Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΜΙΑ ΝΕΑ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΓΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ | Wave» της Σοφίας Στεβή στην πλατεία Μαβίλη

 


ΜΙΑ ΝΕΑ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΓΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Ένα ΚΥΜΑ-ΝΕΥΜΑ για έναν ρευστό κόσμο

Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση παρουσιάζει την τοιχογραφία «Wave» της Σοφίας Στεβή στην πλατεία Μαβίλη. Ένα έργο για την Αθήνα, μια πόλη γεμάτη συναισθήματα και συγκινήσεις. Μια τοιχογραφία για έναν κόσμο ρευστό, αβέβαιο, ευμετάβλητο.


Ένα έργο για την αβεβαιότητα του μέλλοντος και την αισιοδοξία της αλλαγής. Το «Κύμα / Νεύμα» είναι μια τοιχογραφία που (απο)χαιρετά το σήμερα, ελπίζοντας για το αύριο. Μέσα στις ζοφερές μέρες που ζούμε, η τοιχογραφία της Σοφίας Στεβή στέλνει ένα κωδικοποιημένο μήνυμα αισιοδοξίας.

Η τοιχογραφία καταλαμβάνει την πλαϊνή όψη μιας πενταόροφης πολυκατοικίας που βρίσκεται στην οδό Δορυλαίου 18, πλησίον της πλατείας Μαβίλη. Στο πάνω μέρος ενός μακρόστενου, ακάθαρτου τοίχου, ο οποίος φέρει τα ίχνη μιας γκρεμισμένης κατοικίας, οι διερχόμενοι που ανεβαίνουν προς τον Λόφο του Λυκαβηττού σηκώνουν το κεφάλι για να αντικρίσουν, με φόντο τον αττικό ουρανό, μια ονειρική σύνθεση με κυματοειδείς μορφές ύψους 13 μέτρων. Μια αισθησιακή γυναικεία φιγούρα, μια γυμνή Αφροδίτη με κεφάλι φιδιού, συντροφεύει έναν μαύρο όγκο που μοιάζει με απειλητικό νέφος ή αγριεμένο κύμα. Με έντονα συμβολικό και αλληγορικό χαρακτήρα, η τοιχογραφία της Στεβή εκπέμπει τα ανάμεικτα συναισθήματα που νιώθουμε σε καιρούς κρίσης. Όπως τα περισσότερα έργα της καλλιτέχνιδας, έτσι και η παρούσα σύνθεση απηχεί την αμφιθυμία (αντιθετικές έννοιες και δίπολα: χαρμολύπη, ευτυχία-δυστυχία, ασφάλεια-επισφάλεια, αισιοδοξία-απαισιοδοξία) που χαρακτηρίζει τη ζωή στην πόλη, τη ζωή στον 21ο αιώνα. Το “Wave” της Στεβή θα μπορούσε να αναφέρεται στα κύματα της πανδημίας, σε ένα αβέβαιο μέλλον. Ταυτόχρονα, όμως, νεύει στο θαύμα, στην αλλαγή, σε έναν θαυμαστό καινούριο κόσμο.

Η Σοφία Στεβή σημειώνει για τον πίνακα στον οποίο βασίστηκε η τοιχογραφία της: «Ονομάζω αυτόν τον πίνακα “Το κύμα / Το νεύμα” – ένα λογοπαίγνιο της αγγλικής λέξης “wave”. Μια γυναικεία φιγούρα γνέφει προς τα κάπου, ενώ κοντά της βρίσκεται ένα μαύρο σύννεφο, σαν κύμα, έτοιμο να την καταπιεί. Ίσως αυτό το σύννεφο να συμβολίζει το μέλλον. Τα τελευταία χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα για την ανθρωπότητα. Η πανδημία και η κλιματική αλλαγή έχουν κάνει τη ζωή δύσκολη για πολλούς και αφόρητη για ακόμα περισσότερους. Χρειάζεται να πάρουμε όλοι σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον του όμορφου πλανήτη μας. Αυτό το έργο μιλά για την ανησυχία και την αβεβαιότητα του να ζεις σε τέτοιες συνθήκες, σε μια πραγματικότητα, όπου τα άσχημα νέα έχουν γίνει πλέον καθημερινότητα. Έχει, όμως, να κάνει και με την αισιοδοξία και την ελπίδα για αλλαγή, κάτι που πιστεύω ότι είναι έμφυτο στην ανθρώπινη φύση».

Ο πολιτισμός βγαίνει και πάλι από τη Στέγη και διατρέχει την πόλη. Κατεβαίνει στο κέντρο της Αθήνας, βάζει χρώμα στους τοίχους της, και υπερασπίζεται το αστικό τοπίο ως κάτι διαχρονικό. Η Αθήνα είναι η πόλη μας και την αντιμετωπίζουμε σαν αυτό που είναι: Έναν ζωντανό οργανισμό γεμάτο ενδιαφέρουσες συναντήσεις, γεμάτο ανθρώπους που με τη δουλειά τους αλλάζουν δρόμους ή γειτονιές, καθένας με τον τρόπο του – μια περιοχή που εξελίσσεται διαρκώς, ανανεώνεται και αναζητά απαντήσεις σε διαχρονικά ερωτήματα. Και γι’ αυτό, την εξερευνούμε καθημερινά. Κάθε χρόνο, μέσα από αναθέσεις και επιτόπιες καλλιτεχνικές παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο του κέντρου της Αθήνας, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση αναζητά μέρη στα οποία η τέχνη μπλέκεται με τη καθημερινότητα. Μέσα από μια σειρά έργων που διαπερνούν τις πολυκατοικίες, σπουδαία έργα σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών αναγεννιούνται σε μεγάλη κλίμακα. Μετά το «Φιλί» του Ηλία Παπαηλιάκη στην πλατεία Αυδή στο Μεταξουργείο, η Στέγη παρουσιάζει το «Κύμα / Νεύμα» της Σοφίας Στεβή στην πλατεία Μαβίλη. Και θα υπάρξει συνέχεια.

Συντελεστές:
Σοφία Στεβή, ζωγράφος
Οργάνωση Παραγωγής Ιδρύματος Ωνάση: Μαρία Βασαριώτου
Εκτέλεση Παραγωγής: UrbanAct
Υλοποίηση: Same84

Onassis Culture
Διευθύντρια Πολιτισμού: Αφροδίτη Παναγιωτάκου
Αναπληρωτής Διευθυντής Πολιτισμού: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
Σχεδιασμός προβολής: Τμήμα Επικοινωνίας Ιδρύματος Ωνάση
Ανάθεση & Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση 

Η Σοφία Στεβή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Δημιουργεί ζωγραφικά έργα, γλυπτά, εγκαταστάσεις και artists’ books – αινιγματικές, ονειρικές συνθέσεις, όπου η γυναικεία, κατά βάση, σεξουαλικότητα βρίσκει απενεχοποιημένες μορφές έκφρασης, ανοιχτές σε πολλαπλές ερμηνείες. Με αναφορές και έμπνευση από την ποίηση, τη φιλοσοφία και τα ψηφιακά μέσα, στήνει το εικαστικό της σύμπαν με δυναμικές, χειρονομιακές πινελιές από ιαπωνική μελάνη και «κουφετί» χρώματα, που παραπέμπουν στον ρευστό κόσμο ενός θραυσματικού animation. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Art & Design στην Αθήνα (2004) και στο Central Saint Martin’s School στο Λονδίνο (2009), και έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε πολλές ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, το 2017 πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση στην Αθήνα, στην γκαλερί The Breeder, ενώ έργα της φιλοξενήθηκαν το 2018 στο BALTIC Centre for Contemporary Art στο Γκέιτσχεντ της Μεγάλης Βρετανίας, το 2019 στην Pippy Houldsworth Gallery του Λονδίνου και, πιο πρόσφατα, το 2021, στην γκαλερί Alma Zevi (πλέον Paterson Zevi) της Βενετίας, όπου επέλεξε να παρουσιάσει δουλειά μικρότερης κλίμακας, ζωγραφισμένη σε μια ήσυχη παλέτα από τονικότητες που κυμαίνονται ανάμεσα στο άσπρο και στο μαύρο. Η Στεβή είναι μία από τις εικαστικούς που παρουσίασε το New Museum της Νέας Υόρκης, σε συνεργασία με το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, στην έκθεση «The Equilibrists» (2016). Τέλος, είναι δημιουργός του καλλιτεχνικού πρότζεκτ Fokidos, το οποίο, με έδρα ένα διαμέρισμα στους Αμπελοκήπους, αναπτύσσει έναν δυναμικό εικαστικό διάλογο στην πόλη της Αθήνας, μέσα από εκθέσεις, περφόρμανς και ομιλίες.

Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση παρουσιάζει το «Κύμα/Γνέψιμο» της Σοφίας Στεβή στην πλατεία Μαβίλη – Το μέλλον της Αθήνας και του κόσμου μας | Ίδρυμα Ωνάση (onassis.org)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα

Είδαμε και προτείνουμε: «Το Αγόρι με τις δυο καρδιές»

 "Τ ο αγόρι με τις δύο καρδιές" μία παράσταση που τα έχει όλα, τα συνδυάζει όλα.. ρυθμό- ενέργεια-πάθος-έκφραση-τόλμη- αλήθεια-χιούμορ, γεμάτη αγωνία και συγκίνηση που στο τέλος μας προκαλεί δέος. Μια ανθρώπινη ιστορία, ελπίδας- θάρρους-εμπιστοσύνης και αγάπης! Πρόκειται για την αληθινή ιστορία της οικογένειας προσφύγων των συγγραφέων (Χάμεντ και Χεσααμ Αμιρι) που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, μετά την κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους τής από τους Ταλιμπάν. Μάνα πατέρας και τρεις γιοι. Ένα ταξίδι ξεκινάει περιπλανώμενοι στην Ευρώπη αναζητώντας να βρουν την <<Ιθάκη>> τους. Μας συναρπάζει για άλλη μία φορά με την ευρηματική υποδειγματική μαεστρία του ο σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς φωτίζοντας τις ανθρώπινες σχέσεις. Το ενδυματολογικό κομμάτι υπογράφει η Ελένη Εμπεδοκλή- οι στίχοι των τραγουδιών δια χειρός Ελένης Φωτάκη με τη μουσική του Μίλτου Πασχαλίδη ντύνουν αρμονικά την παράσταση!! Με τα σκηνικά του Εδουάρδου Γεωργίου που αποδίδουν τέλεια την πρα