Έφη Χαλκέα: "Θεωρώ ότι διανύω μια συγγραφική έκρηξη".

 

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για ‘’Το ταξίδι μιας στιγμής’’;

Πάντα ξεκινάω να γράφω για μένα. Πρωταρχικά ήθελα να αποτυπώσω τα συναισθήματα που ένιωσα στην πρώτη μου εμφάνιση υποκριτικά στο θέατρο. Γράφοντας, εμφανίστηκαν με τη σειρά οι χαρακτήρες μου, και έπαιρναν την θέση τους στο κείμενό μου. Οι συζητήσεις που έχω με γυναίκες που με πλαισιώνουν, και ως παρατηρητής της ιδίας μου της ζωής, σε σοβαρά ζητήματα που μας απασχολούν σήμερα, μου έδωσαν την έμπνευση. Αυτός ο συνδυασμός έφερε το αποτέλεσμα στο βιβλίο που κρατάμε στα χέρια μας.

Η ηρωίδα σας η Έλλη, έρχεται αντιμέτωπη με το παρελθόν της. Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάσετε συναισθηματικά φορτισμένες ιστορίες με κοινωνικά ζητήματα;

 Η Έλλη μου πράγματι έρχεται αντιμέτωπη με το παρελθόν της. Είναι πολύ δύσκολο να συνδυαστεί σίγουρα, αλλά έχω βρεθεί σε συζητήσεις με ψυχολόγους σε διάφορες εκδηλώσεις, και ο φορτισμένος τρόπος που αφηγούνταν διάφορα περιστατικά, με βοήθησαν να μπω και να αγγίξω όσο μπορούσα, αυτές τις καταστάσεις. Θα έλεγα ότι αυτό το ταλέντο, - λόγο της υποκριτικής- είναι που με βοηθάει, γιατί αντιμετωπίζω τους χαρακτήρες μου ως ρόλους, και κάθε φορά μπαίνω μέσα τους. Στην κυριολεξία γίνομαι σκηνοθέτης, οπερατέρ και ηχολήπτης, δίνοντας μια κινηματογραφική ματιά και ροή στο κείμενό μου. Πιστεύω ότι τα έχω καταφέρει και τα έχω παντρέψει αυτά.

Πιστεύεται ότι μια στιγμή μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας ή είναι μια λογοτεχνική υπερβολή;

Όχι, δεν είναι μια λογοτεχνική υπερβολή. Το πιστεύω ακράδαντα, ότι μια στιγμή μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας. Είναι ο χωροχρόνος, είναι η ίδια η μοίρα που παραμονεύει στη ζωή μας και με έναν τρόπο βοηθάει. Μα πάνω από όλα, είναι η ελεύθερη βούληση του ατόμου. Η τόλμη αν θα το επιχειρήσει και αν τελικά, θέλει να ζήσει αυτό που του αξίζει.

Η Έλλη αναζητά την αγάπη σε μια φάση της ζωής που πολλοί την θεωρούν ‘’αργά’’. Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε μέσω της ιστορίας σας;

Ας ξεκινήσω με το ‘’ποτέ δεν είναι αργά’’, που είναι και το προσωπικό μου μότο. Η Έλλη είναι μια νέα γυναίκα σαράντα πέντε ετών, με ολοκληρωμένη προσωπικότητα και καριέρα, που πάλεψε πολύ με τον δυναμικό της χαρακτήρα για να τα καταφέρει. Έχει πληγές αλλά τις ξεπερνάει. Μέσα από αυτήν τα μηνύματα που θέλω να περάσω είναι: να μην μένουμε σε κάτι - κάποιον που δεν μας αξίζει, να μην μας καταδυναστεύει ο κοινωνικός περίγυρος. Να μας ενδιαφέρει πρώτα η προσωπική μας ευτυχία, αν είμαστε καλά με τον εαυτό μας, είμαστε καλά και με τους άλλους. Να αναζητάμε αυτό που θα μας κάνει αληθινά ευτυχισμένους, με όποιο τίμημα. Να μένουμε στις αξίες μας και να μην γινόμαστε υποχείρια διαφόρων καταστάσεων. Είναι πολύ δύσκολο, θέλει προσπάθεια, αλλά μπορούμε να βρούμε την ευτυχία! Αρκεί να το τολμήσουμε!

Πως εξελίσσετε η σχέση της με τον Ορέστη, και τι συμβολίζει για εκείνη;

Τον Ορέστη τον συναντά αναπάντεχα μετά από πολλά χρόνια με αφορμή ένα ταξίδι. Μπαίνει στη ζωή της ξανά όταν ο γάμος της βρίσκεται σε τέλμα. Είναι ο πρώτος της έρωτας, είναι ο φίλος της. Στο παρελθόν την είχε πληγώσει με την αναπάντεχη εξαφάνιση του, αλλά εκείνος την διεκδικεί ξανά και η Έλλη ανακαλύπτει το ερωτικό κομμάτι και το πάθος που δεν είχε και μεταμορφώνεται. Αυτό την κάνει να αναθεωρήσει τη ζωή της και να πάρει αποφάσεις. Την ξυπνάει.

Οι σχέσεις χωρίς πάθος μπορούν να  επιβιώσουν ή αναπόφευκτα οδηγούν σε τέλμα;

Οδηγούνται σε τέλμα. Γνωρίζω αρκετά ζευγάρια έτσι. Είτε γιατί δεν το τολμούν, είτε γιατί θεωρούν ότι είναι αργά, είτε υπάρχουν οικονομικοί λόγοι που τους συνδέουν και δεν το αλλάζουν εύκολα αυτό. Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι ζουν εγκλωβισμένοι σε τέτοιες καταστάσεις, και κάνουν κακό στους εαυτού τους, με αντίκτυπό την ψυχική τους υγεία. Δεν ζουν αληθινά, και δεν είναι ευτυχισμένοι. Η ζωή είναι τόσο μικρή, οφείλουμε να την ζούμε, να παίρνουμε χαρά, και να μην φοβόμαστε να ζούμε τον έρωτα!

Πως ήταν η συγγραφική σας πορεία από το πρώτο σας μυθιστόρημα ‘’Ένας έρωτας μετά… μέχρι το νέο σας έργο;

Θεωρώ ότι διανύω μια συγγραφική έκρηξη, αν μπορούσα να την χαρακτηρίσω έτσι, μετά από την ολοκλήρωση του πρώτου μου βιβλίου. Δεν το είχα πιστέψει ότι θα συμβεί - νόμιζα ότι δεν θα έχω άλλη έμπνευση, όταν φίλοι μου εύχονταν «άντε και στο δεύτερο», εγώ τρόμαζα. Η έμπνευση όμως για μένα αποδείχτηκε, ότι είναι ένα μεγάλο κύμα που έρχεται και με λούζει ξαφνικά. Είναι μια θεϊκή δράση – όπως αναφέρετε στην Αρχαία Ελλάδα, που ξεπετιέται από την καρδιά και δείχνει και μια δύναμη ψυχής! Πιστεύω ότι κάπως έτσι συμβαίνει και σε άλλους που ασχολούνται με το γράψιμο. Γράφω συνέχεια, κυρίως μικρό διήγημα, ποιήματα και έχω τελειώσει και μια νουβέλα. Γράφω για να αδειάζω και όσο αδειάζω γεμίζω. Είναι σκοπός. Είναι το αποκούμπι και η ψυχοθεραπεία μου!

Υπήρχαν προσωπικές εμπειρίες που σας επηρέασαν κατά την συγγραφή;

Ναι, κατά ένα μικρό ποσοστό,όχι όμως στον υπερθετικό βαθμό που γράφονται στο βιβλίο μου, θέλοντας έτσι να τους δώσω μια βαρύτητα. Ήθελα να τονίσω τη σοβαρότητα των προβλημάτων που απασχολούν τους χαρακτήρες μου μέσα στη διαδρομή της ζωής τους, που κατ’ επέκταση, είναι και ζητήματα που μας απασχολούν και ως κοινωνία σήμερα, τα οποία έχουν γιγαντωθεί. Θέλω μέσα από το βιβλίο μου να «ξυπνήσω» συνειδήσεις.

Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζετε τη συγγραφή με την υποκριτική και τις άλλες καλλιτεχνικές σας ιδιότητες;

Είναι όντως δύσκολο. Η συγγραφή θέλει τον αμέριστο χρόνο σου για να συγκεντρωθείς και να γράψεις, και η υποκριτική θέλει να μάθεις και να μπεις στο ρολό που κάθε φορά υποδύεσαι. Είναι κουραστικό με τις ώρες γυρισμάτων που απαιτούνται, και πολλές φορές σε αντίξοες συνθήκες. Είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου και θέλω να πηγαίνω «διαβασμένη», που θέλει χρόνο για να αποστηθίσεις - και που δεν τον έχεις πολλές φορές. Είναι όμως ωραίο «πάντρεμα», και η αγάπη για αυτά που κάνω, ξεπερνάει κάθε εμπόδιο. Πολλές φορές με εξαντλεί, αλλά η ικανοποίηση με ξεκουράζει.

