Σ Ο Υ Φ Υ Λ Α Ξ Α Μ Ε Μ Ι Α Θ Ε Σ Η Από Πέμπτη 12 Απριλίου



Σ Ο Υ  Φ Υ Λ Α Ξ Α Μ Ε   Μ Ι Α   Θ Ε Σ Η 
της Ελένης Κοκκίδου και της Μάρθας Φριντζήλα

Κεντρική Σκηνή
Από Πέμπτη 12 Απριλίου


Μια περφόρμανς που αντιμετωπίζει το τραγούδι σαν λόγο θεατρικό. Σαν μια κατάσταση στην οποία μπαίνεις όταν οι λέξεις δεν αρκούν. Γιατί δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος τού αισθήματος, όταν αυτό υπερχειλίζει και χρειάζεται ένα άλλο σύμπαν να το αγκαλιάσει. Εκεί έρχεται και η μουσική και δημιουργείται μια καινούργια πραγματικότητα, που σε αποδεσμεύει από τη σύμβαση της ζωής και γίνεσαι ελεύθερος, εξομολογείσαι τα πάθη σου, τη χαρά σου, τον έρωτά σου...
Κι όταν τελειώσεις, σου έχει αποκαλυφθεί ένας καινούργιος εαυτός. Ένας «άλλος», που έχει συναντηθεί με το βαθύ εγώ, με τις κρυμμένες αλήθειες. Είναι η ίδια η λειτουργία του θεάτρου.
Δεν είναι θαυμαστό το ότι περνάς από το ένα στο άλλο, κάνοντας κάτι πολύ φυσικό, αυτονόητο, αλλά και αναντικατάστατο; Πώς θα ήταν άραγε η ζωή χωρίς αυτό το ταξίδι;
Σου φυλάξαμε μια θέση στη δική μας παράσταση.


ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενα - Σύνθεση - Δραματουργία: Ελένη Κοκκιδου, Μάρθα Φριντζήλα.
Σκηνοθεσία: Μάρθα Φριντζήλα
Μουσική επιμέλεια: Παναγιώτης Τσεβάς 
Σκηνικά - Κοστούμια: Ελλη Παπαγεωργακοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Περικλής Μαθιέλλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Βουρδαμής Μαυρογέννης
Παίζει και τραγουδά η ηθοποιός: Ελένη Κοκκίδου

ΧΩΡΟΣ
Κεντρική Σκηνή
Από 12.4.2018

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ
Δευτέρα 21:15
Τρίτη 21:15


Επιπλέον Παραστάσεις:
Παρασκευή 13 Απριλίου στις 21:15
Σάββατο 14 Απριλίου στις 21:15
Τετάρτη 18 Απριλίου στις 21:15
Κυριακή 22 Απριλίου στις 21:30
Κυριακή 29 Απριλίου στις 21:30


ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Δευτέρα – Παρασκευή
Κανονικό 14€
Φοιτητικό 12€
Ανέργων 10€
Σάββατο & Κυριακή
Κανονικό 17€
Φοιτητικό / Ανέργων 15€

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 85 λεπτά



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".