Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Solaris", στο Άσυλο Ανιάτων - Η νέα παράσταση της Ομάδας Θεάτρου ΟΠΕRA

 

Ομάδα Θεάτρου ΟΠΕRA

 

SOLARIS

του Στάνισλαβ Λεμ

 

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αμπαζής

 

Άσυλο Ανιάτων  - Ίδρυμα Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων

28, 29,  30  Σεπτεμβρίου

1, 2, 5, 6, 7, 8, 9, 17, 18, 24, 25 Οκτωβρίου

 

Δείτε το πρώτο βίντεο της παράστασης εδώ.


 

«Τι είναι ένας “κανονικός” άνθρωπος; Κάποιος που δεν έχει κάνει ποτέ του έστω μία κακή πράξη; Έστω. Αλλά οι σκέψεις του δεν είναι ανεξέλεγκτες; Ίσως κάτι, ένα φάντασμα, ξύπνησε κάπου μέσα του πριν από δέκα ή τριάντα χρόνια κάτι που εκείνος απώθησε κι έπειτα ξέχασε, κάτι το οποίο δεν φοβάται, αφού ξέρει ότι ποτέ δεν θα το αφήσει ν’ αναπτυχθεί και άρα να τον οδηγήσει σε κάποια πράξη».

 

H Ομάδα «ΟΠΕΡΑ» παρουσιάζει, στο Ίδρυμα Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων- «Άσυλο Ανιάτων», τη σκηνική σύνθεση-παράσταση Solaris, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Στάνισλαβ Λεμ. Το δημοφιλές μυθιστόρημα, που μεταφέρθηκε δύο φορές στον κινηματογράφο, με την ταινία-σημείο αναφοράς του Αντρέι Ταρκόφσκι και πιο πρόσφατα αυτή του Στίβεν Σόντερμπεργκ, αποτελεί μία φιλοσοφική κριτική στην ανθρώπινη δυνατότητα να κατανοήσει τον κόσμο. 

 

Το έργο

«Και τώρα, ξαφνικά, μέρα μεσημέρι, συναντά αυτό το πράγμα... αυτή η σκέψη, έχει πάρει σάρκα και οστά, έρχεται και προσκολλάται πάνω του και δεν μπορεί να καταστραφεί... Αναρωτιέται πού βρίσκεται... Ξέρεις πού βρίσκεται; Εδώ στον Σολάρις».

Ο Solaris, ένας μακρινός πλανήτης αποτελούμενος από ένα διαστημικό ωκεανό τυλιγμένο με σύννεφα, γίνεται στόχος επιστημονικής έρευνας. Οι επιστήμονες θεωρούν πιθανό ολόκληρος ο πλανήτης να είναι ένα εξωγήινο νοήμον ον. Όταν αποφασίζουν να τον ενεργοποιήσουν με ακτίνες φωτός υψηλής ενέργειας, προκαλούνται παράξενα φαινόμενα που συνοδεύονται από παραισθήσεις του πληρώματος του διαστημικού σταθμού, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω απ’ τον πλανήτη.

Πρωτόγνωρα συναισθήματα, αλλόκοτες σκέψεις και αναπάντεχες συναντήσεις, που γεννιούνται από τις ανομολόγητες επιθυμίες των ηρώων του μυθιστορήματος, διαμορφώνουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο διατυπώνονται ερωτήματα για την ζωή, το θάνατο, τον έρωτα τον φόβο και την εξιλέωση.

Το έργο ανεβαίνει σε μετάφραση Γιώργου Τσακνιά και διασκευή του Θοδωρή Αμπαζή. Η παράσταση επικεντρώνεται στο υπαρξιακό κομμάτι του σπουδαίου μυθιστορήματος, όπου το υποσυνείδητο των ηρώων έρχεται αντιμέτωπο με τις έννοιες της πραγματικότητας, του υποσυνείδητου και το πόσο προετοιμασμένος είναι ο άνθρωπος για το μεταφυσικό.

