Το Beton7 Gallery παρουσιάζει την έκθεση «Ο» της εικαστικής ομάδας argh.

INFO

Καλλιτέχνες: Αλεξάνδρα Αναγνωστοπούλου, Ηλέκτρα Σταμπούλου, Μαίρη Θηβαίου

Εγκαίνια: 21 Δεκεμβρίου 2017, 20:00

Διάρκεια: 21 Δεκεμβρίου 2017 – 12 Ιανουαρίου 2018

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Παρασκευή, 14:00 - 19:00

Beton7 | Πύδνας 7, Βοτανικός-Αθήνα 1855 (σταθμός μετρό Κεραμεικός)

τηλ.: + 30 210 7512625 | www.beton7.com - info@beton7.com

To Beton7 Gallery παρουσιάζει την πρώτη έκθεση της εικαστικής ομάδας argh., με τίτλο «Ο». Σημείο αφετηρίας υπήρξε μια προβληματική γύρω από την πόλη ως σημείο εγκατάστασης ή ως πέρασμα, ως σύνολο τόπων όπου οι άνθρωποι έχουν ή δεν έχουν επαρκώς τη δυνατότητα να αυτοπραγματωθούν, αλλά και η διερεύνηση της ιδέας της εστίας ως του κατεξοχήν χώρου όπου νιώθει κανείς αποδεκτός και ασφαλής.

Οι χώρες και οι πόλεις, ως περάσματα και ως τόποι σύντομης ή μόνιμης διαμονής, αναπτύσσουν ένα ενεργειακό φορτίο που «ζητά» να μπολιαστούν διαφορετικές κουλτούρες, αξίες, τρόποι ζωής και θρησκευτικές πεποιθήσεις, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με την ελευθερία της ανοιχτότητας, με το αίσθημα ανεστιότητας και μετεωρισμού εξαιτίας της έλλειψης πατρίδας, θεού και ιερών χώρων.

Οι argh. οραματίζονται ένα δημόσιο οίκημα απαλλαγμένο από θρησκευτικά σύμβολα, που προορίζεται για μια νέα ατομική χρήση. Πρόκειται για μια γλυπτή εγκατάσταση σε ωοειδές σχήμα, με δύο ανοίγματα. Το ένα βρίσκεται κοντά στη γη και αποτελεί το σημείο εισόδου/εξόδου και το άλλο εμφανίζεται ψηλά, στο βάθος της κατασκευής, και προορίζεται για ενατένιση του ουρανού. Το αυγό, σύμβολο του τέλειου και του ωραίου, έχει κοσμογονικές αναφορές, δημιουργεί συνυποδηλώσεις συνάντησης των εννοιών ενός κατ’ εξοχήν δίπολου, του αρσενικού και του θηλυκού, και αποτελεί στοιχείο συνένωσης και ολοκλήρωσης.

Σύμφωνα με τον Martin Heidegger, «Κάνοντας χώρο επιφέρω εκείνο τον εντοπισμό που προετοιμάζει μία διαμονή.[…] “Κάνω χώρο” θα πει απελευθέρωση τόπων.»[1] Το γλυπτό αντικείμενο απελευθερώνει έναν «τόπο», ανθρωποκεντρικό ή θεοκεντρικό, που καθιστά δυνατή τη «διαμονή» του ανθρώπου και την ενδεχόμενη «διαμονή» του ελλείποντος θεού.[2]

Στόχος λοιπόν είναι η σύντομη φιλοξενία του περαστικού, που θα του χαρίσει λίγα λεπτά ημιαπομόνωσης μέσα στον αστικό χώρο για να πραγματοποιήσει μια «στάση» μέσα στη ρευστότητα, να αφουγκραστεί τον εαυτό του, να αισθανθεί ότι ανήκει σε κάτι μεγαλύτερο, να συγκεντρωθεί, να προσευχηθεί, να εξυψωθεί.

Με αφορμή όλα τα παραπάνω, τον τελευταίο χρόνο η ομάδα argh. μαζεύει με στοιχεία εμμονής οτιδήποτε σχετίζεται με το αυγό, εννοιολογικά και μορφολογικά. Η συλλογή αποτελείται από εκατοντάδες αρχεία κειμένου που έχουν να κάνουν με ιστορικά, θρησκευτικά, κοσμογονικά, πολιτισμικά, φιλοσοφικά, λογοτεχνικά, μυθολογικά στοιχεία, αρχεία εικόνας που προέρχονται από την τέχνη, το design, την αρχιτεκτονική, τον κινηματογράφο, την εικονογράφηση, την αρχαιολογική έρευνα, τα ψηφιακά παιχνίδια, την αστρονομία, καθώς και ποικίλα σύγχρονα φυσικά αντικείμενα με ωοειδές σχήμα.

Η έκθεση αποτελείται από δύο τμήματα: στο πρώτο παρουσιάζεται ενδεικτικά η έρευνα των argh. και ένα μικρό τμήμα της παραπάνω συλλογής, ενώ στο δεύτερο προσφέρεται μια προσομοίωση της νοητικής και συναισθηματικής εμπειρίας που θα μπορούσε να προκαλέσει η σύντομη διαμονή στο απραγματοποίητο –ακόμα– γλυπτό.

Η ομάδα argh. δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2016 και αποτελείται από τις εικαστικούς Αλεξάνδρα Αναγνωστοπούλου, Ηλέκτρα Σταμπούλου και Μαίρη Θηβαίου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου. Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης. Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης. Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play. From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century. At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

«Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις, προσπαθεί μονίμως να υπερβεί τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.

Open Mind

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου