Μαρία Κώτη

Η Μαρία Κώτη μιλάει στο all4fun

H Μαρία Κώτη μιλάει στο all4fun για την παράσταση "Ποιός φοβάται το σκοτάδι", τον ρόλο της και διάφορα ακόμα...

 

"Ο θεατής καλείται με βάση το προσωπικό του ερμηνευτικό ένστικτο να συνταξιδέψει μέσα στην υποτιθέμενη  αγρύπνια και να συμμετέχει στις φωτοσκιάσεις που εμπεριέχει αυτή,καλείται να γίνει συμμέτοχος στο πέρασμα απ’το σκοτάδι στο φώς μέσα από εξιστορήσεις,θρύλους,όνειρα,αναπαραστάσεις τελετουργιών,φόβους και ξόρκια   και εν τελει να αναρωτηθεί σχετικά με τις έννοιες αυτές,φώς και σκοτάδι ,σχετικά με το πού συγκρούονται,πού συγχέονται τα όρια ανάμεσά τους.."

 

«Ποιος φοβάται το σκοτάδι», ο τίτλος της παράστασης. Τι πραγματεύεται η παράσταση σας;

 

Το πρόσχημα είναι μια αγρύπνια,από τη δύση του ήλιου εώς το πρώτο φώς της μέρας...Μέσα της ‘’καταδύομαι’’ και ‘’αναδύομαι’’ σε όλη τη διάρκεια της παράστασης,από το σκοτάδι στο φώς και πάλι απ’την αρχή.Ο τίτλος όπως και όλα στην παράστασή μας, δεν είναι περιγραφικός αλλά συμβολικός. Απ’το προσωπικό στο οικουμενικό και πάλι πίσω.¨Εκεί που νομίζουμε ότι υπάρχει γραμμικότητα στο χρόνο,ξαφνικά αυτή ανατρέπεται ,αφού παρελθόν και παρόν,προσωπικό και παγκόσμιο συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν ταυτόχρονα .Τα επίπεδα συγχέονται με έναν τρόπο ονειρικό και ασαφή, όπως ακριβώς συμβαίνει στα όνειρα

 

Σας δυσκολεύει ο παράλληλος ρόλος αφήγησης και τραγουδιού;   

 

Δεν είναι εύκολη υπόθεση.Θέλει μια άλλη ματιά.Στην παράσταση τραγουδώ και αφηγούμαι κι είναι οπωσδήποτε μια αρκετά προκλητική απόπειρα για μένα που δεν έχω σχετική πείρα στο θέατρο.Σε όλο αυτό το εγχείρημα σημαντικό ρόλο παίζει βέβαια η μπιστική και ιδιαίτερα προσεκτική ματιά του Τάσου Καρακύκλα, καθώς και οι μουσικές περιπέτειες στις οποίες με υποβάλλει ο συμπρωταγωνιστής μου στη σκηνή Κωστής Ζουλιάτης με την πειραματική του διάθεση στο πιάνο ,που δίνει άλλο νόημα στην τραγουδαφήγηση .Το πιάνο αφηγείται  κι αυτό με το δικό του τρόπο σε όλη τη διάρκεια της παράστασης και ιδιαίτερα σε κομβικά της σημεία.Η δυσκολία μου αρέσει γιατί με ξεβολεύει από τα καθιερωμένα, και με ωθεί να εξερευνήσω νέα τοπία και να εκτεθώ σε χώρο μαγικό και άκρως ενδιαφέροντα.

 

Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε στους θεατές σας;   

 

Ο θεατής καλείται με βάση το προσωπικό του ερμηνευτικό ένστικτο να συνταξιδέψει μέσα στην υποτιθέμενη  αγρύπνια και να συμμετέχει στις φωτοσκιάσεις που εμπεριέχει αυτή,καλείται να γίνει συμμέτοχος στο πέρασμα απ’το σκοτάδι στο φώς μέσα από εξιστορήσεις,θρύλους,όνειρα,αναπαραστάσεις τελετουργιών,φόβους και ξόρκια   και εν τελει να αναρωτηθεί σχετικά με τις έννοιες αυτές,φώς και σκοτάδι ,σχετικά με το πού συγκρούονται,πού συγχέονται τα όρια ανάμεσά τους..

 

Πώς προέκυψε η ιδέα της παράστασης;

 

Προήλθε αρχικά μέσα από  βαθειά προσωπική μου ανάγκη να ξορκίσω δικούς μου  σχετικούς φόβους, η οποία συναντήθηκε με αυτή του Τάσου.Ο Τάσος με βοήθησε να ορίσω ένα πιο συγκεκριμένο πλαίσιο αναφοράς σε ένα αρκετά ευρύ πεδίο.  Το πλαίσιο που προανέφερα,το οποίο συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων και δικά μου βιωματικά στοιχεία (βλ ιστορίες γιαγιάδων) 

       

Τα μελλοντικά σας σχέδια ποια είναι;

 

 Να εκπλήσσομαι διαρκώς από την ομορφιά και τη δύναμη της δημιουργικότητας

  

 H παράδοση μας διέρχεται κρίση ή είναι ένα στοιχείο που θα είναι διαχρονικό στα χρόνια;

 

¨Ο,τι έχουμε πραγματικά ανάγκη και δεν είναι κουστούμι μιας άλλης εποχής ,που δε μας ταιριάζει πια,ό,τι δεν είναι φολκλόρ άρα και πεθαμένο στην ουσία,ό,τι μπορεί να μπολιάσει το παρόν  πλουτίζοντας τις στιγμές της ζωής μας με ομορφιά,καλαισθησία, και αλήθειες και αξίες πανανθρώπινες,αυτό είναι πάντα αναγκαίο στο παρόν,άρα και διαχρονικό.

    

Τι προτείνετε στους αναγνώστες μας;

 

’’ποιος φοβάται το σκοτάδι?’’

 

Πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να βρείτε εδώ: http://all4fun.gr/fun/theater/10225-q---q---qq.html 

 

Της Αλεξίας Βλάρα,20/03/2015

http://www.all4fun.gr/interviews/theater/10414--all4fun.html