"Να 'χα δυο Ελλάδες" από την Ελένη Τσαλιγοπούλου σε στίχους και μουσική του Κώστα Καλδάρα


Ο δημιουργός Κώστας Καλδάρας και η Ελένη Τσαλιγοπούλου μας παρουσιάζουν το τραγούδι "Να' χα δυο Ελλάδες" από το album "Τα θέλω όλα" (8 παιδικά τραγούδια κι ένα παραμύθι) που αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα από την MLK σε μορφή βιβλίο - cd.

Ένα τραγούδι που είναι για μικρούς και μεγάλους, μιας και αναφέρεται σε όλους εμάς, στα παιδιά που μεγαλώνουμε μέσα μας τόσο γρήγορα, που πολλές φορές ο χρόνος δεν μας προλαβαίνει. Αυτό όμως, γίνεται όμορφα όταν αγαπάμε τον τόπο μας, την πηγή μας, που όταν τη χρειαστούμε θα είναι πάντα εκεί να μας περιμένει, να μας κεράσει δύναμη, κρασί, ίσως και πατινάδες, μαντινάδες ή καντάδες, από τον Έβρο ως τα Χανιά κι ακόμα παραπέρα.

Τότε ο καθένας μας εύχεται:  “Να ‘χα Δυο Ελλάδες”

Αυτό λοιπόν το τραγούδι ερμηνεύει μια από τις πιο σπουδαίες Ελληνίδες τραγουδίστριες, που ξέρει καλά από πηγές και κεράσματα. Η Ελένη Τσαλιγοπούλου, που άνοιξε τα φτερά της στην πόλη της Νάουσας και κατέκτησε όλη την Ελλάδα. Κι αν είχε και μια δεύτερη Ελλάδα, θα την κατακτούσε κι αυτή.


Έπαιξαν οι μουσικοί Σταύρος Παζαρέντσης (κλαρίνο, καβάλ, νταούλι, programming), Απόστολος Ζαφειρίου (κιθάρες, λαούτο, μαντολίνο, programming ), Βιργινία Καραφούσια (πιάνο), Νίκος Ράλλης (τρομπέτα) και Μαρίνα Γκοργκάτζε (βιολί). Την ενορχήστρωση υπογράφει ο Κώστας Καλδάρας ενώ η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε στο Studio S.P. στη Νάουσα Ημαθίας.

You tube link: Εδώ (https://www.youtube.com/watch?v=FRg2wQOG-4k)


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".