Είδαμε και προτείνουμε: Παντβάλ: Μια λοξή ματιά στο Υπόγειο

 

"Παντβάλ: Μια λοξή ματιά στο Υπόγειο" – Ένα υπαρξιακό παιχνίδι που ξεκινά με αιχμηρό χιούμορ και καταλήγει σε μια άβυσσο στοχασμού!

Η παράσταση Παντβάλ: Μια λοξή ματιά στο Υπόγειο καταφέρνει κάτι σπάνιο: να ισορροπήσει ανάμεσα στην ειρωνεία και το υπαρξιακό δέος, χωρίς να προδώσει την ουσία του Ντοστογιέφσκι. Είναι μια γροθιά στο στομάχι, ντυμένη αρχικά με το περίτεχνο σαρκαστικό χαμόγελο του ήρωά της, πριν μεταμορφωθεί σε έναν καθρέφτη που δεν συγχωρεί.  

Στο πρώτο μέρος, η ευφυής διασκευή της Ηλέκτρας Θεολόγη και η σκηνοθετική οξυδέρκεια της Λίλλυς Μελεμέ δίνουν χώρο στο κοφτερό, ειρωνικό χιούμορ του Ανθρώπου του Υπογείου. Ο Κώστας Βασαρδάνης, με λεπτότητα και βαθιά στοχαστικότητα, αναδεικνύει τη ματαιότητα και τη σύγχυση του ήρωα, κρατώντας το κοινό σε μια απόσταση ασφαλείας. Γελάς μαζί του, γελάς με την εμμονική του αντιδραστικότητα, με τον αχαλίνωτο εγωισμό του που φλερτάρει με τη γελοιότητα. Νιώθεις σχεδόν άνετα, σαν να απολαμβάνεις έναν έξυπνο κυνικό παρατηρητή της ζωής από την άνεση της πολυθρόνας σου.  

Και τότε έρχεται η ανατροπή.  

Στο δεύτερο μέρος, το γέλιο παγώνει, η ειρωνεία γίνεται κραυγή και το θέατρο μετατρέπεται σε παγίδα. Η παράσταση βυθίζεται στα σκοτεινά νερά του Ντοστογιεφσκικού στοχασμού. Το υπόγειο του ήρωα δεν είναι πια ασφαλές καταφύγιο· είναι φυλακή. Ο κόσμος του καταρρέει και το κοινό παρασύρεται μαζί του. Ο Βασαρδάνης σέρνει το κοινό στον λαβύρινθο του αντιήρωα, εκεί που η αυτογνωσία γίνεται εφιάλτης, η αμφισβήτηση δεν αφήνει περιθώρια διαφυγής και το παράλογο της ύπαρξης βαραίνει σαν αλυσίδα.  

Η μουσική και τα τραγούδια της Ηλέκτρας Θεολόγη και του Andrea Libero Cito προσθέτουν νέες διαστάσεις στο έργο, λειτουργώντας σαν μια υπόγεια παλλόμενη καρδιά που επιταχύνει τον ρυθμό καθώς το δράμα βαθαίνει.  

Το Παντβάλ δεν είναι απλώς μια θεατρική προσέγγιση στο Υπόγειο. Είναι μια εμπειρία. Μια δίνη που σε κάνει να γελάς, να ταράζεσαι, να σκέφτεσαι. Και τελικά, να αμφισβητείς τα πάντα.  

Δεν σε αφήνει να φύγεις αλώβητος. Δεν καλοπιάνει, δεν εξωραΐζει, δεν κάνει εκπτώσεις. Σου ψιθυρίζει με την τρέλα του αντιήρωα του Ντοστογιέφσκι: «Εσύ ξέρεις τι θέλεις;»

Και αν είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, η απάντηση είναι εξίσου τρομακτική με την ερώτηση.

Της Αλεξίας Βλάρα, 04/03/2025