ΠΑΡΙΣ ΡΟΥΠΟΣ - Δουλίτσα Να Υπάρχει || ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ | Κάθε Πέμπτη @ Θέατρο Άβατον

  

Πάρις Ρούπος - Δουλίτσα Να Υπάρχει

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

ΘΕΑΤΡΟ ΑΒΑΤΟΝ

ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ (μέχρι τις 23.12)

 

 

Μετά την επιτυχία των πρώτων 6 παραστάσεων, το stand-up comedy solo “Δουλίτσα Να Υπάρχει” συνεχίζεται και το μήνα Δεκέμβριο στο Θέατρο Άβατον.

 

Ο Πάρις Ρούπος, μετά από 7 χρόνια ζύμωσης στο stand-up comedy, συγκέντρωσε και παρουσιάζει τα καλύτερα κείμενά του στην πρώτη του σόλο παράσταση με τίτλο την πιο μίζερη ίσως φράση της εποχής μας. Η ταύτιση είναι αναπόφευκτη.

 

Μικρά και μεγαλύτερα αστεία, φθηνά και ακριβά λογοπαίγνια, σκοτεινές σκέψεις, φωτεινές ιδέες, κείμενα που χτιζόντουσαν για καιρό, γράφτηκαν, σβήστηκαν, ξαναγράφτηκαν, μέστωσαν και παρουσιάζονται τώρα, για πρώτη φορά στην ολότητά τους.


Αυτή η παράσταση θα είναι ό,τι λέει ο τίτλος. Μη λείψει κανείς. Εκτός αν είστε οι γονείς του. Τότε είμαστε οκ.



Tις Πέμπτες 2, 9, 16 & 23 Δεκεμβρίου 2021, στο Θέατρο Άβατον.

 

Μαζί του, ως opening act, κάθε φορά ένας φίλος κωμικός που τον είδε κάπου να παίζει και είπε “Νταξ καλός είναι αυτός”:
Πέμπτη 2/12, ο Αλέξανδρος Χαριζάνης

Πέμπτη 9/12, ο Μάριος Δημητρόπουλος

Πέμπτη 16/12, ο Βαγγέλης Μουλαράς

Πέμπτη 23/12, ο Απόλλων Roach

Θέατρο Άβατον
Ευπατριδών 3, Γκάζι
Έναρξη 21:15
Διάρκεια παράστασης: 80'
Προπώληση 8€ στο Viva.gr / Ταμείο Άβατον 10€ (Φοιτητικό/Ανέργων: Προπώληση 6€ / Ταμείο 8€)

https://www.viva.gr/tickets/stand-up-comedy/avatonparis-roupos-doulitsa-na-yparhei/
Τηλεφωνικές κρατήσεις στο 210 341 2689


 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".