O Γιάννης Κότσιρας μιλάει με τρυφερότητα για τη ζωή του και τους ανθρώπους του στο Art Podcast #72

 “Φέτος στις γιορτές να κοιτάξουμε λίγο παραπάνω τους γονείς και τα γερόντια μας.”



 


Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ο Γιάννης Κότσιρας στο Art Podcast #72 - καλεσμένος της Γιώτας Τσιμπρικίδου - ελευθερώνει θύμησες,

τοποθετείται στο σήμερα και μιλάει με τρυφερότητα για τη ζωή του και τους ανθρώπους του!

Αναφέρεται με τόσες εικόνεςήχους και αρώματα στην παιδική του ηλικίαστο «κρυφτό» στο ντουλάπι ενός ραντάρ πλοίουστο οποίο εργαζόταν ο πατέρας του,

στη ζωή του δίπλα στη μητέρα και την αδελφή τουστη στιγμή που απο υπάλληλος συνεργείου αυτοκινήτων βρέθηκε στο «Περιβόλι του Ουρανού»

και από εκεί δίπλα στην Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Άρη Δαβαράκη να ερμηνεύει την «Αλεξάνδρεια»

και να μπαίνει σε ένα σύμπαν με αναγνωρισιμότητα και εκδηλώσεις θαυμασμού που δεν μπορούσε εύκολα να διαχειριστεί.

Οι συνεργασίες με τον Δημήτρη Μητροπάνοτον Θάνο Μικρούτσικο και ο ρόλος του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στη ζωή του

η σύνδεση του με τους στίχους του Καββαδίατα λόγια θαυμασμού και ευγνωμοσύνης για την Ελένη Ζιώγαοι δημιουργίες για τον «Σασμό» και πώς γεννήθηκαν,

το κλισέ των ερωτικών τραγουδιών και φυσικά το μαγικό «Κατάστρωμα Α» στο θέατρο Ακροπόλ που αν δεν επιβιβαστείτεαλήθειαθα χάσετε!

Ναικατάστρωμα γιατί έτσι η σύνδεση με τον πατέρα του επιτυγχάνεται

και μέσα στη μουσική παράσταση (που σκηνοθετεί ο βραβευμένος Γιώργος Κουτλής και τα υπέροχα κείμενα έχουν την υπογραφή του Οδυσσέα Ιωάννουμε εξαιρετικούς μουσικούς και ηθοποιούς επί σκηνής)

κάθε τραγούδι έχει τη σημασία του – κυρίως στην ψυχή του Γιάννη Κότσιρα!


Απολαύστε εδώ το επεισόδιο

·   https://open.spotify.com/episode/5prlwUqXjEhr7tDHW0vebe?si=a546bdf51c914e0b (direct Spotify link του επεισοδίου)                

·  https://artpodcast.gr/72-giannis-kotsiras/  (podcast page)

· https://artpodcast.gr/blog-giannis-kotsiras/  ( dedicated blog post)

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".