Νέο τραγούδι: «Για εκείνη» από τον Γεράσιμο Ανδρεάτο. Μουσική: Βαγγέλης Μαχαίρας Στίχοι: Τασία Δικοπούλου

 

«Για εκείνη» από τον Γεράσιμο Ανδρεάτο

Μουσική: Βαγγέλης Μαχαίρας Στίχοι: Τασία Δικοπούλου

εξώφυλλο s.png


«Για εκείνη» είναι ο τίτλος του καινούργιου τραγουδιού που ερμηνεύει ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, σε μουσική Βαγγέλη Μαχαίρα και στίχους Τασίας Δικοπούλου.

Μία λαϊκή μπαλάντα με καθαρό ήχο και λιτή ενορχήστρωση. Η ερμηνεία του Γεράσιμου μεστή, με ευαισθησία και βάθος, αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο το νόημα των στίχων και την λαϊκότητα της μελωδίας. Το ακούτε σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες. Κυκλοφορεί από την Fm Records.

Έπαιξαν οι μουσικοί Στράτος Σαμιώτης (κρουστά), Γιάννης Πλαγιανάκος (κοντραμπάσο), Γιώργος Μάκρας (κιθάρες), Αντώνης Καλιούρης (κλαρίνο) και Βαγγέλης Μαχαίρας (μπουζούκι, ενορχήστρωση). Η ηχογράφηση, η μίξη και το 
mastering έγιναν από τον Θανάση Γκίκα (Studio Mythos)

Δείτε το βίντεο στο YouTube εδώ


Για εκείνη (στίχοι)

Λυμένα τα μαλλιά της στους ώμους κύματα
στα χείλη η μοναξιά της, λόγια ανείπωτα.

Τα μάτια της μπροστά μου ουράνια σώματα
και το κορμί της βγάζει ανθούς κι αρώματα.

Τα χέρια της κρατάνε και γη και ουρανό
να γίνει πια δικιά μου, εγώ παρακαλώ.
Αστέρι σαν θα πέσει θα κάνω μια ευχή
τις νύχτες μη κοιμάται ξανά πια μοναχή.

Μπροστά μου όταν περνάει , εγώ τρελαίνομαι
Ανάσταση τα λόγια και ανασταίνομαι.

Της άνοιξης λουλούδι για κείνη γίνομαι
αχ, να ‘μουνα ποτάμι, νερό να χύνομαι!


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".