Αλέξανδρος Νταβρής

Ο Αλέξανδρος Νταβρής μιλάει στο all4fun

Ο Αλέξανδρος Νταβρής μιλάει στο all4fun για την "Αδύναμη καρδιά", τις συνεργασίες του και πολλά ακόμα...

 

"Οι τιμές των εισιτηρίων έχουν μειωθεί πάρα πολύ και υπάρχουν άπειρες προσφορές ,δεν κοστίζει λοιπόν πολύ να πάει κανείς θέατρο. Βγαίνεις μια βόλτα, βλέπεις ζωντανούς ανθρώπους να προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί σου, επιτυχημένα ή μη δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία και μετά γυρνάς στο σπίτι σου και διαβάζεις κάτι γι αυτό που είδες .Όλο αυτό έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τις άγονες βραδιές μπροστά στην τηλεόραση, είναι πιο ανθρώπινο."

 

Φέτος πρωταγωνιστείτε στην «Αδύναμη Καρδιά» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι , μία παράσταση που θίγει πολλά κοινωνικοοικονομικοπολιτικά ζητήματα, καίρια της εποχής. Σας δυσκολεύει αυτή σας η προσομοίωση στις γρήγορες αλλαγές  και εναλλαγές που γίνονται καθόλη την παράσταση ;

 

 Η Αδύναμη Καρδιά είναι μία νουβέλα που τη διάβασα πριν 5 χρόνια περίπου. Ήταν ένα μικρό βιβλίο τσέπης  του 1941 που το βρήκα σε μια παλιά βιβλιοθήκη σ’ ένα φιλικό σπίτι. Όταν το διάβασα μου κίνησε το ενδιαφέρον και άρχισα να το ψάχνω και σε άλλες εκδόσεις. Ομολογώ ότι δεν είχα καταλάβει από την αρχή ότι θίγει όλα αυτά, απλά  μου άρεσε και μετά άρχισα να το αναλύω.  Είναι πολύ ευκολότερο για έναν ηθοποιό να έχει κάτι συγκεκριμένο και απτό στο μυαλό του, κάτι ας πούμε αναγνωρίσιμο, όταν καταπιάνεται με ένα έργο ή έναν ρόλο. Οι δύσκολες καταστάσεις που περνάμε σήμερα στη χώρα μας, η δυσκολία στις εργασιακές συνθήκες, η παντοδυναμία του αφεντικού πάνω στην καθημερινότητα των ανθρώπων, είναι δυστυχώς πάντα οι ίδιες κι ας έχουν περάσει σχεδόν διακόσια χρόνια από τότε ,κι ας έχουν γίνει αιματηροί αγώνες για τα εργασιακά δικαιώματα. Βρίσκομαι κι εγώ, όπως και όλοι μας νομίζω ,αντιμέτωπος με τη λαίλαπα της εργασιακής εξουσίας και απ αυτή την άποψη ,ναι , με βοηθάει αυτή η προσομοίωση.

 

Πέρυσι, παίζατε στο «Έλα να παίξουμε» , πάλι με την Κερασία Σαμαρά. Πώς είναι η συνεργασία σας;

 

Συνεργαστήκαμε επίσης και το περσινό καλοκαίρι στην ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝ ΤΑΥΡΟΙΣ, όπου έπαιξα τον Ορέστη, ελπίζω να ξαναπάει και φέτος. Κάνουμε από κοινού την  παραγωγή αυτών  των παραστάσεων και όσον αφορά στο καλλιτεχνικό μέρος, νομίζω ότι έχουμε βρει έναν κώδικα υποκριτικό για να αποδίδεται η εκάστοτε σκηνοθετική της άποψη. Εκτιμώ πολύ το γεγονός ότι κάθε της  ιδέα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από οτιδήποτε  προηγούμενο έχει κάνει ,γι αυτό και πρόθυμα συμμετέχω στις δουλειές που προτείνει. Σε υποκριτικό επίπεδο μ έχει βοηθήσει πάρα πολύ νομίζω.

 

Η παράσταση σας ανεβαίνει σε ένα ιστορικό χώρο και έχει και την επωνυμία, την Ακαδημία Πλάτωνος. Πώς αισθάνεστε για αυτό;

 

Γενικότερα προτιμώ  ελληνικά ονόματα για τα θέατρα. Στην περίπτωση αυτού του θεάτρου ,συνδυάζονται πολλά θετικά ,ας πούμε το πόσο εύηχο είναι αυτό το όνομα ,το πόσο συγκεκριμένο, αφού δηλώνει αμέσως την τοποθεσία στην οποία βρίσκεται, αλλά και το είδος των συνειρμών που το ακολουθούν.

 

Σήμερα, υπάρχουν αρκετές ανισότητες , όπως και πιο παλιά. Είναι ένα φαινόμενο που πιστεύετε θα υπάρχει πάντα;

 

Ναι,γιατί ο άνθρωπος είναι ένα κατακτητικό ον που όπως όλα τα πλάσματα της φύσης διεκδικεί το χώρο του εις  βάρος της ύπαρξης του άλλου και υπερισχύει ο δυνατότερος και όχι ας πούμε ο πιο  δίκαιος ή ο πιο ευσπλαχνικός.

 

Τι σημαίνει για εσάς ο χώρος της υποκριτικής και γενικά η τέχνη αυτή;

 

Είναι το πεδίο στο οποίο αγωνίζομαι να μάθω πράγματα για μένα και για τον άνθρωπο γενικότερα και κατόπιν να τα μοιραστώ με όλο τον κόσμο. Είναι ένας χώρος δοκιμασίας και χαράς  για μένα, κάτι σαν τα αρχαία γυμνάσια και τις παλαίστρες .Δεν ξέρω αν θα μείνω για πάντα, σίγουρα όμως μ αρέσει πολύ, νιώθω πολύ τυχερός που βρέθηκα εδώ.

 

 Ζούμε στην Ελλάδα, όπου η πολιτισμική κληρονομιά είναι τεράστια και οφείλουμε να έχουμε θεατρική παιδεία. Πιστεύετε υπάρχει θεατρική παιδεία ή διανύει και αυτή κρίση;

 

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε πολύ ενημερωμένους θεατές, ενώ έχουμε σχετικά μεγάλο θεατρόφιλο κοινό. Αφού λοιπόν ο κόσμος αγαπά το θέατρο, το πρόβλημα βρίσκεται στη θεατρική  παιδεία. Στα σχολεία θα έπρεπε να διδάσκεται θέατρο και θεατρική αγωγή και όχι μόνο θεατρικό παιχνίδι νομίζω.

 

Τι θα προτείνατε στους αναγνώστες μας;

 

Θα πρότεινα να βλέπουν θεατρικές παραστάσεις αντί για τηλεόραση. Οι τιμές των εισιτηρίων έχουν μειωθεί πάρα πολύ και υπάρχουν άπειρες προσφορές ,δεν κοστίζει λοιπόν πολύ να πάει κανείς θέατρο. Βγαίνεις μια βόλτα, βλέπεις ζωντανούς ανθρώπους να προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί σου, επιτυχημένα ή μη δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία και μετά γυρνάς στο σπίτι σου και διαβάζεις κάτι γι αυτό που είδες .Όλο αυτό έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τις άγονες βραδιές μπροστά στην τηλεόραση, είναι πιο ανθρώπινο..

 

Πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να βρείτε εδώ: http://www.all4fun.gr/fun/theater/10005-q---q----.html 

 

Κριτική και παρουσίαση παράστασης μπορείτε να βρείτε εδώ:http://www.all4fun.gr/fun/theater/10285--q-q-.html 

 

Της Αλεξίας Βλάρα, 8-3-2015

http://www.all4fun.gr/interviews/theater/10346--all4fun.html