Ο Πέτρος Αποστολόπουλος μιλάει στο all4fun

O Πέτρος Αποστολόπουλος μιλάει στο all4fun για την παράσταση "Εγώ, η Μάρθα Φρόυντ", την σημαντική διάκριση που έλαβε η παράσταση "Γιαννούλης Χαλεπάς" και απέσπασε το βραβείο αντρικής ερμηνείας "Μάνος Κατράκης" και διάφορα ακόμη...

"Αγάπησα πολύ τον Γιαννούλη, ασχολήθηκα μαζί του με έναν τρόπο που θα τον χαρακτήριζα μανιώδη. Το βραβείο δεν το περίμενα, με εξέπληξε. Με συγκίνησε και μου ‘δωσε μια ικανοποίηση. Μπορώ να πω ότι ένιωσα μια πληρότητα, σαν να ολοκλήρωσα την αποστολή μου, όταν αναλάμβανα αυτό το ρόλο. Είμαι ευγνώμων για τη βράβευση αυτή, είναι ένα όμορφο και ακριβό δώρο."

Αρχικά, τι σημαίνει για σας υποκριτική;

-Η υποκριτική είναι η τέχνη μου. Μια τέχνη που δεν μ’ αφήνει ποτέ να τη βαρεθώ και να επαναπαυτώ, διότι όσο την ανακαλύπτω, όλο και βλέπω ότι η διαδρομή της έχει και πιο πέρα, πάει και πιο μακριά αλλά και πιο ουσιαστικά. Κι επιθυμώ αυτή η διαδρομή να μην έχει τέλος.

Αυτή την περίοδο συμμετέχετε στην παράσταση "Εγώ , η Μάρθα Φρόυντ ". Πως προέκυψε η συνεργασία;

-Με τη Γιούλη Ζήκου, που επέλεξε το έργο αλλά κι εμένα για το ρόλο του Φρόυντ, μας συνδέουν αρκετές συνεργασίες στο παρελθόν, με πιο πρόσφατη αυτή στην παράσταση «Γιαννούλης Χαλεπάς: η κοιμωμένη μου».

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια πρωταγωνιστούσατε στο "Γιαννούλη Χαλεπά", άλλη μία εξαιρετική παράσταση. Αποτελεί για σας πρόκληση ένας τέτοιος ρόλος;

10686788 857434197611155 317899343363562546 n

-Και ο Χαλεπάς και ο Φρόυντ υπήρξαν, έζησαν. Υπάρχει το έργο τους, υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για την προσωπικότητά τους. Το να πλάσω έναν ρόλο με τις οδηγίες του συγγραφέα και του σκηνοθέτη, είναι διαφορετικό απ’ το να ερμηνεύσω μια προσωπικότητα που υπήρξε. Απαιτεί διάβασμα, μελέτη της σκέψης τους, τριβή με το έργο τους. Όσο παίζω τους ρόλους αυτούς, έχω φωτογραφίες τους και κοιτάζω τα μάτια και την έκφρασή τους. Και η πρόκληση είναι αλλιώτικη, διότι απαιτείται να υποδυθείς επί σκηνής μια γνώριμη προσωπικότητα στο κοινό. Οι θεατές νιώθω να έχουν κάποιες προσδοκίες από μένα κι αυτό μου δίνει μια άλλη, διαφορετική υπευθυνότητα.

Πρόσφατα η Ακαδημία Κορφιάτικων βραβείων σας απέμεινε για τη χρονιά που πέρασε, το βραβείο αντρικής ερμηνείας «Μάνος Κατράκης» για την ερμηνεία σας στον Γιαννούλη Χαλεπά. Τι σημαίνει αυτή η βράβευση για σας;

- Αγάπησα πολύ τον Γιαννούλη, ασχολήθηκα μαζί του με έναν τρόπο που θα τον χαρακτήριζα μανιώδη. Το βραβείο δεν το περίμενα, με εξέπληξε. Με συγκίνησε και μου ‘δωσε μια ικανοποίηση. Μπορώ να πω ότι ένιωσα μια πληρότητα, σαν να ολοκλήρωσα την αποστολή μου, όταν αναλάμβανα αυτό το ρόλο. Είμαι ευγνώμων για τη βράβευση αυτή, είναι ένα όμορφο και ακριβό δώρο.

Μιας και φτάνουμε στις τελευταίες μέρες του 2014 , τι ευελπιστείτε για το 2015;

-Τα ίδια που ευελπιστώ πάντα και για μένα και όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως πότε αρχίζει μια χρονιά και πότε τελειώνει. Δηλαδή πνευματική ανάταση, με όποιους τρόπους ταιριάζει στον καθένα να την αναζητά. Και αυτογνωσία! Για να πω και μια λέξη πιο Φροϋδική, που με εκφράζει απόλυτα εδώ και χρόνια.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

-Να ολοκληρώσω το μυθιστόρημα που γράφω εδώ κι εφτά χρόνια και να βρει το δρόμο του! Να βγει προς τα έξω. Όπως και τα έξι θεατρικά μου έργα.

Τι θα προτείνετε στους αναγνώστες του all4fun;

-Να αναζητούν τις πραγματικές αξίες στην τέχνη, να τις αναγνωρίζουν, να τις εκτιμούν και να τις βοηθούν να υπάρξουν.

Τέτοιες προσωπικότητες όπως ο Πέτρος Αποστολόπουλος , με όραμα και με ταλέντο μας δείχνουν ότι πρέπει να αισιοδοξούμε και να πιστεύουμε στον εαυτό μας και στις δυνατότητες μας...

Της Αλεξίας Βλάρα, 1-12-2014

http://www.all4fun.gr/interviews/theater/9788------all4fun-.html

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play. From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century. At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα

Είδαμε και προτείνουμε: «Το Αγόρι με τις δυο καρδιές»

"Τ ο αγόρι με τις δύο καρδιές" μία παράσταση που τα έχει όλα, τα συνδυάζει όλα.. ρυθμό- ενέργεια-πάθος-έκφραση-τόλμη- αλήθεια-χιούμορ, γεμάτη αγωνία και συγκίνηση που στο τέλος μας προκαλεί δέος. Μια ανθρώπινη ιστορία, ελπίδας- θάρρους-εμπιστοσύνης και αγάπης! Πρόκειται για την αληθινή ιστορία της οικογένειας προσφύγων των συγγραφέων (Χάμεντ και Χεσααμ Αμιρι) που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, μετά την κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους τής από τους Ταλιμπάν. Μάνα πατέρας και τρεις γιοι. Ένα ταξίδι ξεκινάει περιπλανώμενοι στην Ευρώπη αναζητώντας να βρουν την <<Ιθάκη>> τους. Μας συναρπάζει για άλλη μία φορά με την ευρηματική υποδειγματική μαεστρία του ο σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς φωτίζοντας τις ανθρώπινες σχέσεις. Το ενδυματολογικό κομμάτι υπογράφει η Ελένη Εμπεδοκλή- οι στίχοι των τραγουδιών δια χειρός Ελένης Φωτάκη με τη μουσική του Μίλτου Πασχαλίδη ντύνουν αρμονικά την παράσταση!! Με τα σκηνικά του Εδουάρδου Γεωργίου που αποδίδουν τέλεια την πρα

Open Mind

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου