Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου | Ανακοινώθηκε το Καλλιτεχνικό Πρόγραμμα 2023 | Ξεκινάει σήμερα η πώληση εισιτηρίων

 

 

 

ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ

 

ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ – ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ – OLIVIER PY

Μαντάμα Μπατερφλάι του Τζάκομο Πουτσίνι

ANNE-SOPHIE MUTTER

MUTTER’S VIRTUOSI

Έργα Βιβάλντι, Μπαχ, Πρεβέν, Μπολόν ντε Σεν-Ζορζ

UTOPIA ORCHESTRA – ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΥΡΕΝΤΖΗΣ

Τρίτη συμφωνία του Γκούσταβ Μάλερ

ROBERTO ALAGNA & ALEKSANDRA KURZAK – ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ – NAYDEN TODOROV

Έτος Μαρίας Κάλλας

ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ

JOHN CALE & BAND – ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΑ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΕΡΤ – KATIA & MARIELLE LABEQUE – ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ – ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΔΕΡΒHΣ-ΜΠΟΥΡΝΙΑΣ – ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΟΥΡΜΠΗΣ

Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής

Έργα Σεν-Σανς, Πεκού / Σαββόπουλου, Μπιζέ

THE WATERBOYS

NILS FRAHM

Music for Athens

GREGORY PORTER

ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ

The American Songbook

SIGUR RÓS

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ – ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΡΥΤΙΝΟΣ

Ρέκβιεμ του Τζουζέπε Βέρντι

ALEXANDRE DESPLAT

Με τη συμμετοχή της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας ΕΡΤ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ & ΟΙ 100°C

Ηλεκτρική καρέκλα στο Ηρώδειο

ANOUAR BRAHEM QUARTET

The Astounding Eyes of Rita

JOSÉ JAMES

JAMES

Με κλασική ορχήστρα και χορωδία γκόσπελ

HERBIE HANCOCK

MELODY GARDOT

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ 80 ΧΡΟΝΙΑ – CHRISTOPH ESCHENBACH – LANG LANG 

Έργα Γκριγκ, Τσαϊκόφσκι

KRAFTWERK

GILBERTO GIL & FAMILY

Aquele Abraço Tour

ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ – PAOLO CARIGNANI – LEO MUSCATO

Ναμπούκο του Τζουζέπε Βέρντι

PHILIPPE QUESNE

The Garden of Delights / Ο κήπος των ηδονών

 

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260

 

PRE-SHOW & POST-SHOW TALKS

Πρόλογος – Έξοδος

ΣΕΙΡΑ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ

Η ελευθερία των άλλων

THALIA THEATER HAMBURG – ΚΙΡΙΛ ΣΕΡΕΜΠΡΕΝΙΚΟΦ

Der Wij / Βίι

ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ – MICHAEL KLIËN

Οι ονειροπόλοι

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΛΗΣ

Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι

ΝΑΤΑΣΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΗ

Σχέδιο Μάρσαλ – Α path of perspectives

MARIANO PENSOTTI – GRUPO MAREA

La obra / Το θεατρικό έργο

ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΒΑΘΙΝΟΣ

Καζανόβα / Δον Ζουάν: Η ερωτική περιπλάνηση

ΣΕΖΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Οι γυναίκες επιστρέφουν

AEF Urban Dance Contest

Hip hop battle & All styles battle

METTE INGVARTSEN

The Dancing Public

CHRISTOPH MARTHALER

Das Weinen (Das Wähnen) / Λυγμός (Καημός)

AMIR REZA KOOHESTANI – MEHR THEATRE GROUP

Blind Runner / Τυφλός δρομέας

EMANUEL GAT DANCE

LOVETRAIN2020

ALEXANDER ZELDIN

The Confessions / Οι εξομολογήσεις

ΑΓΝΗ ΠΑΠΑΔΕΛΗ ΡΩΣΣΕΤΟΥ

Η απόλαυση της αναπαράστασης

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ

Η πτώση του οίκου των Κοινών / The Fall of the House of Commons

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΕΝΤΑΚΗΣ

Το ρόδο είναι ρόδο

ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΜΑΡΑΘΑΚΗ & CLOUDSDONTHAVESHAPE

επώδυνα εύκολο

ROOTLESSROOT

Σιωπή

ΕΛΛΗ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Βάκχες

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ  

Repair

ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΕΡΙΤΗΣ  – ΧΑΡΗΣ ΚΡΕΜΜΥΔΑΣ / 4FRONTAL

Σπυριδούλες

JERÔME BEL

Isadora Duncan / Ισιδώρα Ντάνκαν

ΘΑΝΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Θυέστης του Σενέκα

JAN MARTENS & DANCE ON ENSEMBLE

any attempt will end in crushed bodies and shattered bones / κάθε απόπειρα θα καταλήγει σε κομματιασμένα κορμιά και τσακισμένα κόκαλα

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ – bijoux de kant

Τραγούδια του ελληνικού λαού – Drag ορατόριο

ΖΩΗ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ

Ρέκβιεμ για τη Φάνι Γκόλντμαν

GISÈLE VIENNE

L’Étang / Η λίμνη

ΛΕΝΙΩ ΚΑΚΛΕΑ

Αγρίμι / Fauve

ΤΖΑΖ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ PRAGUE QUADRENNIAL 2023

A rare gathering / Μια σπάνια συνάθροιση    

 

 

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

(Φιλοξενία για το grape)

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΜΠΙΛΗΣ (ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ)

Καταστροφή

ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΖΑΣ

Η Δημοκρατία του Μπακλαβά

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΛΑΗΣ

Run – Ένα σκηνικό δοκίμιο για την έλλειψη χρόνου

MARIO BANUSHI

Taverna Miresia

Mario, Bella, Anastasia

 

 

 

ΩΔΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Subset Festival – Φεστιβάλ νέας μουσικής

 

SABER RIDER

VINYL -TERROR & -HORROR

TRIGGER HAPPY

In Medias Res

MMMΔ & ALEM

L’âge de l’absolutisme LIVE

KALI MALONE

HEKLA

SÉBASTIEN ROUX

ROBERT HENKE

CBM 8032

ΤΕΤΤΤΙΞ – ΕΛΕΝΗ ΧΟΥΜΟΥ

cheVron fold

ERGON ENSEMBLE

Reich / Richter

 

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

 

EΚΘΕΣΙΑΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Mήδεια – Περιοδική έκθεση

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ – ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ

Ιππόλυτος του Ευριπίδη

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ – ΛΕΝΑ ΚΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σφήκες του Αριστοφάνη

FRANK CASTORF

Μήδεια Βασισμένο στον Ευριπίδη

ΕΦΗ ΜΠΙΡΜΠΑ

Βατράχια του Αριστοφάνη

Μια κωμωδία με DNA τραγωδίας

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΕΥΑΣ

Οιδίπους επί Κολωνώ του Σοφοκλή

ΙΩ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ

Εκάβη του Ευριπίδη

ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ – ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΟΥΓΑΡΗΣ

Τρωάδες του Ευριπίδη

ΣΙΜΟΣ ΚΑΚΑΛΑΣ

Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή

Δημιουργική απασχόληση παιδιών στην Επίδαυρο

 

ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

 

STUDIO RESIDENCY

Πάροδος

ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ

ΕΜΙΛΥ ΛΟΥΙΖΟΥ

Συμπτώματα από την έλλειψη βάρους του Γιάννη Σκαραγκά

Εμπνευσμένο από τις Ευμενίδες του Αισχύλου

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΦΛΑΤΣΟΥΣΗΣ

Θήβα: A Global Civil War

Εμπνευσμένο από τους Επτά επί Θήβας του Αισχύλου

ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΕΡΒΟΥΛΑΚΟΣ

Φιλοκτήτης του Χρήστου Οικονόμου

Εμπνευσμένο από τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή

ΤΑΚΗΣ ΤΖΑΜΑΡΓΙΑΣ

Γίνεται δέντρο το πουλί; του Χρήστου Χωμενίδη

Εμπνευσμένο από τον Ίωνα του Ευριπίδη

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ

Έρως ανίκατε μάχαν – Ο ερωτικός Κραουνάκης

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Προβολή ταινίας: Φαίδρα του Ζιλ Ντασέν

 

 

 

 

 

ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ

 

ΟΠΕΡΑ / ΠΡΕΜΙΕΡΑ

1, 4, 7, 10 Ιουνίου

ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ – OLIVIER PY

Μαντάμα Μπατερφλάι του Τζάκομο Πουτσίνι

 

Μετά την τεράστια επιτυχία του Βότσεκ (2020), ο κορυφαίος Γάλλος σκηνοθέτης Ολιβιέ Πι, καλλιτεχνικός διευθυντής του παρισινού Théâtre du Châtelet, διευθυντής του Φεστιβάλ της Αβινιόν (2014-22), επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή για να σκηνοθετήσει, αυτή τη φορά στη σκηνή του Ηρωδείου, ένα από τα δημοφιλέστερα αριστουργήματα του Πουτσίνι, τη Μαντάμα Μπατερφλάι. Τα ιδιαίτερα στοιχεία από την ιαπωνική μουσική παράδοση, οι κλιμακώσεις, οι ποιότητες μουσικής δωματίου αλλά και τα ξεσπάσματα με το σύνολο της ορχήστρας δίνουν στην Μπατερφλάι τον ξεχωριστό της σφυγμό, την ιδιαίτερη ζωή της. Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

 

Μουσική διεύθυνση Βασίλης Χριστόπουλος • Σκηνοθεσία Olivier Py • Σκηνικά – Κοστούμια Pierre-André Weitz • Φωτισμοί Bertrand Killy • Διεύθυνση χορωδίας Αγαθάγγελος Γεωργακάτος • Ερμηνεύουν Cellia Costea (Τσο-Τσο Σαν), Alisa Kolosova (Σουζούκι), Andrea Carè (Μπ. Φ. Πίνκερτον), Διονύσης Σούρμπης (Σάρπλες)

Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

 

*

 

 

 

ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

12 Ιουνίου

ANNE-SOPHIE MUTTER

MUTTER’S VIRTUOSI

Έργα Βιβάλντι, Μπαχ, Πρεβέν, Μπολόν ντε Σεν-Ζορζ

 

Το Ηρώδειο υποδέχεται τη βιολονίστρια-θρύλο Άνε-Ζοφί Μούτερ. Στην πολυετή καριέρα της, η Γερμανίδα δεξιοτέχνις του βιολιού, που άρχισε τη σταδιοδρομία της με την υποστήριξη του Χέρμπερτ φον Κάραγιαν, έχει παίξει σε όλες τις μεγάλες αίθουσες ανά τον κόσμο και έχει αφήσει το στίγμα της στην κλασική μουσική. Για τις ηχογραφήσεις της έχει τιμηθεί με πολυάριθμα διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων και με τέσσερα Γκράμι.

Η σπουδαία βιολονίστρια πλαισιώνεται από ένα σύνολο εγχόρδων που απαρτίζεται από υποτρόφους του Ιδρύματος Anne-Sophie Mutter καθώς και άλλους επίλεκτους νέους μουσικούς. Υπό την καλλιτεχνική καθοδήγηση της Μούτερ, οι Mutter’s Virtuosi («Βιρτουόζοι της Μούτερ») συνοδεύουν τακτικά τη μέντορά τους από το 2011 σε συναυλίες σε όλο τον κόσμο.

Στη συναυλία του Ηρωδείου, η κορυφαία ερμηνεύτρια θα παίξει σόλο σε τρία κοντσέρτα και στο αφιερωμένο στην ίδια Νονέτο (έργο μουσικής δωματίου για εννέα όργανα) του Αντρέ Πρεβέν, που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Τη συναυλία θα διευθύνει η ίδια η Μούτερ.

Antonio Vivaldi (1678 - 1741)

Kοντσέρτο σε φα μείζονα για τρία βιολιά, ορχήστρα εγχόρδων και κοντίνουο, RV 551 Johann Sebastian Bach (1685–1750)

Κοντσέρτο για βιολί αρ. 1 σε λα ελάσσονα, BWV 1041

André Previn (1929–2019)

Νονέτο ελληνική πρεμιέρα

J.S. Bach

Βραδεμβούργιο κοντσέρτο αρ. 3 σε σολ μείζονα, BWV 1048

Joseph Bologne, Chevalier de Saint-Georges (1745-1799)

Κοντσέρτο για βιολί σε λα μείζονα, έργο 5 αρ. 2

 

Βιολί & Καλλιτεχνική διεύθυνση Anne-Sophie Mutter

 

*

 

ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

15 Ιουνίου

UTOPIA ORCHESTRA – ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΥΡΕΝΤΖΗΣ

Τρίτη συμφωνία του Γκούσταβ Μάλερ

 

 

O σταρ του πόντιουμ Θεόδωρος Κουρεντζής έρχεται με το νέο του καλλιτεχνικό εγχείρημα, την ορχήστρα Utopia, ένα διεθνές σύνολο αποτελούμενο από κορυφαίους σολίστες του κόσμου.

Γεννημένος στην Αθήνα το 1972, ο διακεκριμένος Έλληνας μαέστρος μαθήτευσε δίπλα στον θρυλικό Ίλια Μούσιν στο Κρατικό Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης. Το 2004 ιδρύει στο Νοβοσιμπίρσκ την ορχήστρα και χορωδία musicAeterna, με την οποία κατακτά τις μουσικές πρωτεύουσες της Ευρώπης, ενώ το 2018 αναλαμβάνει επικεφαλής μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας του Ραδιοφώνου της Στουτγάρδης. Στο μεταξύ δεν σταματά να εμφανίζεται σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ, να συνεργάζεται με τους σημαντικότερους σκηνοθέτες, να αποσπά διεθνή βραβεία για τις ηχογραφήσεις του. Χαρισματικός και αντισυμβατικός, έχει κερδίσει μια διακριτή θέση στο στερέωμα της κλασικής μουσικής με τις ιδιοφυείς εκτελέσεις του, οι οποίες πάντα προκαλούν έντονα συναισθήματα στο μουσικόφιλο κοινό.

Στη συναυλία του Ηρωδείου ο διάσημος αρχιμουσικός θα διευθύνει την ορχήστρα Utopia στην Τρίτη συμφωνία του Μάλερ. Γραμμένη τα καλοκαίρια του 1895 και του 1896, η γιγαντιαία Τρίτη συμφωνία (6 μέρη με συνολική διάρκεια πάνω από 90 λεπτά) είναι ο μέγας ύμνος του Μάλερ στη Φύση και στις στοιχειακές δυνάμεις των όντων, που αγωνίζονται να ενωθούν με τον Θεό. Για τον συνθέτη, η αμοιβαία αγάπη συνιστά τον πιο θαυμαστό πόθο της ύπαρξης, που ανυψώνει τον άνθρωπο από τη φθαρτή, επώδυνη συνθήκη του. Στο τέταρτο μέρος, «Νυχτερινό τραγούδι του Ζαρατούστρα», που ερμηνεύει η μέτζο, ο Μάλερ αναρωτιέται για το νόημα της ζωής και το εφικτό της χαράς, ενώ στο πέμπτο μέρος παιδικές φωνές αφηγούνται έναν αγγελικό «γλυκό ύμνο, που από χαρά δονεί τα ουράνια». To καταληκτικό Adagio, παρηγορητικά ακτινοβόλο παρά τα σκοτεινά του περάσματα, απαντά στα αγωνιώδη ερωτήματα που προηγήθηκαν και οδηγεί το έργο στο λυτρωτικό τέλος του.

Gustav Mahler (1860-1911)

Συμφωνία αρ. 3 σε ρε ελάσσονα

 

*

 

ΓΚΑΛΑ ΟΠΕΡΑΣ

17 Ιουνίου

ROBERTO ALAGNA & ALEKSANDRA KURZAK

ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

NAYDEN TODOROV

Έτος Μαρίας Κάλλας

 

Το 2023 έχει κηρυχτεί από την UNESCO Έτος Μαρίας Κάλλας. Στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 100 χρόνια από τη γέννηση της κορυφαίας υψίφωνου του 20ού αιώνα, ο Ελληνικός Σύλλογος Μαρία Κάλλας διοργανώνει συναυλία με τον διεθνούς φήμης τενόρο Ρομπέρτο Αλάνια και τη διάσημη σοπράνο Αλεξάντρα Κούζακ. Οι δημοφιλείς καλλιτέχνες θα ενώσουν τις φωνές τους σε ένα πρόγραμμα με άριες και ντουέτα από δημοφιλείς όπερες που σφράγισε η φωνή της Μαρίας Κάλλας με την ξεχωριστή ένταση και τον φωνητικό πλούτο της, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Νάιντεν Τόντοροφ, διευθυντή της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Σόφιας. Όλα τα έσοδα της εκδήλωσης θα διατεθούν στη δημιουργία του υπό ανέγερση Μουσείου «Μαρία Κάλλας», που θα είναι αφιερωμένο στην εμβληματική ντίβα. Με τους καλλιτέχνες θα συμπράξει η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων.

Η εκδήλωση τελεί από την Αιγίδα του Δήμου Αθηναίων και του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

*

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

18 Ιουνίου

ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ

 

Από τους κορυφαίους της ελληνικής μουσικής, αξεδιάλυτα συνδεδεμένος με την έκφραση της συλλογικής μας περιπέτειας από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα, ο Σταύρος Ξαρχάκος επιστρατεύει τη δύναμη των τραγουδιών, τα οποία, όπως ο ίδιος γράφει, «μας δείχνουν τον δρόμο, είναι σύμμαχοι στον αγώνα για μια καλύτερη ζωή και διώχνουν τον φόβο. Ο έρωτας είναι επανάσταση, και το αιώνιο Άγιο Δισκοπότηρο για τον άνθρωπο είναι η Ελευθερία!»

«Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» θα οδηγήσουν στην «Καισαριανή», το «Μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη στην «Ιθάκη» του Μάνου Ελευθερίου, και όλοι μαζί θα συναντηθούμε «στης Ακρόπολης τα μέρη», με οδηγούς αγαπημένους ερμηνευτές: τη Μαρία Φαραντούρη, τον Γιάννη Κότσιρα και την Ηρώ Σαΐα.

 

Διεύθυνση ορχήστρας Σταύρος Ξαρχάκος • Ερμηνεύουν Μαρία Φαραντούρη, Γιάννης Κότσιρας, Ηρώ Σαΐα • Αφηγητής Ξενοφών Ραράκος • Συμπαραγωγή Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Cricos Productions

 

*

 

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

19 Ιουνίου

JOHN CALE & BAND

ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΑ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ

Από τους Velvet Underground στο Mercy

Με ορχήστρα και καθηλωτικές προβολές

 

Ο Τζον Κέιλ, ο Ουαλός μουσικός που έγραψε ιστορία με τους Velvet Underground, έρχεται στο Ηρώδειο για μια μουσική αναδρομή σε μια πορεία που καλύπτει πάνω από έξι δεκαετίες, με αρκετό κλασικό υλικό αλλά και τραγούδια από τον νέο του δίσκο Mercy, που έχει λάβει διθυραμβικές κριτικές από τον παγκόσμιο μουσικό τύπο.

Συνθέτης, τραγουδιστής, τραγουδοποιός και δισκογραφικός παραγωγός ροκ, drone, κλασικής, αβανγκάρντ και ηλεκτρονικής μουσικής, ο Κέιλ με τον Λου Ριντ, με μάνατζερ τον Άντι Γουόρχολ και μούσα τη Nico, υπήρξαν οι δημιουργοί των Velvet Underground, ενός από τα πιο αγαπημένα αβανγκάρντ συγκροτήματα όλων των εποχών. Το 1996 μπήκε στο Rock & Roll Hall of Fame ενώ έχει τιμηθεί με το παράσημο του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Μαθητής του Ιάννη Ξενάκη και του Τζον Κέιτζ, στενός φίλος και συνεργάτης του Μπράιαν Ίνο, με πάνω από 20 προσωπικούς δίσκους στο ενεργητικό του, ο Τζον Κέιλ είναι ο παραγωγός που ανακάλυψε εμβληματικά ονόματα της ροκ όπως η Πάτι Σμιθ, ο Ίγκι Ποπ, οι Squeeze, ο Τζόναθαν Ρίτσμαν, κ.ά.

Μαζί του στη σκηνή η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών και φυσικά η μπάντα του. Η παράσταση σχεδιάζεται ειδικά για το μνημείο με καθηλωτικές προβολές και ενορχηστρώσεις σε αποκλειστική παγκόσμια πρώτη.

 

Παραγωγή Supernova Productions

 

*

ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΡΧΗΣΤΡΕΣ

21 Ιουνίου – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΕΡΤ

ΚΑΤΙΑ & MARIELLE LABÈQUE

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΔΕΡΒΗΣ-ΜΠΟΥΡΝΙΑΣ

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΟΥΡΜΠΗΣ

Έργα Σεν-Σανς, Πεκού / Σαββόπουλου, Μπιζέ

 

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η Εθνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής διοργανώνοντας μια μεγάλη συναυλία, με ελεύθερη είσοδο, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Στο πρώτο μέρος, η ορχήστρα θα ερμηνεύσει το απολαυστικό Καρναβάλι των Ζώων (Le Carnaval des animaux, 1886) του Καμίγ Σεν-Σανς με αναφορές στους Μέντελσον, Μπερλιόζ και Όφενμπαχ, το οποίο βασίστηκε σε χιουμοριστικούς αυτοσχεδιασμούς που οι μαθητές του τον παρότρυναν να καταγράψει. Η ερμηνεία του δημοφιλέστατου σε μικρούς και μεγάλους έργου συνοδεύεται από την ανάγνωση του συγγραφέα Χρήστου Χωμενίδη, ο οποίος το φωτίζει μέσα από ένα πρωτότυπο κείμενο που έγραψε ειδικά για τη συναυλία. Στο δεύτερο μέρος, αλλάζοντας κλίμα, από τους μεγαλύτερους έντεχνους συνθέτες της εποχής μας, ο Γάλλος Τιερί Πεκού συνομιλεί με το Ζεϊμπέκικο του Διονύση Σαββόπουλου. Ο Πεκού συνεχίζει το ταξίδι αυτής της μελωδίας ανάμεσα σε στιλ και εποχές δημιουργώντας ένα εφιαλτικό ορχηστρικό φόντο με αναφορές στο έργο του Ξενάκη. Στο τρίτο και τελευταίο μέρος, η ορχήστρα κλείνει ευφορικά ερμηνεύοντας δύο ορχηστρικές σουίτες από την Κάρμεν του Μπιζέ. Από τα δημοφιλέστερα έργα του ρεπερτορίου, οι δύο σουίτες έχουν ηχογραφηθεί από τους σημαντικότερους μαέστρους. Διευθύνει ο Ελληνογάλλος μαέστρος Διονύσιος Δερβής-Μπουρνιάς και ερμηνεύουν στο πιάνο η Κάτια και η Μαριέλ Λαμπέκ, το κορυφαίο πιανιστικό δίδυμο εδώ και μισό αιώνα.

 

Camille Saint-Saëns (1835-1921)

Το καρναβάλι των ζώων

Thierry Pécou (1965-) / Διονύσης Σαββόπουλος (1944-)

Ζεϊμπέκικο

Georges Bizet (1838-1875)

Κάρμεν, Σουίτες αρ. 1 & αρ. 2

 

Μουσική διεύθυνση Διονύσιος Δερβής-Μπουρνιάς • Σολίστ Katia και Marielle Labèque πιάνο • Ερμηνεύει ο Διονύσης Σούρμπης, βαρύτονος • Διαβάζει ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης

*

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

22 Ιουνίου

ΤΗΕ WATERBOYS

 

Οι Waterboys έχουν ιδιαίτερη σχέση με το ελληνικό κοινό. Φέτος φέρνουν για πρώτη φορά τη μελωδικότητα και τον λυρισμό τους στο Ηρώδειο. Οι Waterboys δημιουργήθηκαν στο Εδιμβούργο το 1983 από τον Σκοτσέζο μουσικό Μάικ Σκοτ, και η ιστορία τους είναι συνυφασμένη με τη μουσική πορεία του Σκοτ, ο οποίος είναι και η ψυχή του συγκροτήματος. Με αφετηρία το ροκ εν ρολ, ο πρώιμος ήχος τους χαρακτηρίζεται από επικές, μεγαλόπνοες συνθέσεις (ο όρος «big music» φτιάχτηκε γι’ αυτούς). Το 1985 κυκλοφορεί το «The Whole of the Moon», που έμελλε να γίνει το τραγούδι-έμβλημα για την μπάντα αλλά και να διασκευαστεί από μια στρατιά καλλιτεχνών, από τον Πρινς και τους U2 ως τους Killers και τον Ροντ Στιούαρτ. Ο Σκοτ, λάτρης των λαϊκών μύθων και θρύλων, οδήγησε τους Waterboys παράλληλα με τη «μεγάλη μουσική» και σε πιο φολκ δρόμους, εμπνεόμενος από την κέλτικη παράδοση αλλά και την ελληνική μυθολογία με αγαπημένη του μορφή τον Πάνα. Από το 1983 έως σήμερα οι Waterboys έχουν κυκλοφορήσει συνολικά 15 άλμπουμ, χωρίς να πάψουν ποτέ να εξελίσσονται.

Παραγωγή Supernova Productions

 

*

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

23 Ιουνίου

NILS FRAHM

Music for Athens

 

Κανένας άλλος μουσικός δεν είναι ίσως τόσο ταυτισμένος με τον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ κλασικής και ηλεκτρονικής μουσικής όσο ο Βερολινέζος πιανίστας, συνθέτης και παραγωγός Νιλς Φραμ. Η αντισυμβατική προσέγγισή του στο πιάνο, η στοχαστική και ευαίσθητη ερμηνεία του, οι ηχητικές αλχημείες του, που συνδυάζουν ambient υφές με ατμοσφαιρική electronica, του έχουν χαρίσει πολυάριθμους/ες θαυμαστές/τριες σε ολόκληρο τον κόσμο. Η φήμη του ως εξαιρετικού μουσικού και συναρπαστικού live ερμηνευτή έχει εδραιωθεί μέσα από τις πολλές περιοδείες και συναυλίες του ανά την υφήλιο. Τα άλμπουμ του έχουν λάβει θερμή υποδοχή από κοινό και κριτικούς παγκοσμίως, ενώ οι ζωντανές εμφανίσεις του είναι πάντοτε sold out. Φέτος, έρχεται στο Ηρώδειο για να χαρίσει και στο εγχώριο κοινό μια αξέχαστη, μυσταγωγική βραδιά.

 

Παραγωγή The Hub Events

 

*

 

 

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ­­– ΚΥΚΛΟΣ ΤΖΑΖ

24 Ιουνίου

GREGORY PORTER

 

Μέσα στην τελευταία δεκαετία, ο Γκρέγκορι Πόρτερ έφερε τη σύγχρονη τζαζ στα αυτιά χιλιάδων ανθρώπων με τη ζεστή, βαρύτονη φωνή του. Έγινε γρήγορα γνωστός το 2010 με τον πρώτο του δίσκο Water, που ήταν ένα υπέροχο πάντρεμα τζαζ, γκόσπελ και σόουλ. Πολύ σύντομα η κριτική τον κατέταξε στο επίπεδο καλλιτεχνών όπως ο Νατ Κινγκ Κόουλ και ο Στίβι Γουόντερ. Έχει βραβευτεί με δύο Γκράμι.

Από τους σημαντικότερους ερμηνευτές της γενιάς του, ο Πόρτερ έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, λίγο πριν τις τρεις προγραμματισμένες συναυλίες του στο Royal Albert Hall του Λονδίνου.

 

Παραγωγή Menta

 

*

 

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

25 Ιουνίου

ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ

The American Songbook

Special guest Vassilikos

 

Ένα ταξίδι στην αμερικανική μουσική παράδοση, μέσα από τραγούδια θρυλικών δημιουργών όπως ο Κόουλ Πόρτερ, ο Τζορτζ Γκέρσουιν και ο Λέοναρντ Μπέρνσταϊν, αλλά και σύγχρονων τραγουδοποιών που σφράγισαν μια εποχή και διαμόρφωσαν την αισθητική γενεών ολόκληρων, όπως η Τζόνι Μίτσελ, ο Λέοναρντ Κόεν, ο Πολ Σάιμον, ο Πρινς κ.ά.

Τραγούδια που παραμένουν κλασικά και αναλλοίωτα στο χρόνο καθώς και πολύτιμες στιγμές της αμερικάνικης τραγουδοποιίας, ερμηνεύονται αριστοτεχνικά από την Έλλη Πασπαλά, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη και κρατά ατόφια στην ερμηνεία της την κουλτούρα και τους θησαυρούς της αμερικάνικης μουσικής.

Τη συνοδεύει μικρή ορχήστρα αποτελούμενη από κουαρτέτο πνευστών και κουαρτέτο εγχόρδων καθώς και ένα γκρουπ μουσικών που περιλαμβάνει κάποιους από τους σημαντικότερους σολίστες μας, με επικεφαλής στα σαξόφωνα τον Ντέιβιντ Λυντς που έχει και την ενορχηστρωτική επιμέλεια του προγράμματος, τον Τάκη Φαραζή στο πιάνο, τον Πέτρο Κλαμπάνη στο κοντραμπάσο και τον Γιάννη Αγγελόπουλο στα τύμπανα.

Στην παράσταση θα συμμετάσχει ο αγαπημένος στο ελληνικό κοινό Vassilikos, ερμηνεύοντας με τον μοναδικό του τρόπο, μαζί με την Έλλη Πασπαλά αλλά και σόλο.

 

David Lynch ενορχηστρώσεις τενόρο & σοπράνο σαξόφωνο, φλάουτο, κρουστά • Τάκης Φαραζής πιάνο, Πέτρος Κλαμπάνης κοντραμπάσο, Γιάννης Αγγελόπουλος τύμπανα, Κώστας Παναγιωτίδης βιολί, Κατερίνα Χατζηνικολάου βιολί, Αγγέλα Γιαννάκη βιόλα, Δημήτρης Τραυλός τσέλο, Χριστίνα Παντελίδου αγγλικό κόρνο & όμποε, Μάνος Βεντούρας γαλλικό κόρνο, Δημήτρης Ντακοβάνος φαγκότο, Tommy Lynch τενόρο & άλτο σαξόφωνο, φωνητικά • Σχεδιασμός φωτισμών Στέλλα Κάλτσου, Ηχολήπτης FOH Γιάννης Παξεβάνης • Ηχολήπτης σκηνής Παναγιώτης Σπυρόπουλος • Φωτογραφίες - Βίντεο Βάσια Αναγνωστοπούλου • Εκτέλεση παραγωγής PROSPERO

 

 

*

 

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

27 Ιουνίου

SIGUR RÓS

 

Από τις πιο δημοφιλείς post-rock μπάντες του πλανήτη, οι Ισλανδοί Sigur Rós, περιοδεύουν με ορχήστρα και έρχονται στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού για να συνεπάρουν το φεστιβαλικό κοινό με τα ατμοσφαιρικά ηχητικά τοπία τους. Οι μακρόσυρτες υπνωτιστικές συνθέσεις τους, αν και τραγουδισμένες εξ ολοκλήρου στα ισλανδικά ή με καθόλου στίχο, καταφέρνουν να μιλούν μια μουσική γλώσσα οικουμενική. Το σύνολο της δισκογραφίας τους, με αιχμή του δόρατος τα πλέον κλασικά κομμάτια «Starálfur», «Olsen Olsen», «Svefn-g-englar», χαίρει πρωτοφανούς αποδοχής από κοινό και κριτικούς, αποτελώντας παράλληλα εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες πηγή έμπνευσης για πλήθος post-rock συγκροτήματα παγκοσμίως.

 

Παραγωγή Detox Events

 

*

 

 

 

 

ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΡΧΗΣΤΡΕΣ

29 Ιουνίου

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ – ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΡΥΤΙΝΟΣ

Ρέκβιεμ του Τζουζέπε Βέρντι

 

Το μεγαλόπνοο Ρέκβιεμ του Τζουζέπε Βέρντι είναι από τα δημοφιλέστερα συμφωνικά-χορωδιακά έργα όλων των εποχών. Αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει, πέραν της συγκινητικής μουσικής του δύναμης, είναι η ανθρωποκεντρική του διάσταση. Ο Βέρντι δεν επιχείρησε ούτε να ενισχύσει την πίστη, ούτε να εγείρει τον φόβο για την Ημέρα της Κρίσης, ούτε να τονώσει την ελπίδα της αιώνιας ανάπαυσης. Ερχόμενος αντιμέτωπος με την τραγικότητα του θανάτου, θέλησε η μουσική του να υμνήσει τον Άνθρωπο, το δέος του απέναντι στο άγνωστο, τη στάση του απέναντι στον Θεό ταλαντευόμενη ανάμεσα στην πίστη και στην αμφιβολία. Με βαθιά συναισθηματικότητα, η μουσική επικεντρώνεται και εκφράζει το μυστήριο της εφήμερης ανθρώπινης ύπαρξης, καθιστώντας το Ρέκβιεμ μια από τις πολυτιμότερες σελίδες της παγκόσμιας μουσικής φιλολογίας.

Με ένα τέτοιο θρυλικό έργο η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών γιορτάζει φέτος τα 80 χρόνια από την ίδρυσή της. Υπό την μπαγκέτα του αρχιμουσικού της Λουκά Καρυτινού θα απολαύσουμε τον βαθύφωνο Αλέξανδρο Σταυρακάκη, τον μοναδικό Έλληνα που έχει διακριθεί με το Α΄ Βραβείο στον παγκοσμίου φήμης Διεθνή Διαγωνισμό Τσαϊκόφσκι, τη Φινλανδή σοπράνο Miina-Liisa Värelä, από τις πλέον υποσχόμενες παγκοσμίως στο δραματικό ρεπερτόριο, την επιβλητική μεσόφωνο από την Τυνησία Rihab Chaieb και τον τον διάσημο Αγγλοαμερικάνο, υποψήφιο για Grammy, τενόρο Barry Banks.

 

Giuseppe Verdi (1813-1901)

Messa da Requiem (στη μνήμη του Αλεσάντρο Μαντσόνι) για τέσσερις σολίστ, μεικτή χορωδία και ορχήστρα

 

Μουσική διεύθυνση Λουκάς Καρυτινός • Σολίστ Miina-Liisa Värelä υψίφωνος, Rihab Chaieb μεσόφωνος, Barry Banks τενόρος, Αλέξανδρος Σταυρακάκης βαθύφωνος • Συμμετέχουν η Χορωδία της ΕΡΤ, η  Χορωδία του Δήμου Αθηναίων και η Amadeus Mixed Choir (Διεύθυνση χορωδίας Svilen Simeonov) • Συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

 

 

*

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

1 Ιουλίου

ALEXANDRE DESPLAT

Με τη συμμετοχή της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας ΕΡΤ

 

Δύο βραβεία Όσκαρ, τρία Σεζάρ, τρία BAFTA, δύο Χρυσές Σφαίρες και δύο Γκράμι (και αντίστοιχα δεκάδες υποψηφιότητες) είναι μέχρι στιγμής η εντυπωσιακή επίσημη αποτίμηση του έργου του. Ο Αλεξάντρ Ντεσπλά, από τους σημαντικότερους σύγχρονους συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής, γεννήθηκε στο Παρίσι το 1961 από Γάλλο πατέρα και Ελληνίδα μητέρα και η ενασχόλησή του με τη μουσική άρχισε από πολύ μικρή ηλικία. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 έως σήμερα έχει συνδέσει το όνομά του με το σάουντρακ ταινιών του αμερικανικού και ευρωπαϊκού κινηματογράφου που έχουν κάνει τεράστια επιτυχία (Ξενοδοχείο Grand Budapest, Η μορφή του νερού, Η βασίλισσα, Η απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον, Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου, Ο λόγος του βασιλιά, Το παιχνίδι της μίμησης, μεταξύ πολλών άλλων). Ο παγκοσμίου φήμης συνθέτης θα διευθύνει την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ σε μια συναυλία που θα περιλαμβάνει τις σημαντικότερες συνθέσεις του για τον κινηματογράφο.

 

Μουσική διεύθυνση Alexandre Desplat

Παραγωγή Music Box Productions

 

*

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

3 Ιουλίου

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ & ΟΙ 100°C

Ηλεκτρική καρέκλα στο Ηρώδειο

 

Πάντα ανήσυχος και πάντα σε αναζήτηση, ο Γιάννης Αγγελάκας επιστρέφει στο Ηρώδειο, τρία χρόνια μετά τη μυσταγωγική μουσική παράσταση «Λύκοι στη χώρα των θαυμάτων» με τον τσελίστα Νίκο Βελιώτη το 2020, για να παρουσιάσει τραγούδια από όλη την πορεία του καθώς και σάουντρακ που έχει γράψει για ταινίες, με μια διαφορετική προσέγγιση προσαρμοσμένη ή και απροσάρμοστη στον χώρο του ρωμαϊκού ωδείου. Από την εποχή που με τις Τρύπες έβαζε φωτιά στο ελληνικό ροκ και σε όλη τη διαδρομή του μέχρι σήμερα, ο Γιάννης Αγγελάκας έχει κοινό που μεγαλώνει μαζί του και τον ακολουθεί πιστά, σε μια μουσική περιπέτεια που οδηγεί σε τόπους γοητευτικούς και απροσδόκητους, άλλοτε διονυσιακούς και άλλοτε αφαιρετικούς. Αυτό που μένει σταθερό είναι η ποίηση, η ανεξάντλητη περιέργεια και η ευλαβική αγάπη του για τη μουσική.

Τον Γιάννη Αγγελάκα και τους 100°C θα πλαισιώσουν το πολυφωνικό σχήμα Διώνη και ομάδα εγχόρδων.

 

100°C: Λαμπρινή Γρηγοριάδου ακουστική κιθάρα, Αλέξης Αρχοντής τύμπανα, Γιώργος Αβραμίδης τρομπέτα, Ηλίας Μπαγλάνης πλήκτρα, Αλέξανδρος Κόντζογλου ηλεκτρική κιθάρα, Μιχάλης Καρανίκος τρομπόνι • Πολυφωνικό σχήμα Διώνη: Ειρήνη Κολιούση, Παναγιώτα Κολιούση, Ανθή Κύρκου • Μουσικοί Άγγελος Μαστραντώνης βιολί, Στέλιος Παπαναστάσης βιόλα, Wieruszka Kidżeski βιολοντσέλο • Επιμέλεια ήχου Γιώργος Ταχτσίδης, Μίμης Κωνσταντινίδης • Εκτέλεση παραγωγής Wild Rose Productions

 

*

 

 

 

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ - ΚΥΚΛΟΣ ΤΖΑΖ

5 Ιουλίου

ANOUAR BRAHEM QUARTET

The Astounding Eyes of Rita

 

Μετά την κατανυκτική εμπειρία που πρόσφερε στο κοινό του Ηρωδείου το 2021, ο κορυφαίος δεξιοτέχνης στο ούτι Ανουάρ Μπραχέμ επιστρέφει θριαμβευτικά στο Φεστιβάλ. Από τους πλέον καινοτόμους συνθέτες στο είδος του, συνδυάζει πλήθος μουσικών ιδιωμάτων, από την αραβική μουσική παράδοση και το ηχόχρωμα της Μεσογείου μέχρι τη λόγια δυτική μουσική παράδοση και την τζαζ, ενώ με το κουαρτέτο του έχει εξασφαλίσει μια εξέχουσα θέση στην τζαζ μουσική σκηνή. Ως φυσικός ηγέτης αυτής της ομάδας, μετά από δέκα χρόνια δημιουργικής συμπόρευσης και συνεργασίας με τους μουσικούς του, ο Μπραχέμ αντικρίζει με φρέσκο βλέμμα το μουσικό αυτό σύμπαν και ανοίγεται σε νέους ορίζοντες.

 

Μουσικοί Anouar Brahem ούτι, Klaus Gesing μπάσο κλαρινέτο, σοπράνο σαξόφωνο, Björn Meyer μπάσο, Khaled Yassine νταρμπούκα, μπεντίρ • Παραγωγή Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

 

*

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ – ΚΥΚΛΟΣ ΤΖΑΖ

ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

8 Ιουλίου

JOSÉ JAMES

 

Από το πρώτο του κιόλας άλμπουμ (The Dreamer, 2008) ο José James δεν έχει πάψει να εντυπωσιάζει κοινό και κριτικούς με το μοναδικό ηχόχρωμα της φωνής του και το βάθος της ερμηνείας του. Ο «τζαζ τραγουδιστής της χιπ χοπ γενιάς», με πυξίδα τις κλασικές του επιρροές (Τζον Κολτρέιν, Μάρβιν Γκέι και Μπίλι Χόλιντεϊ), κινείται αβίαστα μεταξύ σόουλ, φανκ, χιπ χοπ και house, τιμώντας πάντα τις γκόσπελ και μπλουζ ρίζες της τζαζ. Φέτος τον Ιούλιο έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα για να μαγέψει και το ελληνικό κοινό, όπως έχει γοητεύσει στις εμφανίσεις του το κοινό των σημαντικότερων σκηνών και φεστιβάλ παγκοσμίως. Στη συναυλία του στο Ηρώδειο θα ερμηνεύσει τραγούδια από τα τρία άλμπουμ του που είναι αφιερωμένα στην Μπίλι Χόλιντεϊ, τον Μπιλ Γουίδερς και την Έρικα Μπαντού.

 

Παραγωγή Menta

*

 

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

10 Ιουλίου

JAMES

Με κλασική ορχήστρα και χορωδία γκόσπελ

 

Οι αγαπημένοι James με τις αξέχαστες εμφανίσεις στην Ελλάδα, έρχονται για να γιορτάσουν μαζί μας τα 40 χρόνια της μουσικής τους πορείας σε μια μαγική βραδιά στο πλαίσιο της περιοδείας James Lasted Orchestral Tour – 40th Anniversary. Για πρώτη φορά στην ιστορία τους, οι James συμπράττουν με συμφωνική ορχήστρα 22 ατόμων και χορωδία γκόσπελ για να μας ταξιδέψουν σε όλους τους σταθμούς της μουσικής τους διαδρομής.

Έχοντας πουλήσει πάνω από 25 εκατομμύρια άλμπουμ ανά τον κόσμο, το βρετανικό indie συγκρότημα από το Μάντσεστερ, είναι ταυτισμένο με την έντονη σκηνική παρουσία του τραγουδιστή Tim Booth και ύμνους όπως τα «Senorita», «Getting away with it (All Messed Up)», «She’s a Star», «Sometimes» που διαμόρφωσαν ένα μοναδικό μουσικό αποτύπωμα.

 

Παραγωγή High Priority 

 

*

 

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ – ΚΥΚΛΟΣ ΤΖΑΖ

11 Ιουλίου

HERBIE HANCOCK

 

Κορυφαία μορφή της σύγχρονης μουσικής, ο εμβληματικός τζαζ πιανίστας Χέρμπι Χάνκοκ έχει τιμηθεί με αμέτρητα βραβεία, μεταξύ των οποίων 14 Γκράμι και ένα Όσκαρ, σε μια εντυπωσιακή καριέρα που απλώνεται σε πέντε δεκαετίες.

Γεννημένος στο Σικάγο το 1940, ο Χάνκοκ υπήρξε παιδί-θαύμα, δίνοντας κοντσέρτο πιάνου με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σικάγου σε ηλικία μόλις 11 ετών. Η πρώτη του εμφάνιση στην τζαζ σκηνή υπήρξε η συνεργασία του με τον Ντόναλντ Μπερντ το 1960, ενώ δύο χρόνια αργότερα υπέγραψε στην περίφημη δισκογραφική εταιρεία Blue Note. Το 1963 ξεκίνησε την πενταετή συνεργασία του με τον Μάιλς Ντέιβις, με τον οποίο ηχογράφησαν πολλά κλασικά άλμπουμ, και το 1966 συνέθεσε τη μουσική για την ταινία του Αντονιόνι Blow Up, η επιτυχία της οποίας του άνοιξε τον δρόμο για μια σημαντική καριέρα στον κινηματογράφο. Τη δεκαετία του 1970 έφτασε στο απόγειο της δόξας του με το συγκρότημά του Head Hunters, ενώ συνεργάστηκε με ονόματα όπως ο Τσικ Κορία και ο Όσκαρ Πίτερσον. Είναι πρεσβευτής της unesco και έχει τιμηθεί για το κοινωνικό του έργο.

 

Παραγωγή Detox Events

 

*

 

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ – ΚΥΚΛΟΣ ΤΖΑΖ

12 Ιουλίου

MELODY GARDOT

 

Η σημαντική τραγουδίστρια της τζαζ Melody Gardot έρχεται να ταξιδέψει το φεστιβαλικό κοινό με την βελούδινη φωνή της και με τις θαυμάσιες μπλουζ, φολκ και λάτιν ερμηνευτικές της προσμείξεις.

Η μουσικός από τη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ έδειξε το ταλέντο της από το ντεμπούτο άλμπουμ της «Worrisome Heart» ενώ έχει καταφέρει από πολύ νεαρή ηλικία να αναδειχθεί σε μια από τις σημαντικότερες εκπροσώπους της τζαζ στην Αμερική, με μοναδικές εμφανίσεις στα μεγαλύτερα φεστιβάλ στον κόσμο. Το ξεχωριστό στιλ ερμηνείας της μας βυθίζει νοσταλγικά στις καλύτερες στιγμές της παράδοσης των μπλουζ θυμίζοντας τις γεμάτες πάθος ερμηνείες της Μπίλι Χόλιντεϊ και της Νίνα Σιμόν.

 

Παραγωγή Λάβρυς

 

 

*

 

ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΡΧΗΣΤΡΕΣ

15 Ιουλίου

ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ – 80 χρόνια

CHRISTOPH ESCHENBACH – LANG LANG

Έργα Γκριγκ και Τσαϊκόφσκι

 

Ο θρυλικός αρχιμουσικός Κρίστοφ Έσενμπαχ, από τις πλέον καταξιωμένες μορφές στον χώρο της κλασικής μουσικής παγκοσμίως, έχει προσφέρει επανειλημμένα ερμηνείες αναφοράς με τις μεγαλύτερες ορχήστρες του κόσμου. Τα τελευταία χρόνια, δε, έχει αναπτύξει σταθερή σχέση τακτικών συνεργασιών με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Από την άλλη, ο Κινέζος πιανίστας Λανγκ Λανγκ, που θα ερμηνεύσει το έργο του Γκριγκ, είναι αναμφισβήτητα ένας πραγματικός σούπερ σταρ του πιάνου, γοητεύοντας με το πάθος και την εκρηκτική δεξιοτεχνία του ένα ευρύτατο κοινό. Η βαθυστόχαστη ωριμότητα του Έσενμπαχ συναντά τη νεανική φλόγα του Λανγκ Λανγκ σ’ ένα ιστορικής σημασίας καλλιτεχνικό γεγονός για τα ελληνικά μουσικά πράγματα που θα μας μείνει αξέχαστο, επ’ αφορμή των 80 χρόνων της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών.

Edvard Grieg (1843-1907)

Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε λα ελάσσονα, έργο 16

Πιοτρ Ι. Τσαϊκόφσκι (1840-1893)

Συμφωνία αρ. 4 σε φα ελάσσονα, έργο 36

 

Μουσική διεύθυνση Christoph Eschenbach • Σολίστ Lang Lang πιάνο

 

Συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

 

*

 

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ – ΚΥΚΛΟΣ ELECTRONICΑ

16 Ιουλίου

KRAFTWERK

Το εμβληματικό συγκρότημα από το Ντίσελντορφ κυριολεκτικά δημιούργησε την ηλεκτρονική μουσική στη δεκαετία του 1970, και με κάθε νέο δίσκο του επανακαθόριζε την πορεία που θα ακολουθούσε το είδος τα επόμενα χρόνια. Άλμπουμ όπως τα Autobahn (1974), Radio Activity (1975), Trans-Europe Express (1977), The Man-Machine (1978) και Computer World (1981) λειτούργησαν ως σημεία αναφοράς για αμέτρητους καλλιτέχνες ανά τον κόσμο και σήμερα αποτελούν αναπόσπαστα κεφάλαια της ιστορίας της σύγχρονης μουσικής. Ριζοσπαστικοί και πρωτοποριακοί όσο ελάχιστοι δημιουργοί, οι Kraftwerk στις ζωντανές εμφανίσεις τους πάντα χρησιμοποιούσαν τις τελευταίες εξελίξεις της τεχνολογίας στον ήχο και την εικόνα, δημιουργώντας πολυδιάστατα οπτικοακουστικά θεάματα. Στην πρώτη εμφάνισή τους στο Ηρώδειο θα παρουσιάσουν το νέο οπτικοακουστικό show τους, που έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές σε όλο τον κόσμο. Οι μεγάλες επιτυχίες των Kraftwerk θα παρουσιαστούν ζωντανά με έναν ξεχωριστό τρόπο σχεδιασμένο ειδικά για τη σκηνή του ρωμαϊκού ωδείου.

Παραγωγή Detox Events

*

 

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

17 Ιουλίου

GILBERTO GIL & FAMILY

Aquele Abraço Tour

 

Ο Ζιλμπέρτο Ζιλ δεν χρειάζεται συστάσεις. Η φωνή και τα τραγούδια του έχουν ταυτιστεί μοναδικά με τη βραζιλιάνικη ψυχή και εξακολουθούν να μας συνεπαίρνουν. Ως μουσικός πρωτοστάτησε στο μουσικό κίνημα Tropicália, που όρισε τον νέο ήχο της Βραζιλίας συγχωνεύοντας δημιουργικά τη μουσική παράδοση με στοιχεία μπόσα νόβα, ροκ εν ρολ και ρέγκε και ξαναφέρνοντας τη βραζιλιάνικη μουσική σε επαφή με τις αφρικανικές ρίζες της. Ως πολιτικός υπήρξε ακούραστος υπερασπιστής της δημοκρατίας και πρεσβευτής της μουσικής ποικιλομορφίας.

Στο πλαίσιο της περιοδείας «Aquele Abraço Tour» για τα 60 χρόνια της καριέρας του, ο Ζιλ επανέρχεται στο Ηρώδειο, σε μια αποχαιρετιστήρια συναυλία που θα μας συγκινήσει βαθιά.

Μαζί του στη σκηνή μια πλειάδα μουσικών από την ευρύτερη οικογένειά του, για να μας παρουσιάσουν τραγούδια από ολόκληρη τη λαμπρή μουσική πορεία του Ζιλ.

 

Μουσικοί Gilberto Gil επικεφαλής καλλιτέχνης, φωνή, κιθάρα, Bem Gil φωνή, κιθάρα, μπάσο, Nara Gil φωνή, Flor Gil φωνή, Mariá Pinkusfeld φωνή, Jose Gil φωνή, τύμπανα, João Gil φωνή, κιθάρα, μπάσο, Francisco Gil φωνή, κιθάρα, Leonardo Reis κρουστά, Danilo Andrade πλήκτρα, Diogo Gomes τρομπέτα, Thiagο Queiroz σαξόφωνο

 

*

 

ΟΠΕΡΑ – ΑΝΑΒΙΩΣΗ

26, 27, 29, 30 Ιουλίου

ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ – PAOLO CARIGNANI – LEO MUSCATO

Ναμπούκο του Τζουζέπε Βέρντι

Η επιτυχημένη παραγωγή του Ναμπούκο του 2018 αναβιώνει στο Ηρώδειο τον Ιούλιο του 2023 για τέσσερις παραστάσεις σε μουσική διεύθυνση Πάολο Καρινιάνι και σκηνοθεσία Λέο Μουσκάτο. Ο Ναμπούκο ανέδειξε τον Τζουζέπε Βέρντι ως τον σημαντικότερο Ιταλό συνθέτη του 19ου αιώνα, ενώ ταυτόχρονα μετατράπηκε σε σύμβολο του αγώνα για την ενοποίηση της Ιταλίας. Αν και ο Βέρντι δεν ήταν ο πρώτος συνθέτης που μελοποίησε κείμενα με έντονα πολιτικό χαρακτήρα, εντούτοις ο κορυφαίος συνθέτης της Ιταλίας έκανε τη διαφορά με τη μουσική του μεγαλοφυΐα· είναι αυτή που δίνει στις όπερές του σαφώς πολιτική διάσταση και έχει τη δύναμη να εξεγείρει τα πλήθη.

Ο Λέο Μουσκάτο, που υπογράφει τη σκηνοθεσία, είναι από τους δυναμικά ανερχόμενους Ιταλούς σκηνοθέτες της όπερας, έχει διακριθεί σε έργα Βέρντι και Πουτσίνι και έχει παρουσιάσει μεγάλες επιτυχίες σε κορυφαία ιταλικά λυρικά θέατρα. Την παραγωγή διευθύνει, στην πρώτη του συνεργασία με την ΕΛΣ, ένας από τους σημαντικότερους αρχιμουσικούς της όπερας παγκοσμίως, ο Ιταλός Πάολο Καρινιάνι.

 

Μουσική διεύθυνση Paolo Carignani • Σκηνοθεσία Leo Muscato • Σκηνικά Tiziano Santi • Κοστούμια Silvia Aymonino • Φωτισμοί Alessandro Veraci • Διεύθυνση χορωδίας Αγαθάγγελος Γεωργακάτος • Ερμηνεύουν Ναμπούκο Δημήτρης Πλατανιάς (26/7 και 29/7), Τάσης Χριστογιαννόπουλος (27/7 και 30/7), Ισμαέλε Γιάννης Χριστόπουλος (26/7 και 29/7), Κωνσταντίνος Κληρονόμος (27/7 και 30/7), Ζαχαρίας Vitalij Kowaljow (26/7 και 29/7), Πέτρος Μαγουλάς (27/7 και 30/7), Αμπιγκαΐλε Ekaterina Semenchuk (26/7 και 29/7), Maria Jose Siri (27/7 και 30/7), Φενένα Elena Maximova (26/7 και 29/7), Μαρισία Παπαλεξίου (27/7 και 30/7)

Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και Μονωδούς της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

 

*

 

ΘΕΑΤΡΟ – ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ

4 Αυγούστου

PHILIPPE QUESNE

The Garden of Delights / Ο κήπος των ηδονών

Ο Γάλλος σκηνοθέτης και εικαστικός Φιλίπ Κεν, γνωστός για τις εικονοπλαστικές και εικονοκλαστικές παραστάσεις του, έχει γοητεύσει επανειλημμένα το ελληνικό κοινό. Μετά τη δυστοπική αλλά και τρυφερά καυστική Μοιραία φάρμα (Farm Fatale) του, με αφορμή την κλιματική αλλαγή, που συνεπήρε πέρυσι το κοινό της Πειραιώς 260, φέτος καταλαμβάνει το Ηρώδειο με μια παράσταση σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ, εμπνευσμένη από τον αναγεννησιακό πίνακα Ο κήπος των ηδονών (π.1500) του Ιερώνυμου Μπος. Το κεντρικό τμήμα αυτού του βιβλικού, σχεδόν ψυχεδελικού τριπτύχου απεικονίζει ένα πανόραμα παράδοξων μορφών σε αδιανόητες περιπτύξεις με φόντο ένα φαντασιακό φυσικό τοπίο, ενώ στα πλευρικά φύλλα απεικονίζονται ο Παράδεισος και οι τιμωρίες της Κολάσεως. Ακριβώς όπως ο Μπος, ο Κεν δημιουργεί ένα αλληγορικό υπερθέαμα, ένα ονειρικό σκηνικό μεταξύ ουτοπίας και δυστοπίας, μακαριότητας και λαγνείας, αινιγματικού και γκροτέσκου, που θυμίζει λούνα παρκ. Η αιώνια διασκέδαση ίσως τελικά να είναι η τιμωρία.

Η φαντασμαγορία του Κεν θα προσαρμοστεί από τον δημιουργό για το Ηρώδειο σε μια παράσταση που θα κλείσει πανηγυρικά το αθηναϊκό πρόγραμμα του Φεστιβάλ στις αρχές του Αυγούστου.

 

Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Σκηνικά Philippe Quesne • Συνεργασία στα σκηνικά Elodie Dauguet • Συνεργασία στη δραματουργία Éric Vautrin • Κοστούμια θ.α. • Βοηθοί σκηνοθέτη Marion Schwartz, François-Xavier Rouyer • Ήχος Janyves Coïc • Φωτισμοί Jean-Baptiste Boutte • Σκηνικά αντικείμενα Mathieu Dorsaz • Συνεργαζόμενος τεχνικός Marc Chevillon • Διεύθυνση σκηνής François Boulet, Martine Staerk • Τεχνικός σκηνικών Ewan Guichard • Τεχνικός βίντεο Matthias Schnyder • Τεχνικός φωτισμών Cassandre Colliard • Κατασκευή σκηνικών Ateliers du Théâtre Vidy-Lausanne • Παραγωγή περιοδείας Judith Martin, Elizabeth Gay • Παραγωγή για το Vivarium Studio Charlotte Kaminski • Παίζουν Jean-Charles Dumay, Laurent Gérard alias Èlg, Léo Gobin, Sébastien Jacobs, Elina Löwensohn, Nuno Lucas, Isabelle Prim, Thierry Raynaud, Gaëtan Vourc’h • Παραγωγή Théâtre Vidy-Lausanne, Vivarium Studio • Συμπαραγωγή Ruhrtriennale (Γερμανία) - Tangente St. Pölten, Festival für Gegenwartskultur (Αυστρία) - Théâtre du Nord, Centre Dramatique National Lille Tourcoing Hauts-de-France (Γαλλία) - Maison de la Culture d’Amiens, Pôle européen de création et de production (Γαλλία) - Centro dramatico nacional (Ισπανία) - MC93, Maison de la culture de Seine-Saint-Denis Bobigny (Γαλλία) - Le Maillon, Théâtre de Strasbourg, Scène européenne (Γαλλία) – Kampnagel (Αμβούργο, Γερμανία) - Festival NEXT – Les 2 Scènes, Scène nationale de Besançon (Γαλλία) – Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

 

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 – ΘΕΑΤΡΟ

 

Ώρα έναρξης παραστάσεων 21:00, εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά

Όλες οι διεθνείς παραγωγές θεάτρου με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Όλες οι ελληνικές παραγωγές θεάτρου με αγγλικούς υπέρτιτλους

και με ελληνικούς στην πρεμιέρα, για άτομα με προβλήματα ακοής

 

grape

Για να συστηματοποιήσουμε την προβολή και την εξαγωγή των έργων μας, δημιουργήσαμε και σας παρουσιάζουμε φέτος τη νέα πλατφόρμα για την εξωστρέφεια των Ελλήνων δημιουργών, μια Αγορά για τις ελληνικές Παραστατικές Τέχνες GREEK AGORA OF PERFORMANCE από την οποία εμπνευστήκαμε το ακρωνύμιο grape. Για το όνομα αυτό, εμπνευστήκαμε από τον Θεό της Αμπέλου και του Θεάτρου, τον Διόνυσο, τη μέθη που μας προσφέρει η Τέχνη, το ελληνικό καλοκαίρι και το σταφύλι, έναν καρπό που μοιράζεται –άλλοτε ως φρούτο, άλλοτε ως οίνος– και έχει συνδυαστεί με τις παθιασμένες συζητήσεις μας μετά τις φεστιβαλικές παραστάσεις.

 

ΠΑΡΟΔΟΣ – ΠΡΟΛΟΓΟΣ / ΕΞΟΔΟΣ

 

Εστιάζοντας στην οργανική σχέση ανάμεσα στη σύγχρονη παραστατική δημιουργία και στο Αρχαίο Δράμα, συνεχίζονται φέτος οι δράσεις που δίνουν το στίγμα του Φεστιβάλ από το 2020: «Πάροδος» (Studio Residency στη Μικρή Επίδαυρο), «Πρόλογος» (εισαγωγή στην καλλιτεχνική γλώσσα της παράστασης, σε συνεργασία με το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών) και «Έξοδος» (συζητήσεις με τους συντελεστές μετά το τέλος της παράστασης).

 

 «Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ»

Κύκλος συζητήσεων με επιμέλεια του Διονύση Καψάλη

 

Με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από τη συγγραφή του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» του Διονύσιου Σολωμού, το φετινό Φεστιβάλ στοχάζεται και ανακινεί τον στοχασμό γύρω από την πολύτιμη έννοια της ελευθερίας. Υπό τον γενικό τίτλο «Η ελευθερία των άλλων», ο κύκλος συζητήσεων που πλαισιώνει το καλλιτεχνικό πρόγραμμα φιλοξενεί σημαντικούς ομιλητές από τον κόσμο των γραμμάτων, των τεχνών και της διανόησης. Οι συζητήσεις θα διεξαχθούν σε τέσσερις ξεχωριστές ημερομηνίες κατά τη διάρκεια του καλλιτεχνικού προγράμματος.

 

Α´. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ Η ΤΟΛΜΗ

Σάββατο, 10 Ιουνίου, χώρος Β´, 7.00-8.30 μ.μ.

 

Β´. Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

Τετάρτη, 14 Ιουνίου, χώρος Β´, 7.00-8.30 μ.μ.

 

Γ´. Η ΑΛΛΗ ΕΥΡΩΠΗ

Πέμπτη, 22 Ιουνίου, χώρος Ε´, 7.00-8.30 μ.μ.

 

Δ´. ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΛΛΩΝ

Τρίτη, 11 Ιουλίου, χώρος Β´, 7.00-8.30 μ.μ.

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΘΕΑΤΡΟ – ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ΓΕΡΜΑΝΙΑ

7 & 8 Ioυνίου

THALIA THEATER HAMBURG – ΚΙΡΙΛ ΣΕΡΕΜΠΡΕΝΙΚΟΦ

Der Wij / Βίι

του Κιρίλ Σερεμπρένικοφ και του Μπόνταν Πανκρουχίν

Εμπνευσμένο από μια ιστορία του Νικολάι Γκόγκολ

 

Το πρόγραμμα της Πειραιώς 260 ανοίγει με τη νέα παράσταση του πρωτοποριακού Ρώσου σκηνοθέτη του θεάτρου και του κινηματογράφου Κιρίλ Σερεμπρένικοφ, που έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, γεγονός εμβληματικό τόσο για τον καλλιτεχνικό όσο και τον αντιπολεμικό συμβολισμό του. Καλλιτεχνικός διευθυντής (2012-2021) του περίφημου Κέντρου Γκόγκολ της Μόσχας, ο Σερεμπρένικοφ που υπήρξε ο μόνος καλεσμένος Ρώσος σκηνοθέτης σε ευρωπαϊκό φεστιβάλ (Κάννες) παρά το μποϊκοτάζ των Ρώσων καλλιτεχνών το 2022, είναι γνωστός για την ακτιβιστική του δράση υπέρ της λοατκι+ κοινότητας αλλά και λόγω της ρήξης του με το ρωσικό καθεστώς που οδήγησε στο κλείσιμο του Κέντρου Γκόγκολ το 2021. Κατηγορούμενος για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος συνελήφθη, τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό, και τελικά το 2020 καταδικάστηκε με αναστολή αλλά το 2022 η ποινή του ακυρώθηκε. Σήμερα, αυτοεξόριστος πλέον στη Γερμανία, δεν παύει να διακηρύσσει την αντίθεσή του στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Το Βίι, μια παράσταση με τη συμμετοχή Ρώσων, Ουκρανών και Γερμανών ηθοποιών που μιλούν ο καθένας στη γλώσσα του, συμπυκνώνει την εναντίωση και τον αποτροπιασμό του.

Σε μια φανταστική νουβέλα τρόμου που έγραψε το 1835, ο πατέρας του ρωσικού ρεαλισμού, ουκρανικής καταγωγής Νικολάι Γκόγκολ, εμπνευσμένος από έναν λαϊκό σλαβικό θρύλο, επινόησε ένα τρομακτικό πλάσμα που το έλεγαν Βίι. Τα βλέφαρά του ήταν τόσο μακριά που άγγιζαν το έδαφος, ήταν σχεδόν τυφλό· όταν όμως κατάφερνε να τα ανοίξει, μια μόνη ματιά του ήταν ικανή να σκοτώσει όσους αντίκριζε. Με αφετηρία τον μύθο του Βίι, ο Σερεμπρένικοφ δημιουργεί μια αφόρητης σκληρότητας όσο και ποιητικά ισχυρή παράσταση. Έχοντας ξεκινήσει να γράφει το έργο μαζί με έναν νέο Ουκρανό συγγραφέα, τον Μπόνταν Πανκρουχίν το 2022, επεξεργάστηκαν, όπως γράφει στο σκηνοθετικό του σημείωμα, «χιλιάδες αναφορές, ντοκιμαντέρ και βίντεο για τον πόλεμο από την Μπούτσα, τη Μαριούπολη, το Ιρπίν. Αθώα θύματα. Αδιανόητα εγκλήματα, αδιάσειστες αποδείξεις βαρβαρότητας. Στο έργο, το Βίι είναι ο Πόλεμος – ένα άψυχο τέρας με κλειστά μάτια. Κλέβει από τους ανθρώπους την ταυτότητα και το μέλλον τους. Άνθρωποι δολοφονούν και δολοφονούνται».

Ο θεατής συνειδητοποιεί τον κυνισμό του πολέμου ανεξαρτήτως πλευράς· γίνεται μάρτυρας μιας κόλασης που με ωμή γλώσσα αφηγείται την πλήρη απογύμνωση της ανθρώπινης ζωής. To έργο έκανε πρεμιέρα στο Αμβούργο τον Δεκέμβρη του 2022.

 

Σκηνοθεσία – Σκηνικά – Κοστούμια Kirill Serebrennikov • Συνεργάτρια σκηνογράφος Elena Bulochnikova • Κοστούμια Shalva Nikvashvili • Μουσική Daniel Freitag • Χορογραφία Ivan Estegneev, Evgeny Kulagin • Φωτισμοί Sergei Kuchar • Καλλιτεχνική συνεργασία Anna Shalashova • Δραματουργία Matthias Günther • Μετάφραση Kyra Heye • Παίζουν Filipp Avdeev, Bernd Grawert, Johannes Hegemann, Pascal Houdus, Viktoria Miroshnichenko, Falk Rockstroh, Rosa Thormeyer, Oleksandr Yatsenko • Με την υποστήριξη Körber Stiftung, ZEIT-Stiftung, Rudolf Augstein Stiftung, Mara & Holger Cassens Stiftung, ART Connects

 

7 Ιουνίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β - ΧΟΡΟΣ

7 - 9 Ioυνίου

ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ – MICHAEL KLIËN

Οι ονειροπόλοι

 

Είναι εφικτό να αψηφήσουμε τα στενά όρια της προσωπικής μας ταυτότητας, να ανακαλύψουμε και να διαμορφώσουμε νέα πεδία σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, για μια συμβίωση επί ίσοις όροις; Η ομάδα «Εν δυνάμει», με έδρα τη Θεσσαλονίκη,  που ενθουσίασε το κοινό με την παράσταση Ερωτευμένα άλογα το 2019, σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου και καλλιτεχνική διεύθυνση Ελένης Δημοπούλου, επανέρχεται στην Πειραιώς 260 σε συνεργασία με τον διεθνώς αναγνωρισμένο Βιεννέζο χορογράφο Μίκαελ Κλίεν, για να παρουσιάσει ένα έργο κοινωνικής χορογραφίας, ένα χορογραφικό τοπίο-εμπειρία. Η κοινωνική χορογραφία, στην οποία ειδικεύεται ο Κλίεν εδώ και αρκετά χρόνια, αποτελεί ένα αναδυόμενο διακαλλιτεχνικό πεδίο που διερευνά την εμπειρία της κοινωνικοποίησης αναδεικνύοντας μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία πιθανές πραγματικότητες, ικανές να προτείνουν νέους τρόπους συνύπαρξης.

Η χορογραφική ιδέα εμπνέεται από το θεατρικό έργο Die Schwärmer του Ρόμπερτ Μούζιλ, που μιλά για τη δυνατότητα συνύπαρξης λογικής και ονείρου. Σε έναν άδειο βιομηχανικό χώρο, εντός ενός περιβάλλοντος που συντίθεται από ένα ηλεκτροακουστικό ηχοτοπίο και ανάλογο φωτισμό, μια ομάδα από περίπου πενήντα ανθρώπους με φαινομενικά μεικτές ικανότητες κινούνται στον χώρο σε προσωπικές πορείες που οι ίδιοι δημιουργούν. Μια βαθιά σύνθετη συλλογική λογική δημιουργεί μια ειδική συνθήκη στην οποία οι περίπου διακόσιοι θεατές γίνονται μέρος του έργου, με τη βοήθεια μιας ομάδας «οδηγών». Από θεατής κάθε συμμετέχων γίνεται δρων πρόσωπο.

 

Χορογραφία Michael Kliën • Σύλληψη Michael Kliën – Steve Valk • Καλλιτεχνική Διεύθυνση Ομάδας Εν δυνάμει Ελένη Δημοπούλου • Καλλιτεχνική συνεργασία Βιτόρια Κωτσάλου • Δραματουργία Steve Valk • Hχητικό περιβάλλον Volkmar Klien • Σχεδιασμός φωτισμών Richard Anthony Lucas • Eρμηνεύουν Ομάδα Εν δυνάμει και φίλοι: Ζαχαρίας Ανανιάδης, Κλειώ Αντωνοπούλου, Ρίτσαρντ Άντονυ, Χριστίνα Λύρα Ασλανίδη, Γιάννος Γαβαλάς, Μαρία Δαχλύθρα, Αγάπη Θεοδωρίδου Κουνινή, Χρύσα Ιωαννίδου, Μαργαρίτα Καϊναδά, Πετρή Καραδημητρίου, Φιόνα Κατοίκου, Θεανώ Κόντα, Βαγγέλης Κοσμίδης, Ελπίδα Κουϊτζόγλου, Νίκος Κυπαρίσσης, Ευτέρπη Κώστα, Άγγελος Κωνσταντίνου, Νικολέτα Λάππα, Στέφανος Λέντζης, Λωξάνδρα Λούκας, Δημήτρης Λύρας, Παναγιώτης Ματζίρης, Χάρης Μπαϊρακταρίδης, Γιώργος Ζήσης Μπιλιώνης, Λυδία Μπουρτσάλα, Θάνος Νανάσης, Βέρα Νταλιάνη, Μιχάλης Ντολόπουλος, Σταυρούλα Ντολοπούλου, Θεανώ Παπαβασιλείου, Γεωργία Ποντσουκτσή, Χάρις Σερδάρη, Αλέξανδρος Χάτσιος, Γιώργος Πούλος, Barbara Dickinson, Brooks Emanuel, Leo Rya, Nicole Schwartz • Συμπαραγωγή Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Εν δυνάμει • Με την ευγενική υποστήριξη της Αυστριακής Πρεσβείας

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΘΕΑΤΡΟ / ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

7 - 10 Ιουνίου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΛΗΣ

Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι του Μάριους φον Μάγενμπουργκ

 

Από τις πιο πετυχημένες παραστάσεις του καλλιτεχνικού προγράμματος 2022, Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι, παρουσιάζεται ξανά στην Πειραιώς 260. Ένας εφιάλτης με σπλάτερ και κωμικά στοιχεία, μια παρανοϊκή και ωμά διασκεδαστική παραβολή της παράλογης πραγματικότητάς μας. Ο Γιώργος Κουτλής, υπεύθυνος πλέον της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, επανέρχεται με το σύγχρονο έργο του ανατρεπτικού δραματουργού της Schaubühne Μάριους φον Μάγενμπουργκ. Ο «Μ» βρίσκεται στο αδιέξοδο ενός εγκαταλελειμμένου δρόμου. Δεν έχει ιδέα πώς βρέθηκε εδώ. Το μόνο πράγμα που θυμάται είναι ότι έφαγε μύδια. Η νύχτα πέφτει βαριά και ώσπου να ξημερώσει ο «Μ» θα έχει μαχαιρωθεί, θα έχει μαχαιρώσει, θα έχει γνωρίσει ανθρώπους που θέλουν να τον φάνε, θα έχει δει τον χρόνο να στέκει ακίνητος και μόνο στο τέλος, για πρώτη φορά, θα νιώσει πως δεν φοβάται.

 

Σκηνοθεσία Γιώργος Κουτλής • Μετάφραση Γιώργος Δεπάστας • Σκηνικά - Κοστούμια Εύα Γουλάκου • Φωτισμοί Τάσος Παλαιορούτας • Πρωτότυπη μουσική – Σχεδιασμός ήχου Jeph Vanger • Επιμέλεια κίνησης Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου • Βοηθός σκηνοθέτη Ελένη Κουτσιούμπα • Βοηθός σκηνογράφου - ενδυματολόγου Άρτεμις Σγούρου Δροσοπούλου • Ηχολήπτης Σωτήρης Ζηλιασκόπουλος • Props - Effects Πάνος Κονδύλης - ΑRK FX • Κατασκευή σκηνικού Βασίλης Χαραλαμπόπουλος • Ζωγραφική σκηνικού Νίκος Καρράς • Ραφή κοστουμιού Βικτώρια Χαραλαμπίδου • Φωτογραφίες Χρήστος Συμεωνίδης • Βοηθός εκτέλεσης παραγωγής Νίκος Χαραλαμπίδης • Παίζουν (αλφαβητικά) Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Θάνος Λέκκας, Βασίλης Μαγουλιώτης • Εκτέλεση παραγωγής Polyplanity Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου, Βίκυ Στρατάκη • Πνευματικά δικαιώματα Εκδόσεις Henschel SCHAUSPIEL Theaterverlag Berlin GmbH. Aποκλειστικός εκπρόσωπός τους στην Ελλάδα και την Κύπρο, Θανάσης Σαράντος (Θεατρική ομάδα «Ηθικόν ακμαιότατον»).

 

*

 

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ

7 - 10 Ιουνίου

ΝΑΤΑΣΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΗ

Σχέδιο Μάρσαλ – Α path of perspectives

 

Η ιδέα ενός νέου ξεκινήματος μέσα από τα ερείπια της καταστροφής γίνεται συνώνυμη της προσδοκίας για μια καλύτερη ζωή, συνοδευόμενη παράλληλα από την ανασφάλεια και τη δυσκολία που συνήθως ακολουθούν καθετί καινούριο. Το σχέδιο Μάρσαλ, το πρόγραμμα ανασυγκρότησης και αναμόρφωσης κρατών της ευρωπαϊκής ηπείρου, ανάμεσα τους και η Ελλάδα, χαρακτήρισε ισχυρά την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν τελικά εφικτή μια τέτοιου είδους επανεκκίνηση; Τι είναι αυτό που προκύπτει από την ανέλπιστη ώσμωση ανόμοιων ομάδων και ατόμων; Πόσο απρόσμενο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μέσα σε μια τέτοια συνθήκη;

Στην περίφημη έκθεσή του για την Ελλάδα το 1947, ο απεσταλμένος των ΗΠΑ Πολ Πόρτερ γράφει πως ήταν μια χώρα βυθισμένη στην «απόγνωση, την απογοήτευση και την ανυπαρξία πίστης στο μέλλον». H μεταμόρφωση όπως σχεδιάστηκε στο πλαίσιο του σχεδίου Μάρσαλ διήρκεσε 4 χρόνια και άφησε πίσω –εκτός από υποδομές, γεωργικά και βιομηχανικά έργα– το στίγμα του εκσυγχρονισμού αλλά και τη δυσπιστία απέναντι στην ξένη βοήθεια και τα πραγματικά κίνητρά της.

Με αφετηρία το ημερολόγιο του προεδρικού απεσταλμένου καθώς και την αποστομωτικά επίκαιρη έκθεση που συνέταξε, η παράσταση φέρνει στο προσκήνιο την εποχή εκείνη μέσα από τους διαλόγους και τις συναντήσεις του Πόρτερ με Έλληνες εργάτες και αγρότες, αξιωματούχους, πεινασμένους των πόλεων, παιδιά και δεκάδες άλλα υπαρκτά πρόσωπα. Προοδευτικά, η δραματουργία φωτίζεται από επιστημονικές μελέτες, ιστορικά και οικονομικά ντοκουμέντα, που σε συνδυασμό με πλήθος μαρτυριών αποτυπώνουν την άλλοτε σωτήρια κι άλλοτε δραματική, άλλοτε κωμική κι άλλοτε γκροτέσκα συνύπαρξη του αμερικανικού ιδεώδους και του άναρχου ελληνικού πνεύματος.

Το εικαστικό περιβάλλον αφηγείται με τον δικό του τρόπο την ιστορία από την καταστροφή στη δημιουργία, από τη διάλυση στην οργάνωση με δομικό στοιχείο τη μουσική. Η συνύπαρξη του ροκ εν ρολ και της τζαζ των 1940s με την ελληνική δημοτική μουσική αποδίδει την ένταση, τον θαυμασμό, αλλά και την αμηχανία και τις αντιφάσεις στην αντιπαράθεση των δύο πολιτισμών. Κείμενο, εικαστικός χώρος, φως και μουσική συνομιλούν με ιστορικές φάσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας, πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά την εφαρμογή του σχεδίου Μάρσαλ, ερευνώντας τις προοπτικές, τις επιτυχίες και τις διαψεύσεις του, όπως αυτές μας επηρεάζουν μέχρι σήμερα.  

 

Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Φωτισμοί Νατάσα Τριανταφύλλη • Σύνθεση κειμένου παράστασης Δήμητρα Μητροπούλου, Νατάσα Τριανταφύλλη • Δραματουργική συνεργασία Έλενα Τριανταφυλλοπούλου • Σκηνικά Εύα Μανιδάκη • Κοστούμια Βάνα Γιαννούλα • Μουσική Μonika • Συνεργάτης στους φωτισμούς Δημήτρης Κουτάς • Α΄ βοηθός σκηνοθέτη – Επιμέλεια κίνησης Δήμητρα Μητροπούλου • Β΄ βοηθός σκηνοθέτη Μαρία Παπαδούλη • Διεύθυνση παραγωγής Μανόλης Σάρδης – Pro4 • Εκτέλεση παραγωγής Λιάνα Τσομπάνογλου – PRO4arts • Παίζουν (αλφαβητικά) Δάφνη Αλεξάντερ, Νικόλας Μαραζιώτης, Δήμητρα Μητροπούλου, Άρης Μπαλής • Συμμετέχει ο μικρός Κωνσταντίνος Σάρδης • Στο βίντεο εμφανίζεται ο Χρήστος Λούλης

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Στάθη Ν. Καλύβα για τη βοήθεια και τη συνεργασία στη διαμόρφωση της θεματικής και του κειμένου της παράστασης, την κ. Κωνσταντίνα Μπότσιου, τον κ. Χρήστο Τσάκα και τον κ. Τάσο Σακελλαρόπουλο για τη συμβολή τους στη συλλογή επιστημονικού υλικού και πληροφοριών, καθώς και τον κ. Γιώργο Σταθάκη, τον κ. Μιχάλη Ψαλιδόπουλο, την κ. Ελένη Μπενέκη και το Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς και την κ. Μαρία Σαμπατακάκη για τη βοήθειά τους.

 

9 Ιουνίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

*

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΘΕΑΤΡΟ – ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ  – ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

14 & 15 Ioυνίου

MARIANO PENSOTTI – GRUPO MAREA

La obra / Το θεατρικό έργο  

 

H παράσταση La obra εκκινεί από την «πραγματική ιστορία» του Σίμον Φρανκ, ενός Πολωνοεβραίου και τελευταίου επιζώντα του Ολοκαυτώματος από την οικογένειά του, ο οποίος μετακομίζει σε ένα χωριό της Αργεντινής τη δεκαετία του 1960. Αρχίζει να χτίζει τεράστια θεατρικά σκηνικά, που αναπαριστούν σκηνές από τη μικρή πόλη όπου μεγάλωσε αλλά και από το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο οποίο δολοφονήθηκαν οι γονείς του. Ο μονόλογος που διατρέχει ολόκληρη τη ζωή του από τα παιδικά του χρόνια διανθίζεται σιγά σιγά με την αναπαράσταση πραγματικών τόπων και περιστατικών με τη συμμετοχή αμέτρητων κομπάρσων, κατοίκων του χωριού, που εντέλει γίνεται διάσημο και πλουτίζει χάρη σ’ αυτή την ατραξιόν. Πολλά χρόνια αργότερα, αποκαλύπτεται ωστόσο ότι ο Πολωνοεβραίος δεν ήταν αυτός που ισχυριζόταν ότι είναι.

Στα έργα του, ο διεθνώς αναγνωρισμένος, πρωτοποριακός Αργεντίνος σκηνοθέτης Μαριάνο Πενσότι εστιάζει στη σχέση ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας, φαντασίας και πραγματικότητας, αντλώντας συχνά από τη δική του ζωή ή αυτή των συνεργατών του. Στο La Obra επινοεί ως alter ego του τον θεατρικό σκηνοθέτη Ουαλίντ Μανσούρ. Σύμφωνα με την πλοκή, ο Μανσούρ έρχεται στην Αργεντινή για να ανεβάσει ακριβώς μια παράσταση με υλικό αφηγήσεις των κατοίκων που συμμετείχαν στο έργο του Σίμον Φρανκ, εκθέτοντας το πώς η εμπειρία αυτή επηρέασε τις ζωές τους. Η καλειδοσκοπική αυτή οπτική κλονίζει τις βεβαιότητές μας τόσο για το τι σημαίνει σήμερα «θύτης» και «θύμα», όσο και για την έννοια της αναπαράστασης καθαυτήν.

 

Κείμενο – Σκηνοθεσία Mariano Pensotti • Σκηνικά Mariana Tirantte • Μουσική – Ήχος Diego Vainer • Καλλιτεχνική παραγωγή Florencia Wasser • Βίντεο Martin Borini • Σχεδιασμός φωτισμού David Seldes • Διεύθυνση σκηνής – Βοηθός σκηνοθέτη Juan Francisco Reato • Δραματουργία Aljoscha Begrich • Παίζουν Susana Pampin, Diego Velazquez, Pablo Seijo, Rami Fadel Khalaf, Horacio Acosta, Alejandra Flechner • Μουσικός θ.α. • Συμπαραγωγή Wiener Festwochen, Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Printemps des Comediéns Montpellier, Festival d’Automne à Paris

 

 

14 Ιουνίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

 

*

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ - ΘΕΑΤΡΟ

14 - 18 Ιουνίου

ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΒΑΘΙΝΟΣ

Καζανόβα / Δον Ζουάν

Η ερωτική περιπλάνηση  

 

Μια παράσταση που συντίθεται πάνω στον ποιητικό παραλληλισμό του Λόρδου Μπάιρον με τη Μαρίνα Τσβετάγεβα, οι οποίοι εμπνεύστηκαν ο μεν Μπάιρον από τη μυθική φιγούρα του Δον Ζουάν, η δε Τσεβετάγεβα από την ιστορική φιγούρα του Καζανόβα με διαφορά ενός αιώνα. Ο Μπάιρον άρχισε να γράφει τον Δον Ζουάν αυτοεξόριστος στην Ιταλία τo 1818 και, αφού προσέγγισε τον μυθικό αυτό Δον Ζουάν με εντελώς καινούριο τρόπο, τον εγκατέλειψε ημιτελή το 1823, καθώς αναμειγνυόταν ολοένα πιο ενεργά πρώτα στο επαναστατικό κίνημα των Καρμπονάρων κι έπειτα στην Ελληνική Επανάσταση. Περίπου εκατό χρόνια μετά, στα θυελλώδη χρόνια που ακολούθησαν την Οκτωβριανή Επανάσταση, η Τσβετάγεβα συνθέτει στη Μόσχα τo Τέλος του Καζανόβα, τελευταίο μέρος του θεατρικού της Φοίνικα, λίγο πριν φύγει αυτοεξόριστη για το Βερολίνο.

Στη νέα παράσταση του σκηνοθέτη Στάθη Λιβαθινού, οι φωνές των δύο μεγάλων ποιητών συναντούν η μια την άλλη φωτίζοντας από την ερωτική περιπλάνηση και τον διαρκή απολογισμό για τον χρόνο που περνά και χάνεται ως το θέμα της εξορίας, την άλλη πάντα όψη της περιπλάνησης. Και τα δύο κείμενα γεννιούνται σε ταραγμένους καιρούς και η αίσθηση πως κάτι τελειώνει εγγράφεται στον πυρήνα τους.

Για την παράσταση ο Στάθης Λιβαθινός συμπράττει με τη σταθερή ομάδα των ηθοποιών συνεργατών του, τη δραματολόγο και μεταφράστρια Έλσα Ανδριανού για τη μετάφραση του Καζανόβα της Τσβετάγεβα και τον ποιητή και μεταφραστή Γιώργο Κοροπούλη, ο οποίος μεταφράζει τον Δον Ζουάν του Μπάιρον. Και τα δύο αυτά μοναδικά, κλασικά έργα παρουσιάζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά σε έμμετρο ομοιοκατάληκτο στίχο, και μας υπόσχονται ένα σκηνικό έργο υψηλής δημιουργικής πνοής.

 

Μετάφραση Έλσα Ανδριανού (Το τέλος του Καζανόβα της Μαρίνας Τσβετάγεβα), Γιώργος Κοροπούλης (Δον Ζουάν του Λόρδου Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον) • Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία Στάθης Λιβαθινός • Σκηνικά – Κοστούμια Ελένη Μανωλοπούλου • Μουσική Θοδωρής Αμπαζής • Φωτισμοί Αλέκος Αναστασίου • Ηχοληψία Κωστής Παυλόπουλος • Βοηθός σκηνοθέτη Ερατώ Πίσση • Βοηθός σκηνογράφου Έμιλυ Κουκουτσάκη • Τεχνικός συντονιστής παραγωγής Νίκος Χαραλαμπίδης • Παίζουν (αλφαβητικά) Βασίλης Ανδρέου, Γιώργος Δάμπασης, Νίκος Καρδώνης, Στάθης Κόικας, Ειρήνη Λαφαζάνη, Λίλλυ Μελεμέ, Πολυξένη Παπακωνσταντίνου, Μαρία Σαββίδου, Θεόβη Στύλλου, Άρης Τρουπάκης, Δημήτρης Φιλιππίδης • Εκτέλεση παραγωγής Polyplanity Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου, Βίκυ Στρατάκη

 

15 Ιουνίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ – ΚΥΠΡΟΣ

15 & 16 Ιουνίου

ΣΕΖΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Οι γυναίκες επιστρέφουν

 

Το 1975, έναν χρόνο μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, 30.000 γυναίκες βαδίζουν σιωπηλά προς την κατεχόμενη Αμμόχωστο. Το 1987 και το 1989, χιλιάδες γυναίκες περνούν την «πράσινη γραμμή» και έρχονται αντιμέτωπες με τον κατοχικό στρατό. Το 1988, εκατό γυναίκες της Κύπρου καταλαμβάνουν την Ακρόπολη της Αθήνας ως πράξη διαμαρτυρίας. Μας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Μας λέει κάτι το κίνημα «Οι γυναίκες επιστρέφουν»;

Μια παράσταση για μια ιστορία ηρωισμού, οράματος, ελπίδας, συνεργασίας, για ένα επικό κατόρθωμα που σβήστηκε από τη συλλογική μας μνήμη, υποβαθμίστηκε και ξεχάστηκε. Το κίνημα «Οι γυναίκες επιστρέφουν» στις δεκαετίες του 1970 και 1980 διοργάνωσε με εκπληκτική στρατηγική αντικατοχικές ειρηνικές πορείες στην Κύπρο, με στόχο να σπάσουν τη γραμμή αντιπαράταξης στην Κύπρο καθώς και να διεθνοποιηθεί το Κυπριακό.

Βασισμένο σε αυθεντικές μαρτυρίες αποτυπωμένες με τη μέθοδο verbatim, το έργο μάς καλεί να σταθούμε με κριτική ματιά απέναντι στην επίσημη ιστορία εστιάζοντας στο διαχρονικό θέμα της διαγραφής της γυναικείας εμπειρίας από την ιστορία και την απουσία της γυναικείας οπτικής από τον δημόσιο βίο.

Η πλοκή έχει να κάνει με το πραγματικό κόστος, σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, αυτού του αγώνα· έχει να κάνει με τη διελκυστίνδα ανάμεσα στην ελπίδα και την απογοήτευση, ανάμεσα σε ένα όραμα για ειρήνη και μια ιστορία βίας και τραύματος. Η δραματουργία ακολουθεί εν πολλοίς τα ιστορικά γεγονότα, αλλά με μια βασική ανατροπή, που προέρχεται από τη φύση του θεάτρου verbatim: βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με το παρόν και με το σημερινό κοινό.

 

Σκηνοθεσία Μαγδαλένα Ζήρα • Κείμενο Μαγδαλένα Ζήρα, Νέδη Αντωνιάδη • Σύμβουλος δραματουργίας Αθηνά Κάσιου • Σκηνικά – Κοστούμια  Έλενα Κατσούρη • Σχεδιασμός βίντεο Έλενα Αλωνεύτη • Μουσική σύνθεση & επιμέλεια Αντώνης Αντωνίου • Σχεδιασμός φωτισμού Βασίλης Πετεινάρης  • Αφίσα  Γιώργος Τσαγγάρης • Βοηθός παραγωγής Νίκολα Μητροπούλου • Φωτογραφίες Σωκράτης Σωκράτους • Τεχνική υποστήριξη Αχιλλέας Μουσκής • Παραγωγή ΣΕΖΟΝ Γυναίκες • Επιστημονικός συνεργάτης Δρ Πέτρος Παπαπολυβίου, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Κύπρου • Παίζουν (αλφαβητικά) Νέδη Αντωνιάδη, Νίκη Δραγούμη, Σοφία Καλλή, Γιόλα Κλείτου, Ζωή Κυπριανού, Ιωάννα Παπαμιχαλοπούλου

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 ΠΛΑΤΕΙΑ – ΧΟΡΟΣ

17 & 18 Ioυνίου

AEF Urban Dance Contest

Hip hop battle

All styles battle

 

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η hip hop και street χορευτική σκηνή της Ελλάδας εκπροσωπείται δυναμικά στο Φεστιβάλ μέσα από την ενότητα «Layers of Street». Μετά τις πετυχημένες διοργανώσεις του τα δύο τελευταία χρόνια, το Athens Epidaurus Festival Urban Dance Contest, που μύησε το κοινό της Πειραιώς 260 στο σύμπαν του hip hop και του street dance, επιστρέφει και φέτος με νέες εκρηκτικές χορευτικές αναμετρήσεις σε δύο διαδοχικές βραδιές, με επιμέλεια πάντα του χορευτή και χορογράφου Ηλία Χατζηγεωργίου.

Οι χορευτές και οι χορεύτριες, αναγνωρισμένοι*ες και ανερχόμενοι*ες, θα διαγωνιστούν σε δύο κατηγορίες (1vs1 Hip Hop Battle και 2vs2 All Styles Battle) για να διεκδικήσουν τον τίτλο του νικητή/νικήτριας του 3ου Athens Epidaurus Festival Urban Dance Contest αλλά και αξιόλογα χρηματικά έπαθλα.

Οι κριτές, διακεκριμένοι*ες χορευτές/χορεύτριες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, θα κληθούν να αποφασίσουν ποιοι/ποιες θα είναι οι φετινοί*ές νικητές/νικήτριες, ενώ θα έχουμε τη χαρά να τους/τις απολαύσουμε να χορεύουν στα Judges Showcases.

Και στις δυο βραδιές θα μας συντροφεύει η πληθωρική παρουσία και η γνώριμη φωνή του host Sifu Versus, ενώ υπέροχες χορευτικές μουσικές θα ακούγονται από τα decks του DJ Amaze Me, ο οποίος μετά το τέλος των battles θα μας οδηγήσει σε μια γιορτή του χορού χωρίς σύνορα.  

*

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β – ΧΟΡΟΣ – ΒΕΛΓΙΟ

17 & 18 Ioυνίου

METTE INGVARTSEN

The Dancing Public

 

Μπορεί ο χορός να μεταμορφώσει το συλλογικό σώμα του κοινού; Μπορεί να γκρεμίσει την κοινωνική απομόνωση και τη σωματική ακινησία που επέβαλε η πανδημία; Η Δανή χορεύτρια και χορογράφος Μέτε Ίνγκβαρτσεν, που γνωρίσαμε στο Φεστιβάλ το 2017 με τις 69 στάσεις της, επανέρχεται για να μας δονήσει ξανά μ’ ένα ξεσηκωτικό σόλο. Αντλώντας έμπνευση από ιστορικά φαινόμενα «χορευτικής μανίας», αφήνει τον έντονο ρυθμό να την παρασύρει σ’ έναν εκρηκτικό, μεταδοτικό χορό διάστικτο από δυναμικούς στίχους που διατρέχουν την ιστορία τέτοιων αφηγήσεων. Συμπαρασύρει τους θεατές, κινείται ανάμεσά τους, χορεύει μαζί τους και τους εμπλέκει σε μια καθολική εμπειρία ανάμεσα σε πάρτι και συναυλία. Ένα συλλογικό καλλιτεχνικό βίωμα που επιβεβαιώνει την υπόσχεση της φράσης «Tonight is for dancing, tonight we’ll be dancing». Πάνω απ’ όλα όμως μια συναρπαστική χορευτική παράσταση.

 

Σύλληψη – Performance Mette Ingvartsen • Σχεδιασμός φωτισμού Minna Tiikkainen • Σκηνικά Mette Ingvartsen – Minna Tiikkainen • Ενορχηστρώσεις Mette Ingvartsen, Anne van de Star • Κοστούμια Jennifer Defays • Δραματουργία Bojana Cvejić • Τεχνική διεύθυνση Hans Meijer • Τεχνικός ήχου Anne van de Star • Διεύθυνση θιάσου Ruth Collier • Παραγωγή – Διαχείριση Joey Ng • Μουσική Affkt feat. Sutja Gutierrez, Scanner, Radio Boy, LCC, VII Circle, Kangding Ray, Paula Temple, Ron Morelli, Valanx, Anne van de Star • Παραγωγή Great Investment vzw • Με την υποστήριξη Fondation d’entreprise Hermès στο πλαίσιο του New Settings Program, Bikubenfonden • Συμπαραγωγή PACT Zollverein (Έσση), Kaaitheater (Βρυξέλλες), Festival d’Automne (Παρίσι), Tanzquartier (Βιέννη), SPRING Performing Arts Festival (Ουτρέχτη), Kunstencentrum Vooruit (Γάνδη), Les Hivernalles (Αβινιόν), Charleroi danse centre chorégraphique de Wallonie – Bruxelles, NEXT festival, Dansens Hus Oslo • Residency Kunstencentrum Buda (Kortrijk) • Με τη χρηματοδότηση The Flemish Authorities, The Danish Arts Council & The Flemish Community Commission (VGC)

*

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΘΕΑΤΡΟ – ΕΛΒΕΤΙΑ

19 & 20 Ιουνίου

CHRISTOPH MARTHALER

Das Weinen (Das Wähnen) / Λυγμός (Καημός)

του Dieter Roth

 

Ο ρηξικέλευθος, αιρετικός Ελβετός σκηνοθέτης Κρίστοφ Μαρτάλερ, παλιός γνώριμος του Φεστιβάλ και του ελληνικού κοινού, έρχεται ξανά στην Πειραιώς 260, με μια παράσταση βασισμένη σε κείμενα του ομοεθνούς του Ντίτερ Ροτ. Πληθωρικός εικαστικός καλλιτέχνης γνωστός για την ανορθόδοξη προσέγγιση των υλικών του, ο Ροτ (1930-1998) άφησε πίσω του και εκτενές συγγραφικό/ποιητικό έργο, το οποίο παραμένει εν πολλοίς άγνωστο. Το Λυγμός (Καημός) που αποτελεί το κείμενο της παράστασης είναι μια συλλογή από λεκτικές ακροβασίες με σκηνικές οδηγίες, από την έκδοση Das Weinen (Das Wähnen) Τόμος 2Α (Θάλασσα των Δακρύων 4). Πάνω στο τεντωμένο σκοινί που στήνει ο Ροτ, ο Μαρτάλερ στοχάζεται την παροδικότητα των πραγμάτων, με σκηνικό τον αποστειρωμένο χώρο ενός φαρμακείου. Ξαναβρίσκουμε όλα τα συστατικά του θεάτρου του Μαρτάλερ: μουσική, ειρωνεία, διαστολή του σκηνικού χρόνου. Με την αγάπη του για το εξωφρενικό, τη φθορά του χρόνου και το ατελές, ο Ροτ φαίνεται να είναι η αδελφή ψυχή του Μαρτάλερ.

Πέντε γυναίκες υπάλληλοι ενός φαρμακείου αναλογίζονται πάνω στην παροδικότητα των πραγμάτων. Ο μοναδικός πελάτης (ο μόνος αντρικός χαρακτήρας της παράστασης) μονολογεί για τη δυσκαταποσία που τον ταλαιπωρεί, όμως δεν του δίνουν και πολλή σημασία. Η θεραπεία που προτείνει ο Μαρτάλερ δεν βρίσκεται στα φάρμακα αλλά στα νεοντανταϊστικά κείμενα του Ροτ – τα οποία οι ηθοποιοί εκφέρουν με την ίδια εντυπωσιακή ακρίβεια με την οποία ψάλλουν τη «Lacrimosa» του Μότσαρτ. Όταν μια από τις υπαλλήλους διαβάζει τη μακροσκελή λίστα με τις παρενέργειες ενός φαρμάκου, καταλαβαίνουμε ότι ολόκληρη η ανθρώπινη ζωή είναι ένας κατακλυσμός από παρενέργειες από τις οποίες μοιάζει αδύνατον να απαλλαγούμε.

 

Σκηνοθεσία Christoph Marthaler • Σκηνικά Duri Bischoff • Κοστούμια Sara Kittelmann • Σχεδιασμός ήχου Thomas Schneider • Μουσική διεύθυνση – Hχογραφήσεις Bendix Dethleffsen • Σχεδιασμός φωτισμού Christoph Kunz • Δραματουργία Malte Ubenauf • Παίζουν Liliana Benini, Magne Håvard Brekke, Olivia Grigolli, Elisa Plüss, Nikola Weisse, Susanne-Marie Wrage • Παραγωγή Schauspielhaus Zürich, Weiterspielen Productions

 

Με την υποστήριξη Pro Helvetia, Schweizer Kulturstiftung (tbc)

 

19 Ιουνίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ – ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ

20 & 21 Ioυνίου

AMIR REZA KOOHESTANI – MEHR THEATRE GROUP

Blind runner / Τυφλός δρομέας

 

Ένας άντρας γράφει στον λογαριασμό του στο Ίνσταγκραμ ότι ο ίδιος και η γυναίκα του, που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη φυλακή ως πολιτική κρατούμενη, έχουν υποσχεθεί ο ένας στον άλλον να τρέχουν κάθε βράδυ πλάι στον τοίχο της φυλακής όπου εκείνη κρατείται, ο καθένας από τη δική του πλευρά.

Πριν τη σύλληψή της, προπονούνταν για μήνες στο τρέξιμο σχεδιάζοντας να φύγουν από το Ιράν για την Αγγλία. Ετοιμάζονταν να καλύψουν τα 27 χιλιόμετρα της Σήραγγας της Μάγχης τη μόνη στιγμή που θα ήταν αυτό εφικτό, στις πέντε ώρες που μεσολαβούν ανάμεσα στο τελευταίο βραδινό τρένο και την αναχώρηση του πρώτου πρωινού. Αλλά η προπόνησή τους με στόχο μια καλύτερη ζωή διακόπηκε από τη σύλληψη της γυναίκας του μια εβδομάδα πριν ξεκινήσουν.

Η ιστορία αυτής της προπόνησης για αγώνα δρόμου μεγάλων αποστάσεων από τη μια και από την άλλη πλευρά του τοίχου γίνεται για τον Αμίρ Ρεζά Κουεστανί αφετηρία προβληματισμού πάνω στη σύγχρονη ιρανική κοινωνία. Είναι ένας αγώνας που συνεχίζεται υπεράνω εμποδίων.

Στη σκηνή βλέπουμε έναν άντρα και μια γυναίκα. Κουρδισμένοι σ’ έναν λεκτικό μηχανισμό μεγάλης ακρίβειας, οι ξέπνοοι διάλογοί τους πλέκονται με τους εσωτερικούς μονολόγους τους, με την κλασική περσική ποίηση να αντηχεί σε κάθε τους συνειρμό στο σκοτάδι της νύχτας.

Οι δημιουργίες του Ιρανού θεατρικού σκηνοθέτη και συγγραφέα Αμίρ Ρεζά Κουεστανί, που έχει ξεχωρίσει διεθνώς για το έργο του (βραβείο για την ταινία Modest Reception στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου) διακρίνονται για την τρυφερότητα, την αίσθηση οικειότητας και τις πυκνές σιωπές τους. Μέσα από το ιδιαίτερο πρίσμα της σύγχρονης κατάστασης στο Ιράν, ο Κουεστανί προσεγγίζει πολιτικά ζητήματα όπως το προσφυγικό και η καταπίεση των γυναικών έχοντας κατακτήσει μια έντονα ποιητική και συμβολική γλώσσα.

 

Κείμενο – Σκηνοθεσία Amir Reza Koohestani • Δραματουργία Samaneh Ahmadian • Βοηθός σκηνοθέτη Dariush Faezi • Φωτισμοί – Σκηνικά Éric Soyer • Βίντεο Yasi Moradi, Benjamin Krieg, Phillip Hohenwarter • Μουσική Phillip Hohenwarter, Matthias Peyker • Κοστούμια Negar Nobakht Foghani • Ερμηνεύουν Ainaz Azarhoush, Mohammad Reza Hosseinzadeh • Παραγωγή – Διεύθυνση –  Προβολή Pierre Reis – Bureau Formart, Paris (FR) • Παραγωγή Mehr Theatre Group, Paris (FR) • Συμπαραγωγή Kunstenfestivaldesarts Brussels (BE), Berliner Festspiele (DE), Φεστιβάλ Αθηνών Επιδάυρου (GR), Festival d’Automne à Paris (FR), Théâtre de la Bastille Paris (FR), La rose des vents – scène nationale Lille Métropole – Villeneuve d’Ascq (FR), La Vignette, scène conventionnée Université Paul-Valéry Montpellier, Théâtre populaire romand – Centre neuchâtelois des arts vivants, La Chaux-de-Fonds (CH), Triennale Milano Teatro (IT), Festival delle Colline Torinesi / Fondazione TPE (IT) • Καλλιτεχνικά residencies Théâtre populaire romand – Centre neuchâtelois des arts vivants, La Chaux-de-Fonds (CH), Kunstenwerkplaats Pianofabriek, Brussels (BE) Με την υποστήριξη The Institut français και The Ministry of Culture – Regional Directorate of Cultural Affairs of Île-de-France

 

Παράσταση στην περσική γλώσσα

 

20 Ιουνίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΧΟΡΟΣ – ΓΑΛΛΙΑ

22 & 23 Ιουνίου

EMANUEL GAT DANCE

LOVETRAIN2020

 

O Ισραηλινός χορογράφος Εμανουέλ Γκατ με έδρα τη Γαλλία φέρνει στην Πειραιώς 260 μια γιορτή της ζωτικότητας και της ευφορίας. Σώματα που ενώνονται και απομακρύνονται, δυναμικές ομαδικές χορογραφίες, ντουέτα και σόλο ξεδιπλώνονται πάνω σε αξέχαστες επιτυχίες των Tears for Fears, της βρετανικής new wave μπάντας, ανακαλώντας την synth-pop ουτοπική ατμόσφαιρα της δεκαετίας του 1980. Τα κοστούμια, σχεδιασμένα από τον Τόμας Μπράντλι, χορευτή της ομάδας, με τον όγκο και τη θεατρικότητά τους εξυπηρετούν και αναδεικνύουν ιδανικά τη γραφή του Γκατ, ενώ οι κιαροσκούρο φωτισμοί, σε επιμέλεια του ίδιου του χορογράφου, επιτείνουν την μπαρόκ, λαμπερή, πληθωρική ατμόσφαιρα της παράστασης.

Το LOVETRAIN2020 είναι ένα έργο, όπως λέει ο χορογράφος του, για την ουτοπία· τον ανέφικτο, ιδεώδη μη τόπο όπου η συμβίωση χωρίς συγκρούσεις μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Η ουτοπία στα έργα του Γκατ δεν παρουσιάζεται σαν ιδέα αλλά πραγματώνεται στον τρόπο που δημιουργείται η χορογραφία. Χάρη στη μακροχρόνια συνεργασία με τους χορευτές της ομάδας του, ο Γκατ έχει αναπτύξει μια δομή καλλιτεχνικής εξερεύνησης των ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων και της ανθρώπινης εμπειρίας. Σ’ αυτή τη σφαίρα της ανθρώπινης εμπειρίας βρίσκεται ο πυρήνας της προσέγγισής του  σ’ αυτό που συμβαίνει στο εδώ και τώρα και στο πώς όλο αυτό μεταμορφώνεται σε χορογραφία. Μια καθημερινή πρακτική που προσπαθεί να πετύχει την ουτοπία, μιαν ουτοπία που είναι από θέση ανέφικτη (και πιθανώς ακόμη και αν μπορεί να δοκιμάζεται στο στούντιο, δεν έχει θέση) στον πραγματικό κόσμο.

 

Χορογραφία – Φωτισμοί Emanuel Gat • Μουσική Tears for Fears • Κοστούμια Thomas Bradley • Κατασκευή κοστουμιών Thomas Bradley, Wim Muyllaert • Συνδημιουργία - Ερμηνευτές Eglantine Bart, Thomas Bradley, Robert Bridger, Gilad Jerusalmy, Péter Juhász, Michael Loehr, Emma Mouton, Rindra Rasoaveloson, Ichiro Sugae, Karolina Szymura, Sara Wilhelmsson, Jin Young Won. • Τεχνική διεύθυνση – Επιμέλεια φωτισμών Guillaume Février • Ήχος Frédéric Duru • Βεστιάριο Marie-Pierre Calliès • Παραγωγή Emanuel Gat Dance / Marjorie Carré, Mélanie Bichot • Συμπαραγωγή Festival Montpellier Danse 2020, Chaillot - Théâtre national de la Danse, Arsenal Cité musicale - Metz, Theater Freiburg • Υποστήριξη Romaeuropa Festival • Η Emanuel Gat Dance υποστηρίζεται από French Ministry of Culture and Communication, DRAC Provence Alpes-Côte d’Azur, Région Sud - Provence-Alpes-Côte d’Azur, Conseil Départemental des Bouches-du-Rhône. Οι διεθνείς περιοδείες του LOVETRAIN2020 υποστηρίζονται από το Γαλλικό Ινστιτούτο.

 

22 Ιουνίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΘΕΑΤΡΟ – ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ

ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ – ΓΑΛΛΙΑ

23 - 26 Ιουνίου

ALEXANDER ZELDIN

The confessions / Οι εξομολογήσεις

 

Μπορούμε να κοιτάξουμε τη ζωή με φρέσκο βλέμμα; Μπορούμε να φτάσουμε στον πυρήνα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας παρατηρώντας σε βάθος χρόνου τη ζωή ενός ανθρώπου; Έχοντας παρουσιάσει την τελευταία του δουλειά Une mort dans la famille τον Φεβρουάριο στο Παρίσι στο Ateliers Berthier (Odéon-Théâtre de l’Europe), ο θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης Αλεξάντερ Ζέλντιν, ανερχόμενο αστέρι του βρετανικού θεάτρου, έρχεται φέτος για πρώτη φορά στην Ελλάδα, για να παρουσιάσει τις Εξομολογήσεις, αφήγηση της ζωής μιας γυναίκας με πρωτογενές υλικό τις συζητήσεις με τη μητέρα του.

Γεννημένος το 1985 από Ρωσοεβραίο πατέρα και Αυστραλή μητέρα, ο Ζέλντιν έχει δουλέψει μεταξύ άλλων στη Νότια Κορέα, την Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή, ενώ την περίοδο 2011-2014 εργάστηκε ως βοηθός του Πίτερ Μπρουκ και της Μαρί-Ελέν Εστιέν. Καθιερώθηκε και γνώρισε διεθνή επιτυχία με την τριλογία του The Inequalities («Οι ανισότητες»), στην οποία καταπιάστηκε με τις δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις της λιτότητας στη Βρετανία.

 

Κείμενο – Σκηνοθεσία Alexander Zeldin • Σκηνικά – Κοστούμια Marg Horwell • Κίνηση – Χορογραφία Imogen Knight • Σχεδιασμός φωτισμών Paule Constable • Μουσική Γιάννης Φιλιππάκης • Σχεδιασμός ήχου Josh Anio Grigg • Συνεργαζόμενη σκηνοθέτιδα Joanna Pidcock • Παραγωγή Compagnie A Zeldin / A Zeldin Company • Συνανάθεση The National Theatre of Great Britain, RISING Melbourne, Théâtres de la Ville de Luxembourg • Συμπαραγωγή Wiener Festwochen, Comédie de Genève, Odéon-Théâtre de l'Europe, Centro Cultural de Belém, Théâtre de Liège, Festival d’Avignon, Festival d’Automne à Paris, Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Adelaide Festival, Centre Dramatique National de Normandie-Rouen • Υποστήριξη Cas Donald

 

Η Compagnie A Zeldin υποστηρίζεται από το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. Ο Alexander Zeldin είναι συνεργαζόμενος καλλιτέχνης των National Theatre of Great Britain, Odéon-Théâtre de l’Europe, Théâtres de la Ville de Luxembourg, Centre Dramatique National de Normandie-Rouen.

 

24 Ιουνίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

*

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β – ΧΟΡΟΣ

24 - 26 Ioυνίου

ΑΓΝΗ ΠΑΠΑΔΕΛΗ ΡΩΣΣΕΤΟΥ

Η απόλαυση της αναπαράστασης

 

Πώς αντιμετωπίζουμε το ανεξίτηλο αποτύπωμα του χρόνου στο σώμα;  Μεταξύ κωμικού και τραγικού, με λεπτές αποχρώσεις και πολυδιάστατη προσέγγιση, η χορογράφος Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου, στο νέο έργο της Η απόλαυση της αναπαράστασης πραγματεύεται το υπαρξιακό ζήτημα του χρόνου και της φθοράς. Άξονές της, η κατά Μιχαήλ Μπαχτίν έννοια της «ανολοκλήρωσης» που διαπερνάει το γκροτέσκο και η ζωγραφική του Τεοντόρ Ζερικό.

Οι τρεις ερμηνεύτριες του έργου, άλλοτε σε επαφή και σχηματίζοντας συμπλέγματα και άλλοτε μόνες, αφήνουν να αναδυθούν μέσα από τον χορό τους μορφές σωμάτων, στιγμιότυπα εμπειρίας, εικόνες γνώριμες ή αλλόκοτες, μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Καταστάσεις στις οποίες η σάρκα είναι παρούσα και ο θεατής μπορεί με κάποιον τρόπο να αναγνωρίσει κάτι γνώριμο, δικό του σ’ αυτές.

Το αδιάκοπο πέρασμα των σωμάτων από μορφή σε μορφή γίνεται συνώνυμο της απόλαυσης. Ο όρος απόλαυση χρησιμοποιείται εδώ όπως χρησιμοποιείται στην ψυχανάλυση, όπου δεν ταυτίζεται με την ευχαρίστηση, αλλά ενέχει τη δυσφορία, τον πόνο και την αμηχανία· είναι η απάντηση της καλλιτέχνιδας στα τραύματα που συνδέονται με το πέρασμα του χρόνου.  

 

           

Χορογραφία Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου • Βοηθός χορογράφου – Εξωτερική παρατηρήτρια Μαρίνα Τσαπέκου • Μουσική Ανδρέας Ράγκναρ Κασάπης • Σχεδιασμός φωτισμών Μαρία Αθανασοπούλου • Ερμηνεύουν Τιτή Αντωνοπούλου, Σάνια Στριμπάκου, Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου

 

 

*

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η - ΟΠΕΡΑ

29 & 30 Ιουνίου

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ

Η πτώση του οίκου των Κοινών / The Fall of the House of Commons

του Αλέκου Λούντζη και του Ορέστη Παπαϊωάννου

 

Μια σύγχρονη όπερα για το «ραγισμένο οικοσύστημα των μεταμοντέρνων πόλεων», όπως τη βλέπουν οι δημιουργοί της. Θυμίζοντας όλο και περισσότερο αντανάκλαση σε σβηστή οθόνη υψηλής ευκρίνειας, το εσωτερικό των σύγχρονων διαμερισμάτων φιλοξενεί μια μυστήρια συνύπαρξη ανθρώπινης και τεχνητής νοημοσύνης. Όλα τα αγαθά παραδίδονται κατ’ οίκον, οι σχέσεις πλέκονται και ξεσπούν εντός, οι φαντασιώσεις ακούγονται σαν ringtone.

Συνομιλώντας με το αρχετυπικό διήγημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε Η πτώση του οίκου των Άσερ, όπου οίκος και ένοικοι συγχωνεύονται σ’ ένα κλειστό κύκλωμα, το έργο ιχνογραφεί τους ήχους που παράγει η ζωή εντός και εκτός των τειχών του πιο κοινού διαμερίσματος του σήμερα. Το αυτοαναφορικό σύμπαν του ζευγαριού που το κατοικεί αποπνέει μια φασματική ισορροπία. Δεσπόζει η ανθρωπόμορφη επόπτρια, Έρικα_7, πάντα διαθέσιμη να ξαναγράψει τη μνήμη του οίκου και να δώσει λύσεις στο σταυρόλεξο της συμβίωσης.

Η δραματουργική συνομιλία με τον Πόε αξιοποιείται για την αντιδιαστολή του «υψηλού» και του κιτς, αλλά και για τον λειτουργικό συνδυασμό μουσικών ιδιωμάτων από την αρχειοθήκη του κλασικού μελοδράματος ως τα πολυστυλιστικά ασεμπλάζ της μεταμοντέρνας μουσικής. Η μουσική σύνθεση αντλεί από ευρεία γκάμα ειδών εστιάζοντας στις νέες υβριδικές κατευθύνσεις της φωνητικής μουσικής στον 21ο αιώνα.

 

Μουσική σύνθεση Ορέστης Παπαϊωάννου • Δραματουργία – Λιμπρέτο Αλέκος Λούντζης • Λιμπρέτο στα αγγλικά Αλέκος Λούντζης, Ορφέας Απέργης • Μουσική διεύθυνση Μιχάλης Παπαπέτρου • Σκηνοθεσία Αλέξανδρος Ευκλείδης • Σκηνικά – Κοστούμια Γιάννης Κατρανίτσας • Σχεδιασμός φωτισμού Χρήστος Τζιόγκας • Ερμηνεύουν Χρύσα Μαλιαμάνη σοπράνο, Γιώργος Ιατρού βαρύτονος, Μιράντα Μακρυνιώτη μέτζο-σοπράνο • Συμμετέχουν οι μουσικοί Κώστας Τζέκος κλαρινέτο, σαξόφωνο, Γιώργος Κρίμπερης τρομπόνι, Σπύρος Αρκούδης τρομπέτα, Χρήστος Σακελλαρίδης πληκτρα, Χάρης Παζαρούλας κοντραμπάσο, Καζούγιο Τσουνεχίρο κρουστά • Εκτέλεση παραγωγής Arte Atene με τη συνεργασία του αμερικανικού μη κερδοσκοπικού οργανισμού Greece in USA

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ – grape

30 Ιουνίου - 3 Ιουλίου

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΕΝΤΑΚΗΣ

Το ρόδο είναι ρόδο της Κατερίνας Λούβαρη Φασόη

 

Άραγε πόσο εύκολο είναι να είσαι διαφορετικός; Να σκέφτεσαι διαφορετικά; Πότε τα όρια της διαφορετικότητας συγκρούονται με τα όρια της ανοχής και της κοινωνικής συνοχής; Η Διονυσία, η ηρωίδα του πρωτότυπου αυτού έργου της Κατερίνας Λούβαρη Φασόη, ζει σε ένα παλιό σπίτι με μόνη συντροφιά τις γάτες της αυλής· τραγουδάει και ονειρεύεται, φοράει πολύχρωμα ρούχα, ανοίγει το σπίτι σε ξένους και ντόπιους και δέχεται το μίσος και τον χλευασμό τους.

Εμπνευσμένο από την πραγματική ιστορία της Δήμητρας της Λέσβου από τη Σκάλα Συκαμιάς, που συγκλόνισε το πανελλήνιο, και με οδηγό το βιβλίο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Η δύναμη της αγάπης, το έργο μιλάει για τη βαρβαρότητα και την τυφλότητα των ανθρώπων. Όπως δίδαξε ο Χριστός επάνω στον σταυρό, που είπε «Πατέρα, συγχώρεσέ τους, δεν ξέρουν τι κάνουν», έτσι και η Διονυσία προσεύχεται στο νεκροκρέβατό της για τη σωτηρία της ψυχής της και των ψυχών των έφηβων παιδιών που έγιναν δήμιοί της. Θα ζήσει ανακουφισμένη σχεδόν τον θάνατό της, πιστεύοντας στη δύναμη της συγχώρεσης και στην αιώνια καλοσύνη των ανθρώπων. Μια παράσταση που συγκινεί και προβληματίζει, προσκαλώντας μας να αμφισβητήσουμε κάθε προκατάληψη που οδηγεί στην εξόντωση του διαφορετικού. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Παντελής Δεντάκης. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο ερμηνεύει ο Χρήστος Στέργιογλου.

 

Σκηνοθεσία Παντελής Δεντάκης • Κίνηση Σεσίλ Μικρούτσικου • Κοστούμια Κική Γραμματικοπούλου • Σκηνικά Νίκος Δεντάκης, Κατερίνα Μόσχου • Σχεδιασμός φωτισμού Αποστόλης Κουτσιανικούλης • Μουσική Νίκος Κυπουργός • Βοηθός σκηνοθέτη Κατερίνα Λούβαρη Φασόη • Εκτέλεση παραγωγής Νέος Κόσμος Ε.Ε. / Μαρίνα Γαβριηλίδου, Νίκος Συμεωνάκης • Παίζουν Χρήστος Στέργιογλου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Θανάσης Κρομλίδης, Βασίλης Ντάρμας, Γιάννης Σέρρης

30 Ιουνίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β – ΧΟΡΟΣ – grape

1 - 3 Ioυλίου

ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΜΑΡΑΘΑΚΗ & CLOUDSDONTHAVESHAPE

επώδυνα εύκολο

Let’s say “a dance for pain”

Ας πούμε ότι είναι ένας χορός για τον πόνο

 

Πώς κινείται και πώς επικοινωνεί ένα σώμα που πονά; Πού βρίσκονται τα όρια μεταξύ πόνου και απόλαυσης, σε μια εποχή που η εναλλαγή ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο γίνεται ακαριαία; Η παράσταση επώδυνα εύκολο αναζητά μια γλώσσα αισθητηριακή, προγλωσσική, ανείπωτη, η οποία να εστιάζει στις αλλαγές της κινητικότητας του ανθρώπου που πονά.

Η ομάδα προσεγγίζει το θέμα του έργου μέσα από μεθόδους, που έχει ανακαλύψει ο άνθρωπος για να διαχειρίζεται τον πόνο, και εξελίσσει το έργο πάνω σε δύο βασικούς άξονες, έναν κινητικό και έναν ηχητικό. Από τη μια, εστιάζει στην αίσθηση του πόνου στο σώμα. Ένα σώμα που πονά κινείται με τέτοιον τρόπο ώστε πάντα να αναζητά, να συμπληρώνει ό,τι δεν είναι εκεί. Ζει, οργανώνεται και αυτορυθμίζεται μέσα από τη μνήμη εμπειριών όπου ήταν «ολόκληρο» και υγιές. Η κίνησή του, ελλειπτική πια στο παρόν, πραγματώνεται κάθε στιγμή μαζί με ό,τι παραλείπεται. Και από την άλλη, μας οδηγεί να ακούσουμε την ιδιαίτερη γλώσσα με την οποία εκφράζεται το φάντασμα του πόνου. Οι ερμηνευτές «αφηγούνται» στο μικρόφωνο madras, λέξεις, οδηγίες για τη διαχείριση του πόνου, γελούν, κλαίνε, αναπνέουν και όλα ηχογραφούνται, αναπαράγονται και μεταβάλλονται σταδιακά σε ηχητικές συχνότητες. Στο έργο οι δύο αυτοί άξονες συναντιούνται με ποικίλους τρόπους και φωτίζουν ακαριαία τομές και συνδέσεις που αναδεικνύουν κοινωνικές, θρησκευτικές, πολιτισμικές επιταγές για τον πόνο.

Χορογραφία – Έρευνα Ανδρονίκη Μαραθάκη • Ερμηνεία – Έρευνα  Έλτον Πέτρη, Σοφία Πουχτού, Δέσποινα Σανιδά-Κρεζία, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου • Δραματουργική συμβολή Στεριανή Τσιντζιλώνη • Σχεδιασμός ήχου – Ζωντανή επεξεργασία με ηλεκτρονικά μέσα Γιάννης Αναστασάκης •   Εικαστική εγκατάσταση –Σχεδιασμός & κατασκευή Ναταλία Μαντά • Ενσωματωμένα συστήματα  Γιώργος Ρούστας • Σχεδιασμός φωτισμού Νύσος Βασιλόπουλος • Καλλιτεχνική συνεργάτιδα Ελένη Μυλωνά • Εξωτερικοί συνεργάτες Φίλιππος Βασιλείου, John Britton, Μερσιάννα Ελευθεριάδου, Κωστής Καλλιβρετάκης, Γιώργος Σιώρας Δεληγιάννης, Λήδα Διώχνου  • Σύμβουλος ανάπτυξης  Ραλλού Αβραμίδου • Εκτέλεση παραγωγής Delta Pi  • Παραγωγή Cloudsdonthaveshape • Υποστηρικτές πρακτικής χορού “Let’s be comfortable in our own skin” Mykonos Biennale, Island Connect, Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρας & Ραϋμόνδου Ντάνκαν, Unplugged Dance • Συμπαραγωγή Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Cloudsdonthaveshape

Mε την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΧΟΡΟΣ – grape 

3 & 4 Ioυλίου

ROOTLESSROOT

Σιωπή

 

Αν κάτι έχει βάναυσα εκδιωχθεί από τη σύγχρονη εποχή της τεχνολογίας και της πληροφορίας, αυτό είναι η σιωπή. H πανταχού παρούσα καταιγιστική ανθρώπινη δραστηριότητα προκαλεί ακατάπαυστη φασαρία. Και μαζί με τη σιωπή φαίνεται να χάνεται η δυνατότητα ακρόασης. Τι είναι όμως η σιωπή; Τι διαστάσεις μπορεί να λάβει;

Στο τελευταίο τους έργο οι RootlessRoot δημιουργούν έναν κόσμο αφιερωμένο στη σιωπή και στη δύναμή της. Εξερευνούν ένα άγνωστο σύμπαν όπου η σιωπή επικοινωνεί με όσους την αφουγκράζονται, με όσους συνδιαλέγονται μαζί της και αξιοποιούν αυτό που τους προσφέρει. Η σιωπή αντιμετωπίζεται ως μια απόλυτη συνθήκη που φέρνει τους συμμετέχοντες σε αυτή αντιμέτωπους με το μυστήριο του εαυτού τους αλλά και του κόσμου. Άλλοτε ως τόπος στοχασμού, κριτικής σκέψης και ανάμνησης και άλλοτε ως τόπος πίστης, προσευχής και συνάντησης με το θείο, η σιωπή γίνεται ο χώρος για την κίνηση πριν από την κίνηση πριν από την πράξη. Αντλώντας υλικό από τη φιλοσοφία, τη θεολογία, την ποίηση, τη λογοτεχνία και τη ζωγραφική, η ομάδα ερευνά τη συνθήκη της σιωπής ως μέσο αυτογνωσίας και βιώματος του κόσμου. Η κινητική έρευνα, μέσα από αυτοσχεδιασμούς και ασκήσεις, θα προσδιορίσει το χορογραφικό υλικό και τα θεατρικά στοιχεία της παράστασης.

 

Σύλληψη – Χορογραφία Λίντα Καπετανέα, Jozef Fruček • Σκηνικά – Κοστούμια Πάρις Μέξης • Σχεδιασμός φωτισμού Περικλής Μαθιέλλης • Mουσική σύνθεση  Βασίλης Μαντζούκης • Σχεδιασμός ήχου – Ηχοληψία Χρήστος Παραπαγκίδης • Επιστημονικός συνεργάτης Κώστας Βραχνός • Επιμέλεια κειμένων Ιωάννα Νασιοπούλου • Κατασκευή σκηνικών αντικειμένων Ηλιάννα Σκουλάκη • Ερμηνεύουν (αλφαβητικά) Aλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Γιώργος Δερέσκος, Αναστάσης Καραχανίδης, Μαρία Μπρέγιαννη, Μάρω Σταυρινού, Χρήστος Στρινόπουλος • Εκτέλεση παραγωγής Polyplanity Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου, Βίκυ Στρατάκη • Συμπαραγωγή Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, RootlessRoot •

Mε την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

 

*

 

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΘΕΑΤΡΟ – ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ  – grape  

4 - 6 Ioυλίου

ΕΛΛΗ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Βάκχες

Με αφετηρία το έργο του Ευριπίδη

 

Οι Βάκχες της Έλλης Παπακωνσταντίνου αποτελούν μια πρωτότυπη ανάγνωση της ευριπίδειας τραγωδίας, που παντρεύει τον αρχαίο μύθο με την έρευνα πάνω στη ρευστότητα των φύλων, αξιοποιώντας στο έπακρο τα νέα μέσα, τον χορό και τον ήχο, τη μυστικιστική εμπειρία. Η δραματουργός βυθίζεται στον ομιχλώδη κόσμο της επιθυμίας και των μυθικών θηριωδιών για να μιλήσει για έναν κόσμο μετα-αποκαλυπτικό, ενόψει μιας επερχόμενης καταστροφής που ολοένα πλησιάζει. Εύποροι μεγαλοαστοί και οι υπηρέτες τους, σε μια συνθήκη αντίστοιχη με το σύμπαν της Μελαγχολίας του Λαρς φον Τρίερ, περιμένουν από στιγμή σε στιγμή να χτυπήσει τη Γη ένας μετεωρίτης που οι επιστήμονες αποκαλούν «Διόνυσο». Ο Διόνυσος έρχεται με σάρκα και οστά και καθοδηγεί τους ήρωες προς το Δωμάτιο του Πόθου. Δεν υπάρχει πιο τρομακτικό δωμάτιο. Για να το φτάσουν, πρέπει να διασχίσουν ένα μυστηριώδες ενεργειακό πεδίο ξεπερνώντας τον φόβο της αποκάλυψης, της πτώσης, της μόλυνσης, της φθοράς, της ύβρεως, της ντροπής. Ο θεός Διόνυσος δεν δέχεται την άρνηση, την αναβολή, την περιφρόνηση. Θα εκτελέσει την αποστολή του με κάθε κόστος. Ένας σεισμογράφος καταγράφει σε ρολό χαρτί που ξετυλίγεται αδιάλειπτα επί σκηνής, κάθε δόνηση που συγκλονίζει το σπίτι. Ένας τεράστιος παλμογράφος του κόσμου. Το σκηνικό έργο ακολουθεί τη γραμμή του λόγου, της μουσικής αλλά και της χορευτικής αφήγησης, διερευνώντας μια queer παραστατική γλώσσα – ποπ αλλά με κλασικά οπερατικά ξεσπάσματα, χορευτική αλλά και μυστικιστική, ανεπαίσθητη. Το queer εδώ σχετίζεται με έναν τρόπο κατανόησης όχι μόνο των έμφυλων ταυτοτήτων αλλά και της αισθητικής, της πολιτικής, της γλώσσας. Στη δημιουργία του πολύγλωσσου αυτού έργου ‒στη σκηνή ακούγονται αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και ελληνικά‒ συνέβαλε η παρουσία του Βενεζουελάνου αλχημιστή των ήχων Ariah Lester, αλλά και η ευφάνταστη χορογραφία των Γάλλων Cristophe Beranger και Jonathan Pranlas Descours.

Η παράσταση στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου θα εγκαινιάσει την ευρωπαϊκή περιοδεία του έργου μετά την πρεμιέρα στη La Filature, Scène nationale de Mulhouse στη Γαλλία τον Μάρτιο του 2023.

Σύλληψη – Σκηνοθεσία Έλλη Παπακωνσταντίνου • Κείμενο Χλόη Τζία Κολύρη, Έλλη Παπακωνσταντίνου • Χορογραφία SINE QUA NON ART / Christophe Béranger – Jonathan Pranlas Descours • Μουσική σύνθεση Ariah Lester • Ηλεκτροακουστικές συνθέσεις – Interactive Sound Design Installation – Τεχνικός συντονισμός Λάμπρος Πηγούνης • Σκηνογραφία Μαρία Πανουργιά • Video Art – Live Video Performance Παντελής Μάκκας • Κοστούμια Ιωάννα Τσάμη • Σχεδιασμός φωτισμού Μαριέττα Παυλάκη • Σχεδιασμός σεισμογράφου Γιάννης Κρανιδιώτης • Βοηθός σκηνοθέτριας Σπύρος Σουρβίνος • Συν-επιμέλεια κειμένων Λουίζα Αρκουμανέα • Συνεργασία στη δραματουργία Ariah Lester, Χάρης Καλαϊτζίδης • Φωτογραφία Alex Kat • Trailer Σιδέρης Νανούδης • Οργάνωση παραγωγής περιοδείας Laurent Langlois • Διεύθυνση γραφείου ODC Τζίνα Ζορμπά • Β΄ βοηθός σκηνοθέτριας Κατερίνα Χριστακάκη • Γ΄ βοηθός σκηνοθέτριας Κατερίνα Σαββόγλου • Βοηθός σκηνογράφου Σοφία Θεοδωράκη • Βοηθός Video Artist Ανθή Βελουδογιάννη • Παίζουν Βασίλης Μπούτσικος, Γιώργος Ιατρού, Χαρά Κότσαλη, Ariah Lester, Λητώ Μεσσήνη, Άρης Παπαδόπουλος • Παραγωγή ODC Ensemble • Συμπαραγωγή La Filature, Scène Nationale Mulhouse (FR), Festival de Marseille (FR), La Strada Graz Festival (AT), Romaeuropa Festival (IT), Teatro Nazionale di Genova (IT), Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου • Residency Espace des Arts, Scène Nationale Chalon-Sur-Saône (FR) •  Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β – ΧΟΡΟΣ – grape 

8 - 10 Ioυλίου

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

Repair

 

Τρία εμβληματικά, μικρής διάρκειας χορογραφικά έργα –L’après midi d’un faune (Παρίσι 1912), Grand pas classique (Παρίσι 1949) και Tchaikovsky Pas de Deux (Νέα Υόρκη 1960)– μπαίνουν στο μικροσκόπιο, αναλύονται και ανασυντίθενται ως χορογραφικό κολάζ σε ένα νέο όλον.

Το Repair είναι ένα κουαρτέτο που εστιάζει στην έννοια του ζευγαριού (pas de deux) όπως τη γνωρίζουμε από την ιστορία του μπαλέτου. Ο διττός τίτλος «Repair» υποδηλώνει καταρχάς μια πρόθεση «αποκατάστασης» του τι συνιστά σήμερα «χορευτικό ζευγάρι», λαμβάνοντας υπόψη την επίκαιρη συζήτηση περί έμφυλων ταυτοτήτων. Σημειώνει ταυτόχρονα, ως λογοπαίγνιο («re-pair»), την «ανα-ζευγοποίηση», καθώς εδώ το ζευγάρι επιτελείται από τέσσερις χορεύτριες/χορευτές!

Παρά τη σαφή αναφορά σε ιστορικές πηγές, τίποτα δεν λαμβάνεται ως δεδομένο. Κάθε στοιχείο που χρησιμοποιείται διαφοροποιείται από την αρχική του πηγή – δεν την περιγράφει ούτε την αναπαριστά. Το μπαλέτο δεν προσεγγίζεται ως κινητική φόρμα αλλά ως σύστημα που αποκαλύπτει στους χορευτές/στις χορεύτριες τη χορευτική κατάσταση. Με τεχνική ευλάβεια και λεπτομέρεια, οι διάσημες μουσικές και χορογραφίες παρουσιάζονται με νέα «ενορχήστρωση» και δημιουργείται μια καινούρια σχέση μεταξύ τους ως συνθετικών στοιχείων του έργου.

 

Χορογραφία Δημήτρης Μυτιληναίος • Μουσική Λάμπρος Πηγούνης • Σχεδιασμός φωτισμών Δημήτρης Κασιμάτης • Κοστούμια Άγγελος Μέντης • Μακιγιάζ – Κομμώσεις Ιωάννα Λυγίζου • Βοηθός χορογράφου Έλενα Νοβάκοβιτς • Ερμηνεύουν Αμαλία Κοσμά, Pierre Magendie, Κωνσταντίνα Μπάρκουλη-Γάβρη, Δημήτρης Μυτιληναίος • Παραγωγή howtomakeyourlifeharder • Εκτέλεση παραγωγής Όλγα Τσατσούλη • Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού • Με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ

 

 

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ – grape 

8 - 11 Ioυλίου

ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΕΡΙΤΗΣ – ΧΑΡΗΣ ΚΡΕΜΜΥΔΑΣ / 4FRONTAL

Σπυριδούλες της Νεφέλης Μαϊστράλη

 

Με στοιχεία θεάτρου ντοκουμέντου, πρωτότυπης δραματουργίας και σύγχρονης ελληνικής μουσικής, η σκηνική σύνθεση της γνωστής ομάδας 4frontal εκκινεί από την αληθινή ιστορία της Σπυριδούλας, μιας 12χρονης υπηρέτριας, που συγκλόνισε την κοινή γνώμη της δεκαετίας του 1950.

Εκείνη την εποχή, πλήθος ανήλικα άπορα κορίτσια υιοθετούνται από επιφανείς οικογένειες με την ιδιότητα της «ψυχοκόρης», για να εργαστούν ως εσωτερικές οικιακές βοηθοί σε μια ιδιάζουσα κατάσταση σύγχρονης δουλείας.

Ανάμεσά τους, η 12χρονη Σπυριδούλα Ράπτη από τη Ματαράγκα Αγρινίου, που μετακόμισε στην πρωτεύουσα για να εργαστεί στο εύπορο σπίτι του ζεύγους Βεϊζαδέ. Επί δύο συναπτά έτη, όπως αποκαλύφθηκε στο νοσοκομείο, το ζεύγος την κακοποιούσε σωματικά και ψυχικά, φτάνοντας ως το σημείο να την κάψουν με το ηλεκτρικό σίδερο στο σώμα και το πρόσωπο. Η Σπυριδούλα όμως βρήκε το θάρρος να μιλήσει, διαρρηγνύοντας τον φαύλο κύκλο της βίας. Λαϊκό ίνδαλμα και πηγή ενδυνάμωσης για γενιές και γενιές γυναικών που υφίστανται κακοποίηση και καταφέρνουν να την αρθρώσουν και την τερματίσουν, συνεχίζει να εμπνέει.

Αντλώντας από ιστορικά ντοκουμέντα όπως τα «Πρακτικά της δίκης Γιώργου και Αντιγόνης Βεϊζαδέ», λογοτεχνικά κείμενα και γυναικείες αφηγήσεις της εποχής αλλά και σύγχρονες συνεντεύξεις γυναικών που εργάζονται ως εσωτερικές οικιακές βοηθοί, η Νεφέλη Μαϊστράλη γράφει ένα πρωτότυπο θεατρικό κείμενο. Με όχημα το νέο αυτό κείμενο και υπό τους ελληνικούς και πανκ ήχους των Θραξ Πανκc, η παράσταση φέρνει στη σκηνή τις φωνές των γυναικών που βρέθηκαν ή βρίσκονται ακόμα σ’ αυτή τη θέση παλεύοντας για την αυτοδιάθεσή τους.

 

Σκηνοθεσία Θανάσης Ζερίτης, Χάρης Κρεμμύδας • Δραματουργία Νεφέλη Μαϊστράλη • Σκηνικά – Κοστούμια Γεωργία Μπούρδα • Μουσική επιμέλεια – Σύνθεση Θραξ Πανκc • Κίνηση Πάνος Τοψίδης • Βοηθός σκηνοθετών Ελένη Τσιμπρικίδου • Έρευνα Παναγιώτης Λιαρόπουλος • Φωτισμοί Σάκης Μπιρμπίλης • Εκτέλεση παραγωγής Αριστέα Σταφυλαράκη – 4frontal • Παίζουν Σταύρος Γιαννουλάδης, Τάσος Δημητρόπουλος, Αργυρώ Θεοδωράκη, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Τατιάνα Άννα Πίττα

 

10 Ιουλίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΧΟΡΟΣ

9 & 10 Ioυλίου

JERÔME BEL

Isadora Duncan / Ισιδώρα Ντάνκαν

 

To έργο Ισιδώρα Ντάνκαν του εμβληματικού χορογράφου Ζερόμ Μπελ, φτιαγμένο για την Ελίζαμπεθ Σβαρτς και σε συνεργασία μαζί της, εστιάζει στη μορφή της Ισιδώρας Ντάνκαν, συνεχίζοντας τη σειρά πορτρέτων χορευτών που ξεκίνησε ο χορογράφος το 2004. Ο Μπελ ανεβαίνει ο ίδιος στη σκηνή μαζί με μια από τις σημαντικότερες μαθήτριες των Isadorables και ανακαλύπτει κάτω από τη ρομαντική φιγούρα μια οραματίστρια χορογράφο ερευνώντας την κληρονομιά και τους μύθους που τη συνοδεύουν.

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα έργα αυτής της σειράς (Véronique Doisneau, Cédric Andrieux και Pichet Klunchun and myself), όπου ο Μπελ συνομιλεί με τους καλλιτέχνες, εδώ δημιουργεί το πορτρέτο μιας χορεύτριας που δεν βρίσκεται πια στη ζωή βασισμένος στην αυτοβιογραφία της. Η Ντάνκαν, που θεωρείται η «μητέρα» του μοντέρνου και του σύγχρονου χορού, έχει σημαντικούς δεσμούς με την Ελλάδα, την οποία επισκέφτηκε για πρώτη φορά το 1903 (οπότε και το 2023 συνιστά επέτειο 120 χρόνων).

 

Σύλληψη Jérôme Bel • Χορογραφία Isadora Duncan • Ερμηνεύουν Elisabeth Schwartz / Sheila Atala, Chiara Gallerani, Jérôme Bel • Συμπαραγωγή La Commune centre dramatique national d’Aubervilliers, Les Spectacles Vivants - Centre Georges Pompidou (Παρίσι), Festival d’Automne à Paris, R.B. Jérôme Bel (Παρίσι), Tanz im August/ HAU Hebbel am Ufer (Βερολίνο), BIT Teatergarasjen (Μπέργκεν) • Με την υποστήριξη των CND Centre National de la Danse (Παντέν), MC93 (Μπομπινί), Ménagerie de Verre (Παρίσι) • Ο θίασος R.B Jérôme Bel υποστηρίζεται για τις διεθνείς περιοδείες του από την Περιφερειακή Διεύθυνση Πολιτισμού του Ιλ-ντε-Φρανς, το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού, το Γαλλικό Ινστιτούτο και το γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών.

9 Ιουλίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

11 & 12 Ιουλίου Συνοδευτικά με την παράσταση Isadora Duncan και σε συνεργασία με το Κέντρο Μελέτης Χορού Ι. & Ρ. Ντάνκαν διοργανώνεται διήμερο σεμινάριο με την εμβληματική χορεύτρια Ελίζαμπεθ Σβαρτς και μια συζήτηση με τη συμμετοχή του Ζερόμ Μπελ, της Ελίζαμπεθ Σβαρτς και της χορογράφου Μέντης Μέγα.

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ - ΘΕΑΤΡΟ

10 & 11 Ιουλίου

ΘΑΝΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Θυέστης του Σενέκα

 

Με τη χαρακτηριστικά ανατρεπτική ματιά του, ο Θάνος Παπακωνσταντίνου φέρνει στο Φεστιβάλ μια τραγωδία που δεν έχει παρασταθεί ποτέ στην ελληνική σκηνή, ένα από τα σκοτεινότερα έργα εκδίκησης και άμετρου πάθους, με εικονοποιία εφάμιλλη ταινιών τρόμου, πρόδρομο των δραμάτων εκδίκησης της ελισαβετιανής και ιακωβιανής δραματουργίας, τον Θυέστη του Σενέκα. Στη μοναδική αυτή πλήρως σωζόμενη τραγωδία που πραγματεύεται τον μύθο των Πελοπιδών, δραματοποιούνται τα αποκαλούμενα «θυέστεια δείπνα», η τρομακτική πράξη εκδίκησης του Ατρέα να σκοτώσει, να μαγειρέψει και να σερβίρει σε δείπνο στον αδελφό του τα ίδια του τα παιδιά, σ’ ένα επεισόδιο που θα δώσει τέλος στη μακρόχρονη διαμάχη των δύο αδερφών για τη βασιλική εξουσία.

Εμποτισμένος από την άμετρη και αιμοσταγή ατμόσφαιρα της εποχής του, ο Ρωμαίος ρήτορας, δραματουργός και στωικός φιλόσοφος σκιαγραφεί στις τραγωδίες του έναν κόσμο πτώσης και αποσύνθεσης. Η πολιτεία δεν είναι μια ευνομούμενη συνάθροιση πολιτών αλλά μια αρένα, ένα παράλογο μόρφωμα τεράτων και θηρίων που συνεχώς μηχανεύονται τρόπους για να παγιδέψουν και να εξολοθρεύσουν τον αντίπαλο. Όσο κι αν προοδεύσει η ανθρώπινη κοινωνία, σύμφωνα μ’ αυτή την οπτική, το σκοτάδι θα ψάχνει συνεχώς μια ρωγμή για να βγει στην επιφάνεια και να καταλύσει τα πάντα. Στο έργο αυτό, πράγματι, μια έκλειψη Ηλίου βυθίζει την πόλη στο σκότος. Η πολιτεία καταλύεται, ο βασιλιάς δεν είναι πια ο άριστος των πολιτών, αλλά ένα μεγάλο θηρίο που βρυχάται πάνω από τα θύματά του.

Εμπνευσμένη στη φόρμα της από την εκτενή αγγελική ρήση που ιστορεί τη μακάβρια τελετουργία του δείπνου, η σκηνοθεσία προσεγγίζει το έργο σαν ένα ορατόριο τρόμου, με την πρωτότυπη ηλεκτρονική μουσική και τον ηχητικό σχεδιασμό της παράστασης δομικά στοιχεία αυτού του οπτικοακουστικού εφιάλτη.

 

Σύλληψη – Σκηνοθεσία Θάνος Παπακωνσταντίνου • Σκηνικά – Κοστούμια Νίκη Ψυχογιού • Πρωτότυπη μουσική Άντης Σκορδής • Σχεδιασμός κίνησης Νάντη Γώγουλου • Σχεδιασμός φωτισμών Χριστίνα Θανάσουλα • Σχεδιασμός ήχου – Βοηθός σκηνοθέτη Φάνης Σακελλαρίου • Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου Σοφία Μπαμπανιώτη • Παίζουν Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (Ατρέας), Αντώνης Μυριαγκός (Θυέστης), Τάσος Δήμας (Φάντασμα Ταντάλου),  Μαριάννα Δημητρίου (Ερινύα - Αγγελιαφόρος) • Χορός Γιώργος Δικαίος, Μιχάλης Πανάδης, Φώτης Στρατηγός • Εκτέλεση παραγωγής BEE DRAMAQUEENS / Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή

 

 

*

 

 

 

 

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΧΟΡΟΣ

14 & 15 Ioυλίου

JAN MARTENS & DANCE ON ENSEMBLE

any attempt will end in crushed bodies and shattered bones / κάθε απόπειρα θα καταλήγει σε κομματιασμένα κορμιά και τσακισμένα κόκαλα

 

«Οι χιονονιφάδες, τα φύλλα, οι άνθρωποι, τα φυτά, οι σταγόνες της βροχής, τα αστέρια και τα μόρια, όλα ανήκουν σε κοινότητες.

Μονάδες δεν μπορούν στην πραγματικότητα να υπάρξουν».

Paula Gunn Allen

Grandmothers of the Light  A Medicine Woman’s Sourcebook

 

Εμπνευσμένος από το παγκόσμιο κύμα διαμαρτυρίας και την ανάγκη κοινωνικής αλληλεγγύης και αντίστασης στην κρατική καταστολή, ο πρωτοπόρος Βέλγος χορογράφος και περφόρμερ Γιαν Μάρτενς επανέρχεται στο Φεστιβάλ μετά το 2016 σε συνεργασία αυτή τη φορά με τη βερολινέζικη ομάδα Dance On. Το κάθε απόπειρα θα καταλήγει σε κομματιασμένα κορμιά και τσακισμένα κόκαλα, που δανείζεται τον τίτλο του από τον λόγο που απεύθυνε ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ στους διαδηλωτές του Χονγκ Κονγκ το 2019, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ της Αβινιόν το 2021. Είναι μια παράσταση για μεγάλη σκηνή, που ενσωματώνει στην ίδια της τη φόρμα τη δύναμη της διαφορετικότητας αλλά και τη συμβίωση ξεχωριστών ατομικοτήτων – μ’ ένα σωματικά και ηλικιακά ετερογενές corps de ballet αποτελούμενο από 17 χορευτές από 18 έως 71 ετών, φωτίζει την ξεχωριστή χορευτική «υπογραφή» του καθενός, εντός ενός συνόλου με κοινή σωματική και επιτελεστική ενέργεια. Βασισμένη στο έντονα ρυθμικό Κοντσέρτο για τσέμπαλο του σύγχρονου Πολωνού συνθέτη Χένρικ Γκουρέτσκι, η χορογραφία δένεται με κομμάτια διαμαρτυρίας από τη δεκαετία του 1960 ως σήμερα από τον Max Roach και την Abbey Lincoln ως το Kae Tempest.

Με αφορμή τη φράση του Κινέζου πρόεδρου που μεταφράστηκε και μεταδόθηκε ανά τον κόσμο με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, o Μάρτενς παρατηρεί ότι η γλώσσα στη δική μας εποχή της «μετα-αλήθειας» λειτουργεί κυρίως «ως ιδεολογικό εργαλείο». Εκτός από τον χορό, φέρνει λοιπόν στη σκηνή ως παραστατικό μέσο και την ίδια τη γλώσσα, εισάγοντας προφορικά αποσπάσματα από την Άνοιξη της Σκοτσέζας συγγραφέως Άλι Σμιθ*, αλλά και γραπτές εκφράσεις μίσους από το διαδίκτυο, που προβάλλονται θραυσματικά πίσω από τους χορευτές. Η ιδέα μιας αρμονικής κοινωνικής συνύπαρξης δεν είναι ίσως εντέλει παρά ουτοπία· οφείλουμε συνεχώς να προασπιζόμαστε απέναντι στις αντιδραστικές φωνές τη δυνατότητα να είμαστε διαφορετικοί μαζί.

[*Πρόκειται για το τρίτο μυθιστορηματικό μέρος του Κουαρτέτου των εποχών. Στην παράσταση χρησιμοποιείται η μτφ. του Μιλτιάδη Αργυρόπουλου από τις εκδόσεις Καστανιώτη.]

 

 

Χορογραφία Jan Martens • Ερμηνεύουν Abigail Aleksander, Pierre Bastin, Georgia Boddez, Ty Boomershine, Truus Bronkhorst, Camilla Bundel, Jim Buskens, Baptiste Cazaux, Zoë Chungong, Piet Defrancq, Naomi Gibson, Simon Lelievre, Kimmy Ligtvoet, Solal Mariotte, Cherish Menzo, Steven Michel, Gesine Moog, Dan Mussett, Wolf Overmeire, Tim Persent, Courtney May Robertson, Laura Vanborm, Zora Westbroek, Loeka Willems, Lia Witjes-Poole, Maisie Woodford, Paolo Yao • Καλλιτεχνική συνεργάτρια Anne-Lise Brevers • Φωτισμοί Jan Fedinger (βοηθός Vito Walter) • Κοστούμια Cédric Charlier (βοηθοί Alexandra Sebbag, Thibault Kuhn• Εξωτερικοί παρατηρητές Marc Vanrunxt, Renée Copraij, Rudi Meulemans, Siska Baeck • Κείμενο Spring της Ali Smith, με την άδεια του Wylie Agency (UK) Limited •   Μουσική “Concerto pour Clavecin et Cordes Op 40” Réf Im 108884 Musique de Henryk Mikolaj Górecki © PWM Editions représenté par Alphonse Leduc Editions Musicales, “People’s Faces” written by Kae Tempest and Dan Carey © Published and Administered by Domino Publishing Company Limited (50%) and MANATA LTD Administrated by Warner/Chappell Music Belgium N.V. (50%), “Triptych: Prayer/Protest/Peace” written by Maxwell Roach © Published by Milma Publishing Company Administered by Kobalt Music Publishing Limited • Τεχνική διεύθυνση Michel Spang • Τεχνικοί περιοδείας Michel Spang, Valentijn Weyn, Nele Verreyken • Φωτογραφίες Phile Deprez • Γραφιστικά Luis Xertu • Teasers και trailers Stanislav Dobak, Jan Fedinger • Παραγωγή GRIP • Σε συνεργασία με το Dance On Ensemble • Διεθνής διανομή A Propic / Line Rousseau, Marion Gauvent and Lara van Lookeren • Συμπαραγωγή deSingel (Αμβέρσα), Theater Freiburg, Sadler’s Wells (Λονδίνο), Festival d’Avignon, Julidans (Άμστερνταμ), Le Gymnase – CDCN Roubaix Hauts-de-France, Norrlandsoperan (Ούμεο, Σουηδία), La Bâtie – Festival de Genève και Association pour la danse contemporaine Genève, tanzhaus nrw (Ντίσελντορφ), Le Parvis – Scène national Tarbes-Pyrénées, La Danse en grande forme (Project A-CDCN / ACCN  CNDC Angers, Malandain Ballet Biarritz, La Manufacture – CDCN Nouvelle-Aquitaine Bordeaux / La Rochelle, CCN de Caen en Normandie, L’échangeur – CDCN Hauts-de-France, CCN de Nantes, CCN d’Orléans, Atelier de Paris / CDCN, Collectif Fair-e – CCN de Rennes et de Bretagne, Le Gymnase – CDCN Roubaix Hauts-de-France, Pôle Sud – CDCN Strasbourg, La Place de La Danse – CDCN Toulouse Occitanie), Perpodium (Αμβέρσα) •  Με την υποστήριξη De Grote Post (Οστάνδη), Charleroi – Danse Centre chorégraphique de Wallonie-Bruxelles, CCN d’Orléans, Théâtre d’Orléans, December Dance – Concertgebouw and CC Brugge (Μπριζ), Flemish government, City of Antwerp, Tax Shelter of the Federal Government of Belgium, Cronos Invest • Ευχαριστίες Wannes Labath, de! Kunsthumaniora, Nadine Scheuer, Mr. Jean Chabert (Stanley/Stella)

 

 

*

 

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Β – ΟΠΕΡΑ / ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ – grape   

17 - 20 Ioυλίου

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ – BIJOUX DE KANT

Τραγούδια του ελληνικού λαού

Drag ορατόριο

 

Με την αισθητική της εστιασμένη σε μια ανατρεπτική προσέγγιση της ελληνικής ταυτότητας που έχει οικοδομήσει τα τελευταία χρόνια μέσα από παραστάσεις αφιερωμένες σε ποιητές και συγγραφείς-σταθμούς της ελληνικότητας, από τον Βιτσέντζο Κορνάρο ως τον Εγγονόπουλο κι από τον Γιώργο Ιωάννου και τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη ως τον Ιωάννη Κονδυλάκη, η bijoux de kant του Γιάννη Σκουρλέτη διαβάζει άλλη μια φορά «λοξά» την παράδοση. Αυτή τη φορά αντλεί έμπνευση από τον σπουδαίο Μικρασιάτη συνθέτη, μαέστρο και πιανίστα Γιάννη Κωνσταντινίδη (1903-1984), που με το ψευδώνυμο Κώστας Γιαννίδης διέπρεψε στον χώρο του ελαφρού τραγουδιού (Ξύπνα αγάπη μου, Θα ξανάρθεις, Τα νέα της Αλεξάνδρας, Πόσο λυπάμαι κ.ά.), ενώ τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής του αφοσιώθηκε αποκλειστικά στο κλασικό έργο του με βάση το δημοτικό τραγούδι.

Με τον κύκλο τραγουδιών του Είκοσι τραγούδια του ελληνικού λαού ο Κωνσταντινίδης δημιούργησε ένα υπερκείμενο, μια «διπλότυπη» μουσική σύνθεση αντίστοιχη ολόκληρης της καλλιτεχνικής του πορείας.

Τα γνωστά μας δημοτικά τραγούδια μετακινούνται εδώ προς μια νέα φόρμα, σε διαλεκτική σχέση τόσο με την ελληνικότητα όσο και τη δυτική μουσική παράδοση.

Με αφετηρία τον γοητευτικό αυτό κύκλο τραγουδιών του Κωνσταντινίδη και τα κείμενα του καλλιτέχνη και ερευνητή Αλέξανδρου Παπαδόπουλου, η drag βαρύτονος Νίνα Νάη, η περφόρμερ Daglara και ο πιανίστας Γιώργος Ζιάβρας αφηγούνται εκ βαθέων μια ιστορία που θα μπορούσε να αποτελέσει σενάριο για ελληνικό horror show. Μέσα σ’ ένα αλλόκοτο τοπίο σχεδιασμένο από τον σκηνογράφο Κωνσταντίνο Σκουρλέτη, μιλούν για το ανοιχτό τραύμα της πατριαρχίας και την παρέκκλιση. Αφηγούνται μια άλλη, αθέατη πολλές φορές Ελλάδα, που ζει στο περιθώριο του αστισμού, στην απέραντη ύπαιθρο που περιβάλλει τις κωμοπόλεις, στο διάκενο ανάμεσά τους. Είδωλα ενός καλά κρυμμένου προσωπικού βιώματος, εξιστορούν τα πάθη και την οδύνη της ετερότητας σ’ έναν δυστοπικό κόσμο.

 

Σύλληψη – Σκηνοθεσία Γιάννης Σκουρλέτης • Μουσική Γιάννης Κωνσταντινίδης, Κώστας Γιαννίδης • Σκηνικά – Κοστούμια Κωνσταντίνος Σκουρλέτης •  Φωτισμοί bijoux de kant • Κείμενο – Μετάφραση Αλέξανδρος Παπαδόπουλος • Δραματολόγος – Καλλιτεχνικός συντονισμός Γιώργος Παπαδάκης • Βοηθός σκηνοθέτη θ.α. • Ερμηνεύουν Νίνα Νάη (βαρύτονος in drag), Γιώργος Ζιάβρας (πιάνο), Daglara (περφόρμερ) • Οργάνωση παραγωγής Ασημένια Ευθυμίου • Εκτέλεση παραγωγής bijoux de kant

 

*

 

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε – ΘΕΑΤΡΟ – grape

17 - 20 Ioυλίου

ΖΩΗ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ

Ρέκβιεμ για τη Φάνι Γκόλντμαν

Βασισμένο στο έργο της Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν

 

«Την είχε κλέψει και την είχε ληστέψει, τα λόγια της όλα από τις 700 μέρες και νύχτες, τις κύριες προτάσεις και τις δευτερεύουσες, τις κρίσεις της και τις γνώμες της, αυτήν την ίδια […] την είχε κομματιάσει και την είχε ψήσει, την είχε σφάξει, ήταν σφαγμένη μέσα στις 386 σελίδες ενός βιβλίου […]».

Η όμορφη ηθοποιός Φάνι Γκόλντμαν σχετίζεται με τον άγνωστο αλλά φιλόδοξο συγγραφέα Τόνι Μάρεκ. Αυτός, αφού εκμεταλλευτεί τις γνωριμίες της, την εγκαταλείπει για μια νεότερη γυναίκα και κάνει στη συνέχεια τη ζωή της αντικείμενο του πρώτου επιτυχημένου βιβλίου του. «Τα πράγματα που εκείνη του είχε διηγηθεί τις νύχτες όταν ήταν ξαπλωμένη δίπλα του, τα απογεύματα όταν περπατούσαν στο δάσος, όταν έπιναν τον καφέ τους», όσα του είχε πει –και στα δυο χρόνια που ήταν μαζί τού τα είχε πει όλα–, βρίσκονταν στις σελίδες του βιβλίου του. Αρρωσταίνει θανάσιμα όταν κάτι πρωτόγνωρο εμφανίζεται και εξαπλώνεται σαν καρκίνωμα στο σώμα, στο μυαλό και στο νευρικό της σύστημα: το μίσος. Εγκαταλελειμμένη και παραδομένη στο αλκοόλ, αρρωσταίνει. Το μίσος την οδηγεί στον θάνατο.

«Υπάρχουν εγκλήματα που εκτελούνται εντός των ορίων του νόμιμου και του επιτρεπτού. Αυτά τα εγκλήματα παραμένουν αδιόρατα και ανεξιχνίαστα, προϋποθέτουν εκλεπτυσμένη μεθοδολογία, υψηλή νοημοσύνη και είναι φρικτά». Το Ρέκβιεμ για τη Φάνι Γκόλντμαν,* της «ευφυέστερης και σημαντικότερης» κατά τον Μπέρνχαρντ Αυστριακής συγγραφέως Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν (1926-1973), σχεδίασμα ενός μυθιστορήματος που προοριζόταν να γίνει μέρος ενός κύκλου έργων με τον τίτλο Τρόποι θανάτου, αποδίδει ακριβώς αυτό. Περιγράφοντας ιστορίες γυναικών, η Μπάχμαν, που πέθανε και η ίδια κάτω από ανεξιχνίαστες συνθήκες, ερευνά τους τρόπους εξόντωσης της γυναικείας υπόστασης εντός της πατριαρχικής λογικής που ορίζει την ιστορία, την πολιτική, τη θρησκεία, την οικογένεια, ακόμη και την ίδια τη γυναικεία αυτοαντίληψη.

Αντλώντας από την ελλειπτικότητα του Ρέκβιεμ ‒γεμάτου αγκύλες, αποσιωπητικά, λανθάνουσες λέξεις στην απόπειρα εκδοτικής αποκρυπτογράφησής του‒, η παράσταση της Ζωής Χατζηαντωνίου δημιουργεί ένα τοπίο αφηγηματικών σπαραγμάτων αντίστοιχο με το σύμπαν της Μπάχμαν. Πώς εισχωρεί στη γλώσσα και στις σχέσεις ο λανθάνων φασισμός της καθημερινότητας; Πώς αποβάλλεται τελικά η γυναικεία υποκειμενικότητα  από έναν κόσμο στον οποίον δεν έχει θέση, είναι τα κύρια ερωτήματά της.

 

 

Δραματουργία - Σκηνοθεσία Ζωή Χατζηαντωνίου • Μετάφραση Μαρία Αγγελίδου – Άγγελος Αγγελίδης • Σκηνικό Μαρία Πανουργιά • Μουσική - Ήχος Γιώργος Μιζήθρας • Σύμβουλος δραματουργίας Άρμιν Κέρμπερ • Βοηθός δραματουργίας και σκηνοθεσίας Δήμητρα Θωμαΐδου • Βίντεο Παντελής Μάκκας • Σχεδιασμός φωτισμού Δημήτρης Κασιμάτης • Βοηθός σκηνογράφου Νάντια Κασσάρα • Παίζουν Αλεξία Καλτσίκη, Ελίνα Ρίζου, Χαρά Μάτα Γιαννάτου, Άννα Καλαϊτζίδου • Οργάνωση παραγωγής Κωνσταντίνα Αγγελέτου • Εκτέλεση παραγωγής Λυκόφως

[*Ελληνική έκδοση: Ingeborg Bachmann, Ρέκβιεμ για τη Φάννυ Γκόλντμαν (Από τα προσχέδια ενός μυθιστορήματος), μτφ. Μαρία Αγγελίδου, Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 1992.]

 

18 Ιουλίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

 

*

 

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ – ΘΕΑΤΡΟ – ΓΑΛΛΙΑ

19 & 20 Ioυλίου

GISÈLE VIENNE

L’Étang / Η λίμνη του Robert Walser

 

Με υλικά τον χορό, τη μουσική και το θέατρο, η σκηνοθέτρια και χορογράφος Ζιζέλ Βιεν χτίζει εδώ και 20 χρόνια τον δικό της ατμοσφαιρικό κόσμο με έντονα εικαστικά στοιχεία. Στο ελληνικό κοινό πρωτοσυστήθηκε το 2018 με την παράσταση Crowd, ένα έργο για τη σκοτεινή σχέση ανάμεσα στο ατομικό και το συλλογικό συναίσθημα. Φέτος θα παρουσιάσει στο Φεστιβάλ το καθηλωτικό L’Étang, που έκανε πρεμιέρα το 2021 στο Théâtre de Vidy-Lausanne (Ελβετία), μια παράσταση βασισμένη στο σύντομο θεατρικό Der Teich («Η λίμνη») του Ρόμπερτ Βάλζερ, όπου καταπιάνεται με το δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον.

Ένα παιδί που νιώθει απόρριψη από την οικογένειά του σκηνοθετεί απεγνωσμένο την αυτοκτονία του σε μια λίμνη. Η Βιεν δημιουργεί ένα δυνατό ψυχολογικό δράμα φωτίζοντας τους ενοχλητικούς υπαινιγμούς του Βάλζερ – για την παιδική κακοποίηση, την αιμομιξία και το οικογενειακό τραύμα. Οι δύο πρωταγωνίστριες της Βιεν, που μοιράζονται όλους τους ρόλους επί σκηνής, ο υπνωτιστικός φωτισμός και η ηλεκτρονική μουσική φέρνουν στην επιφάνεια καταπιεσμένες ορμές και συναισθήματα. Ο εαυτός σκορπίζει μέσα στον πόνο. Κάθε πρόταση τυλίγεται στην αμφιβολία. Ειπώθηκαν στ’ αλήθεια όλα αυτά ή μήπως ήταν όνειρο; Κι ενώ το κείμενο του Βάλζερ αφήνει μια χαραμάδα για συμφιλίωση, στον κόσμο της Βιέν δεν υπάρχει χάπι εντ. Το τραύμα παραείναι βαθύ.

Με σπουδές στη μουσική, τη φιλοσοφία και το θέατρο μαριονέτας, η Ζιζέλ Βιεν, γεννημένη το 1976 στη Γαλλία, ίδρυσε το 1999 τη δική της ομάδα χορού, και έκτοτε έχει δημιουργήσει 11 παραστάσεις και 7 σε συνεργασία με τον Etienne Bideau-Rey, οι οποίες παρουσιάστηκαν σε όλη την Ευρώπη, καθώς και στην Ασία και την Αμερική.

 

Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία – Δραματουργία Gisèle Vienne •  Ερμηνεία Adèle Haenel, Julie Shanahan • Προσαρμογή κειμένου Adèle Haenel, Julie Shanahan, Henrietta Wallberg σε συνεργασία με τη Gisèle Vienne  • Σχεδιασμός φωτισμών Yves Godin • Ήχος Adrien Michel • Μουσική διεύθυνση Stephen F. O’Malley • Πρωτότυπη μουσική Stephen F. O’Malley, François J. Bonnet • Βοηθός περιοδείας Sophie Demeyer • Εξωτερικοί παρατηρητές Dennis Cooper, Anja Rottgerkamp  • Συνεργασία στη σκηνογραφία Maroussia Vaes  • Σύλληψη μαριονετών Gisèle Vienne  • Κατασκευή μαριονετών Raphaël Rubbens, Dorothéa Vienne-Pollak, Gisèle Vienne σε συνεργασία με το Théâtre National de Bretagne  • Παραγωγή σκηνικού Nanterre-Amandiers CDN  • Σκηνικά και props Gisèle Vienne, Camille Queval, Guillaume Dumont  •  Κοστούμια Gisèle Vienne, Camille Queval  • Περούκες και μακιγιάζ Mélanie Gerbeaux  • Μηχανικός ήχου Mareike Trillhaas, Adrien Michel  • Διευθυντής φωτισμών Iannis Japiot, Samuel Dosière  • Διευθυντής σκηνής Antoine Hordé, Jack McWeeny  • Η παράσταση δημιουργήθηκε σε συνεργασία με Kerstin Daley-Baradel and Ruth Vega Fernandez  • Ευχαριστίες Etienne Bideau-Rey, Nelson Canart, Zac Farley, Etienne Hunsinger, Pauline Jakobiak, Tristan Lahoz, Richard Pierre, César Van Looy, Jean-Paul Vienne • Τεχνικός διευθυντής Erik Houllier  • Παραγωγή και διανομή Alma Office: Anne-Lise Gobin, Alix Sarrade, Camille Queval & Andrea Kerr  • Διαχείριση Cloé Haas & Giovanna Rua  • Παραγωγή DACM / Company Gisèle Vienne • Συμπαραγωγή Nanterre-Amandiers Centre dramatique national (Ναντέρ), Théâtre National de Bretagne (Ρεν), Maillon  Théâtre de Strasbourg – Scène européenne (Στρασβούργο), Holland Festival (Άμστερνταμ), Fonds Transfabrik – Fonds franco-allemand pour le spectacle vivant, Centre Culturel André Malraux (Βαντέβρ-λε-Νανσί), Comédie de Genève (Γενεύη), La Filature – Scène nationale (Μυλούζη), Le Manège – Scène nationale (Ρενς), Maison de la Culture (Γκρενόμπλ), Ruhrtriennale, Tandem Scène nationale (Αράς), Kaserne (Βασιλεία), Internationales Sommerfestival Kampnagel (Αμβούργο), Festival d'Automne à Paris (Παρίσι), Théâtre Garonne (Τουλούζη), CCN2 – Centre Chorégraphique national de Grenoble (Γκρενόμπλ), BIT Teatergarasjen (Μπέργκεν), Black Box Teater (Όσλο) • Με την υποστήριξη CN D Centre national de la danse, La Colline – théâtre national, Théâtre Vidy-Lausanne  • Ευχαριστίες στο Point Ephémère που μας διέθεσε τον χώρο προβών του, και στο Playroom, SMEM, Fribourg για την παραχώρηση του στούντιο • Η Company Gisèle Vienne υποστηρίζεται από Ministère de la culture et de la Communication – DRAC Grand Est, Région Grand Est, Ville de Strasbourg • Οι διεθνείς περιοδείες υποστηρίζονται από το Γαλλικό Ινστιτούτο • Με την υποστήριξη Dance Reflections by Van Cleef & Arpels

Η Gisèle Vienne είναι συνεργαζόμενη καλλιτέχνις στο Chaillot – Théâtre national de la danse, στο MC2 Grenoble, στο Volcan-Scène nationale du Havre and στο Théâtre National de Bretagne

 

19 Ιουλίου Μετά την παράσταση ακολουθεί συζήτηση.

 

*

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η – ΧΟΡΟΣ  – ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ – grape

19 & 20 Ioυλίου

ΛΕΝΙΩ ΚΑΚΛΕΑ

Αγρίμι / Fauve

 

Οι Αρδέννες, ο Μέλας Δρυμός, η Brocéliande, το Vexin. Τα δάση είναι χώροι που διαφεύγουν από την άμεση αντίληψη. Εδώ, άνθρωποι και ζώα διασκορπίζονται και κρύβονται, παραμονεύουν, αλληλοκυνηγιούνται και αλληλοπαγιδεύονται. Τόποι ηρεμίας και διαλογισμού, έκστασης και έντονης ζωής, τα δάση είναι επίσης απειλητικά και τοξικά περιβάλλοντα. Στο Αγρίμι / Fauve, η Λενιώ Κακλέα χορογραφεί με ακρίβεια μια παράσταση για την αγριότητα των σωμάτων. Οι ασκήσεις, οι χοροί και οι τελετουργίες που αναπτύσσει επί σκηνής εξερευνούν αυτόν τον φυσικό και φανταστικό τόπο όπου συντελείται η διάλυση των ταυτοτήτων και η μεταμόρφωση των σωμάτων. Συνδέοντας για πρώτη φορά τη χορογραφική δημιουργία της Κακλέα με τον γεωγραφικό, περιβαλλοντικό και ποιητικό πλούτο των δασών, το Αγρίμι / Fauve παρουσιάζει τον χορό σαν μια ακόμα ζώνη άγριας ζωής προς υπεράσπιση.

 

Χορογραφία – Σκηνοθεσία Λενιώ Κακλέα • Ερμηνεύουν Λενιώ Κακλέα, Γιώργος Κοτσιφάκης, Ιωάννα Παρασκευοπούλου • Σχεδιασμός ήχου – Τεχνική διεύθυνση Éric Yvelin • Σκηνικά Κλειώ Μπομπότη • Σχεδιασμός φωτισμού Bruno Pocheron • Κοστούμια Olivier Mulin • Βίντεο Sophie Laly • Δραματουργία –Έρευνα Lou Forster • Βοηθός χορογράφου Δημήτρης Μυτιληναίος • Βοηθός σκηνογράφου Φιλάνθη Μπουγάτσου • Εκπαίδευση στο pole dance Μάντυ Φραγκιαδάκη • Φωτογραφία Μαρία Τούλτσα • Διαχείριση και οργάνωση παραγωγής Chloé Schmidt • Διανομή Kumquat Performance • Παραγωγή abd • Συμπαραγωγή Kunstenfestivaldesarts Bruxelles (BE), Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Serpentine London (GB), CN D Pantin – Centre national de la danse (FR), Festival d’Automne de Paris (FR), Theater Spektakel Zürich (CH), Pôle Sud – CDCN de Strasbourg (FR), La Briqueterie – CDCN Val de Marne (FR), ImPulsTanz International Festival and DanceWEB Life Long Burning Network (AU), Le Dancing – CDCN de Dijon (FR)

*

7 Ιουνίου - 20 Ιουλίου

ΤΖΑΖ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

 

Η Πλατεία, ο υπαίθριος χώρος ανάμεσα στους Χώρους Α – Β – Ε – Η της Πειραιώς  260, θα ζωντανέψει και φέτος από το πολύ πετυχημένο μίνι φεστιβάλ «Τζαζ στην Πλατεία» που εγκαινιάστηκε πέρυσι συνοδεύοντας τις φεστιβαλικές βραδιές μας. Τέσσερα ξεχωριστά τζαζ σχήματα, υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του διακεκριμένου σαξοφωνίστα Δημήτρη Τσάκα, στήνουν μετά το τέλος των παραστάσεων, μια γιορτή τζαζ με ελεύθερη είσοδο για όλες και όλους, σ’ ένα πρόγραμμα που θα εκτείνεται σ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος της Πειραιώς 260, από τον Ιούνιο έως τις 20 Ιουλίου.

 

Συμμετέχουν τα σχήματα:

 

7 - 9 Ioυνίου

Adedeji Adetayo Sextet

Ο Νιγηριανός Adedeji Adetayo, τραγουδιστής, κιθαρίστας και συνθέτης, φέρνει στην Πλατεία της Πειραιώς 260 τη ζωντάνια της αφρικανικής μουσικής. Τρεις βραδιές με afrobeat, afro jazz και afro soul & funk, μουσική από τα προσωπικά του άλμπουμ και special guests.

 

 

3 - 5 Ιουλίου

Spyros Panagiotopoulos Quintet (BFAM)

Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ του γκρουπ με τίτλο Happy Hour, ο ντράμερ Σπύρος Παναγιωτόπουλος με το κουιντέτο του θα μας παρουσιάσουν συνθέσεις των μελών του γκρουπ που κινούνται στον χώρο της τζαζ.

 

 

 

 

9 - 11 Ιουλίου

Terry’s Quartet

Η τραγουδίστρια Τέρη Βακιρτζόγλου παρουσιάζει το καινούριο της project στο πλαίσιο του «Τζαζ στην Πλατεία». Πρόκειται για μια ομάδα εξαιρετικών μουσικών, ο καθένας με τη δική του πορεία στην ελληνική τζαζ σκηνή, που συναντιούνται για πρώτη φορά όλοι μαζί. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει παλιές και καινούριες συνθέσεις της Τέρης από τον πρώτο της δίσκο Qualia αλλά και από τον δεύτερο που θα κυκλοφορήσει σύντομα με τίτλο Permathea, καθώς και ενορχηστρώσεις από αγαπημένα τζαζ τραγούδια.

 

17 - 19 Ιουλίου

Apostolos Leventopoulos Trio feat. Vasilis Xenopoulos

Οι συνθέσεις του Απόστολου Λεβεντόπουλου συνδυάζουν την παραδοσιακή τζαζ γλώσσα με πιο μοντέρνες συνθετικές και αυτοσχεδιαστικές προσεγγίσεις, και τον λυρισμό της κιθάρας με τον εκρηκτικό ήχο του organ trio.

 

 

20 Ιουλίου

Συναυλία – πάρτι

Crazy People Music

Καταξιωμένοι μουσικοί και δεξιοτέχνες του χώρου συναντιούνται για μια μοναδική συναυλία-πάρτι για την ολοκλήρωση του προγράμματος της Πειραιώς 260!

 

Μουσικοί Δημήτρης Τσάκας, Αντώνης Ανδρέου, Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης, Adedeji Adetayo, Κώστας Χριστοδούλου, Δημήτρης Σεβδαλής, Γιώργος Γεωργιάδης • Ηχοληψία Δημήτρης Καρπούζας, Νίκος Κόλλιας • Εκτέλεση παραγωγής ARTos & Theama / Αναστασία Ταμουρίδου

 

*

 

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΣΤΗΝ PRAGUE QUADRENNIAL 2023

 

ΠΡΑΓΑ – PQ23 – ΘΕΑΤΡΟ & ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

8 - 18 Ιουνίου 2023

A rare gathering / Μια σπάνια συνάθροιση  

 

Εξήντα Έλληνες δημιουργοί και δέκα πανεπιστημιακά τμήματα: H μεγαλύτερη ως τώρα συμμετοχή της χώρας μας στην Κουαντριενάλε της Πράγας (Prague Quadrennial of Performance Design and Space – PQ) θα υλοποιηθεί από το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μετά από πρωτοβουλία των Ελλήνων σκηνογράφων - ενδυματολόγων και των σχετικών σχολών και εργαστηρίων, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Με όχημα τη σκηνογραφία και τον παραστασιακό χώρο η PQ αποτελεί τη μεγαλύτερη διεθνή πλατφόρμα προβολής της πρόσφατης καλλιτεχνικής δημιουργίας στο θέατρο, τον χορό, την όπερα, την περφόρμανς και τις συνδυαστικές και υβριδικές εκφάνσεις τους. Η Ελλάδα έχει εκπροσωπηθεί έξι φορές (1991, 1995, 2003, 2007, 2011, 2015) αποσπώντας σημαντικές βραβεύσεις και διακρίσεις.

Η εθνική συμμετοχή στην PQ23 αφορά τέσσερα σκέλη, εκ των οποίων τα δύο πρώτα είναι διαγωνιστικά:

·       Exhibition of Countries and Regions (ενότητα σκηνογραφίας - εθνική επαγγελματική εκπροσώπηση) με τη συμμετοχή 60 δημιουργών και 57 έργων που καλύπτουν όλο το φάσμα της παραστατικής δημιουργίας·

·       Student Exhibition (φοιτητική ενότητα) με τη συνεργασία 10 τμημάτων και τη συμμετοχή άνω των 400 φοιτητών με θέμα «Rethinking cities / Eπανεξετάζοντας τις πόλεις: επιτελεστικοί τόποι και ιστορίες ανθεκτικότητας»·

·       Fragments II (υπό την κεντρική επιμελητεία της PQ) με την παρουσίαση της δουλειάς της σημαντικής δημιουργού θεατρικών κατασκευών Δήμητρας Καίσαρη, και

·       Performance Space (υπό την κεντρική επιμελητεία της PQ) με στόχο την ανάδειξη της διαχείρισης και χρήσης των χώρων της Πειραιώς 260 κατά την περίοδο της πανδημίας.

Ζητούμενο της ελληνικής εκπροσώπησης είναι η διευρυμένη προβολή της σύγχρονης σκηνογραφίας - ενδυματολογίας στην Ελλάδα με την παρουσίαση έργων από την παρελθούσα εξαετία (2017-2023) τα οποία θα ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο. Συμμετέχουν δημιουργοί ευρέος φάσματος των παραστατικών τεχνών από διαφορετικές καλλιτεχνικές γενιές.

Η εξαμελής επιμελητική ομάδα για το επαγγελματικό σκέλος, η οποία δημιουργήθηκε μέσα από ανοιχτές συναντήσεις σκηνογράφων - ενδυματολόγων απηύθυνε ενωτική πρόσκληση συμμετοχής σε όλους *ες τους / τις καλλιτέχνες *ιδες που δραστηριοποιούνται στους τομείς της σκηνογραφίας - ενδυματολογίας και της διευρυμένης σκηνογραφίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η ανταπόκριση στην πρόσκληση ήταν καθολική. Διαμορφώθηκε έτσι μια απόλυτα συμπεριληπτική εθνική παρουσία, κάτι που αποτέλεσε εξαρχής κοινή επιθυμία των σκηνογράφων, της επιμελητικής ομάδας αλλά και του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, θέτοντας τα θεμέλια για μια συστηματική εθνική εκπροσώπηση και στο μέλλον. 

 

Την επιμελητική ομάδα του Exhibition of Countries and Regions, που προσφέρει την εργασία της αμισθί, απαρτίζουν (αλφαβητικά) οι: Αντώνης Βολανάκης, Εικαστικός, Σκηνογράφος, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Καλών Τεχνών, Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Κωνσταντίνος Ζαμάνης, Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος, Μαρία Κονομή, Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Εύα Νάθενα, Εικαστικός, Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος, Σοφία Παντουβάκη, Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος, Καθηγήτρια Ενδυματολογίας, Aalto University, Φινλανδία, και Ανδρέας Σκούρτης, Αρχιτέκτονας, Σκηνογράφος, Λέκτορας Σκηνογραφίας, Royal Central School of Speech and Drama, University of London.

 

Επιμελήτριες του Student Exhibition είναι οι: Λίλα Καρακώστα, Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος, Καθηγήτρια, Τμήμα Θεάτρου Α.Π.Θ. και Μαρία Κονομή, Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ.

 

Τη συμμετοχή στο Fragments II επιμελείται η Σοφία Παντουβάκη.

Τη συμμετοχή στο Performance Space επιμελείται ο Κωνσταντίνος Ζαμάνης, σε συνεργασία με τον Ανδρέα Σκούρτη.

 

Την εθνική συμμετοχή στην PQ23 συμπληρώνουν η έκδοση δίγλωσσου καταλόγου στον οποίο παρουσιάζεται το σύνολο της συμμετοχής και η δημιουργία ιστότοπου με διεύθυνση www.greeceatpq.gr. Παράλληλα με την υλοποίηση της εθνικής εκπροσώπησης στην Πράγα, σχεδιάζεται η ελληνική συμμετοχή να παρουσιαστεί και στην Αθήνα πλαισιωμένη από ποικίλες εκπαιδευτικές, επιστημονικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες.

 

Στην εθνική επαγγελματική εκπροσώπηση (Exhibition of Countries and Regions) συμμετέχουν οι δημιουργοί (αλφαβητικά):

Δάφνη Αηδόνη, Ελίζα Αλεξανδροπούλου, Ζωή Αρβανίτη, Μαγδαληνή Αυγερινού, Μάιρα Βαζαίου, Ντένη Βαχλιώτη, Εμμανουέλα Βογιατζάκη-Krukowski, Αντώνης Βολανάκης, Μαριλένα Γεωργαντζή, Νίκος Γεωργόπουλος, Εδουάρδος Γεωργίου, Βάνα Γιαννούλα, Διδώ Γκόγκου, Άση Δημητρολοπούλου, Βιργινία Διακάκη, Ηλένια Δουλαδίρη, Κωνσταντίνος Ζαμάνης, Γιάννης Θαβώρης, Παύλος Θανόπουλος, Νικόλαος-Ιωάννης Κανάβαρης, Μαρία Κονομή, Χριστίνα Κουλουμπή, Δημήτρης Κωνσταντάρας, Ελένη Κωνσταντάτου, Μυρτώ Λάμπρου, Μικαέλα Λιακατά, Δήμητρα Λιάκουρα, Ελίζαμπεθ Λω, Εύα Μανιδάκη, Σωτήρης Μελανός, Θάλεια Μέλισσα, Άγγελος Μέντης, Πάρις Μέξης, Κική Μήλιου, Λουκία Μινέτου, Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη, Clare Bracewell, Κλειώ Μπομπότη, Όλγα Μπρούμα, Εύα Νάθενα, Ελένη Παλόγου, Μαρία Πανουργιά, Σοφία Παντουβάκη, Έλλη Παπαγεωργακοπούλου, Αλέγια Παπαγεωργίου, Βασίλης Παπατσαρούχας, Δημήτρης Πολυχρονιάδης, Νίκος Σαριδάκης, Ανδρέας Σκούρτης, Ελίζα Σόρογκα, Γιώργος Σουγλίδης, Μάιρα Στεργίου, Ελένη Στρούλια, Βασιλική Σύρμα, Τίνα Τζόκα, Μαγιού Τρικεριώτη, Θοδωρής Τσίρκας, Μάρθα Φωκά, Μαρία Χανιωτάκη, Νίκη Ψυχογιού

Στη φοιτητική ενότητα (Student Exhibition) συμμετέχουν τα παρακάτω πανεπιστημιακά τμήματα και εργαστήρια από τέσσερις πόλεις:

Αθήνα

Τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών), Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών (Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο), Τμήμα Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής (Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής), Laboratory Scenography Athens 

Θεσσαλονίκη

Τμήμα Θεάτρου (Σχολή Καλών Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Σχολή Κινηματογράφου (Σχολή Καλών Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)

Ναύπλιο

Τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου), Τμήμα Παραστατικών και Ψηφιακών Τεχνών (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου)

Φλώρινα

Τμήμα Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας) 

 

 

 

 

 

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

(φιλοξενία για το grape)

 

ΣΚΗΝΗ «ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ» – ΘΕΑΤΡΟ

1 - 4 Ioυλίου

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΜΠΙΛΗΣ (ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ)

Καταστροφή

 

Ο κόσμος καταρρέει. Ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται, έτσι αισθανόμαστε όλο και πιο έντονα, εδώ και αρκετό καιρό. Η παγκόσμια οικονομία είναι σε ύφεση, το ρολόι της κλιματικής κρίσης μετράει αντίστροφα, η πανδημία απειλεί τους κοινωνικούς μας δεσμούς, ο πόλεμος, στη φαινομενική ησυχία της Δύσης, είναι πραγματικότητα.

Έξι πολίτες αυτού του υπό κατάρρευση κόσμου, άλλοι καλλιτέχνες, άλλοι όχι, όλοι ωστόσο με μια κοινή αγωνία για το μέλλον, βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε μια σκηνή - καταφύγιο, και αναζητούν τη Μεγάλη Λύση που θα μας λυτρώσει από την επικείμενη Καταστροφή. Όσο τα διαθέσιμα τρόφιμα στερεύουν, αυξάνεται η επινοητικότητά τους, εντείνονται οι αναφορές τους σε πολιτικά κινήματα και φιλοσόφους, ο έρωτας και η δίψα για τέχνη, χορό και μουσική.

Η δραματουργία της παράστασης στηρίζεται σε συνεντεύξεις και έρευνα πεδίου σε περιοχές μετά από καταστροφικά φυσικά φαινόμενα. Παράλληλα, αναφέρεται σε συγγραφείς όπως οι Ντέιβιντ Σεπκόσκι, Βάλτερ Μπένγιαμιν, Μορίς Μπλανσό, Ζαν Μποντριγιάρ κ.ά., ενώ αντλεί και από εμπειρίες των συμμετεχόντων, σε μια κατεύθυνση μείξης του φανταστικού με το πραγματικό, που χαρακτηρίζει την αισθητική αναζήτηση της δημιουργικής ομάδας.

 

Σκηνοθεσία Δημήτρης Μπαμπίλης • Δραματουργία Δημήτρης Μπαμπίλης – Γεωργία Κανελλοπούλου • Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος Δάφνη Αηδόνη • Πρωτότυπη μουσική - Σχεδιασμός ήχου Μανώλης Μανουσάκης • Σχεδιάστρια φωτισμών Ελένη Χούμου • Συνεργάτρια στην έρευνα Δήμητρα Λούπη • Οργάνωση παραγωγής Κατερίνα Κούρτη • Εμφανίζονται Γιώργος Βουρδαμής, Ειρήνη Κυριακού, Μανώλης Μανουσάκης και «ειδικοί της Καταστροφής»

 

*

 

ΣΚΗΝΗ «ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ» – ΘΕΑΤΡΟ / ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

6 - 8 Ioυλίου

ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΖΑΣ

H Δημοκρατία του Μπακλαβά

 

Μετά τα διαδοχικά sold-out σε Ελλάδα και εξωτερικό ‒μεταξύ άλλων στο Σεράγεβο (Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου MESS – Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στον Γιώργο Κατσή), στα Σκόπια (MOT Festival) και στη Ζυρίχη (Kurtheater Baden)‒, η Δημοκρατία του Μπακλαβά, ανάθεση στο πλαίσιο του Κύκλου 1821 στο πρόγραμμά μας του 2021, έρχεται ξανά στο Φεστιβάλ για δύο μόνο παραστάσεις. Το έργο του Ανέστη Αζά διαδραματίζεται στη σημερινή Ελλάδα, κάτι που το τοποθετεί στο μεταίχμιο μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, παρότι η πλοκή του είναι φανταστική. Με πρωταγωνιστές ένα μεικτό ζευγάρι, ένας Τούρκος και μια Ελληνίδα, οι οποίοι αποφασίζουν να ιδρύσουν το δικό τους έθνος-κράτος με βάση το σπίτι τους και την ιδιωτική τους επιχείρηση, η παράσταση αναδιατυπώνει θεατρικά συγκρούσεις που παραμένουν ενεργές από την εποχή της Επανάστασης ως σήμερα. Μέσα από απολαυστικές κωμικές καταστάσεις, οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με τις αντιφάσεις της νεοελληνικής κοινωνίας, την προβληματική της εθνικής ταυτότητας, αλλά και την ουτοπική πραγματικότητα ενός μελλοντικού, οικουμενικού ψηφιακού κράτους – κι εμείς μαζί τους!

 

Έρευνα – Σκηνοθεσία Ανέστης Αζάς • Κείμενο Γεράσιμος Μπέκας, Ανέστης Αζάς • Βοηθός σκηνοθέτη Μιχάλης Πητίδης • Σκηνογραφία Ελένη Στρούλια • Βοηθός σκηνογράφου Ζαΐρα Φαληρέα • Κοστούμια Βασιλεία Ροζάνα • Φωτισμοί Ελίζα Αλεξανδροπούλου • Ηχητικός σχεδιασμός – Μουσική Παναγιώτης Μανουηλίδης • Βίντεο Δημήτρης Ζάχος • Οργάνωση παραγωγής Κωστής Παναγιωτόπουλος • Παίζουν Κατερίνα Μαυρογεώργη, Cem Yigit Üzümoglu, Γιώργος Κατσής, Gary Salomon

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ – ΘΕΑΤΡΟ 

17 - 20 Ioυλίου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΛΑΗΣ

Run – Ένα σκηνικό δοκίμιο για την έλλειψη χρόνου

 

Γιατί ο χρόνος περνάει σήμερα γρηγορότερα από ποτέ; Πού οφείλεται αυτή η αίσθηση της διαρκούς επιτάχυνσης των πραγμάτων; Πώς αντιμετωπίζουμε τον χρόνο ως κοινωνία και πώς επηρεαζόμαστε από τη μόνιμη έλλειψή του; Η νέα παράσταση του Γιώργου Βαλαή αντλεί έμπνευση από τη σημερινή εργασιακή και κοινωνική πραγματικότητα, αλλά και από τα Τέσσερα κουαρτέτα του Τ. Σ. Έλιοτ, τον Εκκλησιαστή, και τα δοκίμια του φιλοσόφου Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν Η κοινωνία της κόπωσης και The Scent of Time.

Σχεδιασμένη σε μια λογική καλειδοσκοπικής αντανάκλασης, η παράσταση αναζητά τα υλικά της μέσα στην ίδια τη διαδικασία παραγωγής της: μια ομάδα ηθοποιών/καλλιτεχνών προετοιμάζει μια παράσταση με θέμα την έλλειψη χρόνου. Μέσα σε ένα μεγάλο lounge, στην διάρκεια ενός διαλείμματος, συντελεστές και τεχνικοί συναντιούνται για κάποιο μικρό διάστημα ελεύθερου χρόνου, μια «παύση» φτιαγμένη από υλικά ονειροπόλησης, άγχους, ανειλημμένων υποχρεώσεων και καθηκόντων, ενώ μια live camera συλλαμβάνει αυτές τις στιγμές κενού, ελευθερίας ή απόδρασης.

Τα υλικά της δραματουργίας, οι προβληματισμοί του κάθε προσώπου ξεχωριστά και η σχέση του με τον χρόνο αναδύονται σε αυτό το ακίνητο σημείο του περιστρεφόμενου χρόνου και γίνονται η συνθήκη μέσα από την οποία ξετυλίγεται το νήμα της αφήγησης.

 

Σκηνοθεσία Γιώργος Βαλαής • Δραματουργία Γιώργος Βαλαής – Γεωργία Κανελλοπούλου • Μουσική επιμέλεια – Ηχητική επεξεργασία Voltnoi Brege • Χορογραφία – Κίνηση Γιάννης Νικολαΐδης • Σκηνικά – Κοστούμια Ελένη Στρούλια • Φωτισμοί Τάσος Παλαιορούτας • Παίζουν Κωνσταντίνος Γώγουλος, Ρωμανός Καλοκύρης, Χριστιάννα Τόκα, κ.ά.

Η ολοκληρωμένη διανομή θα ανακοινωθεί σύντομα.

 

 

*

18 - 20 Ioυλίου

MARIO BANUSHI

Taverna Miresia

Mario, Bella, Anastasia

 

Ανερχόμενος νέος δημιουργός (γεν. 1998), ο αλβανικής καταγωγής Μάριο Μπανούσι χρησιμοποιεί ως δραματουργικά υλικά τις προσωπικές του μνήμες για να τις μετατρέψει σε τελετουργική πράξη κάθαρσης.

Μια φωτεινή επιγραφή εστιατορίου σε ένα προάστιο των Τιράνων φωτίζει την ιστορία μιας οικογένειας. Ένα απρόοπτο γεγονός που εκτυλίσσεται υπό το φως της ταμπέλας αυτής επιδρά καταλυτικά στη ζωή του Μάριο. Χρόνια αργότερα, ενήλικος πια, ο σκηνοθέτης Μάριο Μπανούσι που για χρόνια ταξίδευε από την Ελλάδα στην Αλβανία για να συναντήσει τους δικούς του και να βρεθεί στην οικογενειακή ταβέρνα, μεταφέρει τώρα την ίδια αυτή ταμπέλα από την Αλβανία στο Φεστιβάλ, τοποθετώντας την σε μια περίοπτη θέση, στο κέντρο του κόσμου που δημιουργεί επί σκηνής. Μέσα από μια περφόρμανς καλωσορίζει τις μνήμες και τη νοσταλγία προκειμένου να αντιμετωπίσει την απουσία του πρόσφατα εκλιπόντος πατέρα του, μάγειρα και ιδιοκτήτη της ταβέρνας που υποδεχόταν κάθε βράδυ τους πελάτες.

Τι ακόμα μένει να φωτίσει αυτή η επιγραφή; Μια επιστροφή στη χώρα της παιδικής ηλικίας. Στην εποχή όπου η χαρά εναλλάσσεται με την απόγνωση και ένα πιάτο φαγητό ισοδυναμεί με φροντίδα. Το οικογενειακό τραπέζι με τις άδειες πια καρέκλες. Μια συνειρμική ακολουθία από εικόνες, θραύσματα από αναμνήσεις και από όσα δεν πρόλαβαν να ειπωθούν. Αποχαιρετισμός στον πατέρα και καλωσόρισμα στην ενηλικίωση και τις υπαρξιακές ανησυχίες που τη συνοδεύουν.

 

*Miresia στα αλβανικά σημαίνει καλοσύνη.

 

Σύλληψη – Σκηνοθεσία Μario Βanushi • Σκηνικά Σωτήρης Μελανός • Σχεδιασμός φωτισμών Ελίζα Αλεξανδροπούλου • Μουσική Jeph Vanger • Συνεργάτρια δραματουργός Ασπασία-Μαρία Αλεξίου • Παίζουν Σαβίνα Γιαννάτου, Χρυσή Βιδαλάκη, Κατερίνα Κρίστο, Mario Banushi, Ευτυχία Στεφάνου • Οργάνωση – Εκτέλεση παραγωγής TooFarEast • Σε συνεργασία με το Θέατρο στη Σάλα

ΩΔΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

 

Subset Festival ⊆ – Φεστιβάλ νέας μουσικής

Το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου στο Ωδείο Αθηνών

Με επιμέλεια Σταύρου Γασπαράτου

 

To Subset Festival δανείζεται έναν μαθηματικό όρο (υποσύνολο ⊆) για να ονομάσει ένα πρωτοποριακό φεστιβάλ νέας μουσικής μέσα στο Φεστιβάλ, που θα φιλοξενηθεί στους ολοκαίνουριους χώρους του Ωδείου Αθηνών. Είναι μια πενθήμερη διοργάνωση που ενσωματώνει μεγάλη ποικιλία καλλιτεχνικών έργων, ευελπιστώντας να φέρει σε διάλογο διαφορετικές εκδοχές σύγχρονης μουσικής γραφής και παρουσίασης. Σ’ αυτές τις πέντε μέρες, οι τρεις χώροι του Ωδείου Αθηνών θα φιλοξενούν εναλλάξ μουσικά σχήματα, ηχητικές και οπτικές εγκαταστάσεις και μουσικές περφόρμανς σε μια πολυπρισματική και ιδιαίτερα εξωστρεφή μουσική πλατφόρμα. Με πυρήνα σειρά έργων που επιλέχθηκαν από το open call του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, καταξιωμένοι και ανερχόμενοι, θα παρουσιάσουν τα έργα τους στην Αθήνα και θα συνομιλήσουν μεταξύ τους, κάνοντας συμμέτοχο στον διάλογο τον καθέναν από μας. Σ’ αυτό το πλαίσιο, οι καλλιτέχνες που θα συμμετάσχουν θα μοιραστούν με το κοινό τον τρόπο δουλειάς τους σε ειδικά εργαστήρια και συζητήσεις. Ταυτόχρονα, διευθυντές και curators αντίστοιχων διοργανώσεων ανά τον πλανήτη, προσκεκλημένοι από το Φεστιβάλ, θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν την πληθωρική σκηνή της σύγχρονης ελληνικής μουσικής δημιουργίας.

To Subset περιλαμβάνει δύο αναθέσεις σε σύγχρονα ελληνικά ensemble, τους ΤΕΤΤΤΙΞ και τους Triger Happy, οι οποίοι δημιουργούν δύο νέα έργα - εγκαταστάσεις στη νέα σκηνή του Ωδείου Αθηνών ειδικά για το Φεστιβάλ. Συμμετέχουν ακόμα καταξιωμένα σχήματα σύγχρονης μουσικής ελληνικά και ξένα (Ergon Ensemble, Vinyl -terror & -horror, MMMΔ & ALEM) και πρωτοποριακοί ηλεκτρονικοί μουσικοί απ’ όλη την Ευρώπη, Έλληνες (Saber Rider) αλλά και ξένοι (Robert Henke, Kali Malone, Hekla, Sébastien Roux) κάποιοι από τους οποίους έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ειδική έμφαση θα δοθεί στην εξωστρέφεια του προγράμματος με εργαστήρια από τους Triger Happy, ΤΕΤΤΤΙΞ, Sébastien Roux και Robert Henke σε συνεργασία με το Goethe-Institut Athen.

 

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ

21 Ιουνίου

Saber Rider

 

Η μουσική της Saber Rider βασίζεται στη δημιουργία και μεταποίηση αυτοσχεδιαστικών υλικών από ακουστικές όσο και ηλεκτρονικές πηγές, από τα οποία προκύπτουν πειράματα ηχητικού κολάζ με στοιχεία ambient και dream pop . Η πρώτη συλλογή της με τίτλο Heaps κυκλοφόρησε ψηφιακά και σε κασέτα το 2021 από την Just Gazing Records, ενώ στο τέλος του 2022 δημιουργήθηκε ένα live αυτοσχεδιαστικό LP μαζί με την Αnna vs June (Submersion Records).

Η ίδια είναι συνθέτρια, παραγωγός, περφόρμερ, DJ, πιανίστα για μπαλέτο, post production engineer, σχεδιάστρια ήχου, δασκάλα πιάνου και άλλα διάφορα, πάντα με επίκεντρο την ηλεκτρονική/ηλεκτροακουστική σύνθεση, το sampling και τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, συνεργαζόμενη με καλλιτέχνες των παραστατικών τεχνών και των οπτικών μέσων. Σπούδασε πιάνο και σύνθεση στην Αθήνα και το Λονδίνο, καθώς και βραζιλιάνικα κρουστά και μουσική για εικόνα, έχοντας επίσης διατελέσει μάνατζερ της βρετανικής jazz δισκογραφικής F-IRE Collective.

Στο Subset Festival θα παρουσιάσει ερμηνείες κομματιών από το Heaps καθώς και νέες συνθέσεις, σε συνεργασία με τον μακροχρόνιο συμπαίκτη της και πολυοργανίστα Δημήτρη Χατζηζήση (Foken), οι περισσότερες από τις οποίες παίζονται ζωντανά για πρώτη φορά.

 

Saber Rider synths, electronics, FX, Δημήτρης Χατζηζήσης κιθάρα, βιολί, FX

Ηχοληψία Χρήστος Παραπαγκίδης

 

*

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ

21 Ιουνίου

Vinyl -terror & -horror

Η Greta Christensen και η Camilla Sørensen, το καλλιτεχνικό δίδυμο με το όνομα Vinyl -terror & -horror, εξερευνούν το πικάπ και τον δίσκο βινυλίου στην πλέον ακατέργαστη μορφή τους. Η οπτική και φυσική διάσταση των αυλακώσεων που βρίσκει κανείς στους δίσκους επιτρέπει στις καλλιτέχνιδες να μετασχηματίζουν τα μέσα της ηχητικής αναπαραγωγής σε αντικείμενα-γλυπτά.

Οι σπασμένοι δίσκοι τους, που επανασυντίθενται σαν κολάζ από θραύσματα, διακόπτουν συνειδητά τη μουσική ροή των samples, αναδεικνύοντας μοτίβα λούπας και αναπάντεχες δομές αλλά και αναμειγνύοντας ευρεθέντες ήχους (found sounds) από μια ευρεία γκάμα ειδών, από κλασική, φολκ και schlager μουσική μέχρι ηχητικά εφέ παλιών ταινιών. Τόσο στα λάιβ τους όσο και στις ηχητικές εγκαταστάσεις τους, οι Vinyl -terror & -horror πηγαίνουν στα άκρα την έννοια του πικάπ ως μουσικού οργάνου.

 

*

ΝΕΑ ΣΚΗΝΗ

21 & 22 Ιουνίου

Trigger Happy

In Medias Res

 

Τετραμελές σύνολο πειραματικής μουσικής, οι Trigger Happy δημιουργήθηκαν στην Κέρκυρα το 2016. Στις συναυλίες τους, που φημίζονται για την έντονη ενέργειά τους, χρησιμοποιούν ένα χαρμάνι αλλοιωμένων μέσων (cracked media), συμβατικών οργάνων, ηλεκτρονικών και ηλεκτροακουστικών μηχανισμών, παιχνιδιών και αντικειμένων. Κάθε περφόρμανς τους βασίζεται σε έναν συνδυασμό λεκτικών οδηγιών, αυτοσχεδιασμού και προσχεδιασμένων μουσικών συμβάντων, τα οποία δομούνται βάσει των ιδιοσυγκρασιακών ενορχηστρώσεων και των δυνατοτήτων των εκάστοτε μουσικών αντικειμένων-οργάνων.

Έχουν παρουσιάσει το έργο τους σε ελληνικά όσο και διεθνή φεστιβάλ [Irtijal Festival (Βηρυτός 2019), Borderline Festival (Αθήνα 2019), Rhubaba Gallery (Εδιμβούργο 2018), Θέατρο Εμπρός (Αθήνα 2017), Electric Nights Festival (Αθήνα 2017)].

Το πρωτότυπο ηχητικό έργο που θα παρουσιάσουν στο Subset Festival είναι ειδικά σχεδιασμένο για τη Νέα Σκηνή του Ωδείου Αθηνών. Το υβριδικό In Medias Res (διάρκ. 60΄) είναι ένα έργο για μια συλλογή αναλογικών και ψηφιακών μέσων ηχογράφησης, αναπαραγωγής και μετάδοσης ήχου. Βασίζεται σε μια συνδυαστική προσέγγιση στοιχείων επιτέλεσης και εγκατάστασης, με κύρια παράμετρο της μουσικής σύνθεσης τη χωρική τοποθέτηση αντικειμένων, ηχείων και επιτελεστών. Τις δύο παραστάσεις του έργου συνοδεύει καλλιτεχνικό εργαστήρι σχετικά με τη μεθοδολογία της δημιουργίας του.

Σπουδή στην επανάχρηση και τον μετασχηματισμό των ηχητικών τεχνολογικών μέσων του παρελθόντος, το έργο χρησιμοποιεί μια μεγάλη συλλογή από ραδιόφωνα, μπομπινόφωνα, κασετόφωνα, CD-player, πικάπ, mp3-player και σκληρούς δίσκους, με σκοπό την εξερεύνηση όλων των μουσικών υφών και ηχητικών δυνατοτήτων των αντικειμένων. Από μακρόσυρτα ηχητικά νέφη μέχρι αραιά πουαντιγιστικά ηχητικά συμβάντα σε διαφορετικά χωρικά σημεία και από ηχητικά κολάζ ευρεθέντων δίσκων δημοφιλούς μουσικής μέχρι αφαιρετικούς θορύβους ψηφιακών σφαλμάτων.

Το In Medias Res είναι μια ηχητική τελετή εμψύχωσης ξεχασμένων και έκπτωτων μέσων, μια εξερεύνηση του ίχνους του ήχου μέσω της καταγραφής, της αποθήκευσης και της μετάδοσής του, καθώς και της ίδιας της οντολογίας των αντικειμένων. Δημιουργώντας μια ρωγμή στη γραμμικότητα της τεχνολογικής πορείας, παγώνει για λίγο τον χρόνο, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να αφουγκραστούμε τη σημασία της τεχνολογίας του μέσου στην τέχνη και τη ζωή.

 

TRIGGER HAPPY  Μάνθος Κάρρας, Γιώργος Μιζήθρας, Γιώργος Σταυρίδης και Γιώργος Στενός-Φράντζιος

 

 

 

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ

22 Ιουνίου

MMMΔ & ALEM

L’âge de l’absolutisme LIVE

 

Οι MMMΔ με τον βιρτουόζο μπαρόκ οργανίστα ALEM παρουσιάζουν ζωντανά το άλμπουμ L’âge de l’absolutisme που κυκλοφόρησε από την Antifrost το 2021. Ιδιοσυγκρασιακά αριστουργήματα-ορόσημα του ύστερου μπαρόκ («Αντάτζιο» από το Κονσέρτο σε ντο ελάσσονα για όμποε του Αλεσάντρο Μαρτσέλο, «Σαραμπάντα» από τη Σουίτα για πληκτροφόρα σε ρε ελάσσονα του Χέντελ, «Air» από την Ορχηστρική σουίτα αρ. 3 σε ρε μείζονα του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ) σε μια ανατρεπτική ερμηνεία. Ο χαρακτηριστικά μεστός και μπάσος ήχος των ΜΜΜΔ δημιουργεί μια γόνιμη παραμόρφωση που συνομιλεί μοναδικά με τα πλήκτρα του ALEM σε μια αναπάντεχη σύμπραξη.

MMMΔ Νίκος Βελιώτης ηλεκτρικό τσέλο, Ilios γεννήτριες ήχου • Alem τσέμπαλο, εκκλησιαστικό όργανο, κλειδοκύμβαλο • Καλλιόπη Μητροπούλου βιολί

 

*

 

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ

23 Ιουνίου

Kali Malone

 

Οι μινιμαλιστικές συνθέσεις για εκκλησιαστικό όργανο, χορωδία, σύνολα μουσικής δωματίου και ηλεκτροακουστικά σχήματα της Αμερικανίδας συνθέτριας και sound artist Kali Malone έχουν γοητεύσει το κοινό ανά τον κόσμο. Πλούσια σε αρμονική υφή μέσω συνθετικών και ακουστικών οργάνων σε επαναλαμβανόμενες κινήσεις και εκτεταμένες διάρκειες, η μουσική της Malone εκπέμπει ξεχωριστές δυναμικές και συναισθηματικές αποχρώσεις που αναδεικνύουν ένα εκπληκτικό βάθος εστίασης.

Η Kali Malone, που πρόσφατα δημιούργησε τη δισκογραφική XKatedral, με τη Maria W Horn στη Στοκχόλμη, έχει παρουσιάσει τη μουσική της διεθνώς σε συναυλιακές αίθουσες, εκκλησίες, μουσεία και φεστιβάλ στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, μεταξύ άλλων Musica Festival (Στρασβούργο), Berlin Atonal, Moogfest (Durham Βόρειας Καρολίνας), Hamburg Elbphilharmonie, Philharmonie de Paris, Radio France, Rockefeller Chappel (Σικάγο), Grace Cathedral (Σαν Φρανσίσκο), The Southbank Center (Λονδίνο) κ.α. Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Stephen O’Malley, Lucy Railton, Frederikke Hoffmeier, Leila Bordreuil, Drew McDowall, Caterina Barbieri, Ellen Arkbro, κ.ά.

 

*

 

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ - ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

23 Ιουνίου

Hekla

 

Η παγκοσμίως αναγνωρισμένη μελετήτρια του θέρεμιν Hekla Magnúsdóttir (Ισλανδία) χρησιμοποιεί το όργανό της ως απόκοσμο και υποβλητικό κάλεσμα σειρήνας. Άλλοτε φασματική δακρύρροια, άλλοτε θρηνητικά ουρλιαχτά, που ως δεύτερη φωνή καλούν μια απαλή φωνητική απόδοση, σαν το στούντιό της να ήταν στοιχειωμένο από μια χορωδία φαντασμάτων.

Το ντεμπούτο άλμπουμ της Hekla –Á, που κυκλοφόρησε από τη Phantom Limb– γράφτηκε και ηχογραφήθηκε στο σπίτι της στο στούντιο στο Βερολίνο, γύρω από το πρόγραμμα παιδικής φροντίδας του νεογέννητου γιου της. Επιστρέφοντας στην Ισλανδία, η μουσική της συνέχισε με ένα θέμα φανταστικών παρτιτούρες τρόμου για τον παγετώνα, το μυστικιστικά φανταστικό EP Sprungur, που κορυφώθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ Xiuxiuejar του 2022. Η Hekla λαμβάνει τακτικά διακρίσεις για τη δουλειά της σε ταινίες και εμφανίζεται τοπικά και διεθνώς, τόσο σόλο όσο και ως μέρος πολλών συνόλων, και είναι πολύ ενεργό μέρος της μουσικής σκηνής της Ισλανδίας.

 

*

 

 

ΦΟΥΑΓΙΕ ΤΕΧΝΩΝ

23 Ιουνίου

Sébastien Roux

 

Ο Sébastien Roux, από τους σημαντικότερους σύγχρονους καλλιτέχνες ηλεκτροακουστικής μουσικής, παρουσιάζει τα έργα του σε διάφορα μέσα, από CD και δίσκους έως δημόσιες συνεδρίες ακρόασης, ηχητικές εγκαταστάσεις, ηχητικούς περιπάτους και ραδιοφωνικά κομμάτια. Πειραματίζεται με τις συνθήκες ακρόασης, με την έννοια του ηχητικού τοπίου και με τους μορφολογικούς περιορισμούς στη σύνθεση. Το 2011 άρχισε να αναπτύσσει μια προσέγγιση επικεντρωμένη στις αρχές της μετάφρασης, «μεταγράφοντας» εικαστικά, μουσικά, λογοτεχνικά έργα τέχνης σε μουσικές παρτιτούρες. Η δουλειά του πάνω στη μουσική μετάφραση προσδιορίζει το ηλεκτροακουστικό στίγμα του. Παράλληλα με τα σόλο έργα του, ο Roux έχει σημαντικές συνεργασίες στον χώρο του θεάτρου και του χορού.

 

*

 

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ

24 Ιουνίου / 21.00

Robert Henke

CBM 8032

 

Τόσο ως καλλιτέχνης όσο και ως επιστήμονας, ο Γερμανός Robert Henke θεωρείται από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους ηλεκτρονικούς μουσικούς. Ιδρυτής του μυθικού μουσικού σχήματος Monolake καθώς και συνδημιουργός του λογισμικού Ableton, που χρησιμοποιείται σε στούντιο σε όλο τον κόσμο, ο Henke θα παρουσιάσει το έργο CBM 8032 AV. Χρησιμοποιώντας υπολογιστές των αρχών της δεκαετίας του 1980, το CBM 8032 AV εξερευνά την ομορφιά των απλών γραφικών και του ήχου και ταυτόχρονα αποτυπώνει την αμφιθυμία μεταξύ μιας σύγχρονης αισθητικής και της χρήσης απαρχαιωμένης τεχνολογίας 40 χρόνων. Στο CBM 8032 όλα τα υλικά της οπτικοακουστικής εμπειρίας έχουν κατασκευαστεί με τεχνικές και μέσα του ψηφιακού κόσμου του 1980 αλλά το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρα μέρος του πολιτιστικού σκηνικού του σήμερα. Όταν οι καλλιτέχνες άρχισαν να εξερευνούν τους υπολογιστές ως μέσο τη δεκαετία του 1950, η τεχνολογία ήταν περιορισμένη και ο μινιμαλισμός που προέκυψε στην έκφραση ήταν μια αναγκαιότητα. Μισόν αιώνα αργότερα, το κάποτε υποσχόμενο θέαμα μιας πράσινης οθόνης καθοδικού σωλήνα μοιάζει νοσταλγικό και καινοτόμο.

