"Τα δάση στα γόνατα" στο Θέατρο του Νέου Κόσμου



Τ Α Δ Α Σ Η Σ Τ Α Γ Ο Ν Α Τ Α
του Άκη Δήμου

bijoux de kant

Κάτω Χώρος
21.1.2019 – 23.4.2019



Η bijoux de kant σε μια διαρκή αναμέτρηση με το ερώτημα «τι είναι νεοελληνικό έργο σήμερα» συναντά για δεύτερη φορά τον Άκη Δήμου, μετά το Όσα η Καρδιά μου στην Καταιγίδα στο Θέατρο Τέχνης το 2016, με το νέο έργο Τα Δάση στα Γόνατα.  
Με αφετηρία ένα επεισόδιο από το μυθιστόρημα «Ο Παλαιός των Ημερών» του Παύλου Μάτεσι, ο Άκης Δήμου ιστορεί τη ζωή στην ορεινή Αρκαδία των τελευταίων χρόνων του 19ου αιώνα. Οι τέσσερις ήρωες του έργου, ένας περιφερόμενος θαυματοποιός, ένας χωρικός, η γυναίκα του και ένας πλανόδιος θεατρίνος, διατρέχουν ένα παράφορο τοπίο τριγμών που ακροβατεί ανάμεσα στο Χριστιανισμό και την αρχαιολατρεία, αφηγούμενοι, ο καθένας με τον τρόπο του, τους αναβαθμούς και τα στάσιμα της θρησκείας των δαιμονικών θαυμάτων και των «απαγορευμένων» ερώτων. Μυστικισμός, παγανισμός και παραδοξότητα, τα Δάση στα Γόνατα αποτελούν όπως και ο «Παλαιός των Ημερών» μια λιτανεία αλλά και ένα δοξαστικό. Μία τελετουργία ιερής και ερωτικής θεοφαγίας σε ένα τοπίο αρχέγονης μέθεξης.

Συντελεστές της παράστασης
Σκηνοθεσία: Γιάννης ΣκουρλέτηςΣκηνικά - Κοστούμια: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης 

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Αλέκος Συσσοβίτης
Πηνελόπη Τσιλίκα
Γιώργος Κοψιδάς
Ντένης Μακρής 


Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. 


ΧΩΡΟΣ
Κάτω Χώρος
Από 21.1.2019 έως 23.4.2019

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ
Δευτέρα 21:15
Τρίτη 21:15

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Κανονικό 13€
Μειωμένο 10€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".