Η Ανθρώπινη Φωνή στο Θέατρο «όροφως»

Η Ανθρώπινη Φωνή

(La voix humaine, The Human Voice)

του Ζαν Κοκτώ

Σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, με τη Λουκία Μιχαλοπούλου.

Για 2 μόνο παραστάσεις στο θέατρο «όροφως» στην Πάτρα (Ιανουάριος 2023)

Ένας συγκλονιστικός επίλογος μιας ερωτικής σχέσης.

Ένα σπαρακτικό έργο για το τέλος του έρωτα

και την απόγνωση της εγκατάλειψης

Πρωταγωνιστούν μια γυναίκα και… ένα τηλέφωνο.

Μετά την μεγάλη επιτυχία της «Γίδας ή Ποια είναι η Σύλβια;», η Λουκία Μιχαλοπούλου συναντά ξανά τον Νικορέστη Χανιωτάκη σε μια πολύ ξεχωριστή συνεργασία. Αυτήν την φορά αγκαλιάζουν τον σπουδαίο μονόλογο του Ζαν Κοκτώ «Η Ανθρώπινη Φωνή». Η κάτοχος του θεατρικού βραβείου Μερκούρη (2011) αναμετράται με έναν εμβληματικό ρόλο που κατά το παρελθόν ερμήνευσαν κάποιες από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς ανά τον κόσμο (Σιμόν Σινιορέ, Ίνγκριντ Μπέργκμαν, Λιβ Ούλμαν, Χούλια Μιχένες, Ντενίζ Ντιβάλ, Ρενάτα Σκότο κ.α.).

«Πέντε χρόνια τώρα ζω από ‘σένα.

Περνάω την ημέρα μου περιμένοντάς σε.

Όταν αργείς, νομίζω πως πέθανες.

Πεθαίνω όταν σε φανταστώ νεκρό.

Ξαναζώ μόνο όταν γυρίζεις…

Κι ύστερα, όσο είσαι κοντά μου,

πεθαίνω από τον φόβο μου μην φύγεις…»

Λίγα λόγια για το έργο

Η «Ανθρώπινη Φωνή» είναι ένα μονόδραμα που γράφτηκε το 1928 από τον Jean Cocteau και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά δύο χρόνια αργότερα στην περίφημη Comédie-Française από την Berthe Bovy.

Η μοναδική επί σκηνής ηρωΐδα του συγγραφέα είναι μια νεαρή γυναίκα που μένει στο Παρίσι και τα τελευταία πέντε χρόνια ζει και αναπνέει για να επικοινωνεί τηλεφωνικά με τον πρώην εραστή της.

Στην Ελλάδα, η «Ανθρώπινη Φωνή» αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Έλλης Λαμπέτη, η οποία το ανέβασε στο θέατρο το 1978 μαζί με άλλα δύο μονόπρακτα του Κοκτώ, την «Ψεύτρα» και «Την έχασα» σε μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη. Πολλοί, μάλιστα, λένε ότι έδωσε την καλύτερη ερμηνεία της ζωής της!

Η «Ανθρώπινη φωνή» έχει εμπνεύσει την όπερα του Francis Poulenc, «La voix humaine» (1958), το «The telephone» του Gian Carlo Menotti και την ταινία του Roberto Rossellini με την Anna Magnani, «L’Amore» (1948). Η ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» εμπνέεται επίσης από το έργο του Κοκτώ.

Ο συγγραφέας Ζαν Κοκτώ

Ο Μάνος Χατζιδάκις τον χαρακτήρισε «έναν διαβολικό ακροβάτη της τέχνης». Ήταν ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ζωγράφος και σκηνοθέτης του κινηματογράφου, ένας από τους πιο πολυσχιδείς καλλιτέχνες του μεσοπολέμου, μέλος της γαλλικής πρωτοπορίας. Ο Ζαν Κοκτώ, ένα λαμπρό άστρο των γαλλικών γραμμάτων και της τέχνης, μια σπουδαία προσωπικότητα, νάρκισσος, εστέτ, φιλόδοξος, μοναχικός, με πνεύμα σπινθηροβόλο, εξακολουθεί με το έργο του να συνδέει την εποχή του με την εποχή μας. Τα έργα του συνομιλούν με το δικό μας παρόν, με τις ίδιες αγωνίες, τον φόβο του θανάτου και τη λύτρωση από τα πάθη.

Στην «Ανθρώπινη Φωνή», ο Κοκτώ συλλαμβάνει με τρόπο προφητικό τη σχέση μας με το τηλέφωνο που έμελλε να αλλάξει τα πάντα στις σχέσεις μας. Στο εμβληματικό του έργο διερευνά την απεγνωσμένη ανάγκη μας για ανθρώπινες σχέσεις και το κάνει με έναν εξαιρετικό μονόλογο και μια γυναίκα που παλεύει με πάθος για το άτομο που αγαπά.

Τα θέματα του έρωτα, της μοναξιάς, της εγκατάλειψης, της προδοσίας, του ψέματος, της λατρείας, του πάθους, της απόρριψης, του αδιέξοδου των σχέσεων κυριαρχούν στο έργο του Κοκτώ αναλλοίωτα μέχρι και σήμερα.

Η υπόθεση του έργου

Μια νεαρή γυναίκα συνομιλεί στο τηλέφωνο με τον άντρα της ζωής της, ο οποίος την έχει εγκαταλείψει και την επόμενη μέρα πρόκειται να παντρευτεί μια άλλη. Οι θεατές γίνονται μάρτυρες της απόγνωσης και της δραματικής πτώσης της. Περικυκλωμένη από την έννοια του θανάτου, βιώνει τον πόνο του έρωτα που μετατρέπεται από ευγενές σε καταστροφικό συναίσθημα.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Ζαν Κοκτώ

Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης

Σκηνικά-Κοστούμια: Αρετή Μουστάκα

Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Μαθές

Βοηθός σκηνοθέτη: Ναταλία Πελέκα

Παραγωγή: Αθηναϊκά Θέατρα

Παίζει: Λουκία Μιχαλοπούλου

θέατρο «όροφως»

Όθωνος Αμαλίας 112, Πάτρα

για 2 μόνο παραστάσεις
Ιανουάριος 2023

Προπώληση: ticketservices.gr
Πληροφορίες: 2611 810 983 & 6939 835 990

Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα & 10 λεπτά

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου. Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης. Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης. Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play. From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century. At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα

Open Mind

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου