Τίνα Κατσούλη: "Η αναζήτηση της χαμένης ανθρωπιάς γίνεται η καταφυγή των ηρώων μου και το μέσο της κάθαρσής τους".

     Νέο βιβλίο: «H σκιά του κηπουρού». Μιλήστε μου για αυτό.

«Η σκιά του κηπουρού» είναι νουβέλα που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Βακχικόν. Οι ήρωές μου ζουν σε περιορισμό λόγω ενός μολυσματικού ιού κι έρχονται αντιμέτωποι με υπαρξιακά και κοινωνικά ζητήματα: τον φόβο για το διαφορετικό, τη βία, τη μοναξιά, τον ναρκισσισμό του ψηφιακού κόσμου, τους επώδυνους συμβιβασμούς, που εντείνονται μέσα στη νέα συνθήκη ζωής. Δοκιμάζουν τις ψυχικές αντοχές τους, κάποιοι απ’ αυτούς συνειδητοποιούν ότι είναι χρόνια έγκλειστοι όχι στον χώρο, αλλά στο μοναχικό «Εγώ», κι αποτολμούν μία λυτρωτική έξοδο και επανασύνδεση με τη ζωή και τον συνάνθρωπο.

     Πως προέκυψε ο τίτλος;

 Ο τίτλος είναι μεταφορικός. Ο κεντρικός ήρωάς μου είναι ένας μετανάστης, θυρωρός  πολυκατοικίας και κηπουρός. Κάτω από τη σκιά του ανθίζει η χαμένη ανθρωπιά,  καθώς εκείνος φροντίζει και στέργει τους γύρω του, τους ήρωες, κι εκείνοι τρέφονται από το ενδιαφέρον του καθώς δοκιμάζουν τα ψυχικά και κοινωνικά όρια τους μέσα στην κοινωνική δυστοπία που ζουν.

 Η σημερινή κοινωνία περιέχει πολλά γνωρίσματα από το βιβλίο σας και τα τραγικά αλλά και τα πιο χιουμοριστικά. Ποια είναι η πηγή έμπνευση σας;

 Πηγή έμπνευσης υπήρξε η πανδημία. Η κοινωνική αυτή συνθήκη  μέσα στην οποία όλοι  ζήσαμε, έγινε αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου. Η πανδημία δοκίμασε τις αντοχές μας, προσδίδοντας άλλον εκθέτη σε προβλήματα  που προϋπήρχαν  κι έτσι  προέκυψε «Η σκιά του κηπουρού». Στη νουβέλα  θίγονται  σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, θέματα που επίμονα με απασχολούν. Ωστόσο η αφήγηση γίνεται με γλυκόπικρο χιούμορ. Το χιούμορ μέσα στην ιστορία είναι λυτρωτικό, αποφορτίζει από τις έντονες καταστάσεις, είναι καταφύγιο όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Χαρακτηρίζει την κοσμοθεωρία που εκπροσωπεί ο κεντρικός μου ήρωας, ο μετανάστης κηπουρός, ο οποίος, σε αντίστιξη με τα άλλα πρόσωπα της ιστορίας, αντιμετωπίζει τις καταστάσεις με κέφι και προσαρμοστικότητα.

 Το τέλος είναι λυτρωτικό και επέρχεται η κάθαρση. Ήταν συνειδητή η επιλογή αυτή;

Πράγματι, ενώ η υπαρξιακή αγωνία των ηρώων, τα ψυχικά και κοινωνικά αδιέξοδά τους  ρίχνουν  τη σκοτεινιά τους στην ιστορία, το τέλος είναι αισιόδοξο. Ήταν στις αρχικές μου προθέσεις οι ήρωές μου να αναζητήσουν μία λυτρωτική διέξοδο. Η αναζήτηση της χαμένης ανθρωπιάς γίνεται η καταφυγή τους, το μέσο της κάθαρσής τους, ελπίζω και του αναγνώστη.

  Πώς νιώθετε που είστε μέλος των εκδόσεων Βακχικόν;

Οι εκδόσεις Βακχικόν, από τις οποίες κυκλοφορεί η νουβέλα μού πρόσφεραν φιλόξενη  στέγη, αποδοχή και στήριξη  του συγγραφικού  οράματός μου, και τους ευχαριστώ γι’ αυτό.

