθισμό που με ωθεί σε ένα λογοτέχνη. Όχι κατ’ ανάγκην η έλξη. Μπορεί να συμβαίνει και το αντίθετο. Η απώθηση μπορεί να λειτουργήσει κάποτε ως ώθηση. Με τον Μόντη συνέβηκε το πρώτο. Τον είδα από την αρχή ως έναν ερεθιστικό, προκλητικό, μείζονα ποιητή.
Read more »

Κλεονίκη Καραχάλιου: "Πιστεύω πως οι άνθρωποι είμαστε υπεύθυνοι για όλες τις μεταμορφώσεις μας, αρκεί να έχουμε πάντα ηρεμία και να είμαστε συνδεδεμένοι με τον πραγματικό μας στόχο".

Εικόνα
  - Ποια ήταν η έμπνευση πίσω από την παράσταση «Κάτι σαν κήπος» και πώς εξελίχθηκε η δημιουργική διαδικασία της ομάδας Artika; H ιδέα και η σκηνοθεσία είναι της Μαριλένας Τριανταφυλλίδου και προέκυψε από την επιθυμία να αντλήσουμε το υλικό της παράστασης από τη φύση, που είναι η πρώτη εμπειρία που έχει κάθε παιδί και η γλώσσα που καταλαβαίνει. Παράλληλα θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε στοιχεία του κλασικού Ινδικού χορού Βharata Natyam. Αυτό δεν ήταν τυχαίο γιατί στην Ινδική τέχνη και τον χορό η φύση θριαμβεύει και ο άνθρωπος βρίσκει την οργανική του σχέση σε αυτή. Στις πρώτες πρόβες μας δουλέψαμε αρκετούς αυτοσχεδιασμούς και κάποια στιγμή είχαμε την ανάγκη να πάμε όλοι μαζί μια μικρή εκδρομή, και έτσι και έγινε: η πρόβα μεταφέρθηκε έξω στην φύση. Αυτό μας έδωσε περισσότερη έμπνευση για να συνεχίσουμε τη δημιουργική μας διαδικασία.
Read more »

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη: "Οι μακρινοί απόγονοι μας, εφόσον εξακολουθήσει να υπάρχει Ελλάδα, θα κρίνουν ποιος υπερίσχυσε: η παράδοση ή ισοπέδωση των πάντων".

Εικόνα
  Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο και ποιο μήνυμα επιδιώκετε να περάσετε στον αναγνώστη μέσα από τις σελίδες του; Κυριολεκτικά, ένα τυχαίο γεγονός. Συγκεκριμένα,   με το kovid 19 αποκλείστηκα στην Αθήνα, και   τότε για πρώτη φορά απέκτησα σχέση με το   ΦΒ. Και εκεί, πληροφορήθηκα όντως, απίστευτα συμβάντα. Συγκεκριμένα, η κυβερνητική επιτροπή εορτασμού των 200 ετών από το 1821,η Ελλάδα 21,   είχε επιλέξει ως επίσημους προσκεκλημένους της, επιστήμονες που δήλωναν ευθαρσώς και ποικιλοτρόπως ότι δεν πίστευαν στην Επανάσταση του 21. Όπως ήταν αναμενόμενο, άρχισα να αντιδρώ με άρθρα μου, κυρίως στην εφημερίδα   Εστία, και στο ΦΒ, παρότι δεν είμαι ιστορικός, όπως είναι γνωστό, αλλά αυτά που ανενδοίαστα έβλεπαν το φως εντός της Επιτροπής Ελλάδα 21, είναι σίγουρο ότι   θα τα απέρριπταν ακόμη και μαθητές του δημοτικού.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: Η Πρώτη Νύχτα του Γάμου

Εικόνα
  Η παράσταση Η Πρώτη Νύχτα του Γάμου του Λουίτζι Πιραντέλλο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Ζαφείρη, είναι μια συγκλονιστική και δυνατή εμπειρία που καταφέρνει να συγκινήσει και να προβληματίσει. Παρουσιάζεται στο Θέατρο 2510, και φέρνει στο φως μια ιστορία γεμάτη πάθος, μυστικά, και σκοτεινές αλήθειες, τοποθετημένη στην ταραχώδη Ιταλία της δεκαετίας του 1920. Η πλοκή ξεκινά με μια νύφη από τις γρεκάνικες κοινότητες της Κάτω Ιταλίας, που βρίσκεται σε ένα νεκροταφείο. Αυτός ο αναγκαστικός γάμος δεν είναι παρά η αρχή μιας τραγωδίας. Μέσα από την ιστορία της, ξεδιπλώνονται φρικτά μυστικά που συνδέονται με εγκλήματα, πάθη, και προδοσίες.
Read more »