 

Η παράσταση

«…Το μόνο που ψάχνουμε είναι ο άνθρωπος. Δεν χρειαζόμαστε άλλους κόσμους. Καθρέφτες χρειαζόμαστε. Τους άλλους κόσμους δεν ξέρουμε τι να τους κάνουμε. Με λίγα λόγια, ο δικός μας κόσμος μάς είναι αρκετός…».

Για πρώτη φορά στην μακρόχρονη πορεία της, Ομάδα Θεάτρου ΟΠΕRA παραδίδει στο κοινό μία site-specific παράσταση, ειδικά σχεδιασμένη για το Άσυλο Ανιάτων. Πρόκειται για μία σκηνική σύνθεση που συνομιλεί με τον χώρο σε πολλά επίπεδα, αξιοποιώντας δημιουργικά μέρος των εγκαταστάσεων με δρώμενα, προβολές και events που επεκτείνουν την εμπειρία της παράστασης. Η σκηνοθεσία της παράστασης, που υπογράφει ο Θοδωρής Αμπαζής, περιλαμβάνει πρωτότυπη μουσική που θα παίζει ζωντανά επί σκηνής ο Γιάννης Αναστασάκης και χαρακτηρίζεται από έντονη εικαστική προσέγγιση, σε μία συνεργασία για πρώτη φορά με την εικαστικό Ναταλία Μαντά. Η χρήση πολυμέσων είναι ένα ακόμα στοιχείο που χαρακτηρίζει τη δουλειά της ομάδας.

Το Solaris θα παίζεται για πολύ μικρό αριθμό θεατών, μόλις 25, που θα βιώσουν μία μοναδική εμπειρία μέσα σε έναν ειδικά διαμορφωμένο για την παράσταση διάδρομο. Οι δημιουργοί προσεγγίζουν με σεβασμό το χώρο και την ενέργεια 130 χρόνων φροντίδας και αγάπης που έχει προσφέρει σε χιλιάδες άπορους ασθενείς πάσχοντες από χρόνια νοσήματα.

Η ομάδα

Η ομάδα ΟΠΕRA επιχορηγείται από το ΥΠ.ΠΟ. από το 2001, έχει παρουσιάσει πολλές θεατρικές παραστάσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η έρευνά της επικεντρώνεται στην αναζήτηση των ορίων της θεατρικής πράξης, κάθε φορά με ένα διαφορετικό τρόπο. Η μουσική σκέψη καθορίζει τη δομή των παραστάσεων της, χωρίς να υποβαθμίζει τη θεατρική λειτουργία αλλά να την αναδεικνύει.

 

 

Ταυτότητα της παράστασης

Stanislaw Lem

SOLARIS

 

Μετάφραση: Γιώργος Τσακνιάς

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αμπαζής

Σκηνικός Χώρος-εγκατάσταση-κοστούμια: Ναταλία Μαντά

Μουσική: Γιάννης Αναστασάκης

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Βίντεο: Στάθης Αθανασίου, Νέστωρ Κοψιδάς

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αντιγόνη Φρυδά

 

Ερμηνεύουν

Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης

Τζωρτζίνα Δαλιάνη

Νέστωρ Κοψιδάς

Δανάη Σαριδάκη

 

Άσυλο Ανιάτων  - Ίδρυμα Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων (Αγίας Ζώνης 39, Αθήνα 112 56)

28, 29,  30  Σεπτεμβρίου και 1, 2, 5, 6, 7, 8, 9, 17, 18, 24, 25 Οκτωβρίου, στις 21:00

 

Χωρητικότητα 25 θεατές

Διάρκεια 80 λεπτά

Η προπώληση θα ξεκινήσει στα τέλη Αυγούστου.

Λόγω της μικρής χωρητικότητας θεατών ενδέχεται να προστεθούν περισσότερες παραστάσεις.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα