"Κάπου περνούσε μια φωνή" | Ναπολέων Λαπαθιώτης | bijoux de kant - Γιάννης Σκουρλέτης | Μουσική: Χρήστος Θεοδώρου | Ερμηνεία: Ody Icons | Πρεμιέρα: 8 Φεβρουαρίου

 

«Κάπου περνούσε μια φωνή»

μια μουσική παράσταση της bijoux de kant

για την αισθητική της ερωτικής επιθυμίας

 

Μουσική: Χρήστος Θεοδώρου

Ερμηνεία: Ody Icons

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης

 

Πρεμιέρα:
Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2025 στις 21:00

 

Ημέρες και ώρα:

κάθε Σάββατο, Κυριακή & Δευτέρα στις 21:00 για 12 μόνο παραστάσεις

bijoux de kant HOOD art space
(Πολυκλείτου 21, Μοναστηράκι)

 

Ηλεκτρονική προπώληση:

ΚΑΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ | Εισιτήρια online! | More.com


 

 

 

Η bijoux de kant παρουσιάζει μια μουσική παράσταση με μελοποιημένα ποιήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη για φωνή και πιάνο σε μουσική Χρήστου Θεοδώρου, ερμηνεία Ody Icons και σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη από τις 8 Φεβρουαρίου στο bijoux de kant HOOD art space, στο κέντρο της Αθήνας.

 

«Ήταν ένα βαθύτατα παθητικό τραγούδι καθώς ερχόταν μεσ’ απ’ το σοκάκι. ένα τραγούδι μακρυνό και σαν απελπισμένο…» - Ναπολέων Λαπαθιώτης

 

Η bijoux de kant συναντά ξανά την ποίηση του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, ογδόντα χρόνια μετά την αυτοχειρία του, σε μια παράσταση ωδή στη νοσταλγική αναπόληση και την έκσταση που οδηγεί ο ακραίος ερωτισμός. Ο κύκλος τραγουδιών για φωνή και πιάνο του συνθέτη Χρήστου Θεοδώρου παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη για δώδεκα μόνο παραστάσεις στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο της bijoux de kant στο Μοναστηράκι. Τα μελοποιημένα ποιήματα του «καταραμένου», φλανέρ ποιητή ερμηνεύει ο Ody Icons με τη συνοδεία του Αλέξανδρου Αβδελιώδη στο πιάνο.

 

Αριστοκρατικά μεγαλωμένος, άριστα μορφωμένος, μοναχοπαίδι υπουργού, ανανεωτής της παράδοσης, ανοιχτά ομοφυλόφιλος, συνοδοιπόρος των κομμουνιστών, τοξικομανής, αυτόχειρας, «παρακμιακός» και «περιπλανώμενος», ο Ναπολέων Λαπαθιώτης ξετυλίγει μέσα από τους στίχους του το διαχρονικό αίτημα για έρωτα, «τις σκοτεινές κι ανείπωτες λαχτάρες, όλες τις γνώριμες φωνές των Περασμένων, μέσα σ’ αλάλητες αυγές χαμένων παραδείσων».

 

Η bijoux de kant παρουσιάζει μια μουσική παράσταση για την αισθητική της ερωτικής επιθυμίας. Μια αισθητική η οποία είναι γεμάτη αντιφάσεις και προσεγγίζει το ωραίο -όχι ως κάτι απόλυτο- αλλά ως προσωπικό, υποκειμενικό και βαθιά σπαρακτικό.

 

Συντελεστές

Στίχοι: Ναπολέων Λαπαθιώτης

Μουσική: Χρήστος Θεοδώρου

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης

Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης

Φωτισμοί: Γιώργος Μαρουλάκος

Δραματουργική Επεξεργασία: Ασημένια Ευθυμίου

Βοηθοί σκηνοθέτη: Αλίκη Πιτσινίγκου, Διονύσης Νικολόπουλος

Φωτογραφίες: Μαίρη Λεονάρδου

Video: Γιώργος Αποστολόπουλος

Graphics: Λένα Δελλαδέτσιμα

Οργάνωση παραγωγής: Γιώργος Παπαδάκης

Υπεύθυνοι επικοινωνίας: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

 

Στο πιάνο ο Αλέξανδρος Αβδελιώδης

 

Ερμηνεύει ο Ody Icons

 

Website:
https://www.bijouxdekant.net/ ,

FB - bijouxdekant

Instagram - bijouxdekant

 

 

 

Info:

Τοποθεσία: Hood art space, Πολυκλείτου 21, Μοναστηράκι - Αθήνα

Ημερομηνία: Πρεμιέρα: Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2025 στις 21:00

Παραστάσεις: Σάββατο, Κυριακή & Δευτέρα στις 21:00 έως 03/03

Διάρκεια: 70 λεπτά

Πληροφορίες: 6942259779

Τιμές εισιτηρίων: 14 € κανονικό, 12 € μειωμένο

Προπώληση: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/kapou-pernouse-mia-foni/

 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Εικόνα
  Attending The Blunsdon Act at Theatre of the NO was a journey through music that defied expectations. The British duo, Sue and Ian Blunsdon, brought their signature blend of original compositions and reinvigorated 80s and 90s classics to the stage, creating a deeply immersive experience. Sue’s vocals were nothing short of mesmerizing. Shifting seamlessly between operatic tones and powerful rock expressions, she captured the essence of each song and brought a fresh, emotional perspective to familiar classics. Ian’s skill on the keyboards elevated every piece, weaving intricate melodies and modern synth textures that felt both nostalgic and completely original. Together, their synergy made the performance feel both intimate and grand.
Read more »

Παντελής Βουτουρής: "Θεωρώ ότι ο Μόντης γραμματολογικά συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της γενιάς του τριάντα μαζί με τον Σεφέρη και τον Ελύτη".

Εικόνα
Τι σας οδήγησε να εστιάσετε στην ποιητική του Κώστα Μόντη και τι σημαίνει για εσάς η ενασχόληση με το έργο του; Ασχολήθηκα κατά καιρούς συστηματικά με το έργο συγκεκριμένων ποιητών και πεζογράφων: Ανδρέας Εμπειρίκος, Κωστής Παλαμάς, Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Κωνσταντίνος Θεοτόκης, και άλλους. Πάντα υπάρχει κάτι προσωπικό, πέρα από τον επαγγελματικό εθισμό που με ωθεί σε ένα λογοτέχνη. Όχι κατ’ ανάγκην η έλξη. Μπορεί να συμβαίνει και το αντίθετο. Η απώθηση μπορεί να λειτουργήσει κάποτε ως ώθηση. Με τον Μόντη συνέβηκε το πρώτο. Τον είδα από την αρχή ως έναν ερεθιστικό, προκλητικό, μείζονα ποιητή.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Εικόνα
  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr...
Read more »

Κλεονίκη Καραχάλιου: "Πιστεύω πως οι άνθρωποι είμαστε υπεύθυνοι για όλες τις μεταμορφώσεις μας, αρκεί να έχουμε πάντα ηρεμία και να είμαστε συνδεδεμένοι με τον πραγματικό μας στόχο".

Εικόνα
  - Ποια ήταν η έμπνευση πίσω από την παράσταση «Κάτι σαν κήπος» και πώς εξελίχθηκε η δημιουργική διαδικασία της ομάδας Artika; H ιδέα και η σκηνοθεσία είναι της Μαριλένας Τριανταφυλλίδου και προέκυψε από την επιθυμία να αντλήσουμε το υλικό της παράστασης από τη φύση, που είναι η πρώτη εμπειρία που έχει κάθε παιδί και η γλώσσα που καταλαβαίνει. Παράλληλα θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε στοιχεία του κλασικού Ινδικού χορού Βharata Natyam. Αυτό δεν ήταν τυχαίο γιατί στην Ινδική τέχνη και τον χορό η φύση θριαμβεύει και ο άνθρωπος βρίσκει την οργανική του σχέση σε αυτή. Στις πρώτες πρόβες μας δουλέψαμε αρκετούς αυτοσχεδιασμούς και κάποια στιγμή είχαμε την ανάγκη να πάμε όλοι μαζί μια μικρή εκδρομή, και έτσι και έγινε: η πρόβα μεταφέρθηκε έξω στην φύση. Αυτό μας έδωσε περισσότερη έμπνευση για να συνεχίσουμε τη δημιουργική μας διαδικασία.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: Δράκουλας

Εικόνα
  Η θεατρική παράσταση «Δράκουλας», που ανεβαίνει στο Θέατρο Αλκμήνη, αποτελεί μια νέα προσέγγιση στο εμβληματικό μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ. Η πλοκή ακολουθεί τον Κόμη Δράκουλα, έναν αρχαίο βρικόλακα που προσπαθεί να εγκαταλείψει την Τρανσυλβανία και να μετακομίσει στην Αγγλία για να διαδώσει την κατάρα των Νοσφεράτου. Στην πορεία, οι ήρωες που συναντά γοητεύονται, παρασύρονται και τελικά αφανίζονται από τη σκοτεινή του δύναμη. Μέσα από την ιστορία, το κακό προσωποποιείται στον Δράκουλα, ο οποίος λειτουργεί ως αντανάκλαση των βαθύτερων φόβων και επιθυμιών των χαρακτήρων.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: Ο Μικρός Πρίγκιπας στο Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς

Εικόνα
  Η παιδική παράσταση Ο Μικρός Πρίγκιπας στο Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς αποτελεί ένα πραγματικό ταξίδι στον κόσμο της ψυχής, όπου οι λέξεις γίνονται συναίσθημα και η ιστορία μετατρέπεται σε ζωντανό παραμύθι. Με την αφήγηση του Γιώργου Ευγενικού, τη μουσική της Μάρας Καίσαρη και τα εμβληματικά σκηνικά του Αλέκου Φασιανού, η παράσταση συνδυάζει τέχνη και ευαισθησία με έναν μαγικό τρόπο. Ο μικρός πρίγκιπας, αυτό το αιώνιο σύμβολο της αθωότητας και της αναζήτησης του νοήματος της ζωής, ζωντανεύει με τρόπο που συγκινεί και τους μικρούς και τους μεγάλους θεατές. Οι λιτές αλλά ουσιαστικές σκηνοθετικές επιλογές και οι εμβληματικές εικόνες από τα σκηνικά αντικείμενα του Φασιανού μεταφέρουν μια αίσθηση απλότητας που παραπέμπει στην ίδια την ουσία του έργου: να δούμε με την καρδιά και όχι με τα μάτια.
Read more »