Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Νέο τραγούδι : Φρόσω Στυλιανού – «Δάκρυα του χειμώνα»



 Δείτε το video clip εδώ


“Δάκρυα του Χειμώνα” τιτλοφορείται το καινούριο τραγούδι της Φρόσως Στυλιανού, που οπτικοποιήθηκε ζωντανά στο studio ηχογράφησης απο τον σκηνοθέτη Αριστοτέλη Παπακωνσταντίνου.



Τέσσερις εμβληματικοί μουσικοί, οι Αντρέας Αποστόλου στο πιάνο, Γιώτης Κιουρτσόγλου στο ηλεκτρικό μπάσο, David Lynch στο σοπράνο σαξόφωνο και Στέφανος Δημητρίου στα τύμπανα, μπήκαν στο στούντιο χωρίς προσχέδιο και οδηγίες, και “πατώντας” πάνω στην μουσική και τους στίχους της ερμηνεύτριας, έβαλαν το χαρακτήρα και το ταλέντο τους για να γεννηθεί ένα τραγούδι “μπάντας”.



Αυθόρμητο, ορμητικό, ειλικρινές, με μια ατμόσφαιρα “live” παιξίματος. Εκεί ήταν και ο ταλαντούχος Αριστοτέλης Παπακωνσταντίνου για να απαθανατίσει τις στιγμές με πλάνα από τη δημιουργική διαδικασία, μεταφέρνοντας ατόφια το κλίμα, σε ένα video clip που κυκλοφορεί επίσημα από την Heaven Music.



H Φρόσω Στυλιανού, ένα χρόνο μετά την έκδοση του πρώτου, ολοκληρωμένου προσωπικού της album με τίτλο “Άλλες μέρες”, νιώθει πια την ανάγκη να απλώσει τη φωνή της σε μια δυναμική, γρήγορη μπαλάντα, για να μιλήσει φωναχτά, χωρίς φόβο αλλά με πάθος για τον πόνο της απώλειας, για τα όνειρα που φέρνουν αρχή σε κάθε τέλος και για την δύναμη της ελπίδας που μας ανεβάζει στο άπειρο.



Παραμένει βέβαια το ίδιο ρομαντική και ονειροπόλα όπως σε όλα της τα τραγούδια, σε ένα κείμενο γεμάτο παρομοιώσεις, συμβολισμούς, έντονες εικόνες και αντιθέσεις. Η ψυχή που σκόρπισε “σαν σκουπίδια στο μπαλκόνι” και τα “λουλούδια που χορεύουν στην αυλή σαν κορίτσια ερωτευμένα”, τα “δάκρυα του Χειμώνα που κομματιάζονται στο χώμα” , η ελπίδα πως ”κάποια μέρα θα ενωθούμε σαν φωνές που τραγουδούνε” αλλά και η φωτιά της που “πάντα θ’ ανεβαίνει”...



Σε ένα σκηνικό λοιπόν σχεδόν υπερφυσικό, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει και στα περισσότερα τραγούδια της, όπως το “Όταν ό έρωτας πεθαίνει” και το “Θα ‘ναι εντάξει”, η Φρόσω Στυλιανού με το καινούριο της τραγούδι “Δάκρυα του Χειμώνα” μηδενίζει την απόσταση ανάμεσα στον εαυτό και τα συναισθήματα μας και μας θυμίζει με φωνή καθαρή και “ανοιχτή”, πόσο απελευθερωτική είναι η δύναμη του να κλαις, να ονειρεύεσαι, να πιστεύεις, να αγαπάς, να παραδέχεσαι, να ζεις και να αισθάνεσαι αληθινά, μακριά από τον φόβο της έκθεσης και τα καμουφλαρισμένα χαμόγελα.



Η ηχοληψία έγινε από τον Νίκο Παπά, η μίξη και το mastering από τον Αντρέα Αποστόλου, ο οποίος έχει επίσης συνθέσει και την μουσική της εισαγωγής, ενώ η ηχογράφηση και τα γυρίσματα έγιναν στο City Studio, στο γνωστό υπόγειο της Κυψέλης.



Ένα τραγούδι που γράφτηκε με το χέρι στην καρδιά, έχοντας την αίσθηση του “live” στον ήχο του, και που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά ζωντανά, την Τετάρτη 28 Νοεμβρίου στην μουσική σκηνή του Faust, μαζί με πολλά άλλα τραγούδια από την προσωπική δισκογραφία της ερμηνεύτριας αλλά και διασκευές γνωστών αγαπημένων τραγουδιών.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα