Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ : Passport του Μάνου Καρατζογιάννη για 2 παραστάσεις | 8 & 9 Οκτωβρίου

 Passport

 

 

Με τα παιδιά και τα διαβατήρια στα χέρια.

Στην Ελλάδα…

Τον τόπο που εκτός από την καρτερία γνωρίζει και την προσφυγιά.

Να θυμηθώ…

Βοηθήστε με να θυμηθώ…

 


Mετά τις επιτυχημένες παρουσιάσεις της στο Φεστιβάλ Ρεματιάς και στην Πλατεία Κοτζιά ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Προσφυγιάς, η παράσταση «Passport» - μια διαμαρτυρία για τα ανθρώπινα δικαιώματα – έρχεται στο Θέατρο Σταθμός για δύο μόνο παραστάσεις. Ο Μάνος Καρατζογιάννης («Για την Ελένη», «Μάρτυρες των Αθηνών», «Μελίνα Στοπ Καρέ – αναζητώντας τη σύγχρονη ελληνικότητα», «Φύλακας μιας Επανάστασης»), με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή, έχοντας ως βασικό δραματουργικό εργαλείο τη μνήμη και την προφορική μαρτυρία ως αδιάψευστη ιστορική καταγραφή, συνθέτει το πρωτότυπο αυτό κείμενο που έχει σκοπό να θυμίσει στον Έλληνα τους δεσμούς του με την προσφυγιά. Σε ένα δημόσιο χώρο γυναίκες ηθοποιοί που έχουν καταγωγή από την Ουκρανία, τη Συρία, την Κύπρο, τον Πόντο, την Αρμενία και τη Σμύρνη αφηγούνται την προσωπική τους ιστορία, που συναντά το δράμα και την περηφάνια ενός ολόκληρου λαού. Του λαού τους που ζητά την αναγνώριση. Του λαού τους που νοσταλγεί τις χαμένες πατρίδες. Στη διανομή συμμετέχουν ηθοποιοί που κατάγονται από τους μαρτυρικούς αυτούς τόπους.

 

 

 

 

Έγραψαν για την παράσταση

 

Στεκόμουν, για περισσότερη από μία ώρα, στην Πλατεία Κοτζιά, ανάμεσα σε άλλους άντρες και γυναίκες που παρακολουθούσαν την παράσταση και δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου… Πώς μπορέσαμε να τα ξεχάσουμε όλ’ αυτά; Πώς κάναμε το ανθρώπινο δράμα μετρήσιμο; Πώς στριμώξαμε την αλληλεγγύη σε δελτία ειδήσεων; Πώς κατευνάσαμε τον δράκο των ενοχών πίσω από τα προβλήματα της μικροζωής; Γιατί αυτό ακριβώς το θηρίο πολεμάει το έργο του Καρατζογιάννη (συγγραφέα, επίσης, των «Για την Ελένη», «Μάρτυρες των Αθηνών», «Μελίνα Στοπ Καρέ», «Φύλακας μιας Επανάστασης»): το θηρίο του εφησυχασμού, της αδιαφορίας για τον πόνο του άλλου, της λησμονιάς. Διαμαρτυρόμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την κτηνωδία που εξαχρειώνει, με άλλοθι τη διαφορετικότητα ενός «εχθρού», το κείμενο καταδεικνύει την ομοιότητα του πάσχοντος Άλλου σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γης, σ’ όλες τις στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας. «Με τα παιδιά και τα διαβατήρια στα χέρια» έρχονται σήμερα εδώ, στην Ελλάδα, κυνηγημένοι σαν τα πουλιά, οι πρόσφυγες. Όπως έφτασαν κάποτε -κατατρεγμένοι- οι παππούδες μας, όπως, αργότερα, ξενητεύτηκαν οι γονείς μας, όπως, τελευταία, εγκαταλείπουν οι νέοι μας. Μια χώρα που ξεπροβοδίζει, αδειάζει και καρτερεί... Γεμίζει πόνο και επουλώνει πληγές. Διώκει, μα και θυμάται. Οφείλει να θυμάται. Όπως οφείλει να διαφυλάξει. Οφείλει να στήνει και να ξαναστήνει, ενάντια σε όσους τις γκρεμίζουν, τις Θερμοπύλες της ανθρωπιάς…

Οι συγκλονιστικές ηθοποιοί της παράστασης, που στιγμές-στιγμές δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους, (ιδιαίτερη μνεία στην αυθεντικότητα και τη συγκίνηση της Ραφίκα Σαουίς), βίωσαν και μας μετέδωσαν τη χθόνια έκσταση της Έλενας Μαρσίδου, τον δυναμισμό της Ανδριανής Νεοκλέους, τον λυρισμό και την αισθαντικότητα της Αναστασίας Μιροσνιτσένκο, τη δωρικότητα της Ρομίνας Κατσικιάν, την τρυφερή σεμνότητα της Μαρίας Ζορμπά. Συνοδευόμενες από την καίρια μουσική υπόκρουση του Κώστα Νικολόπουλου, έστειλαν ένα μήνυμα -Λόγου, Ψίθυρου, Κραυγής και Λυγμού- στο απέναντι κτίριο, του Δημαρχείου της Αθήνας, και μαζί μ’ αυτό σ’ όλες τις εξουσίες του κόσμου: να σεβαστούν και να αγκαλιάσουν όλους αυτούς που φτάνουν κατατρεγμένοι, «με τα παιδιά και με τα διαβατήρια στα χέρια», σ’ αυτή τη μαρτυρική, ταλαιπωρημένη, αενάως διωκόμενη γωνιά της γης…

 

Λουκία Σουγιά, Είδαμε το "Passport" του Μάνου Καρατζογιάννη, σε υπαίθρια παράσταση, στην Πλατεία Κοτζιά (xn--mxahi4ajr.gr)

 

Η υψηλή Τέχνη, στην υψηλότερή της μορφή, στην Ποίηση, αίρει την όποια ατομικότητα-τοπικότητα-χωροχρονική στασιμότητα και καθιστά την αναγκαστική προσφυγιά διαχρονική. Από τις «Τρωάδες» του Ευριπίδη (που διόλου δεν άρεσαν στους Αθηναίους και οδήγησαν στην αυτοεξορία τού μεγίστου Ποιητή στην Πέλλα, στην αυλή τού παππού τού Μεγαλέξανδρου) μέχρι τα σύγχρονα καραβάνια μεταναστών, κυνηγημένων από τον πόλεμο και την ανέχεια, εμφορουμένων από το όραμα μιας καλύτερης, ειρηνικότερης ζωής, το αίτημα του Ανθρώπου για Ισότητα, Ελευθερία, Αδελφοσύνη παραμένει αδιασάλευτο και συνώνυμο τής Δημοκρατίας.

Ας δείξουμε ενεργά το πνευματικό, πολιτικό και αγαθοεργό μας στίγμα θέτοντας σε προτεραιότητα τον Άνθρωπο και τις Ελευθερίες του.

Υπέροχη παράσταση, μοναδική, ανεπανάληπτη. Μακάρι να περιοδεύσει παντού και να μεταφερθεί τον χειμώνα στο φιλόξενο θέατρο «Σταθμός» στο Μεταξουργείο.

 

Κωνσταντίνος Μπούρας, «Passport – Στην προκυμαία της Σμύρνης», στην πάντα ατμοσφαιρική και κατοικημένη από πτηνά Ρεματιά Χαλανδρίου, σε σκηνοθεσία τού αείποτε ανήσυχου Μάνου Καρατζογιάννη • Fractal (fractalart.gr)

 

 

