Παρασκευή Πλα: "Για να μάθει κάποιος να γράφει, πρέπει πρώτα να μάθει να ακούει, τα πάντα γύρω του".
1. Τι σας ενέπνευσε να γράψετε τη συλλογή διηγημάτων "Ανεμώνες";
Οι ανθρώπινες σχέσεις, τα συναισθήματα. Πως βιώνουν οι άνθρωποι τις διάφορες καταστάσεις.
2. Ποια είναι η σημασία του τίτλου "Ανεμώνες" και πώς συνδέεται με τις ιστορίες του βιβλίου;
Είναι ένας παραλληλισμός, όπως εξηγώ και στον πρόλογο του βιβλίου. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το συγκεκριμένο λουλούδι φύτρωνε εξαιτίας του ανέμου, για αυτό του έδωσαν και αυτό το όνομα. Από την άλλη, ο ίδιος ο άνεμος το καταστρέφει. Έτσι και οι ανθρώπινες σχέσεις. Μπορεί να σου δώσουν ζωή, μπορεί όμως, να σε καταστρέψουν.
3. Πώς αποφασίσατε να ενώσετε τις διάφορες ιστορίες του βιβλίου; Υπάρχει κάποιο κοινό θέμα ή μήνυμα που διατρέχει όλα τα διηγήματα;
Επικεντρώθηκα κυρίως στις εμπειρίες και στις σκέψεις που ενώνουν τους ανθρώπους και τεκμηριώθηκε αυτό στις διάφορες μορφές σχέσεων που μπορεί να αναπτυχθούν.
4. Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε για να δημιουργήσετε τους χαρακτήρες σας; Είναι βασισμένοι σε πραγματικά πρόσωπα ή είναι εντελώς φανταστικοί;
Τέσσερα στα δέκα διηγήματα της συλλογής είναι αληθινές ιστορίες. Παρόλα αυτά είτε αλήθεια είτε παραμύθι, προσεγγίζω τους χαρακτήρες μου με πολύ σεβασμό, αφήνοντας και κάποια κενά, ώστε ο αναγνώστης να έχει τη δυνατότητα να παίξει με την φαντασία του. Να γίνει κατά κάποιο τρόπο ‘’αρωγός’’.
5. Οι ιστορίες σας ασχολούνται με ανθρώπινες σχέσεις και οικογενειακούς δεσμούς. Τι σας ώθησε να εστιάσετε σε αυτά τα θέματα;
Η ίδια η καθημερινότητα. Η οικογένεια, οι φίλοι, ακόμα και οι άγνωστοι άνθρωποι τριγύρω μας. Καλώς ή κακώς οι ανθρώπινες σχέσεις μας επηρεάζουν και κάπως μας καθορίζουν.
6. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για την αγαπημένη σας ιστορία από το βιβλίο και γιατί ξεχωρίζει για εσάς;
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη για την συγκίνησή μου. Η ιστορία που πραγματικά με σημάδεψε είναι «Το μάθημα ζωής». Είναι μια αληθινή ιστορία, που έζησε ο παππούς μου και χάρις στα περιστατικά που περιγράφω διαμόρφωσε τα πιστεύω του και πορεύτηκε σε όλη του ζωή.
Αυτό που μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση, είναι η συγκίνηση του παππού μου, όταν ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία, πάντα δάκρυζε κάθε που την ανέφερε.
Αυτό το βλέμμα δεν θα το ξεχάσω ποτέ!
7. Πώς ισορροπείτε ανάμεσα στο τότε και στο τώρα στις ιστορίες σας; Ποια περίοδος σας εμπνέει περισσότερο;
Κατά την γνώμη μου, οι ανθρώπινες σχέσεις δεν έχουν χρόνο. Οπότε δεν αντιμετώπισα κάποια δυσκολία στο ‘’τότε’’ και στο ΄΄τώρα’’.
Εγώ προσωπικά προτιμώ το ‘’τότε’’. Μια άλλη εποχή, διαφορετική, που με ταξιδεύει.
Το ‘’τώρα’’ απλά το ζω.
8. Οι ιστορίες σας συχνά περιλαμβάνουν στιγμές ανατροπής και αποκάλυψης. Πώς επιτυγχάνετε αυτές τις στιγμές στη γραφή σας;
Δεν το κάνω εγώ, αλλά η ίδια η ζωή! Ξεκινάς για κάπου και καταλήγεις κάπου αλλού. Έτσι και η πένα. Ξεκινάω μια ιστορία που έχω τη δομή στο μυαλό μου, αλλά κατά την συγγραφή εξελίσσεται διαφορετικά.
9. Υπάρχει κάποιο διήγημα που ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να γράψετε και γιατί;
Όπως προανέφερε, τέσσερα διηγήματα είναι αληθινές ιστορίες. Σε αυτά αντιμετώπισα την δυσκολία της απόδοσης των συναισθημάτων σωστά. Πιο πολύ με δυσκόλεψε ‘’Το μάθημα ζωής’’ και λόγω της συναισθηματικής φόρτισης.
10. Πόσο καιρό σας πήρε να ολοκληρώσετε αυτή τη συλλογή διηγημάτων;
Είμαι μαθήτρια Λυκείου και η καθημερινότητα μου έχει πολύ διάβασμα. Για το βιβλίο αυτό δούλεψα έξι μήνες περίπου.
Η συγγραφή μερικές φορές δεν είναι απλά παίρνω χαρτί, στυλό και γράφω. Θέλει έμπνευση, θέλει ερεθίσματα, μερικές φορές χρειάζεται έρευνα, και φυσικά στις ανθρώπινες σχέσεις θέλει παρατηρητικότητα και εν συναίσθηση. Όλα αυτά θέλουν το χρόνο τους.
11. Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε κατά τη συγγραφή του βιβλίου;
Επειδή μπορεί να υπάρξουν αναγνώστες που θα ταυτιστούν με τις ιστορίες μου και τους ήρωες μου, ήθελα να είμαι πολύ διακριτική στα γεγονότα και να αποδώσω τον κάθε χαρακτήρα με σεβασμό και αγάπη. Προσπάθησα να μην πλατειάζω με πολλές λεπτομέρειες, ώστε να μην είμαι κουραστική, αλλά ταυτόχρονα να μπορώ να αποδώσω στον αναγνώστη την εικόνα, το γεγονός. Ήθελε δουλειά για να πετύχει και ελπίζω να το κατάφερα.
Επίσης, μια άλλη πρόκληση, τα συναισθήματα των ηρώων, έπρεπε να αποδοθούν σωστά, χωρίς παρερμηνείες και κυρίως στις πραγματικές ιστορίες.
12. Ποια είναι η καθημερινή σας ρουτίνα συγγραφής; Έχετε κάποιο συγκεκριμένο μέρος ή ώρα που προτιμάτε να γράφετε;
Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία ρουτίνα, καμία ώρα, κανένα μέρος. Γράφω αυθόρμητα.
Μπορεί να σκεφτώ κάτι, να δω κάτι, να ακούσω κάτι, μια απλή λέξη, ασήμαντη και εκείνη την ώρα να μου έρθει η έμπνευση. Σταματώ ότι κάνω κι αρχίζω να γράφω για να μην το ξεχάσω μετά. Είναι σαν να ανοίγει ένα παράθυρο στο μυαλό μου και έρχονται οι λέξεις ασταμάτητα η μια μετά την άλλη. Κάπως έτσι δημιουργείται η κεντρική ιδέα και σιγά σιγά χτίζεται η ιστορία. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορώ πάντα να σταματώ την καθημερινότητα και να γράφω όποτε θέλω. Αυτό είναι κάπως κουραστικό, καταπιεστικό.
13. Πώς ήταν η ανταπόκριση των αναγνωστών και των κριτικών για τη συλλογή διηγημάτων σας;
Εισέπραξα θετικά σχόλια. Πολύ θετικά! Αυτό που μου λένε όλοι είναι πως όταν διαβάζουν τις ιστορίες μου νιώθουν ότι βρίσκονται εκεί, ότι το βλέπουν μπροστά τους, ότι το ζουν. Για μένα αυτό είναι επιτυχία.
14. Υπάρχουν μηνύματα ή επιστολές από αναγνώστες που σας έχουν επηρεάσει ή συγκινήσει ιδιαίτερα;
Ο κόσμος με πλησιάζει, μου δίνει συγχαρητήρια για το εγχείρημά μου, μου εύχεται για την ζωή μου και βλέπω την συγκίνηση στα μάτια τους, την αλήθεια τους. Επίσης μου μιλάνε για τα διηγήματα που ξεχώρισαν και ίσως ταυτίστηκαν. Όλο αυτό για μένα είναι πρωτόγνωρο. Ναι αυτή η αγάπη που εισπράττω με επηρεάζει θετικά και μου δίνει όρεξη να συνεχίσω.
15. Τι ελπίζετε να αποκομίσουν οι αναγνώστες από τις ιστορίες σας;
Την ελπίδα! Το γεγονός ότι οι στιγμές που ζούμε, όσο ρουτίνα κι αν είναι, είναι μοναδικές. Δεν αξίζει να τις χάνουμε!
16. Ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς που σας έχουν επηρεάσει;
Μου αρέσει πολύ η λογοτεχνία και έχω διαβάσει αρκετούς συγγραφείς και διαφορετικά είδη. Αυτός που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ο Ιούλιος Βέρν. Θεωρώ ότι τα έργα του ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του. Όσον αφορά το αγαπημένο μου βιβλίο είναι λίγο δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο. Κάθε έργο έχει κάτι να μας πει. Παρόλα αυτά θα πω τους ‘’Άθλιους’’ του Ουγκώ. Μπορεί να ακούγεται περίεργο αλλά βρίσκω πολύ ενδιαφέρον τον τρόπο που τεκμηριώνει τις απόψεις του ο συγγραφέας. Επίσης και το ‘’Χορεύοντας στη σιωπή’’ του Πολυράκη για την ανάλυση της ψυχοσύνθεσης των ηρώων.
17. Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχετε μάθει ως συγγραφέας;
Ακόμα είναι πολύ νωρίς για να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα και λόγω της ηλικίας μου και βέβαια στο γεγονός ότι βρίσκομαι στα πρώτα μου βήματα. Αυτό όμως που καταλαβαίνω είναι ότι βλέπω τον κόσμο και τις καταστάσεις κάπως διαφορετικά. Με περισσότερη εν συναίσθηση και σεβασμό. Και φυσικά για να μάθει κάποιος να γράφει, πρέπει πρώτα να μάθει να ακούει, τα πάντα γύρω του.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου