Αλησμονώ...

 

Αλησμονώ…

Για εφήβους και ενήλικες
Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2022, ώρα 21:00




«Αλησμονώ…», η παράσταση που μάγεψε και συγκίνησε το κοινό της Θεσσαλονίκης, έρχεται στη Αθήνα. 
Η Ανθή Θάνου στην αφήγηση και ο Δημήτρης Χιώτης στην μουσική και το τραγούδι. Η παράσταση παρουσιάζεται το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2022, ώρα 21:00 στην Αθήνα στο  «Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς» (νέα διεύθυνση).

Η παράσταση εμπνέεται από προφορικές μαρτυρίες και μιλά για την αναγκαστική Ανταλλαγή «ήρτεν το κράτος, να φύεται λέει», μιλά για το βίαιο ξεριζωμό ανθρώπων που βρέθηκαν μέσα στο θέατρο του πολέμου και πλήρωσαν το φοβερό τίμημα. Μιλά για τον αποχωρισμό των συνοίκων τους «με συγκίνηση χωριστήκαμε τους Τούρκους γείτονές μας…», για την περιπέτεια του ταξιδιού «Θεέ μου με τι θάνατο θα πάμε άραγε;», και την ακόμη μεγαλύτερη περιπέτεια της γνωριμίας με την ελληνική κοινωνία «φύγαμε από τον παράδεισο και ήρθαμε στην κόλαση». Μιλά για τη νοσταλγία του ειρηνικού παρελθόντος «αυτά τα χώματα δεν θα τα ξαναδούμε» 


Κείμενο- αφήγηση: Ανθή Θάνου
Μουσική-Τραγούδι: Δημήτρης Χιώτης
Επιλογή τραγουδιών: Αλέξανδρος Μακρής, Δημήτρης Χιώτης


Που: «Το Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς»

Πλατεία Κύπρου & Θουκυδίδου 54, Αγ. Δημήτριος, Αθήνα ΤΚ 173 43 Χάρτης

Συμμετοχή:  8€, 
- Οικογενειακά 3 ατόμων 20€. Για κάθε επιπλέον μέλος 6€
- 7€ :  Άνεργοι, Μέλη «Σωματείου Επαγγελματιών Αφήγησης- Ιστόρησης Ελλάδας», Σχολή Aφηγηματικής Τέχνης.



ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ ΕΔΩ 

Πληροφορίες:  6971727309 / afigisi@gmail.com

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".