Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το πολυφωνικό σχήμα «Διώνη» παρουσιάζει τον ομώνυμο δίσκο σε επιμέλεια του Γιάννη Αγγελάκα

Το πολυφωνικό σχήμα «Διώνη» παρουσιάζει τον ομώνυμο δίσκο σε επιμέλεια του Γιάννη Αγγελάκα


 
 
(Ακούστε το τραγούδι και στο επίσημο κανάλι μας στο Youtubeεδώ)
 

Το σχήμα «Διώνη» μετά από 14 χρόνια γόνιμης πορείας κυκλοφορεί από το Ogdoo Music Group τον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο του.

Το σχήμα «Διώνη» αποτελούν οι: Ευαγγελία, Παρασκευή και Χριστίνα Γκόγκου, Ειρήνη και Παναγιώτα Κολιούση και Ανθή Κύρκου.

Ο δίσκος «Διώνη» περιλαμβάνει ηπειρώτικα πολυφωνικά τραγούδια από την περιοχή του Πωγωνίου (Κτίσματα, Παρακάλαμος), των ελληνόφωνων χωριών της Νοτίου Αλβανίας (Σελιό, Πολύτσανη, κ.ά.), καθώς και κάποια ομοφωνικά τραγούδια από την περιοχή της Θεσπρωτίας.

Η θεματική τους στρέφεται κυρίως γύρω από τον κύκλο της ζωής: νανουρίσματα, τραγούδια του γάμου, της αγάπης, της ξενιτιάς, μοιρολόγια, καθώς και ιστορικά τραγούδια.

Το ηπειρώτικο πολυφωνικό τραγούδι, είναι ένα πρωτότυπο είδος της ελληνικής λαϊκής πολυφωνίας και αποτελεί, εδώ και αιώνες, παράδοση δημιουργίας και έκφρασης της συγκεκριμένης περιοχής.

Είναι μοναδικό στον ελλαδικό χώρο και σύμφωνα με τον Λάμπρο Λιάβα συγκαταλέγεται ως «μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες μουσικές φόρμες, όχι μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, αλλά στο παγκόσμιο ρεπερτόριο της λαϊκής πολυφωνίας».

Το σχήμα «Διώνη» συστήνεται με ένα κείμενο γνωριμίας που περιέχεται στο ένθετο του δίσκου και υπογράφει η Παναγιώτα Κολιούση:

«Βρεθήκαμε σαν παρέα την Άνοιξη του 2004 στη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να τραγουδήσουμε τα τραγούδια που ακούγαμε μεγαλώνοντας και στην πορεία δημιουργήσαμε το πολυφωνικό σχήμα «Διώνη».

Η ηπειρώτικη καταγωγή, όπως και τα βιώματά μας, καθόρισαν την απόφασή μας να ασχοληθούμε αφενός με το ηπειρώτικο πολυφωνικό τραγούδι, τραγουδισμένο στο σήμερα από τις δικές μας φωνές και μέσα από έναν δικό μας τρόπο έκφρασης και αφετέρου να πειραματιστούμε σε φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς.

Οι εκτελέσεις των τραγουδιών, που συμπεριλαμβάνονται στην παρούσα έκδοση, οι οποίες προέκυψαν ύστερα από έρευνα και μελέτη των εκτελέσεων που ήδη υπήρχαν, αλλά και μέσα από πρόβες, αναζητήσεις, δοκιμές, ανταλλαγές ιδεών και εμπειριών, φέρουν την υπογραφή και το ύφος-ηχόχρωμα της «Διώνη», έτσι, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί στο πέρασμα των χρόνων από το «σμίξιμο» των φωνών μας.»

Η ακρόαση της «Διώνης» είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι στους αιώνες. Τα πολυφωνικά ηπειρώτικα τραγούδια είναι η ηχώ των δύσβατων βουνών της Ηπείρου και των απομονωμένων περήφανων κατοίκων τους. Τα άγρια λουλούδια της αγάπης, ο πόνος του αποχωρισμού, ο απόηχος της γιορτής, η χαρά της έλευσης της νέας ζωής, η τρυφερότητα της μάνας και η απαντοχή στη συλλογική έκφραση είναι τα δομικά υλικά αυτών των μοναδικών τραγουδιών.

Το σχήμα «Διώνη» αναδεικνύει με συγκινητικό τρόπο αυτά τα, λειασμένα από τα κύματα του χρόνου, τραγούδια που προκαλούν δέος με την ομορφιά και την ανέγγιχτη νεότητά τους.

Η επιμέλεια της παραγωγής στο δίσκο «Διώνη» είναι του Γιάννη Αγγελάκα.

Συνεργάστηκε αρχικά με το σχήμα «Διώνη» στο soundrack της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή βαθιά» που δημιούργησε το 2008. Η άλλη σημαντική παρουσία στο δίσκο είναι ο Coti K. ο οποίος έχει κάνει τις μίξεις και το mastering. Το εξώφυλλο του δίσκου κοσμεί ο εξαιρετικός πίνακας του Σταύρου Παναγιωτάκη, o οποίος περιλαμβάνεται στην ενότητα «Σιωπηλές Αφηγήσεις».

Ας δούμε όμως τις Διώνες μέσα από τα μάτια του Γιάννη Αγγελάκα όπως τις παρουσιάζει στο εισαγωγικό κείμενο του δίσκου:

«Με τις Διώνες συναντήθηκα πρώτη φορά το 2008. Ήρθαν στο σπίτι μου να συζητήσουμε για τη συμμετοχή τους στο soundtrack της “Ψυχής Βαθιάς” του Παντελή Βούλγαρη. Θυμάμαι ακόμα εκείνη τη γοητευτική και αναπάντεχη αίσθηση που είχα βλέποντας πέντε όμορφα, ευγενικά κορίτσια να περιφέρονται στο χώρο μου κι εγώ να νιώθω πως το σπίτι γέμισε αρχαίους συγγενείς. Όταν μετά από λίγο κουβεντιάζοντας μαζί τους κατάλαβα πως είχα να κάνω με ηπειρώτισσες από οικογένειες και χωριά μουσικών που μετοίκησαν στην Θεσσαλονίκη με την καρδιά βουτηγμένη στην παράδοση αλλά με τα μουσικά τους ακούσματα να απλώνονται έως τη ροκ και την avant garde, τότε σιγουρεύτηκα πως έχω να κάνω και με μελλοντικούς συγγενείς. Εκείνη η πρώτη μου αίσθηση τα επόμενα χρόνια δικαιώθηκε.

Οι Διώνες καθόρισαν με την καταλυτική συμμετοχή τους το στίγμα του soundtrack της “Ψυχής Βαθιάς”, συμμετείχαν στις τελευταίες συναυλίες των Επισκεπτών και στις ηχογραφήσεις των δύο τελευταίων μου δίσκων, της Γελαστής Ανηφόρας και των Ήσυχων Τραγουδιών. Ο δρόμος είναι ακόμα ανοιχτός μπροστά μας. Χαίρομαι που το όνειρό τους για έναν δίσκο με παραδοσιακά τραγούδια και αυτοσχεδιασμούς από την ιδιαίτερη μαγική πατρίδα τους επιτέλους πραγματοποιείται. Εύχομαι στις αγαπημένες μου αδελφές, φίλες, συνεργάτιδες Διώνες καλό δρόμο σ’ αυτήν την καινούργια τους κυκλοφορία.»

To άλμπουμ με τίτλο «Διώνη» κυκλοφορεί από το Ogdoo Music Group σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες: 

 
  •  Κατεβάστε το από το iTunes
  •  Κατεβάστε το από το Google Store
  •  Κατεβάστε το από το Amazon 
  •  Ακούστε το από το Spotify
  •  Ακούστε το από το Deezer

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

  «Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις,   προσπαθεί μονίμως να υπερβεί   τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.