Χριστουγεννιάτικα Παραμύθια – Επισκέψεις σε ιδρύματα : Η γυναίκα με τα κόκκινα μαλλιά και Καλικαντζαρολογίματα …. από την ομάδα «Δρόμο παίρνει, Δρόμο αφήνει»

 




ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

 

Χριστουγεννιάτικα Παραμύθια – Επισκέψεις σε ιδρύματα


Η γυναίκα με τα κόκκινα μαλλιά


και


Καλικαντζαρολογίματα ….

 

από την ομάδα «Δρόμο παίρνει, Δρόμο αφήνει»

 


 

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά  στο πλαίσιο του κοινωνικού του ρόλου, επισκέπτεται Ιδρύματα  και ειδικούς χώρους  της πόλης του Πειραιά, κάνει στάση στο Μετρό – Δημοτικό Θέατρο Πειραιά  και 


με την   ομάδα «Δρόμο παίρνει, Δρόμο αφήνει»  ταξιδεύουν τα παιδιά με Χριστουγεννιάτικα παραμύθια!  


Η  Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων Πειραιά «Καλός Ποιμήν» (22/12),  τα  Παιδικά Χωριά SOS Πειραιά, (22/12) , το  Αργώ-  Σωματείο Φροντίδα ΑΜΕΑ (23/12)  θα υποδεχτούν 


  την συγκεκριμένη  πρωτοβουλία του ΔΘΠ. 


Ο κύκλος  των Χριστουγεννιάτικων παραμυθιών  θα ολοκληρωθεί στο Μετρό -  Δημοτικό Θέατρο Πειραιά στις 23/12,  στις 12 το μεσημέρι. 


Το πρόγραμμα των αφηγήσεων  του ΔΘΠ περιλαμβάνει  παραμύθια  των ημερών αλλά και μύθους  με καλικάντζαρους και παραδοσιακά κάλαντα από όλη την Ελλάδα.



 

Διάρκεια: 45’-50'
Αφήγηση: Άνθη Ευσταθοπούλου, Ταξιάρχης Μπεληγιάννης

Μουσική: Γιώργος Παπιώτης

 

 

 

 

Πρόγραμμα επισκέψεων


22/12  Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων Πειραιά «Καλός ποιμήν»

22/12  Παιδικά Χωριά SOS Πειραιά

23/12  Αργώ Σωματείο Φροντίδα / ΑΜΕΑ Πειραιά 

23/12  Μετρό -  Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".