Είδαμε και προτείνουμε: «Όρνιθες»

 

Η παράσταση «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, σκηνοθετημένη από τον Άρη Μπινιάρη, αποτελεί μια ανανεωτική προσέγγιση του κλασικού έργου, όπου η θεματική του αποξενωμένου ανθρώπου και της αναζήτησης μιας νέας ουτοπικής πραγματικότητας αποκτά βαθύτερες και σύγχρονες διαστάσεις. Η κωμωδία του Αριστοφάνη, γραμμένη το 414 π.Χ., δεν είναι απλώς μια σατιρική φαντασίωση για τα πουλιά και τους ανθρώπους. Αντιθέτως, παραμένει διαχρονική, καθώς αγγίζει ζητήματα όπως η εξουσία, η κοινωνική παρακμή, η φιλοδοξία και η ανθρώπινη επιθυμία για φυγή από έναν κόσμο διαφθοράς και καταπίεσης.

Η σκηνοθεσία του Άρη Μπινιάρη εμβαθύνει στην τελετουργική πλευρά της αφήγησης, δίνοντας στο έργο μια διαρκή ροή που συνδυάζει τον κωμικό χαρακτήρα του κειμένου με έναν υποδόριο προβληματισμό για την ανθρώπινη φύση. Ο Μπινιάρης αξιοποιεί έντονα τη σωματικότητα των ηθοποιών και τη συμβολική χρήση της κίνησης που με τη χρήση των μασκών εντείνεται περισσότερο, συνδέοντας το «πέταγμα» των πουλιών με μια συμβολική απελευθέρωση του ανθρώπου από τα δεσμά της φθαρμένης κοινωνίας.

Παράλληλα, το σκηνικό είναι σχεδιασμένο με τρόπο που αναδεικνύει την ουτοπική διάσταση της νεφελοκοκκυγίας, δημιουργώντας έναν ενδιάμεσο χώρο μεταξύ γης και ουρανού. Τα σκηνικά στοιχεία ενισχύουν αυτή τη δυαδικότητα, δίνοντας έμφαση στη μετάβαση από τον γήινο στον αιθέριο κόσμο.

Οι ερμηνείες των ηθοποιών συμβάλλουν καθοριστικά στην επιτυχία της παράστασης. Ο εξαιρετικός Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος (Πεισθέταιρος) και ο Γιώργος Χρυσοστόμου (Ευελπίδης) δημιουργούν ένα δυναμικό δίδυμο που καταφέρνει να αποδώσει με αμεσότητα και χιούμορ τους χαρακτήρες των δυο φίλων που αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Η χημεία τους στη σκηνή μεταδίδει μια αίσθηση ευφορίας και περιπέτειας και είναι υποδειγματική.

Η παρουσία των πουλιών, που ερμηνεύονται από την πλειάδα των ηθοποιών είναι ζωντανή και πολυεπίπεδη. Τα πουλιά λειτουργούν ως εκφραστές μιας νέας κοσμικής τάξης, μέσα από την οποία προβάλλεται η πιθανότητα μιας ουτοπίας μακριά από την ανθρώπινη σήψη.

Η μουσική και η κίνηση αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία της παράστασης. Η μουσική επένδυση, συνδυάζοντας παραδοσιακά και σύγχρονα στοιχεία, ενισχύει την αίσθηση της τελετουργίας και της μεταμόρφωσης, δημιουργώντας ένα συναισθηματικό υπόβαθρο που ενώνει τη δράση με τα βαθύτερα νοήματα του έργου. Οι χορογραφίες, σχεδιασμένες με ακρίβεια, υπογραμμίζουν τη σχέση του ανθρώπου με τον φυσικό κόσμο, ενώ το ίδιο το πέταγμα των πουλιών αποτελεί μια επανασύνδεση του ανθρώπου με την αρχέγονη του φύση.

Η παράσταση δεν περιορίζεται στην αναβίωση της κλασικής κωμωδίας, αλλά διατυπώνει σαφείς αλληγορικές αναφορές στην τρέχουσα κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Η νεφελοκοκκυγία αντιπροσωπεύει τη φαντασίωση μιας ιδανικής κοινω

νίας, απαλλαγμένης από τη διαφθορά και την παρακμή, αλλά η αμφισημία του αριστοφανικού έργου αναδεικνύεται καθώς η νέα αυτή πολιτεία, με επικεφαλής τον Πεισθέταιρο, καταλήγει να μιμείται τα κακώς κείμενα της παλιάς. Ο Μπινιάρης, μέσα από αυτήν την αμφισημία, θέτει ερωτήματα για την ουτοπία, την εξουσία και το πώς τελικά οι άνθρωποι μπορούν ή δεν μπορούν να ξεφύγουν από τα ελαττώματα της δικής τους φύσης.

Μας άρεσε

1. Σκηνοθετική Προσέγγιση: Ο Άρης Μπινιάρης αναδεικνύει τις αλληγορικές διαστάσεις του έργου με μια φρέσκια και σύγχρονη οπτική. Η χρήση της τελετουργίας και η σύνδεση του ανθρώπου με τον φυσικό κόσμο είναι ιδιαίτερα ευρηματική.

2. Μουσική και Κίνηση: Η μουσική υπόκρουση και οι χορογραφίες ενισχύουν την τελετουργική αίσθηση και προσδίδουν ένταση και ρυθμό στην παράσταση. Ειδικά η μουσική συνοδεία επιτυγχάνει να ενσωματώσει αρμονικά το κλασικό με το σύγχρονο.

3. Ερμηνείες: Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος και ο Γιώργος Χρυσοστόμου ξεχωρίζουν με τις εξαιρετικές ερμηνείες τους, αποδίδοντας τις κωμικές και δραματικές αποχρώσεις των χαρακτήρων με ακρίβεια και δυναμισμό.

4. Αλληγορικές Διαστάσεις: Η θεματολογία της παράστασης για την ανθρώπινη αναζήτηση μιας ουτοπίας συνδέεται με την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Η διαχρονικότητα του έργου ενισχύεται με τον σύγχρονο προβληματισμό για τη φθορά και την εξουσία.

5. Οπτική και Σκηνικά: Η σκηνογραφία εντυπωσιάζει με την απεικόνιση της Νεφελοκοκκυγίας ως έναν φανταστικό χώρο μεταξύ γης και ουρανού. Το σκηνικό προσθέτει βάθος και φαντασία, κάνοντας τον χώρο να φαίνεται συμβολικός και συνάμα ζωντανός.

Δεν μας άρεσε

Ουδέν…

Η παράσταση του Άρη Μπινιάρη καταφέρνει να συνδυάσει τον διαχρονικό χαρακτήρα των «Ορνίθων» με μια σύγχρονη, πρωτοποριακή προσέγγιση που ξεχωρίζει για την αισθητική και την καλλιτεχνική της αξία που αναδεικνύει την επικαιρότητα των θεμάτων που πραγματεύεται το έργο.

Η σκηνοθετική προσέγγιση, η μουσική και κίνηση, μαζί με τις εξαιρετικές ερμηνείες, δημιουργούν μια παράσταση που διατηρεί τη ζωντάνια και τη δυναμική του αριστοφανικού κειμένου, ενώ παράλληλα αγγίζει τον σύγχρονο θεατή, καλώντας τον να σκεφτεί την έννοια της ουτοπίας και τις δυνατότητες ή τους περιορισμούς της κοινωνικής αλλαγής. Μην την χάσετε με τίποτα – είναι ένα από τα καλύτερα δείγματα σύγχρονης θεατρικής δουλειάς!

Της Αλεξίας Βλάρα, 7/9/2024

Φωτογραφίες: Μανώλης Θοδωρής