*

 

ΝΕΑ ΣΚΗΝΗ

24 & 25 Ιουνίου

ΤΕΤΤΤΙΞ – Ελένη Χούμου

cheVron fold

 

Η παράσταση cheVron fold, σύμπραξη του ΤΕΤΤΤΙΞ με την Ελένη Χούμου, είναι μια immersive εμπειρία που συνδυάζει σύγχρονη μουσική και φωτισμό. Το κοινό «εισχωρεί» σ’ ένα προοπτικό σκηνικό που σχηματίζεται από κάθετες, ημιδιάφανες επιφάνειες και παραπέμπει στις γωνιώδεις πτυχές σχήματος V (chevron folds). Αφήνεται να ερμηνεύσει τα αφηρημένα ερεθίσματα του ήχου και του φωτός με τον δικό του τρόπο. Άλλοτε βλέπει φιγούρες ανθρώπων και αντικειμένων ή φωτεινές πηγές, κίνηση ή στάση, κι άλλοτε το φως τα κρύβει εντελώς. Οι μουσικοί αλλάζουν θέσεις, πλευρές, πλησιάζουν ή απομακρύνονται, και ο ήχος, ενισχυμένος ή μη, αλλάζει διαρκώς την αντίληψη του χώρου.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει δύο έργα που παίζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και τρία ελληνικά έργα-αναθέσεις του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου ειδικά για την παράσταση. Το «Stirrings Still ΙΙ» (2008) της Rebecca Saunders, ένας εσωτερικός μονόλογος εμπνευσμένος από το τελευταίο πεζό του Samuel Beckett, εστιάζει στη σχέση κίνησης και ακινησίας. Στο «Standing» (1973) του Jo Kondo μπαίνει σε λειτουργία ένας λεπτεπίλεπτος «κινητήρας» που παράγει διαρκώς ψηλές νότες. Στο «Translucencies» του Μιχάλη Παρασκάκη η μικροφωνική ενίσχυση των οργάνων μετατρέπεται από απλό βοήθημα σε «υπερ-όργανο». Στο «Και τότε τον είδε» ο Νίκος Ιωακείμ μελοποιεί τη συνάντηση Έκτορα και Ανδρομάχης από τη ραψωδία Ζ της Ιλιάδας: οι τραγουδιστές, σαν υπνωτισμένοι, αναζητούν ο ένας τον άλλο μέσα στο σκηνικό. Στο «Κρύψου πίσω από την κουρτίνα» της Ελένης Ράλλη, οι μουσικοί, που δεν είναι ορατοί μεταξύ τους αλλά ούτε από το κοινό, καλούνται να αλληλεπιδράσουν ενώ οι ισορροπίες αλλάζουν συνεχώς.

Ο ΤΕΤΤΤΙΞ (με τρία ταυ) ξεκίνησε το 2017, με πρωτοβουλία του Μιχάλη Παρασκάκη, από μια ομάδα νέων μουσικών που τους ενώνουν η αγάπη για τη σύγχρονη μουσική και η πολυετής τους γνωριμία και συνεργασία. Ο ΤΕΤΤΤΙΞ χαρακτηρίζεται από έναν ιδιαίτερο συνδυασμό οργάνων, που αποκλίνει από τους καθιερωμένους σχηματισμούς. Σκοπεύει στη δημιουργία νέου ρεπερτορίου μέσα από συνεργασίες με συνθέτες από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο, αλλά και στην ανάδειξη έργων του 20ού αιώνα. Παράλληλα, φλερτάρει με τον αυτοσχεδιασμό και άλλα είδη μουσικής (ποπ, ροκ, ρεμπέτικα, ηλεκτρονική, τζαζ, παραδοσιακή) ενώ αντιμετωπίζει τις παραστάσεις του ως ενιαία θεάματα επιδιώκοντας συνεργασίες με καλλιτέχνες από άλλους χώρους.

 

*

 

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ

25 Ιουνίου

Ergon Ensemble

Reich / Richter – ΠΡΩΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

Το Ergon Ensemble παρουσιάζει δύο εμβληματικά έργα τού βραβευμένου με Γκράμι Steve Reich, το Radio Rewrite και το Reich / Richter. Έχοντας επηρεάσει σύγχρονους καλλιτέχνες σαν τον Τζον Άνταμς και τον Μπράιαν Ίνο και εμπνεύσει σημαντικούς χορογράφους της εποχής μας από τον Γίρζι Κίλιαν και τον Τζέρομ Ρόμπινς ως την Αν Τερέζα ντε Κίρσμακερ κ.ά., ο Steve Reich θεωρείται ο μεγαλύτερος εν ζωή Αμερικανός συνθέτης. Στο πολύ δημοφιλές έργο του για 11 μουσικούς Radio Rewrite επεξεργάζεται για πρώτη φορά υλικό της ποπ μουσικής και, πιο συγκεκριμένα, εμπνέεται από δύο τραγούδια των Radiohead («Jigsaw Falling into Place» και «Everything in its Right Place»).

To έργο για μεγάλο σύνολο Reich / Richter που παρουσιάζεται παράλληλα με την ταινία Moving Picture (946-3) των Gerhard Richter και Corinna Belz, σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση, αποτελεί ξεχωριστή εμπειρία για τον θεατή-ακροατή του, καθώς παρακολουθεί δυο κόσμους σταδιακά να εξελίσσονται και να αποσυντίθενται σε μια διαρκή παράλληλη κίνηση του ήχου και της εικόνας. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη από το Ensemble Signal τον Απρίλιο του 2019 κι από τότε έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές σε παρουσιάσεις του ανά τον κόσμο.

 

Μουσική διεύθυνση Kasper de Roo

 

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

 

7 Ιουλίου – 26 Αυγούστου

EΚΘΕΣΙΑΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Mήδεια

Περιοδική έκθεση

 

Με έναυσμα την παράσταση του Κάστορφ αλλά και την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας, επαναλειτουργεί φέτος μετά από 22 χρόνια ο εκθεσιακός χώρος Επιδαύρου, χάρη στην πολύτιμη υποστήριξη του ΥΠΠΟΑ. Η επαναλειτουργία του Μουσείου θα εγκαινιαστεί με μια περιοδική έκθεση αφιερωμένη στη Μήδεια η οποία εστιάζει στην παρουσία της τραγικής ηρωίδας στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου από το 1956 που υποδέχτηκε τη Μήδεια του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία του Μινωτή με τη θρυλική Κατίνα Παξινού στον ομώνυμο ρόλο. Η περιοδική αυτή έκθεση, που θα είναι ανοιχτή καθ’ όλη τη διάρκεια των παραστάσεων στο αργολικό θέατρο, περιλαμβάνει μοναδικής αξίας τεκμήρια από την αρχειακή συλλογή του Φεστιβάλ, αλλά και των υπολοίπων πολιτιστικών οργανισμών και θιάσων (Εθνικό Θέατρο, ΘΟΚ, Θέατρο «Αθήναιον» Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου, Θέατρο Τέχνης, Δεσμοί, Αμφι-Θέατρο Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας, Απλό Θέατρο κ.ά.) που έχουν ανεβάσει Μήδεια στην Επίδαυρο, ξετυλίγοντας μια μοναδική αναδρομή στις παραστάσεις της ευριπίδειας ηρωίδας στο εμβληματικότερο εθνικό τοπόσημο του Αρχαίου Δράματος από τη δεκαετία του 1950 και μετά.

 

 

 

 

*

 

7 & 8 Ioυλίου

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ – ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ

Ιππόλυτος του Ευριπίδη

 

Η Kατερίνα Ευαγγελάτου, διακεκριμένη σκηνοθέτις και Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ, επανέρχεται στην Επίδαυρο με το Εθνικό Θέατρο μετά την Άλκηστη (2017) που δημιούργησε ιδιαίτερη αίσθηση.

Η Αφροδίτη στήνει ένα παιχνίδι εκδίκησης και παρακολουθεί με ηδονοβλεπτική ματιά πώς το ανθρώπινο είδος γίνεται άθυρμα των επιθυμιών της. Το μάτι της γίνεται μάτι μας και τα πρόσωπα απογυμνώνονται. Τα γυμνά σώματα μεταφέρουν την έκρηξη, τον πόθο, τη λαγνεία αλλά και την αγνότητα του γένους των ανθρώπων. Μια σκηνοθεσία που βουτάει στο άγριο σύμπαν του έργου του Ευριπίδη βλέποντάς το σαν έναν σύγχρονο εφιάλτη μέσα σε ένα ποιητικό σκηνικό, όπου τα πρόσωπα παλεύουν με τις αδυναμίες τους και ο έρωτας είναι τόσο παράφορος που δεν μπορεί παρά να είναι μοιραίος. Ένας δυνατός θίασος 24 ηθοποιών και τεσσάρων μουσικών θα βρίσκεται συνεχώς επί σκηνής.

 

Μετάφραση Κώστας Τοπούζης • Δραματουργική επεξεργασία – Διασκευή –Σκηνοθεσία Κατερίνα Ευαγγελάτου • Σκηνικά Εύα Μανιδάκη • Μουσική Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης • Φωτισμοί Ελίζα Αλεξανδροπούλου • Χορογραφία Αλέξανδρος Σταυρόπουλος • Βίντεο Παντελής Μάκκας • Βοηθός σκηνοθέτιδας Γιώργος Μπραουδάκης • Βοηθός σκηνογράφος Κατερίνα Βλάχμπεη • Βοηθός φωτίστριας Λάμπρος Παπούλιας • Παίζουν (αλφαβητικά) Κόρα Καρβούνη, Δημήτρης Παπανικολάου, Μαρία Σκουλά, Έλενα Τοπαλίδου, Γιάννης Τσορτέκης, Ορέστης Χαλκιάς • Χορός γυναικών Δάφνη Κιουρκτσόγλου, Αναστασία Κονίδη, Ιωάννα Λέκκα, Αμαλία Νίνου, Μελίνα Πολυζώνη, Ηρώ Χαλκίδη • Χορός ανδρών Διαμαντής Αδαμαντίδης, Γεώργιος Βασιλόπουλος, Νίκος Γονίδης, Νίκος Γρηγοριάδης, Χρήστος Διαμαντούδης, Μάριος Κρητικόπουλος, Ηρακλής Κωστάκης, Αλέξανδρος Πιεχόβιακ, Αλέξανδρος Τωμαδάκης, Μάριος Χατζηαντώνη, Νικόλας Χατζηβασιλειάδης, Κωνσταντίνος Γεωργαλής • Μουσικοί επί σκηνής Γιάννος Γιοβάνος, Ορέστης Ζαφειρίου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Βαγγέλης Παρασκευαΐδης

14 & 15 Ioυλίου

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ – ΛΕΝΑ ΚΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σφήκες του Αριστοφάνη

 

Η αιρετική Λένα Κιτσοπούλου στην πρώτη της σκηνοθετική κάθοδο στην Επίδαυρο ανεβάζει μια διασκευή της δηκτικής κωμωδίας του Αριστοφάνη. Στους Σφήκες ο ποιητής σατιρίζει με ευφάνταστο τρόπο τη μανία των Αθηναίων να λύνουν δικαστικά τις διαφορές τους, αλλά και τις ρωγμές του δικαστικού συστήματος που επέτρεπε σε επιτήδειους να χειραγωγούν τη δικαιοσύνη προς όφελός τους. Εξήντα χρόνια μετά την παράσταση του Αλέξη Σολομού, το Εθνικό Θέατρο καλεί την ανατρεπτική δημιουργό να στρέψει τη ματιά της στα κρίσιμα ερωτήματα που θέτει το αριστοφανικό έργο, σαρκάζοντας τις σύγχρονες παθογένειες με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο.

 

Μετάφραση Στέλιος Χρονόπουλος • Δραματουργική επεξεργασία – Διασκευή – Σκηνοθεσία Λένα Κιτσοπούλου • Σκηνικά – Κοστούμια Μαγδαληνή Αυγερινού • Μουσική Νίκος Κυπουργός • Φωτισμοί Νίκος Βλασόπουλος • Βοηθός σκηνοθέτιδας Μαριλένα Μόσχου • Παίζουν (αλφαβητικά) Νίκος Καραθάνος, Λένα Κιτσοπούλου, Έμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσιφας, Ιωάννα Μαυρέα, Πάνος Παπαδόπουλος, Κωνσταντίνος Πλεμμένος, Θοδωρής Σκυφτούλης • Συμπαραγωγή με το ΚΘΒΕ

 

Η ολοκληρωμένη διανομή και οι υπόλοιποι συντελεστές θα ανακοινωθούν σύντομα.

 

 

 

 

*

 

 

 

21 & 22 Ioυλίου / ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΑ

FRANK CASTORF

Μήδεια

 

Στη συνέχεια του κύκλου των αναθέσεων αρχαίων έργων σε κορυφαίους Ευρωπαίους σκηνοθέτες που ξεκίνησε το 2021 με την πρόσκληση του Τόμας Όστερμάιερ και συνεχίστηκε το 2022 με τις παγκόσμιες πρεμιέρες του Γιόχαν Σίμονς και του Ούλριχ Ράσε, το Φεστιβάλ καλεί φέτος για πρώτη φορά στην Επίδαυρο τον Φρανκ Κάστορφ να σκηνοθετήσει Μήδεια σε μια παράσταση που δίνει το διεθνές στίγμα του φετινού προγράμματος. Ο καινοτόμος σκηνοθέτης, ιστορικός διευθυντής της βερολινέζικης Φολκσμπίνε, που σφράγισε από τη δεκαετία του 1990 το «γερμανικό στιλ», θα συνεργαστεί με σπουδαίους ηθοποιούς του θεάτρου μας παντρεύοντας τον αναρχικό τρόπο παιξίματος, τον αυτοσχεδιασμό και την υποκριτική ελευθερία με την σύγχρονη ελληνική σκηνή σε μια εκρηκτική σκηνοθετική πρόταση.

Στο Φεστιβάλ τον γνωρίσαμε το 2007 με το Nord (1960), πρώτο μέρος της Γερμανικής Τριλογίας του Σελίν. Επανήλθε επ’ αφορμή του μεγάλου αφιερώματος στη Φολκσμπίνε στην Πειραιώς 260 το 2017 με τον Παίκτη, που βασίστηκε στο έργο του Ντοστογέφσκι.

Ο Κάστορφ υπηρετεί ένα θέατρο ακραίο και ρηξικέλευθο με υλικά μια έντονα εικαστική γλώσσα και μια σύγχρονη υποκριτική υψηλής θερμοκρασίας. Συνηθίζει να συνθέτει διαφορετικά κείμενα ανεξαρτήτως εποχής με στόχο να αναδείξει τον στοχασμό και τη φιλοσοφική αντιπαράθεση στο υπόστρωμα της κάθε ιστορίας.

 

Σκηνοθεσία Frank Castorf • Σκηνικό Aleksandar Denic • Κοστούμια Adriana Braga-Peretzki • Μουσική William Minke • Φωτισμοί Lothar Baumgarte • Βίντεο Andreas Deinert • Διεύθυνση καλλιτεχνικής παραγωγής Sebastian Klink • Παίζουν (αλφαβητικά) Στεφανία Γουλιώτη, Σοφία Κόκκαλη, Μαρία Ναυπλιώτου, Αγγελική Παπούλια, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Αινείας Τσαμάτης, Νικόλας Χανακούλας, Νίκος Ψαρράς • Εκτέλεση παραγωγής BEE DRAMAQUEENS / Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή

 

 

28 & 29 Ioυλίου

ΕΦΗ ΜΠΙΡΜΠΑ

Βατράχια του Αριστοφάνη

Μια κωμωδία με DNA τραγωδίας

 

Η Αθήνα διανύει μια βαθιά πολιτική και πνευματική κρίση, κρίση θεσμών και αξιών. Στην άνυδρη και δυσοίωνη πραγματικότητα της πόλης, ο Διόνυσος, πατέρας κι εμπνευστής του θεάτρου, ξεκινά το ταξίδι στον Κάτω Κόσμο για να φέρει πίσω τον σπόρο της αναγέννησης, την ποίηση, ώστε να σώσει τον κόσμο που καταρρέει. Με συνοδοιπόρους τον Ξανθία και τον θόρυβο των βατράχων, μέσα από αλλεπάλληλες κωμικές και παράδοξες συναντήσεις φτάνει στον Άδη για να αναστήσει τον Ποιητή. Εκείνον που μπορεί ν’ αναμετρηθεί με την επερχόμενη καταστροφή.

Από τις ρωγμές της ατόφιας κωμικότητας του έργου εκφύονται αδυναμίες ζώντων και τεθνεώτων και ανακινούνται τα δύσοσμα νερά της πραγματικότητας. Με όραμα τη μεγάλη ιδέα της σωτηρίας του κόσμου, η κάθοδος του Διονύσου στον Άδη γίνεται ταυτόχρονα κατάβαση στον ίδιο τον μηχανισμό του θεάτρου.

 

Μετάφραση Κωνσταντίνος Μπλάθρας • Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία Έφη Μπίρμπα • Διασκευή Έφη Μπίρμπα, Άρης Σερβετάλης, Κωνσταντίνος Μπλάθρας • Μουσική Constantine Skourlis • Σχεδιασμός φωτισμών Γιώργος Καρβέλας • Κοστούμια Έφη Μπίρμπα, Βασιλεία Ροζάνα • Επιμέλεια κίνησης Μιχάλης Θεοφάνους • Βοηθός σκηνοθέτιδας - Καλλιτεχνική συνεργάτρια Δάφνη Αντωνιάδου • Βοηθός σκηνογράφου - Καλλιτεχνική συνεργάτρια Βάσια Λύρη • Βοηθός ενδυματολόγων - Καλλιτεχνικός συνεργάτης Αλέξανδρος Γαρνάβος • Σύμβουλος ήχου Νικόλας Καζάζης • Παίζουν (αλφαβητικά) Μιχάλης Θεοφάνους, Αλεξάνδρα Καζάζου, Έκτορας Λιάτσος, Μαίρη Μηνά, Νάνσυ Μπούκλη, Ηλέκτρα Νικολούζου, Αργύρης Ξάφης, Κυριάκος Σαλής, Μιχάλης Σαράντης, Άρης Σερβετάλης •  Παραγωγή Χώρος Τέχνης • Συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

 

*

 

4 & 5 Αυγούστου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΕΥΑΣ

Οιδίπους επί Κολωνώ του Σοφοκλή

 

Αγγελικό και μαύρο, φως,/ γέλιο των κυμάτων στις δημοσιές του πόντου,/ δακρυσμένο γέλιο,/ σε βλέπει ο γέροντας ικέτης/ πηγαίνοντας να δρασκελίσει τις αόρατες πλάκες/ καθρεφτισμένο στο αίμα του/ που γέννησε τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη. Το «αγγελικό και μαύρο φως», που «βλέπει» ο τυφλός Οιδίποδας, ο «γέροντας ικέτης», όπως γράφει στην «Κίχλη» ο Σεφέρης, είναι η συντριβή και η δικαίωσή του μαζί, το μετέωρο πέρασμά του στον άλλο τόπο, τις αόρατες πλάκες του άλσους των Ευμενίδων, που θα τον υποδεχτούν και θα τον καταπιούν.

Η παράσταση φέρνει στο προσκήνιο τη διφορούμενη εκκρεμότητα του τέλους ενός ήρωα σημαδεμένου από τη μοίρα. Πώς μπορεί να μεταφραστεί σκηνικά αυτή η ταλάντευση ανάμεσα στο δίκαιο και το άδικο, ανάμεσα στην αποδοχή της μοίρας και την άρνησή της; Ο λόγος του Σοφοκλή, ο λόγος στα χείλη των ηρώων του, του Οιδίποδα, της Αντιγόνης, της Ισμήνης, του Πολυνείκη, του Κρέοντα, δεν επιδέχεται κανέναν οριστικό διαχωρισμό του καλού απ’ το κακό, του ιερού απ’ το βλάσφημο. Αυτός ο λόγος, μέσα από τη μουσική των σωμάτων, γίνεται ένας τόπος αιώνιος, ο αιώνιος χρησμός. Αυτόν τον λόγο και τη βαθιά ποιητική, χρησμική του δύναμη, ζητά να απελευθερώσει η παράσταση του Γιώργου Σκεύα.

 

Μετάφραση Χρύσα Προκοπάκη, Θάνος Τσακνάκης • Σκηνοθεσία Γιώργος Σκεύας • Δραματουργική επεξεργασία Γιώργος Σκεύας, Χρύσα Προκοπάκη • Μουσική Σήμη Τσιλαλή • Φωτισμοί Λευτέρης Παυλόπουλος • Παίζουν (αλφαβητικά) Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Δημήτρης Καταλειφός, Μάξιμος Μουμούρης, Αγγελική Παπαθεμελή • Συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

 

Η ολοκληρωμένη διανομή και οι υπόλοιποι συντελεστές θα ανακοινωθούν σύντομα.

 

*

11 & 12 Αυγούστου

ΙΩ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ

Εκάβη του Ευριπίδη

 

Καθημερινά φτάνουν στις οθόνες μας εικόνες από πολέμους, εικόνες αφόρητης βίας και σπαραγμού από κάθε σημείο του κόσμου. Το παράλογο του πολέμου  μοιάζει να αφορά μόνο αυτούς που το ζουν, για όλους τους άλλους περιορίζεται σε μια στεγνή, εικονική και ακίνδυνη πληροφορία. Θάβεται ανάμεσα σε πλήθος ειδήσεων, αποκόβεται από το βίωμα του πένθους. Εξοικειωνόμαστε έτσι με την εικόνα και την πληροφορία της βίας, εκπαιδευόμαστε στον θάνατο αλλά ξεμάθαμε να πενθούμε.

Η Εκάβη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη ξεκινά ως πρόσωπο από αυτό το σημείο,  από αυτό που έχουμε ξεχάσει, τον δρόμο του θρήνου. Στο πρώτο μέρος του έργου το πένθος, προσωπικό αλλά και συλλογικό, μοιάζει να γεννά τη μεταφυσική του: ζωντανοί και νεκροί βρίσκονται σε διαρκή συνομιλία, ένα αγόρι άταφο ταράζει τον ύπνο της μάνας του, ένα κορίτσι στέκει στο όριο ζωής και θανάτου. Στην Εκάβη τα πάντα συμβαίνουν σε έναν μεταιχμιακό χρόνο, μετά το τέλος του πολέμου. Η βία όμως δεν έχει τελειώσει. Και εκεί ακριβώς, στον χρόνο της μετάβασης, η Εκάβη του πένθους γίνεται η Εκάβη της εκδίκησης, ανοίγοντας μια τολμηρή διαλεκτική με το σήμερα.

Ένας πολυμελής θίασος εξαιρετικών ηθοποιών και μουσικών και η νέα μετάφραση της Ελένης Βαροπούλου, που πραγματοποιήθηκε ειδικά για την παράσταση, είναι οι πυλώνες του εγχειρήματος. 

 

Μετάφραση Ελένη Βαροπούλου • Σκηνοθεσία Ιώ Βουλγαράκη • Βοηθός σκηνοθέτιδας Μάγια Κυριαζή • Μουσική  Νίκος Γαλενιανός • Σκηνικά – Κοστούμια  Μαγδαληνή Αυγερινού • Βοηθός σκηνογράφου Δήμος Κλιμενώφ • Κίνηση Χαρά Κότσαλη • Φωτισμοί Αλέκος Αναστασίου • Παίζουν (αλφαβητικά) Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Μαρίνα Καλογήρου, Ελένη Κοκκίδου, Θανάσης Κουρλαμπάς, Ερρίκος Μηλιάρης, Ηλεάνα Μπάλλα, Άκης Σακελλαρίου, Αλέκος Συσσοβίτης • Χορός Ελισάβετ Γιαννοπούλου, Μαρία Κωνσταντά, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Λυγερή Μητροπούλου, Ειρήνη Μπούνταλη, Χρύσα Τουμανίδου, Αμαλία Τσεκούρα, Νιόβη Χαραλάμπους • Μουσικός επί σκηνής Άρτεμις Βαβάτσικα

18 & 19 Αυγούστου

ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ – ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΟΥΓΑΡΗΣ

Τρωάδες του Ευριπίδη

 

Οι Τρωάδες, η μόνη σωζόμενη τραγωδία της ευριπίδειας τριλογίας για τον Τρωικό Πόλεμο, διδάχτηκαν το 415 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια. Το έργο γράφτηκε λίγο μετά την καταστροφή της Μήλου το 416 π.Χ., όταν οι Αθηναίοι, με απάνθρωπη βιαιότητα, σκότωσαν όλους τους ενήλικες άντρες της Μήλου και πούλησαν για δούλους τις γυναίκες και τα παιδιά.

Ο Ευριπίδης επιχειρεί να προειδοποιήσει για τις συνέπειες της ασυδοσίας των νικητών και να υπενθυμίσει τη σημασία του να παραμένει κανείς άνθρωπος, μακριά από την ψευδαίσθηση παντοδυναμίας που προκαλούν οι εφήμερες νίκες. Στις Τρωάδες ο ποιητής αναδεικνύει την ανθρώπινη διάσταση του εχθρού και, εστιάζοντας στο μεγαλείο των γυναικών της Τροίας, προβάλλει τη δύναμη εκείνη που κάνει τον άνθρωπο να επιμένει ακόμα και μετά την καταστροφή.

Ο σκηνοθέτης Χρήστος Σουγάρης, βραβευμένος από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών με το βραβείο «Νέου θεατρικού δημιουργού» για το 2018, υπεύθυνος καλλιτεχνικού προγραμματισμού του ΚΘΒΕ, μας παρουσιάζει φέτος μια ανατρεπτική ανάγνωση του αριστουργηματικού έργου του Ευριπίδη.

 

Μετάφραση Θεόδωρος Στεφανόπουλος • Σκηνοθεσία  Χρήστος Σουγάρης • Μουσική σύνθεση – Ερμηνεία επί της ορχήστρας Στέφανος Κορκολής • Σκηνικά – Κοστούμια  Ελένη Μανωλοπούλου • Σχεδιασμός φωτισμών Αλέκος Αναστασίου • Παίζουν (αλφαβητικά) Μαρία Διακοπαναγιώτου, Αντώνης Καφετζόπουλος, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Ρούλα Πατεράκη, Δημήτρης Πιατάς, Μαρίζα Τσάρη

 

Η ολοκληρωμένη διανομή και οι υπόλοιποι συντελεστές θα ανακοινωθούν σύντομα.

 

*

 

 

25 & 26 Αυγούστου

ΣΙΜΟΣ ΚΑΚΑΛΑΣ

Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή

 

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχουμε «δει» τόσο μακριά μέσα στο σύμπαν και τόσο βαθιά μέσα στον άνθρωπο. Πολύ συχνά στο χείλος μιας καταστροφής διαπιστώνουμε ότι το κακό που πολεμάμε είμαστε οι ίδιοι. Το πρόσωπο του Οιδίποδα είναι η ίδια η ανθρωπότητα στον καθρέφτη. Έχοντας βρει τον υπαίτιο, βρίσκεται στο σημείο να πρέπει επιτακτικά να κάνει μια επιλογή έστω την τελευταία στιγμή, έστω έχοντας ήδη κάνει το μεγαλύτερο σφάλμα.

Σ’ αυτή την παράσταση, ιδωμένη ως τελετουργικό εξαγνισμού, μια ομάδα με μάσκες γερόντων αποτελεί τον χορό  συστρέφεται, θρηνεί και αγωνιά. Μέσα από αυτόν τον χορό αποκαλύπτονται τα τραγικά πρόσωπα Οιδίποδας, Ιοκάστη, Τειρεσίας και Κρέοντας.

 

Μετάφραση Γιώργος Μπλάνας • Σκηνοθεσία Σίμος Κακάλας • Δραματουργική επεξεργασία Έλενα Τριανταφυλλοπούλου • Σκηνικά Γιάννης Κατρανίτσας • Κοστούμια Άγγελος Μέντης • Μουσική Φώτης Σιώτας • Κίνηση Σοφία Πάσχου • Φωτισμοί Αλέκος Γιάνναρος • Μάσκες Μάρθα Φωκά • Διεύθυνση παραγωγής Αναστασία Καβαλλάρη • Εκτέλεση παραγωγής Kart Productions – Μαρία Ξανθοπουλίδου • Επικοινωνία παράστασης Ανζελίκα Καψαμπέλη • Παίζουν (αλφαβητικά) Γιώργος Αμούτζας, Σίμος Κακάλας, Χρήστος Μαλάκης, Άννα Μάσχα, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Γιάννης Νταλιάνης, Γιάννης Στάνκογλου και άλλοι 7 ηθοποιοί • Μουσικός επί σκηνής Φώτης Σιώτας • Παραγωγή Θεατρικά Δρώμενα Ίασμος

 

Η ολοκληρωμένη διανομή και οι υπόλοιποι συντελεστές θα ανακοινωθούν σύντομα.

 

*

 

 

 

 

7 Ιουλίου – 26 Αυγούστου

Δημιουργική απασχόληση παιδιών στην Επίδαυρο

 

Το επιτυχημένο θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα συνεχίζεται και φέτος, φέρνοντας κοντά στα παιδιά το υπέροχο και μυστηριώδες σύμπαν των αρχαίων μύθων. Ενώ οι μεγάλοι παρακολουθούν την παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου απερίσπαστοι, τα παιδιά απασχολούνται δημιουργικά προσεγγίζοντας το περιεχόμενο του ίδιου έργου. Στο πρόγραμμα συμμετέχει ομάδα έμπειρων θεατροπαιδαγωγών και δασκάλων μουσικοκινητικής και αισθητικής αγωγής.

 

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο

κατά τη διάρκεια των παραστάσεων στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

 

Για παιδιά 5 - 12 ετών

 

*

 

 

ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

 

STUDIO RESIDENCY

25 Ιουνίου – 2 Ιουλίου

Πάροδος

 

Η Πάροδος, το διακαλλιτεχνικό ερευνητικό πρόγραμμα που εγκαινιάστηκε το 2021 με στόχο την ανανεωτική προσέγγιση στη δραματουργία του Αρχαίου Δράματος, επιστρέφει αντλώντας έμπνευση από τη θεματική της ελευθερίας με αφετηρία τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου. Για τρίτη συνεχή χρονιά, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου διοργανώνει Studio Residency στη Μικρή Επίδαυρο, επιθυμώντας να δώσει τη δυνατότητα σε καλλιτέχνες*ιδες από διαφορετικά πεδία να προχωρήσουν υπό ιδανικές συνθήκες την έρευνά τους in situ. Συγκεκριμένα, απευθύνεται σε νέους*ες καλλιτέχνες*ιδες που έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους στη σκηνοθεσία θεάτρου, τον χορό ή/και τη χορογραφία, την υποκριτική, τη θεατρολογία, το λυρικό θέατρο, στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, τα τελευταία 6 χρόνια.

Τον γενικό συντονισμό και την καθοδήγηση φέτος έχει αναλάβει η σκηνοθέτιδα και δραματουργός Αργυρώ Χιώτη. Μαζί της, οι διεθνώς καταξιωμένοι Jean-Yves Ruf, σκηνοθέτης, δραματουργός, ηθοποιός και παιδαγωγός, μεταξύ άλλων, στα Rencontres Internationales de Mise en Scène (RIMES) και Chantiers Nomades, Lisaboa Houbrechts, δραματουργός και σκηνοθέτιδα που ξεκίνησε την δημιουργική πορεία της στην ομάδα των Need Company (Jan Lauwers) ενώ μαθήτευσε πλάι στον Alain Platel και ο Eric Vautrin, δραματουργός, βασικός συνεργάτης του Théâtre Vidy-Lausanne, συνεργάτης του Philippe Quesne και καθηγητής-ερευνητής παραστατικών τεχνών.

Αντιμετωπίζοντας τη σκηνή μέσα από μια ολιστική προσέγγιση όπου λόγος, σώμα, φωνή, εικόνα, μουσική, συνεργούν και αλληλοσυμπληρώνονται, η φετινή Πάροδος αγκαλιάζει τόσο τη δραματουργία του λόγου, όσο και την κινητική και φωνητική έρευνα και το λυρικό τραγούδι, καθώς και τη χορικότητα, σε σχέση πάντα με το Αρχαίο Δράμα και τη σημερινή σκηνική του απόδοση.

Η ομάδα θα εργαστεί αρχικά στην Αθήνα (20 - 24 Ιουνίου) και στη συνέχεια, στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου (26 Ιουνίου - 01 Ιουλίου).

Το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί στις 2 Ιουλίου με ανοιχτή πρόβα & συζήτηση μεταξύ των συντελεστών της καλλιτεχνικής ομάδας, των συντονιστών του προγράμματος και της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου.

 

Στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικτύου Αρχαίου Δράματος

 

*

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

8 Ιουλίου

ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ

 

Δεν είναι εύκολο να μιλήσει κανείς για τον Ψαραντώνη χωρίς να πέσει στην παγίδα των κλισέ. Άλλωστε, δεν υπάρχουν πολλά που δεν έχουν ειπωθεί γι’ αυτή τη μοναδική περίπτωση καλλιτέχνη που εδώ και 60 χρόνια πλουτίζει με τη μουσική του την κρητική, τη μεσογειακή και την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.

Απόκοσμος, άχρονος και βαθιά γειωμένος, σε κάθε του συναυλία μαγεύει με την απαράμιλλη δεξιοτεχνία του στην κρητική λύρα και συγκλονίζει με την ερμηνεία του· πατώντας γερά στο παρελθόν αυτοσχεδιάζει και δημιουργεί μια νέα παράδοση· βρυχάται και ζωντανεύει τον αρχέγονο ήχο της Κρήτης.

Φέτος, στα 85 του χρόνια, ο μεγάλος λυράρης θα συναντήσει το κοινό του Φεστιβάλ στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου.

 

Ψαραντώνης λύρα, φωνή, μαντολίνο, Γιώργης Ξυλούρης λαούτο, φωνή, Λάμπης Ξυλούρης, ούτι, φωνή, Νίκη Ξυλούρη μπεντίρ, στάμνα, φωνή • Συμμετέχουν Maria-Christina Harper ηλεκτρική άρπα, εφέ, Γιώργος Κούτρας 12χορδη κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα • Εκτέλεση παραγωγής United We Fly

ΘΕΑΤΡΟ – ΠΡΕΜΙΕΡΑ

ΚΥΚΛΟΣ CONTEMPORARY ANCIENTS

14 & 15 Ιουλίου

ΕΜΙΛΥ ΛΟΥΙΖΟΥ

Συμπτώματα από την έλλειψη βάρους

του Γιάννη Σκαραγκά

Εμπνευσμένο από τις Ευμενίδες του Αισχύλου

 

Είναι η μοίρα μας μια δεύτερη ευκαιρία που μας πρόσφεραν; Μπορούμε να ξεφύγουμε από τον χαρακτήρα μας επειδή μας αγάπησαν πολύ; 19 Ιουλίου 1969: Δύο μέρες πριν την πρώτη προσεδάφιση του ανθρώπου στη Σελήνη, ο δικηγόρος ενός νεαρού που αθωώθηκε για τον φόνο της μητέρας του επισκέπτεται με τη γυναίκα του την εξοχική κατοικία της οικογένειας του πελάτη του. Αυτό που έμοιαζε αρχικά με ταξίδι αναψυχής εξελίσσεται σε μια βίαιη ψυχολογική ιστορία καλά κρυμμένων μυστικών και ανατροπών…

Εμπνευσμένο από τις Ευμενίδες του Αισχύλου, το έργο Συμπτώματα από την έλλειψη βάρους του Γιάννη Σκαραγκά, διεθνώς βραβευμένου πεζογράφου, θεατρικού συγγραφέα, είναι μια ιστορία για τη βαρύτητα της τραυματικής ανάμνησης αλλά και για τον ανθρώπινο χαρακτήρα, που είτε σε έναν άλλο πλανήτη είτε σε μια νέα εποχή κουβαλάει το ίδιο, αφόρητο σκοτάδι.