Πως αισθάνεστε για την συμμέτοχη σας σε ποιητικές συλλογές και φεστιβάλ όπως οι «Ημέρες ποίησης στη Σίκινο»;

Οι συμμετοχές μου με κάνουν πολύ χαρούμενη και με τιμούν ιδιαίτερα. Είναι μια προσωπική καταξίωση, μια αποδοχή για τα έργα που δημιουργώ και έχουν απήχηση. Επικοινωνώ και με αυτόν τον τρόπο, και μέσα από αυτά, φαίνεται ότι κάποιους αναγνώστες τους αγγίζω. Η συμμετοχή μου στο πρώτο φεστιβάλ οι « Ημέρες ποίησης στη Σίκινο» με έκανε να αισθανθώ υπερηφάνεια! Με το δικό μου λιθαράκι συμμετείχα στο τόπο μου. Ευελπιστούμε αυτό το φεστιβάλ να γίνει θεσμός. Η Σίκινος από μόνη της είναι μια μικρή κοιτίδα! Έχει και προάγει πολιτισμό. Εμπνέει πολλούς καλλιτέχνες σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης! Είναι ίσως το ποιητικότερο νησί του Αιγαίου, που κατά τις αναφορές, επισκέφτηκε και έζησε ο μεγάλος μας ποιητής και Νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης. Νιώθω πραγματικά ευγνώμων!  Η Σίκινος είναι έμπνευση και για μένα την ίδια, και πολλά από τα κεφάλαια και στα δυο μου βιβλία γράφτηκαν εκεί.

Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά ή καλλιτεχνικά σας σχέδια;

Αυτή τη στιγμή έχω δώσει όλο το βάρος στο συγγραφικό κομμάτι που δεν λείπει από την καθημερινότητα μου. Πάντα έχω κάτι να γράψω, εδώ και πέντε χρόνια που ασχολούμαι με αυτό. Η ποίηση, που μου βγαίνει με πιο μεγάλη ευκολία και το διήγημα. Οι πήγες έμπνευσης και τα ερεθίσματα είναι πολλά για έναν συγγραφέα, και οι μικρές φόρμες δεν με εξαντλούν. Καλλιτεχνικά για τώρα υπάρχει μια μικρή συμμετοχή μου σε μια ταινία, που θα βγει στις αίθουσες τέτοια εποχή, τον επόμενο χρόνο. Εύχομαι να είμαι υγιείς και σχέδια υπάρχουν.

Τι συμβουλή θα δίνατε στους νέους συγγράφεις που θέλουν να ασχοληθούν με το αισθηματικό μυθιστόρημα;

Είμαι μια νέα συγγραφέας, και δεν έχω την ανάλογη εμπειρία για να δώσω συμβουλές. Μπορώ μόνο να σας δώσω την ταπεινή μου άποψη. Αν ανατρέξουμε στα κλασσικά αισθηματικά μυθιστορήματα, θα δούμε ότι άντεξαν στο χρόνο. Το αισθηματικό μυθιστόρημα λατρεύετε εύκολα και ζωντανεύει τη ψυχή του αναγνώστη. Η ζωή είναι σκληρή και έχει χαθεί ο ρομαντισμός και το συναίσθημα. Μέσα από αυτό το είδος, ο καθένας μας που διαβάζει μπορεί να ονειρευτεί, και έχει κάθε δικαίωμα να ζήσει αυτό που θα του πει ένα τέτοιο βιβλίο, και θα τον αγγίξει ψυχικά. Αν λοιπόν οι νέοι που θέλουν να γράψουν αυτό το είδος, μπορούν να αποδώσουν το συναίσθημα, και να μας κάνουν να αισθανθούμε μέσα από τις ιστορίες τους, να το επιχειρήσουν με τόλμη και αγάπη. Ο έρωτας και η αγάπη κυριαρχεί και κατακτά, γιατί όλοι την ψάχνουμε! Κάνεις δεν γεννήθηκε συγγραφέας, μπορεί να γεννήθηκε με το ταλέντο που από μόνο του δεν φθάνει. Θέλει πολύ διάβασμα πολλών βιβλίων - χωρίς να βγάζω και τον εαυτό μου απ’ έξω. Άλλα όλα αυτά φαίνονται στο χρόνο.

 

Σας ευχαριστώ θερμά που με προσκαλέσατε σε αυτή την συνέντευξη και μου δώσατε την ευκαιρία να σας συστηθώ και να σας γνωρίσω το βιβλίο μου.

Της Αλεξίας Βλάρα, 11/1/2025