Οι εκδόσεις Πατάκη και ο ΙΑΝΟS παρουσιάζουν το βιβλίο
Πώς φιλιούνται οι αχινοί της
Αλεξάνδρας Κ*.
Παρουσιάζουν το βιβλίο οι:
Αμάντα Μιχαλοπούλου συγγραφέας
Γεράσιμος Ευαγγελάτος στιχουργός-μεταφραστής
Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ηθοποιό
ς
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Οκτώ και μισή, βράδυ, μήνας Ιούνιος. Έβραζαν στο Παγκράτι πενθώντας πάφα πούφα το δι-καίωμα εις το εργάζεσθαι και το φιλείν. Σαλονάκι ευάερο μα αέρας ούτε για φου. Ένα κλιματιστικό της ύστερης αρχαιότητος ανάδευε τον καπνό, παραιτημένο οιασδήποτε άλλης φιλοδοξίας. Μια βρύση κάπου στο βάθος – δεν ακουγόταν μα σίγουρα έσταζε.
Ολόκληρο το Παγκράτι ήταν μια έκθεση χαλασμένων υδραυλικών εκείνο τον μήνα, λες κι οι βαλβίδες της περιοχής είχαν εγκαταλείψει ομοθυμαδόν την προσπάθεια. Έσταζαν και πλημμύριζαν χωρίς καμιάν εγκράτεια και δεν είχε μπει ακόμα Ιούλιος. Καύσων ο αθηναϊκός• αχνίζαν τα τσιμέ-ντα μέσα έξω, μα τα νερά νερά. Ξεχείλιζαν στα μωσαϊκά τα λεκανάκια των επειγόντων – κανείς δεν ασχολούνταν με τη βλάβη. Όλο έλεγαν «αύριο», «να ηρεμήσω πρώτα», κάποιοι «τον άλλο μήνα φεύγουμε», «κανείς να το φροντίσει;». Η Έρση: «μόνο τη νύχτα ακούγεται, σιγά». Ο Διονύσιος ζει στα ψέματα με την Έρση, η Έρση ζει στα κρυφά με τον Παντά, ο Παντάς ζει σε βάρος της ποίησης και όλων των δικών του. Η Λένια προσλαμβάνει έναν καινούριο αδερφό που βρίθει ποιητικότητας.
Ο Άλκης όμως έχει ήδη προσληφθεί μακριά αποδώ. Ένα πιάνο σκοτώνεται στην πλατεία Κάνιγγος, λίγο προτού μεταναστεύσει. Ένας φαρμακοποιός αντιστέκεται στο κατεπείγον της ποίησης. Το παιδί-θαύμα Βικέντιος απογοητεύει τη μαμά και το πανελλήνιο. Η εθνική μας μούσα βουτάει στη Διδότου.
Σώματα πέφτουν σωρηδόν στην άσφαλτο και το ένα μέσα στ’ άλλο. Και μια γερασμένη χελώνα παρατηρεί βουβή αυτήν την ατέλειωτη παρέλαση ανθρώπων που έχουν ήδη εξαντληθεί μα συνεχίζουν να πορεύονται για χάρη των άλλων. Ή χάρη ακριβώς σ’ εκείνους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου