Είδαμε και προτείνουμε: Ο Τελευταίος Ασπροκόρακας

 


Η παράσταση Ο Τελευταίος Ασπροκόρακας του Αλέξη Σολομού, σε σκηνοθεσία της Έλενας Μαυρίδου, είναι ένα απολαυστικό, σαρκαστικό ταξίδι στις ψευδαισθήσεις και τα αδιέξοδα της μεγαλοαστικής τάξης. Στο επίκεντρο της υπόθεσης βρίσκονται οι Ασπροκόρακες, μια οικογένεια με ένδοξο παρελθόν, που προσπαθεί να διατηρήσει τη φήμη της μέσω του «επιστημονικού επιτεύγματος» του προγόνου τους, της ανακάλυψης της πεντάποδης μύγας. Όταν ο Νικηφόρος, ο γιος της οικογένειας, αρνείται να συνεχίσει τις έρευνες, προτιμώντας να ζήσει τον έρωτά του με τη Ρόζα, μια γυναίκα που εργάζεται σε καμπαρέ, ξεσπά μια σπαρταριστή σύγκρουση ανάμεσα στο καθήκον και την ελευθερία, τη συντήρηση και την αγάπη.

Η Μαυρίδου αναδεικνύει τη βαθιά χιουμοριστική και καυστική φύση του κειμένου, ενώ προσθέτει μοντέρνες, ευρηματικές πινελιές στη σκηνική παρουσίαση που κάνουν το έργο πιο ζωντανό και προσιτό στο κοινό του σήμερα.

Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές και πολυδιάστατες. Ο Νικηφόρος, με την εσωτερική του πάλη ανάμεσα στην αγάπη και την οικογενειακή πίεση, κερδίζει τη συμπάθεια του κοινού, ενώ η Ρόζα προσδίδει έναν αέρα ελευθερίας και αυθεντικότητας, εκπροσωπώντας την ελπίδα που αντιστέκεται στη σκοτεινή ατμόσφαιρα. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες, με την έντονη παρουσία και τις λεπτομέρειες στις κινήσεις και τους διαλόγους, δημιουργούν ένα σύνολο που δένει άψογα.

Τα σκηνικά και τα κοστούμια ενισχύουν τη θεατρικότητα της παράστασης, ενώ η μουσική και ο φωτισμός δημιουργούν μια έντονη, αλληγορική ατμόσφαιρα.


Δυνατά σημεία της παράστασης:

  • Η Σκηνοθεσία: Η Έλενα Μαυρίδου καταφέρνει να ισορροπήσει τον σαρκασμό του Σολομού με μια σύγχρονη ματιά, προσφέροντας μια ανατρεπτική εκδοχή του έργου. Οι ευρηματικές της επιλογές δίνουν ζωή σε κάθε σκηνή, με το χιούμορ και την καυστική αλληγορία να απογειώνονται.
  • Οι Ερμηνείες: Όλο το καστ εντυπωσιάζει, με τον Νικηφόρο να αποδίδει με βάθος τη σύγκρουση ανάμεσα στην καρδιά και το μυαλό, ενώ η Ρόζα ξεχωρίζει ως σύμβολο ελευθερίας και αυθεντικότητας. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες προσθέτουν χρώμα και ζωντάνια, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό σύνολο.
  • Η Ατμόσφαιρα: Τα σκηνικά, τα κοστούμια και ο φωτισμός δημιουργούν έναν κόσμο που ισορροπεί ανάμεσα στο αλληγορικό και το ρεαλιστικό. Η μουσική επένδυση προσφέρει μια νοσταλγική, αλλά και δυναμική χροιά.
  • Το Κείμενο: Ο καυστικός λόγος του Σολομού, γεμάτος σαρκασμό και πικρό χιούμορ, παραμένει επίκαιρος, προσφέροντας στιγμές γέλιου αλλά και έντονου προβληματισμού για τις κοινωνικές και προσωπικές συγκρούσεις.

Η παράσταση συνδυάζει ψυχαγωγία, συγκίνηση και καυστική σάτιρα, αφήνοντας το κοινό να αναρωτιέται αν η αγάπη μπορεί τελικά να υπερισχύσει των κοινωνικών επιταγών. Πρόκειται για μια εξαιρετική θεατρική εμπειρία που συνιστάται ανεπιφύλακτα.


Της Αλεξίας Βλάρα, 2/1/2025

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παντελής Βουτουρής: "Θεωρώ ότι ο Μόντης γραμματολογικά συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της γενιάς του τριάντα μαζί με τον Σεφέρη και τον Ελύτη".

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

ΑΚΑΝΘΩΔΗΣ | 2ος χρόνος | Πρεμιέρα Σάββατο 30 Νοεμβρίου στις 21:00 | Αθηναική Σκηνή

Θέατρο Αλεξάνδρεια_ κωμωδία «Και πάμε πρίμα…» Πρεμιέρα Σάββατο 7/12

Είδαμε και προτείνουμε: Δράκουλας