Είδαμε και προτείνουμε: Μάκμπεθ

 Μάκμπεθ του William Shakespeare

Σκην. Ευθύμης Μπαλαγιάννης Για να κατανοήσει κάποιος αυτή τη μοναδική και σκοτεινή τραγωδία πρέπει να γνωρίζει λίγο από πού προήλθε. Ο Σαίξπηρ άντλησε υλικό από τα Χρονικά της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας του Χόλινσεντ (1577) από τα οποία συγκέντρωσε αρκετά επεισόδια, τα οποία προσαρμόστηκαν για να ανταποκρίνονται στο γούστο και στην πολιτική κατάσταση της εποχής του. Τα γεγονότα που αφηγείται συνέβησαν τον 11ο αιώνα στη Σκωτία. Ουσιαστικά, ο Σαίξπηρ συνδυάζει δυο ξεχωριστές αφηγήσεις τις οποίες προσαρμόζει στην πολιτική κατάσταση της εποχής του.
Ο Μάκβεθ είναι μια τραγωδία που αφηγείται την ιστορία ενός ηγεμόνα του οποίου η υπέρτατη φιλοδοξία και η δίψα για εξουσία τον αναγκάζουν να εγκαταλείψει την ηθική του και να επιφέρει σχεδόν την καταστροφή του βασιλείου που επιδιώκει να κυβερνήσει. Παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα την σύγκρουση μεταξύ του Μάκβεθ και του εαυτού του στην αρχή, καθώς προβληματίζεται για το αν θα καταλάβει βίαια την εξουσία ή όχι, μεταξύ του Μάκβεθ και της γυναίκας του στη συνέχεια, καθώς η Λαίδη Μάκβεθ προτρέπει τον σύζυγό της σε μια πορεία δράσης που διστάζει να ακολουθήσει. Μόλις ο Μάκβεθ υποκύψει στις φιλοδοξίες του, η σύγκρουση αλλάζει και μετατρέπεται μεταξύ του Μάκβεθ και των άλλων χαρακτήρων, ιδιαίτερα των Μπάνκο και Μακντάφ, που αμφισβητούν την εξουσία του. Το έργο βασίζεται στις συνέπειες μιας υπέρμετρης φιλοδοξίας, στην ύβρι που επιτελείται και που προμηνύει τις συνέπειες αυτής της υπέρβασης. Η σύγκρουση ξεκινά όταν ο Μάκβεθ συναντά τρεις μάγισσες που προφητεύουν ότι θα γίνει πρώτα ο Θάνης (ηγεμόνας) του Καουντόρ και μετά ο βασιλιάς της Σκωτίας. Από κει και πέρα, ξεκινά μια σειρά επιλογών που θα κρίνουν και την έκβαση του έργου, καθώς ο Μάκβεθ βρίσκεται αντιμέτωπος με μια επιλογή: να αναλάβει αποφασιστική δράση για να διεκδικήσει το στέμμα ως δικό του ή απλώς να περιμένει να δει τι θα συμβεί. Ό,τι ακολουθεί στη συνέχεια, πηγάζει από αυτήν την απόφασή του. Ο Μάκβεθ αισθάνεται αμφιθυμία, καθώς θέλει να γίνει βασιλιάς, αλλά επίσης γνωρίζει ότι οφείλει πίστη στον Ντάνκαν και «ως συγγενής του και ως υπήκοός του».
Η ένταση μεταξύ καθήκοντος και φιλοδοξίας οξύνεται όταν η λαίδη Μάκβεθ μαθαίνει για την προφητεία ότι ο σύζυγός της θα γίνει βασιλιάς, και αμέσως αρχίζει να σχεδιάζει τρόπους για να επιφέρει την εκπλήρωση της προφητείας. Τώρα ο Μάκβεθ διχάζεται μεταξύ της πίστης στον Ντάνκαν και της πίστης στη γυναίκα του. Η λαίδη Μάκβεθ χειραγωγεί με επιτυχία τον σύζυγό της ώστε να αναλάβει δράση και να σκοτώσει τον βασιλιά του, δολοφονώντας τον Ντάνκαν και στη συνέχεια καταλαμβάνει την εξουσία αφού οι πιο προφανείς κληρονόμοι τραπούν σε φυγή φοβούμενοι ότι θα κατηγορηθούν για το έγκλημα. Μετά τη δολοφονία, η σύγκρουση έγκειται κυρίως στην αντίθεση μεταξύ του Μάκβεθ και των ατόμων που δεν εμπιστεύονται τη δύναμή του και τον τρόπο με τον οποίο την απέκτησε. Οι αντίπαλοι λοιπόν δολοφονούνται και αυτοί βίαια. Η επιλογή αυτή μετατρέπει τον Μάκβεθ σε μια τυραννική φιγούρα και η πλοκή θα περιστρέφεται γύρω από την απομάκρυνσή του από την εξουσία και την τιμωρία για τα εγκλήματά του.
Τελικά, η υπερβολική εξάρτηση του Μάκβεθ στην πεποίθησή του ότι είναι προορισμένος να γίνει βασιλιάς οδηγεί στην πτώση του, αφού παρερμηνεύει αλαζονικά τις προφητείες των μαγισσών, πιστεύοντας ότι του υπόσχονται δόξα ενώ στην πραγματικότητα, οι προφητείες προβλέπουν πώς θα νικηθεί. ΗΓ τραγικότητα έγκειται πως το κοινό κατανοεί το πραγματικό νόημα της προφητείας, ενώ ο Μάκβεθ το συνειδητοποιεί μόνο όταν αντιμετωπίζει τον δικό του θάνατο. Η πτώση του επιτρέπει την υπόσχεση ενός λαμπρότερου μέλλοντος υπό τη νέα βασιλεία του Μάλκολμ, του νόμιμου κληρονόμου.
Με μιαν ιδιαίτερη «σκοτεινή» σκηνοθετική ματιά, ο Ευθύμης Μπαλαγιάννης μας εισάγει στο σκαιώδες ασυνείδητο του Μάκβεθ, ο οποίος παλεύει σε όλο το έργο με τις εσωτερικές του παρορμήσεις και τη μοίρα του. Εξαιρετική η Ειρήνη Καζάκου στο ρόλο της Λαίδη Μάκβεθ. Η μεταστροφή της από την αδίστακτη γυναίκα στη γυναίκα που διολισθαίνει προς την τρέλα καταδεικνύει το μεγάλο της ταλέντο. Πολύ προσεγμένα τα κοστούμια και η ηχητική πλαισίωση του έργου
Μαρία Κουμαριανού, 5/3/2025

 


Θέατρο Πόλη - «Δάνης Κατρανίδης» 

Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87, Πλατεία Βικτωρίας (στάση ΗΣΑΠ Βικτώρια) 

Τηλέφωνο 2111828900 

 

«ΜΑΚΜΠΕΘ» 

William Shakespeare 
 

 

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025 

Κάθε  Δευτέρα και Τρίτη στις 20:00 

 

 
Το περίφημο «καταραμένο» έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ «Μακμπέθ», μια από τις πιο σκοτεινές και αριστουργηματικές δημιουργίες του, ζωντανεύει στο Θέατρο Πόλη - «Δάνης Κατρανίδης» με τη σκηνοθετική υπογραφή του Ευθύμη Μπαλαγιάννη, από τις 24 Φεβρουαρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20.00 για λίγες μόνο παραστάσεις. 

 

 

Λίγα λόγια για τον «Μακμπέθ»: 

Το έργο αφηγείται την άνοδο και την πτώση του στρατηγού Μακμπέθ, ο οποίος οδηγείται από τις προφητείες και τη δική του αχαλίνωτη φιλοδοξία σε έναν αιματηρό κύκλο προδοσίας και αυτοκαταστροφής. Αποτελεί μια μελέτη του ανθρώπινου ψυχισμού που συνθλίβεται υπό το βάρος της εξουσίας και της ενοχής  και του ηθικού εκφυλισμού και της τιμωρίας που φέρνει η ανεξέλεγκτη δίψα για το «στέμμα». Είναι μία τραγωδία για τη βία, για την ηδονή, για την τρέλα, για την εξουσία που γίνεται αυτοσκοπός και καταπίνει όποιον την πλησιάζει και τον αποκόπτει από τον ίδιο του τον εαυτό και τον οδηγεί στην καταστροφή του. Μια τρομακτική τραγωδία, αλλά βαθιά ανθρώπινη, μας καλεί να αναλογιστούμε τις συνέπειες των πράξεων μας και μετατρέπεται σε έναν καθρέφτη της σύγχρονης φιλοδοξίας και της ψυχικής κατάρρευσης. 