Ο Καρατζογιάννης, ένας από τους πιο ταλαντούχους σκηνοθέτες της γενιάς του, ως δημιουργός του «Passport» καθώς υπογράφει το κείμενο και τη σκηνοθεσία, πρέπει να νιώθει υπερήφανος για το άκρως επιτυχημένο εγχείρημά του. Ακολουθώντας μια λιτή σκηνοθετική γραμμή χωρίς υπερβολές και φιοριτούρες, καταφέρνει να μας φέρει σε επαφή με την Ιστορία, να μας θυμίσει τις ρίζες μας και παράλληλα κάνει επίκληση στην αλληλεγγύη μας, αυτή τη χρονική στιγμή που όλα τα παραπάνω είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Την παράσταση συνοδεύει ζωντανά ο μουσικός Κώστας Νικολόπουλος ο οποίος κατορθώνει με τις νότες του να μας ταξιδέψει στους μαρτυρικούς τόπους.
Εύχομαι ολόψυχα το «Passport» να συνεχίσει το ταξίδι του εντός και εκτός συνόρων, απ ’άκρη σ’ άκρη… Αξίζει!

Είδαμε το «Passport» του Μάνου Καρατζογιάννη - Art & Press (artandpress.gr)

 

Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι αντάξιες των συγκλονιστικών περιγραφών τους με την ιστορική αλήθεια, το οικογενειακό δράμα και τις προσωπικές μνήμες να ανασύρουν και να δημιουργούν εικόνες έντονων συναισθημάτων, που αποκτούν καθολική διάσταση. Αναστασία Μιροσνιτσένκο (Ουκρανία), Ραφίκα Σαουίς (Συρία), Ανδριανή Νεοκλέους (Κύπρος), Έλενα Μαρσίδου (Πόντος), Ρομίνα Κατσικιάν (Αρμενία), Μαρία Ζορμπά (Σμύρνη), γυναίκες που μοιράζονται ιστορίες ξεριζωμού του τόπου τους, πόνος και θρήνος που γίνεται τόπος κοινός, χωρίς φράγματα, σύνορα και συρματοπλέγματα. 
Το κείμενο διανθίζεται από στίχους ποιημάτων (Σεφέρης, Αναγνωστάκης) ενώ κάποια από τα τραγούδια προέρχονται από τις παραδόσεις των χωρών, "μιλώντας" όχι με το νόημα αλλά με το συναίσθημα των λέξεών τους. Λιτή παράσταση που στηρίζεται στις αλήθειες του κειμένου της, δημιουργώντας γέφυρες ανθρωπιάς ανάμεσα σε εποχές και ανθρώπους.

Nίκος Πράσσος, Passport - Στην προκυμαία της Σμύρνης | paspartou

 

 

 

 

 

 

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

 

Κείμενο – σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης

Ερμηνεύουν (με σειρά εμφάνισης): Αναστασία Μιροσνιτσένκο, Ραφίκα Σαουίς, Ανδριανή Νεοκλέους, Έλενα Μαρσίδου, Ρομίνα Κατσικιάν και η Μαρία Ζορμπά.

Μουσική: Κώστας Νικολόπουλος

Φωτογραφία: Γιώργος Μαρινάκης

Βοηθός σκηνοθέτη: Φίλιππος Παπαθεοδώρου

Παραγωγή: Daydreams – Πολιτισμός Σταθμός Θέατρο

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Παραστάσεις : Σάββατο 8 Οκτωβρίου στις 21:00 & Κυριακή 9 Οκτωβρίου στις 19:00

Διάρκεια παράστασης: 65 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:

Σταθμός: Κανονικό: 15, Φοιτητικό: 12, Μειωμένο, Ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των 65 και Ομαδικό (8 άτομα και πάνω): 10, Ατέλεια: 5,

Ηλεκτρονική Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/passport/

Θέατρο Σταθμός

Βίκτωρος Ουγκώ 55, Μεταξουργείο Αθήνα (πλησίον του ΜΕΤΡΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ)

Τ. 210 52 30 267

 

 

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ 

site: http://stathmostheatro.gr/

e-mail: stathmostheatro@gmail.com


https://www.facebook.com/theatrostathmos2



https://www.instagram.com/theatro_stathmos/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

  «Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις,   προσπαθεί μονίμως να υπερβεί   τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.