Η παράσταση της Έμιλυς Λουίζου, νέας σκηνοθέτιδας με έδρα το Λονδίνο, μας μεταφέρει σ’ ένα καθαρτήριο, όπου οι ήρωες προσέρχονται για να εξαγνιστούν. Παρότι ο Άρειος Πάγος αθώωσε τον Ορέστη, η πραγματική δίκη φαίνεται ότι συμβαίνει τώρα, κεκλεισμένων των θυρών. Η μνήμη είναι ρευστή και οι Ερινύες πάντα παρούσες: όσο κι αν εξευμενιστούν, η ουλή θα παραμένει ανοιχτή, σαν αιώνια πληγή.

 

Σκηνοθεσία Έμιλυ Λουίζου • Σκηνογραφία Θάλεια Μέλισσα • Κοστούμια Νίκη Ψυχογιού • Μουσική σύνθεση Ειρήνη Σκυλακάκη • Κίνηση Άλκηστις Πολυχρόνη, Ιόλη Φιλιππακοπούλου • Φωτισμοί Χριστίνα Θανάσουλα • Βοηθός σκηνοθέτριας Νίνα Φραντζεσκάκη • Ηχοληψία Κωστής Παυλόπουλος • Τεχνικός συντονιστής παραγωγής Νίκος Χαραλαμπίδης • Παίζουν (αλφαβητικά) Μελαχρινός Βελέντζας, Σύρμω Κεκέ, Νεφέλη Κουρή, Χριστίνα Μαξούρη, Ελένη Μπούκλη,  Αιμιλιανός Σταματάκης • Εκτέλεση παραγωγής Polyplanity Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου, Βίκυ Στρατάκη

 

 

*

 

 

ΘΕΑΤΡΟ / ΠΡΕΜΙΕΡΑ – grape

ΚΥΚΛΟΣ CONTEMPORARY ANCIENTS

21 & 22 Ιουλίου

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΦΛΑΤΣΟΥΣΗΣ

Θήβα: A Global Civil War

Εμπνευσμένο από τους Επτά επί Θήβας του Αισχύλου

 

Ποιες διεργασίες της μνήμης τίθενται σε λειτουργία σε περιπτώσεις που ολόκληρες κοινωνίες έρχονται αντιμέτωπες με τα τεράστια συλλογικά αλλά και τα ανεπούλωτα ατομικά τραύματα των εμφυλίων πολέμων; Μπορούμε να τις αφηγηθούμε σκηνικά με αφετηρία τον αρχαίο μύθο για να δημιουργήσουμε μια νέα οικουμενική αφήγηση;

Στο Επτά επί Θήβας του Αισχύλου ένας αδελφός εκστρατεύει κατά του αδερφού του και της πόλης του∙ στο τέλος και οι δύο πεθαίνουν, ο ένας από το χέρι του άλλου. Ο πόλεμος δεν είναι ακριβώς εμφύλιος, είναι όμως σίγουρα αδελφοκτόνος. Στη σημερινή ιστορική συγκυρία, όπου τοπικό και παγκόσμιο συναντιούνται, η δυσοίωνη προοπτική ενός Γ΄ παγκοσμίου πολέμου θα έμοιαζε άραγε με παγκόσμιο εμφύλιο;

Μετά το Εθνικό ντεφιλέ που παρουσίασε στο πλαίσιο του Κύκλου 1821, ο Παντελής Φλατσούσης ανιχνεύει εκ νέου τη σύνδεση σκηνής και πρόσφατης ιστορίας με όχημα το θέατρο ντοκουμέντο, εστιάζοντας αυτή τη φορά στο φαινόμενο του εμφυλίου πολέμου. Φέρνοντας στη σκηνή αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν τον εμφύλιο στις χώρες τους στο πρόσφατο παρελθόν, η παράσταση, που σχεδιάστηκε με ανάθεση ειδικά για τη Μικρή Επίδαυρο στο πλαίσιο του Κύκλου Contemporary Ancients, εξερευνά την πραγματικότητα του εμφυλίου πολέμου μέσα από το αποτύπωμά του στο πιο ευαίσθητο, ίσως, σημείο  την ατομική μνήμη· εκεί που ατομικές και συλλογικές ταυτότητες αλληλεπιδρούν σε τέτοιον βαθμό ώστε να μπορούν να ιδωθούν ως «γεωπολιτικές ταυτότητες».

Τέσσερις επαγγελματίες ηθοποιοί από διαφορετικές χώρες του κόσμου (Βοσνία, Ελλάδα, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Λίβανος) μετατρέπονται σε αφηγητές-διαμεσολαβητές μεταξύ τοπικού και παγκόσμιου, συγκαιρινού και αιώνιου, σε μια παράσταση μεταξύ ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας, θεάτρου και κινηματογράφου, σε διάλογο με το Επτά επί Θήβας. Και μαζί με τους θεατές ανιχνεύουν το γιατί ο πόλεμος, παρότι μισητός απ’ όλους, εξακολουθεί να διαμορφώνει τα ανθρώπινα πεπρωμένα.

 

Σύνθεση κειμένου Παντελής Φλατσούσης & η ομάδα • Σκηνοθεσία Παντελής Φλατσούσης • Δραματουργία Παναγιώτα Κωνσταντινάκου • Σκηνικά – Κοστούμια Κωνσταντίνος Ζαμάνης • Πρωτότυπη μουσική σύνθεση Ανρί Κεργκομάρ • Σχεδιασμός – Επεξεργασία βίντεο Κωνσταντίνος Νησίδης • Σχεδιασμός φωτισμών Χριστίνα Θανασούλα • Συνεργασία στην δραματουργία Ιωάννα Λιούτσια • Επιστημονικός σύμβουλος Μάνος Αυγερίδης • Βοηθοί σκηνοθέτη Σόνια Καλαντζίδου, Άννα Καραμανίδου • Οργάνωση παραγωγής Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή • Εκτέλεση παραγωγής Spectrum • Παίζουν Vedrana Bozinovic, Racha Baroud, Albertine Itela, Γιώργος Κριθάρας • Συμμετέχουν 2 μουσικοί επί σκηνής

 

*

 

 

 

 

 

 

 

 

ΘΕΑΤΡΟ / ΠΡΕΜΙΕΡΑ

ΚΥΚΛΟΣ CONTEMPORARY ANCIENTS

28 & 29 Ιουλίου

ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΕΡΒΟΥΛΑΚΟΣ

Φιλοκτήτης του Χρήστου Οικονόμου

Εμπνευσμένο από τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή

 

Ο συγγραφέας Χρήστος Οικονόμου, βραβευμένος με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, το Prix Littéraire des Jeunes Européens, το Chowdhury Prize in Literature και το O. Henry Prize for Short Fiction, παραδίδει το θεατρικό έργο που έγραψε μετά από ανάθεση του Φεστιβάλ για το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της Μικρής Επιδαύρου, στο πλαίσιο του Κύκλου Contemporary Ancients.

Ο Φιλοκτήτης είναι ηγετικό στέλεχος μιας ένοπλης επαναστατικής οργάνωσης. Έπειτα από μια αποτυχημένη επίθεση με ρουκέτα, που είχε ως συνέπεια να τραυματιστεί θανάσιμα μια νεαρή γυναίκα, εγκαταλείπει την οργάνωση και βρίσκει καταφύγιο σ’ ένα μικρό νησί του Αιγαίου. Οι ενοχές για το θανάσιμο σφάλμα του τον σημαδεύουν σωματικά και ψυχικά: έχει γεράσει πρόωρα, υποφέρει από μια ανοιχτή πληγή στο πόδι, και στις παραισθήσεις του βλέπει το φάντασμα της νεκρής γυναίκας. Χρόνια αργότερα, δύο νεότερα μέλη της οργάνωσης, η Καμία και ο Πυρ, αναλαμβάνουν να ταξιδέψουν στο νησί, να βρουν τον Φιλοκτήτη και να τον πείσουν να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Η συνάντηση στην ερημική παραλία όπου ζει απομονωμένος ο Φιλοκτήτης θα πάρει τον χαρακτήρα μιας αναμέτρησης που θα αποβεί μοιραία για όλα τα πρόσωπα. Τη σκηνοθεσία του έργου έχει αναλάβει ο Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος.

 

Σκηνοθεσία Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος • Σκηνικά – Κοστούμια Τίνα Τζόκα • Μουσική – Σχεδιασμός ήχου Agatha • Σχεδιασμός φωτισμών Νίκος Βλασόπουλος • Παίζουν (αλφαβητικά) Γιώργος Κατσής, Λευτέρης Πολυχρόνης, Γαλήνη Χατζηπασχάλη και άλλος ένας ηθοποιός • Εκτέλεση παραγωγής Eteria Filon 

 

*

ΘΕΑΤΡΟ / ΠΡΕΜΙΕΡΑ

ΚΥΚΛΟΣ CONTEMPORARY ANCIENTS

4 & 5 Αυγούστου

ΤΑΚΗΣ ΤΖΑΜΑΡΓΙΑΣ

Γίνεται δέντρο το πουλί; του Χρήστου Χωμενίδη

Εμπνευσμένο από τον Ίωνα του Ευριπίδη

Δύο τόποι, δύο κόσμοι. Από τη μια οι Δελφοί ως ουτοπία της μυθικής εποχής στο σήμερα, κοντά στο χιονοδρομικό και τις ταβέρνες της Αράχωβας, Από την άλλη η Αθήνα με τη φαυλότητα και την πολιτική της διαφθορά. Ανάμεσά τους ένα παιδί έκθετο, ένα ζευγάρι άτεκνο, μια τυχαία συνάντηση και όλα θα μπορούσαν να διορθωθούν. Στη σημερινή ιλιγγιώδη εποχή, ο Ίων του Χωμενίδη επιλέγει τη μοναχική και υγιή συμβίωση με τη φύση, τις χαρές της και τα γλέντια της κι αρνείται τη φθορά της εμπλοκής στα κοινά.

Εκκινώντας από τον Ίωνα, ακατάτακτη τραγωδία του Ευριπίδη –περισσότερο θα της ταίριαζε ίσως ο χαρακτηρισμός «ειρωνικό δράμα»–, ο Χρήστος Χωμενίδης έχει γράψει ένα έργο που διαλαμβάνει –ανάλαφρα μα καίρια– θεμελιώδη, διαχρονικά ζητήματα  τις ρίζες κάθε ανθρώπου, την εξουσία, τον έρωτα, τον πόθο.

Ο Τάκης Τζαμαργιάς εμπνέεται από το έργο του Χωμενίδη και δημιουργεί μια παράσταση ευφορικά βαλκανική με φαντεζί τραπέζια πάνω στα αναθήματα των Δελφών και άφθονη σαμπάνια.

 

Σκηνοθεσία Τάκης Τζαμαργιάς • Δραματουργία Ειρήνη Μουντράκη • Σκηνικά Τζίνα Ηλιοπούλου • Κοστούμια Αλέξανδρος Γαρναβός • Μουσική Γιώργος Χρυσικός • Φωτισμοί Γεωργία Τσελεπή • Κίνηση Αγγελική Τρομπούκη • Βοηθός σκηνοθέτη Αιμιλία Καρατζούλη • Β΄ βοηθός σκηνοθέτη Νεφέλη Βλαχοπαναγιώτη • Ηχοληψία Δήμος Λιβιτσάνος • Τεχνικός συντονιστής παραγωγής Νίκος Χαραλαμπίδης • Παίζουν (αλφαβητικά) Γεράσιμος Γεννατάς, Eυγενία Δημητροπούλου, Λένα Δροσάκη, Στέλιος Ιακωβίδης, Γωγώ Μπρέμπου, Δημήτρης Φουρλής • Εκτέλεση παραγωγής Polyplanity Productions / Γιολάντα Μαρκοπούλου, Βίκυ Στρατάκη

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

12 Αυγούστου

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ

Έρως ανίκατε μάχαν

Ο ερωτικός Κραουνάκης

Special Guest Λυδία Φωτοπούλου

 

Ο Σταμάτης Κραουνάκης, ένα πολύ ξεχωριστό κεφάλαιο της σύγχρονης ελληνικής μουσικής, θα μας ταξιδέψει στην τρυφερή, τη σπαρακτική, την αγαπητική πλευρά του για μια μαγική βραδιά στη Μικρή Επίδαυρο. Έχει ετοιμάσει μια μεγάλη βόλτα στα ερωτικά τραγούδια του μέσα στις δεκαετίες· τραγούδια που, όπως λέει ο ίδιος ο συνθέτης, «κάνανε παρέα στις συντροφιές των Ελλήνων στις μοναξιές, στις συνάξεις, στις ιδιωτεύσεις, από τα πολύ πολύ γνωστά μέχρι κάποια που άντεξαν στη σκιά για ν’ αποκαλυφθούν σ’ αυτό το θέατρο των συνελεύσεων και των θυσιών».

Σταμάτης Κραουνάκης πιάνο, ερμηνεία, ενορχηστρώσεις, Δημήτριος Ανδρεάδης πιάνο, πλήκτρα, ενορχηστρώσεις Χρήστος Γεροντίδης ερμηνεία, Νίκος Κατσίκης  μπουζούκι, ισπανικό λαούτο, μαντολίνο, ενορχηστρώσεις, Κοσμάς Κοκόλης μπουζούκι,  κιθάρα, τραγούδι Κώστας Μπουγιώτης ερμηνεία, Θεολόγος Παπανικολάου ερμηνεία, βιολί Λάμπρος Παπανικολάου κόντρα, μπάσο Γιώργος Ταμιωλάκης βιολοντσέλο, ενορχηστρώσεις  • Αφηγητής Γιώργος Στιβανάκης

*

 

19 Αυγούστου

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Προβολή ταινίας

Φαίδρα του Ζιλ Ντασέν

 

Κινηματογραφική μεταφορά του Ιππόλυτου του Ευριπίδη, η Φαίδρα με την αξέχαστη Μελίνα Μερκούρη στον ομώνυμο ρόλο και συμπρωταγωνιστή τον Άντονι Πέρκινς είναι από τις πιο γνωστές και αγαπημένες ταινίες του Ζιλ Ντασέν. Το σενάριο υπογράφει ο ίδιος ο Ντασέν μαζί με τη Μαργαρίτα Λυμπεράκη, ενώ η μουσική είναι του Μίκη Θεοδωράκη. Η ενδυματολόγος Ντένη Βαχλιώτη ήταν υποψήφια για Όσκαρ Κοστουμιών και η Μελίνα Μερκούρη για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας. Η προβολή της ταινίας εγκαινιάζει τη σύμπραξη μεταξύ της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και του Φεστιβάλ συνομιλώντας ταυτόχρονα με το πρόγραμμα στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.

Το Φεστιβάλ ξεκινάει με τον Ιππόλυτο σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου στο μεγάλο Θέατρο και κλείνει με την κινηματογραφική Φαίδρα στη Μικρή Επίδαυρο.

 

Καλό φεστιβαλικό καλοκαίρι!

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

“Ο άνθρωπος έχει γεννηθεί για να ποθεί την ελευθερία μέσα σ' έναν κόσμο που δεν την ανέχεται”.

Άγγελος Τερζάκης

 

Κυρίαρχο αίτημα  της ανθρωπότητας εδώ και αιώνες, η Ελευθερία είναι μια από τις πιο δύσκολες, τις πιο απαιτητικές και τις πιο παρερμηνεύσιμες ιδέες.

 

Είναι η θεμελιώδης αξία που ρυθμίζει την κοινωνική μας ύπαρξη, και μόνο μέσα σε μια κοινωνία με δίκαιους νόμους μπορεί να υπάρξει.

 

Όλοι σήμερα -ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ- επικαλούμαστε την ελευθερία. Πόσο ελεύθερες και ελεύθεροι  όμως είμαστε;

Ελεύθεροι να στοχαστούμε, να πράξουμε, να επιλέξουμε τον τρόπο ζωής μας, να αγαπήσουμε όποιο πλάσμα αγαπάμε, να πούμε την γνώμη μας χωρίς φόβο, να τοποθετηθούμε δημοσίως.

Και επιπλέον,  είμαστε άραγε έτοιμες και έτοιμοι για την ελευθερία των άλλων και όχι μόνο την δική μας; Για την ελευθερία των άλλων ομάδων, που δεν ταυτίζονται με το δικό μας εθνικό, φυλετικό, ταξικό, θρησκευτικό, σεξουαλικό “εμείς”;

Είναι εφικτή η κοινωνική συνύπαρξη, αν η ελευθερία δεν βαδίζει χέρι-χέρι με τον σεβασμό απέναντι στον άλλο αλλά και την ατομική υποχρέωση και ευθύνη;

 

Αλλά και ειδικότερα στο πεδίο της Τέχνης-

 

Είμαστε ελεύθερες να συλλογιστούμε, να συλλάβουμε και να δώσουμε σάρκα στις ιδέες μας; Τι μας εμποδίζει ; Πώς οι περιορισμοί κάθε είδους διαμορφώνουν τελικώς το αποτέλεσμα των πράξεών μας;

 

Με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από τη συγγραφή του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» και αφουγκραζόμενοι την αγωνία της εποχής μας, τέτοια ερωτήματα επίκαιρα και κρίσιμα, αλλά και απολύτως διαχρονικά, θελήσαμε να αναδειχτούν κατά προτεραιότητα.

Ο υπότιλος λοιπόν της φετινής μας διοργάνωσης είναι Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

 

 

 

ΟΠΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗTΑ

Oπως είδαμε η έννοια της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ περιέχεται στην οπτική  ταυτότητα  που σχεδίασε το δημιουργικό γραφείο GDESIGN Studio (Μιχάλης Γεωργίου και Δημήτρης Στεφανίδης) με τον πιο εύγλωττο τρόπο. Η έννοια της ελευθερίας ξετυλίγεται στο συμβολικό τρίπτυχο των εικόνων που παρουσιάσαμε πριν λίγο :

Η πρώτη  εικόνα αποτυπώνει ένα χελιδόνι. Με την αίσθηση της ελευθερίας που τα χαρακτηρίζει, τα πουλιά υμνούν κάθε στιγμή την ανεξαρτησία, την ανύψωση και την ανάταση του πνεύματος.

Η δεύτερη, την καρδιά, σύμβολο της αγάπης. Χωρίς αγάπη κι αφοσίωση κανείς αγώνας δεν καρποφορεί.

Η τρίτη, το νερό που είναι η πηγή της ζωής. Η ελευθερία βρίσκεται στη ροή και την κίνηση. Γη και νερό στη δική τους μοναδική σχέση δημιουργούν το έδαφος της άνθισης και της καρποφορίας που τρέφει την ελευθερία.

 

 

OPEN PLAN

Η θεματική της Ελευθερίας διασχίζει τον προγραμματισμό μας, με πρώτη αφετηρία την πλατφόρμα Open Plan που θα ξεδιπλωθεί τον Απρίλιο και Μάιο μέσα από ψηφιακά έργα σε δική μας ανάθεση και ζωντανές συζητήσεις. Αντλώντας έμπνευση από τον «Ύμνο» που παραμένει έως σήμερα από τα πιο σημαντικά ποιήματα στη νέα ελληνική γλώσσα, η φετινή έκδοση του Open Plan παρουσιάζει το καλλιτεχνικό εγχείρημα «Freequencies / Ελεύθερες συχνότητες»: τέσσερα αυτόνομα ψηφιακά έργα Ελλήνων καλλιτεχνών που φωτίζουν τη συνομιλία του Σολωμού με το ελληνικό σήμερα και τις αγωνίες του για το τι είναι και τι μπορεί να είναι η ελευθερία στον σύγχρονο κόσμο. Στο πλαίσιο του «Freequencies» εντάσσονται συγκεκριμένα τα έργα: «Η πατρίδα μου», κινηματογραφικό έργο μικρού μήκους της Σοφίας Γεωργοβασίλη,«Springtide», έργο videodance της Χρυσάνθης Μπαδέκα, «Με μια… κάποια… ελευθερία», μουσικοθεατρικό έργο του Θοδωρή Αμπαζή και «εδώ μέσα εκατοικούσε», έργο multimedia της εικαστικού Μυρτώς Ξανθοπούλου και του συνθέτη Πάνου Ηλιόπουλου. Οι δημιουργίες αυτές θα προβάλλονται δωρεάν από την ιστοσελίδα του Φεστιβάλ από τα μέσα Απριλίου. Το εγχείρημα συμπληρώνεται από έναν κύκλο τριών συζητήσεων τον Απρίλιο και τον Μάιο πάνω στα θέματα που ανοίγει ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» με τη συμμετοχή των καλλιτεχνών του προγράμματος αλλά και νεοελληνιστών, ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν στο βιβλιοπωλείο Ιανός με επιμέλεια του Διονύση Καψάλ

 

Πρόγραμμα καλοκαιριού

Προχωράμε τώρα στο θερινό μας πρόγραμμα  το οποίο περιλαμβάνει νέες πρωτοβουλίες αλλά και διαχρονικές στοχεύσεις.

1.

Πρώτη προτεραιότητά μας είναι όπως πάντα, οι διεθνείς συμπαραγωγές και οι μεγάλες πρεμιέρες με την υπογραφή κορυφαίων καλλιτεχνών από το χώρο του Θεάτρου, της Μουσικής και του Χορού.Θα μιλήσω τώρα για δύο από αυτές τις πολύ ιδιαίτερες θεατρικές συνεργασίες μας, που θα λάβουν χώρα στα δύο μεγαλύτερα θέατρά μας. Κατόπιν θα αναφερθούμε και στις άλλες.

Όπως ανακοινώθηκε ήδη, το Φεστιβάλ καλεί φέτος για πρώτη φορά στην Επίδαυρο τον  θρυλικό Γερμανό σκηνοθέτη Φρανκ Κάστορφ να σκηνοθετήσει Μήδεια με σπουδαίους Έλληνες ηθοποιούς σε μια παράσταση που δίνει το διεθνές στίγμα του φετινού προγράμματος στις 20 & 21 Ιουλίου και θα παρουσιαστεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην Επίδαυρο.Με την χαρακτηριστική αναρχική ματιά του, ο Κάστορφ υπόσχεται μια παράσταση αντισυμβατική και ανυπομονεί να δουλέψει με τους 8 εξαιρετικούς ηθοποιούς .

Μια μεγάλη διεθνής έκπληξη, όμως, μας επιφυλάσσεται και στο Ηρώδειο. Ο ιδιοσυγκρασιακός δημιουργός Φιλίπ Κεν, μετά τη παράσταση Farm Fatale, που συνεπήρε πέρυσι το κοινό της Πειραιώς 260, καταλαμβάνει  φέτος την ορχήστρα του Ηρωδείου με μια φαντασμαγορική παράσταση συμπαραγωγή μας με κορυφαία διεθνή Φεστιβάλ, εμπνευσμένη από τον αναγεννησιακό Κήπο των ηδονών, τον γνωστό πίνακα  του Ιερώνυμου Μπος. Προσαρμοσμένη ειδικά για το ρωμαϊκό ωδείο, η παράσταση του αβανγκάρντ δημιουργού θα κλείσει πανηγυρικά το αθηναϊκό μας πρόγραμμα στις 4 Αυγούστου, ξεκινώντας όμως ταυτόχρονα το ταξίδι της στην Ευρώπη.

Πρόκειται για την θεατρική εξαίρεση στο πρόγραμμα του Ηρωδείου που είναι αποκλειστικά μουσικό και θα δείτε ότι κρύβει φέτος τεράστια ονόματα.

 

Μεγάλες διεθνείς συμπαραγωγές όμως έχουμε κατεξοχήν στην Π260-ΚΑΙ ΘΑ μιλήσουμε σε λίγο για αυτές γιατί έχουμε ετοιμάσει ένα   πολύ πλούσιο πρόγραμμα καθώς και πολλούς πρωτοεμφανιζόμενους στην Ελλάδα καλλιτέχνες.

 

 

 

 

Συνεργασίες με: 

Festival d' Avignon, Wiener Festwochen, Adelaide Festival, Odéon-Théâtre de l' Europe, Festival d' Automne, Kunstenfestivaldesarts, Triennale Milano, Ruhrtriennale, Εθνικό Θέατρο Ισπανίας, Festival Roma Europa και άλλοι.

 

 

 

ΝΕΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ

 

Θα αναφερθούμε τώρα σε κινήσεις που αφορούν στην εξωστρέφεια του Οργανισμού. Στο χαρακτήρα μας είναι όχι μόνο η παρουσίαση της αφρόκρεμας των διεθνών δημιουργών αλλά και η εξαγωγή των δικών μας.

Κάνω μια παρένθεση εδώ για να υπογραμμίσω ότι είμαστε πολύ χαρούμενοι για τις παραστάσεις μας που πάιζονται ανά την ευρώπη είτε ξένες συμπαραγωγές μας που βρίκονται στο ρεπερτόριο θέατρων  όπως η schaubühhe, το κρατικό θέατρο του Μπόχουμ, το Residenztheatr του Μονάχου, το Νοβι τεάρτ στην Κρακοβία, αλλά και για δικές μας παραστάσεις που περιοδεύουν αναδεικνύοντας το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου σε ισότιμο διεθνή εταίρο δίπλα στους πιο ισχυρούς ευρωπαϊκούς φορείς. Παραστάσεις του 2021 σαν το Lamenta / Μοιρολόγια την παράσταση χορού με 10 έλληνες χορευτές των Koen Augustijnen & Rosalba Torres Guerrero / Siamese Cie που παίζεται εδώ και τρία χρόνια στα σημαντικότερα ευρωπαϊκά Φεστιβάλ ή  την Δημοκρατία του Μπακλαβά του Ανέστη Αζά, ανάθεση στο πλαίσιο του Κύκλου 1821 μετά τα διαδοχικά sold-out σε Ελλάδα και εξωτερικό ‒βρίσκονται ακόμα σε περιοδεία.

 

Για να συστηματοποιήσουμε την προβολή και την εξαγωγή των έργων μας, δημιουργήσαμε και σας παρουσιάζουμε φέτος την νέα πλατφόρμα για την εξωστρέφεια των Ελλήνων δημιουργών, μια Αγορά για τις ελληνικές Παραστατικές Τέχνες GREEK AGORA OF PERFORMANCE από την οποία εμπνευστήκαμε το ακρωνύμιο.

 

Α. Grape:  GREEK AGORA OF PERFORMANCE

 

Για το όνομα αυτό εμπνευστήκαμε από το Θεό της Αμπέλου και του Θεάτρου, τον Διόνυσο, τη μέθη που μας προσφέρει η Τέχνη, το ελληνικό καλοκαίρι και το σταφύλι, έναν καρπό που μοιράζεται άλλοτε ως φρούτο, άλλοτε ως οίνος, και έχει συνδυαστεί με τις παθιασμένες συζητήσεις μας μετά τις φεστιβαλικές παραστάσεις.

 

Οι συνεργάτες μας λοιπόν από το GDesign Studio δημιούργησαν ένα σύμβολο που οπτικοποιεί τυπογραφικά το όνομα.

 

 

Η αρχική ιδέα για την πρωτοβουλία «εξαγωγής» ελληνικών έργων είχε ήδη αναγγελθεί το 2020. Σήμερα ήρθε η στιγμή να μπει σε πράξη.

 

Στο πλαίσιο αυτό, έχουμε προβλέψει την  παραγωγή και παρουσίαση μιας πληθωρικής ανθολογίας 14 ελληνικών έργων -σε δύο ξεχωριστά πενθήμερα του Ιουλίου (3-8.07 & 18-22.07), η οποία μάλιστα εκτείνεται από την Πειραιώς 260 έως τη Μικρή Επίδαυρο. Η πρόσκληση καλλιτεχνικών διευθυντών διεθνών Φεστιβάλ, curators, δημοσιογράφων και υπεύθυνων προγραμματισμού οργανισμών του εξωτερικού επιδιώκουμε να συστηματοποιήσει την προώθηση ελληνικών παραστάσεων εκτός των συνόρων, πάγιο αίτημα της κοινότητας των παραστατικών τεχνών στην Ελλάδα εδώ και χρόνια.

 

Τα έργα που θα παρουσιαστούν στο GRAPE, παραγωγές του Φεστιβάλ που θα κάνουν πρεμιέρα στο πλαίσιό του το ερχόμενο καλοκαίρι, έχουν στο επίκεντρό τους σύγχρονες δραματουργικές αναζητήσεις, ελληνικό «ιδίωμα», αλλά και θεματολογία που απασχολεί το διεθνές καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, ενώ ταυτόχρονα, έχουν σχεδιαστεί με ευελιξία ώστε να μπορούν να ταξιδέψουν. Για τις παραστάσεις αυτές θα μιλήσουμε στην αναλυτική παρουσίαση που ακολουθεί σε λίγο.

 

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ GRAPE

Παντελής Δεντάκης

Έλλη Παπακωνσταντίνου

4 FRONTAL / Θανάσης Ζερίτης-Χάρης Κρεμμύδας

Γιάννης Σκουρλέτης – BIZOUX DE ΚΑΝΤ

Ζωή Χατζηαντωνίου

Δημήτρης Μπαμπίλης

Ανέστης Αζάς

Γιώργος Βαλαής

Mario Banushi

Παντελής Φλατσούσης

Ανδρονίκη Μαραθάκη

Rootlessroot

Δημήτρης Μυτιλιναίος

Λενιώ Κακλέα

 

Ευχαριστίες:

Εθνικό Θέατρο για την συνεργασία και φιλοξενία

MASTERCARD: Αποκλειστικός χορηγός του GRAPE

ACADEMIAS HOTEL: Χορηγός Φιλοξενίας

 

Β. Subset

Β. Subset 

Μια ακόμα καινοτομία που εγκαινιάζουμε φέτος είναι το Φεστιβάλ νέας μουσικής SubSet που θα πραγματοποιηθεί από τις 21 έως τις 25 Ιουνίου σε συνεργασία με το Ωδείο Αθηνών με επιμέλεια Σταύρου Γασπαράτου. 

Σ’ αυτή την πενθήμερη διοργάνωση, τους χώρους του ωδείου Αθηνών θα γεμίσουν  οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις και συναυλίες, μουσικές περφόρμανς και εργαστήρια  σε μια πολυπρισματική και ιδιαίτερα εξωστρεφή μουσική πλατφόρμα.

Με πυρήνα τις νέες αναθέσεις σε Έλληνες καλλιτέχνες, αλλά και καλεσμένους από όλο τον κόσμο με έργα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο Ελληνικό κοινό. 

 

Από την Ελλάδα:  Ergon Ensamble, TΕΤΤΤΙΞ, Trigger Happy, MMMΔ & Alem, Saber Rider.

Και οι διεθνείς καλλιτέχνες: Robert Henke, Kali Malone, Hekla, Sébastien Roux,  Vinyl -terror & -horror, Electric Indigo.

 

Ειδική έμφαση θα δοθεί στην εξωστρέφεια του προγράμματος με εργαστήρια με εργαστήρια που θα προσφέρουν καλλιτέχνες του Subset σε συνεργασία με το Goethe-Institut Athen.

 

 

 

Γ. Εκθεσιακός χώρος Επιδαύρου

Άλλο ένα νέο στοιχείο του φετινού προγράμματος χάρη στην πολύτιμη υποστήριξη του ΥΠΠΟΑ, είναι η πρωτοβουλία της επαναλειτουργίας του εκθεσιακού χώρου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου μετά από 22 χρόνια που παρέμεινε κλειστός. Με έναυσμα την παράσταση του Φρανκ Κάστορφ αλλά και την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας, η επαναλειτουργία του θα ξεκινήσει με μια περιοδική έκθεση αφιερωμένη στη Μήδεια η οποία θα εστιάζει στην παρουσία της θρυλικής ηρωίδας στο αργολικό θέατρο από το 1956 έως τις μέρες μας. Η περιοδική αυτή έκθεση, που θα είναι ανοιχτή καθ’ όλη τη διάρκεια των παραστάσεων από τις 7 Ιουλίου έως τις 26 Αυγούστου, θα περιλαμβάνει μοναδικής αξίας τεκμήρια από την αρχειακή συλλογή του Φεστιβάλ, αλλά και των πολιτιστικών οργανισμών και θιάσων που έχουν ανεβάσει Μήδεια στην Επίδαυρο (Εθνικό Θέατρο,  ΚΘΒΕ, ΘΟΚ, Θέατρο Τέχνης, Αμφι-Θέατρο Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, κ.ά.)

 

4. Νέες συνεργασίες

Φέτος, εκτός από την συνεργασία μας με το Ωδείο Αθηνών για τη διοργάνωση του Subset, και το Εθνικό Θέατρο για το GRAPE θα έχουμε και ένα ακόμη μουσικό φεστιβάλ με νεανικά ελληνικά σχήματα της εναλλακτικής μουσικής σκηνής . Αυτό θα θα φιλοξενηθεί στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, με το οποίο φέτος ξεκινάμε μία συνεργασία. Κι ακόμα, με όχημα τη μουσική θα φτάσουμε μέχρι τη θάλασσα ως το Ellinikon που θα φιλοξενήσει μια εξαιρετική εκδήλωση-έκπληξη, που δεν θα αποκαλύψουμε ακόμα.

 

Για το τέλος στα νέα μας, αφήσαμε ένα πολύ σημαντικό project που θα υλοποιηθεί φέτος από το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με πρωτοβουλία μιας ιδιαίτερα δυναμικής επιμελητικής ομάδας των Ελλήνων σκηνογράφων - ενδυματολόγων η οποία στηρίχθηκε από την ΓΓΣΠ Ελένη Δουνδουλάκη, και αγκαλιάστηκε από την Υπουργό. Πρόκειται για την εθνική συμμετοχή στην Κουαντριενάλε της Πράγας (Prague Quadrennial of Performance Design and Space – PQ), από τα εγκυρότερα σημεία αναφοράς στον χώρο των παραστατικών  τεχνών παγκοσμίως, Είμαστε ευτυχείς που η εθνική μας συμμετοχή, πιο συμπεριληπτική από ποτέ, θα έχει φέτος τη δική μας στήριξη. Χάρη σ’ αυτή την πρωτοβουλία, που αντανακλά την υπέροχη ζωτικότητα των παραστατικών τεχνών και ιδιαίτερα της σκηνογραφίας - ενδυματολογίας στη χώρα μας, 60 Έλληνες δημιουργοί και 10 πανεπιστημιακά τμήματα και εργαστήρια, θα ταξιδέψουν τη δημιουργική πολυμορφία της σύγχρονης ελληνικής σκηνής πέρα από χρονικά και τοπικά σύνορα.

 

Ονόματα επιμελητικής ομάδας σκηνογράφων:

Εύα Νάθενα

Μαρία Κονομή

Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Ανδρέας Σκούρτης

Αντώνης Βολανάκης

Σοφία Παντουβάκη

 

Ο τίτλος: A RARE GATHERING

Μια σπάνια συνάθροιση