    Πως έγινε η επιλογή του εξωφύλλου; Αφορά ένα πίνακα που δένει απόλυτα με το βιβλίο σας;

 Η ιστορία και ο τίτλος προηγήθηκαν και συναντήθηκαν με τον υπέροχο ζωγραφικό πίνακα: «Ο κηπουρός», της εικαστικού Σοφίας Δατσέρη. Το έργο υπήρχε  στο ατελιέ της ζωγράφου, η σκέψη ότι αποτελεί το ιδανικό, για τα δικά μου μέτρα και αισθητική, ταίριασμα έγινε αμέσως. Ο εκδοτικός αγκάλιασε την πρόταση και η κ. Δατσέρη πρόθυμα δέχτηκε να μας επιτρέψει να χρησιμοποιήσουμε το έργο της. Ο κηπουρός του εξωφύλλου έχει κάτι το ιερατικό, το μαγικό. Στέκει ακίνητος, πλουμιστός κι ολάνθιστος μέσα στο πλαίσιο του, κι αγναντεύει με τη σοφία της φύσης το παρόν και το μέλλον, κομίζει ένα μήνυμα, ανάλογο με αυτό που φέρνει ο κηπουρός ήρωάς μου: μήνυμα ανθρωπιάς και ελπίδας.

      Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

 Θα ήθελα, αν το επιλέξουν,  διαβάζοντας τη νουβέλα  να ζεσταθεί η καρδιά τους από την ελπίδα  και να χαμογελάσουν, εύχομαι να γίνουν κοινωνοί των μηνυμάτων της ιστορίας που αφηγούμαι,  να γίνουν συνοδοιπόροι σε αυτήν την περιπέτεια της γραφής.

 Της Αλεξίας Βλάρα, 28/4/2024

Ένας μολυσματικός ιός απειλεί τους κατοίκους μιας πόλης που ζουν σε περιορισμό. Έγκλειστοι όχι τόσο στον χώρο όσο στο μοναχικό «Εγώ», γίνονται όλοι πρωταγωνιστές μιας ανθρώπινης περιπέτειας, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με θεμελιακά ζητήματα: τον φόβο για το διαφορετικό, τη βία, τη μοναξιά, τους επώδυνους συμβιβασμούς, τις απρόσωπες σχέσεις, τον ναρκισσισμό του ψηφιακού κόσμου, την πληγωμένη φύση.

Η νουβέλα "Η σκιά του κηπουρού" της Τίνας Κατσούλη #προσεχώς στα βιβλιοπωλεία από τις Εκδόσεις Βακχικόν - Vakxikon Publications

Για παραγγελίες: https://ekdoseis.vakxikon.gr/.../ell.../i-skia-tou-khpourou/

-----

Ο εγκλεισμός ρίχνει τις σιδεριές του μόλις εκείνοι απλώσουν το χέρι στον μετέωρο διπλανό τους: Σε μια παλιά ντίβα της όπερας, ξεχασμένη από όλους, σε μια πάμπλουτη ρακοσυλλέκτρια αναμνήσεων, σε μια πρώην αναρχική που βρίσκει τη δύναμη να σπάσει τα προσωπικά της δεσμά, σ’ έναν εθνικιστή, νοσταλγό του ολοκληρωτισμού… Ανάμεσά τους, ένας μετανάστης επιχειρεί να φέρει τη σύμπνοια και την αρμονία στον ταραγμένο μικρόκοσμο των ηρώων, γίνεται φύλακας της ελπίδας που την προσφέρει απλόχερα.

Η ιστορία με γλυκόπικρο χιούμορ μεταφέρει ένα αισιόδοξο μήνυμα. Η χαμένη ανθρωπιά βρίσκει, ακόμα και σε καιρούς ζοφερούς και ισκιωμένους από τον μαζικό φόβο, μια χαραμάδα να ξετρυπώσει, για να ανθήσει μια νέα σχέση με τον συνάνθρωπο και τον εαυτό μας: να νοιάζεσαι, να αγαπάς, να μοιράζεσαι, να συγχωρείς ή να μην αντέχεις άλλο και να τολμάς να φεύγεις...