«Ένα απόγευμα με την Έμιλι Ντίκινσον» / Κείμενο - σκηνοθεσία - ερμηνεία: Βασίλης Θεοδώρου

 

             


    «Ένα απόγευμα με την Έμιλι Ντίκινσον»

                                 του Βασίλη Θεοδώρου

 

Σκηνοθεσία - ερμηνεία: Βασίλης Θεοδώρου

 

                         Πρεμιέρα: Δευτέρα 06 Δεκεμβρίου 2021

 

για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

 

 

Ο ηθοποιός - σκηνοθέτης Βασίλης Θεοδώρου παρουσιάζει το πρώτο του θεατρικό έργο με τίτλο «Ένα απόγευμα με την Έμιλι Ντίκινσον». Πρόκειται για ένα βιογραφικό έργο βασισμένο στη ζωή της διασημότερης και αντιπροσωπευτικότερης Αμερικανίδας ποιήτριας του 19ου αιώνα, της Έμιλι Ντίκινσον.

 

Η Έμιλι Ντίκινσον έζησε απομονωμένη στο δωμάτιό της μέχρι τον θάνατό της. Επηρέασε τη Δυτική ποίηση όσο καμία άλλη ποιήτρια της εποχής. Παρά τους πατριαρχικούς δεσμούς που επέβαλε η εκάστοτε κοινωνία, η Έμιλι κατάφερε να εμπνεύσει και να επηρεάσει τους σύγχρονούς της, την ίδια την τέχνη, αλλά και το φεμινιστικό κίνημα, κάνοντας τη φωνή της να ακουστεί πανανθρώπινα. Υπήρξε μία οικουμενική ψυχή.

 


 «Ένα απόγευμα με την Έμιλι Ντίκινσον»: ένας μονόλογος γεμάτος ποίηση, τρυφερότητα, ονειροπόληση και νοσταλγία...

 

Υπό την αιγίδα του Emily Dickinson Museum (280 Main St. Amherst, Massachusetts 01002)

 

Ταυτότητα παράστασης

 

Κείμενο - σκηνοθεσία - ερμηνεία: Βασίλης Θεοδώρου

 

Σκηνικά - κοστούμια: Replica

Επιμέλεια παραγωγής: Αντρέας Αριστοτέλους, Γιάννης Κλειδέρης

Επικοινωνία: Νατάσα Παππά

 

Διάρκεια: 60 λεπτά

 


Video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=1gzFr1Ubt-8

 

Info

 

Ημέρα και ώρα παράστασης

 

Δευτέρα στις 21.15

Πρώτη παράσταση: Δευτέρα 06 Δεκεμβρίου 2021

 

 

 

 

ProjectR - café - stage (https://www.facebook.com/ProjectRstage/)

Αλέξανδρου Πάντου 10 & Λαγουμιτζή 32, Καλλιθέα (πίσω απο το Πάντειο Πανεπιστήμιο)

 

Τηλ. κρατήσεων: 21 1111 0055

 

Τιμές εισιτηρίων

 

Γενική είσοδος: 10 ευρώ

 

Υγειονομικό πρωτόκολλο: Covid free χώρος

 

 

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".