Σε έναν κόσμο που επανειλημμένα βυθίζεται στη δίνη του πολέμου, ο «Μακμπέθ», του Σαίξπηρ παραμένει διαχρονικός, καθώς αναδεικνύει τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης και τις τραγικές συνέπειες της φιλοδοξίας. Όμως, σε αυτή την παράσταση, εστιάζουμε και σε μια διαφορετική διάσταση του ήρωα, τον Μακμπέθ ως έναν στρατηγό που επιστρέφει από το πεδίο της μάχης, πληγωμένος όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. 

Η πτώση του Μακμπέθ δεν είναι απλώς αποτέλεσμα της αχόρταγης δίψας του για εξουσία, αλλά και μια αργή και οδυνηρή καταβύθιση στη μετατραυματική διαταραχή. Ο πόλεμος τον διαλύει εσωτερικά και η φωνή της συνείδησής του, τα οράματα, οι φαντασιώσεις, η αίσθηση της ενοχής, τον οδηγούν σε μια πορεία αυτοκαταστροφής. 

 

 
Ταυτότητα παράστασης: 
Ελεύθερη απόδοση - Διασκευή: Αμαλία Αντώνη / Ευθύμης Μπαλαγιάννης 

Σκηνοθεσία: Ευθύμης Μπαλαγιάννης  

Σκηνικό - Φωτισμοί: Χρήστος Μπαλαγιάννης 

Κοστούμια: Αμαλία Αντώνη   

Πρωτότυπη Μουσική - Ηχοτοπία: Φίλιππος Σαραντόπουλος 

Φωτογραφίες - Video: Πάτροκλος Σκαφίδας 

Artwork: Άρης Σομπότης 

Δημόσιες σχέσεις: Αντώνης Κοκολάκης 

Παραγωγή: Θέαση 

 
Ερμηνεύουν: 

Δημήτρης Ραφαήλος, Ειρήνη Καζάκου, Μιχάλης Δελής, Νίνα Έππα, Εμμανουήλ Στεφανουδάκης, Στέλιος Καραγεωργίου 

 

 

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα 20:00 & Τρίτη 20:00 

Τιμές εισιτηρίων: 17 ευρώ (κανονικό), 13 ευρώ (φοιτητικό, άνω των 65, πολυτέκνων, ανέργων και ΑΜΕΑ)  με την επίδειξη της αντίστοιχης κάρτας  

Διάρκεια παράστασης: 90’ (χωρίς διάλειμμα) 

 

Προπώληση εισιτηρίων: 

 

Και στο ταμείο του θεάτρου 

 

Υπεύθυνος Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων: Αντώνης Κοκολάκης 

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κώστας Ζέκος: "Στην επαγγελματική μου καριέρα ως ηθοποιός δεν έχω ερμηνεύσει ξανά αυτόν τον κορυφαίο δραματουργό και ειλικρινά νιώθω διπλά ευτυχισμένος".

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου και η Εύα Νάθενα στην παράσταση του Δήμου Αβδελιώδη «Όνειρο στο κύμα-Έρως ήρως»

Γρηγόρης Παντελόγλου: "Ήρθε η ώρα μιας κοινωνίας των πολιτών που να ζητάει τον λόγο για το πώς χειρίζονται την εξουσία τους οι κυβερνώντες".

Ακούσαμε και προτείνουμε: Μια μαγευτική μουσική βραδιά με τη Νικολέττα Φιλιππάκη

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Έφη Μαχιμάρη: "Η νοσταλγία σε μένα λειτουργεί ως θεραπεία, αλλά και ως δύναμη".