Μέδουσα στο θέατρο Fabrica από τις 12 Οκτωβρίου

 

ΜΕΔΟΥΣΑ

 


    Είναι ικανό ένα τραγικό γεγονός να σε μεταμορφώσει σε τέρας; Πόσο εύκολο είναι από θύμα να γίνεις θύτης; Ένας δραματικός κοινωνικός μονόλογος με θέμα τον βιασμό.



Υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων.

 

    Το έργο επηρεασμένο απ’ την ελληνική μυθολογία καθώς και από την σύγχρονη πραγματικότητα, πραγματεύεται την γυναικεία φύση ως ένα άτομο του κοινωνικού συνόλου. Παρουσιάζει τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μία σύγχρονη γυναίκα ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει τον οικογενειακό κύκλο, την εφηβεία και την ενηλικίωση έτσι όπως οι άνθρωποι την αντιμετωπίζουν οδηγώντας στο συμπεράσματα για το πως θα έπρεπε να την κατανοήσουν.

 

Συντελεστές έργου

Κείμενο: Κωνσταντίνος Παλίλης - Μαρία Σ. Αποστολάτου

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Παλίλης

Ερμηνεία: Μαρία Σ. Αποστολάτου

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρίλια Μητρούση

Σκηνογραφία: JACOandthemagicbeans

Μουσική Επιμέλεια: Μαρίλια Μητρούση

Trailer: JACOandthemagicbeans

Φωτογραφία – Έκθεση Φωτογραφίας: Αννίτα Σπιθάκη

Σχεδιασμός Αφίσας: Ηλίας Λαμπρόπουλος

Δημόσιες Σχέσεις: Νταίζη Λεμπέση

Μακιγιάζ: MD Professionnel – Αθηνά Ευθυμιάδου

Βοηθός παραγωγής: Γεωργία Μαρίνου

 

Στο φουαγιέ του θεάτρου φιλοξενείται η έκθεση φωτογραφίας της Αννίτας Σπιθάκη με θέμα «Σεξουαλική κακοποίηση- Μέδουσα»

 

Από 17 Οκτωβρίου, κάθε Δευτέρα στο θέατρο Fabrica στις 21:00

Εισιτήριο 10€, Μειωμένο 8€

(Μεγ. Αλεξάνδρου 125 & Ευρυμέδοντος Κεραμεικός)

Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/medousa/

 

Trailer παράστασης: https://www.youtube.com/watch?v=Bdn4Zgbjjyc

 

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".