ΣΙΩΠΗ - ΕΝΑ ΑΠΟΔΟΜΗΤΙΚΟ ΚΑΜΠΑΡΕ || SUNNY & BLUE | 𝝫𝝚𝝨𝝩𝝞𝝗𝝖𝝠 𝝢𝝪𝝬𝝩𝝚𝝨 𝝚𝝢𝝩𝝘𝝟𝝖𝝦 𝝖𝝠𝝠𝝖𝝢 𝝥𝝤𝝚 | 𝝩𝝤 𝝟𝝤𝝦𝝖𝝟𝝞 𝟭𝟴𝟰𝟱 – 𝟮𝟬𝟮𝟱 | 16-19_01

Η ΟΜΑΔΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ 

 

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ 

 

ΝΥΧΤΕΣ ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ ΠΟΕ | ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ 1845 – 2025 

 

ΣΙΩΠΗ - ΕΝΑ ΑΠΟΔΟΜΗΤΙΚΟ ΚΑΜΠΑΡΕ 

 

SUNNY & BLUE 

 



16, 17, 18 & 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 

RABBITHOLE  

 

 

Όλα ξεκίνησαν με μια σιωπή που κανείς δεν θυμάται. Μια κλήση στο κινητό από έναν άγνωστο αριθμό. 

 

- Ναι; (Μεγάλη σιωπή) 

- Σε έψαχνα. 

- Και γω 

- Είσαι από δω; 

- Δεν ξέρω. Μου αρέσει η μουσική… 

- Πάμε μια βόλτα; Θέλω να μεθύσω… 

- (Σιωπή) Θα αργήσουμε; 

- Ίσως. Έρχομαι να σε πάρω. 

- Θέλεις να βρισκόμαστε να τραγουδάμε; 

- Εντάξει. 

 

Και βρεθήκαμε. Και τραγουδήσαμε.  

 

Πρώτα ήρθε ο Κάφκα, μετά ο Πόε, αφορμές για βόλτες, τσιγάρα, καφέδες και γλυκά. Συναντήσεις με αγνώστους, τρέξιμο και χάος και άγχος για πρόβες και λεφτά. Παίρνουμε πλαστικά λουλούδια από τα ψιλικατζίδικα στην Πατησίων, πλαστικούς κουβάδες, κουβαλάμε τα αρμόνια και τα μικρόφωνα και τις σκάλες και στο τέλος βάζουμε ρούχα και βαφόμαστε, παριστάνουμε τους ροκ σταρ. Ψάχνουμε κάτι, λίγη ομορφιά, κάποια βλέμματα, και κάποιες σιωπές. Θέλουμε μάλλον να γνωριστούμε και να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας. Λίγος χρόνος για μας, γέλια και πίεση και μικρές ανάσες. 

 

Και τώρα τι; Μια παράσταση για τη σιωπή; Και το πρόγραμμα τι θα λέει; 

 

Τίποτα. Ένα λευκό χαρτί, άδειο, κενό, χωρίς λέξεις. Σκέψεις που τρέχουν, έναςαντικατοπτρισμός, μια στροφή προς τα μέσα, ένα καταφύγιο. Να αφήσουμε για λίγο το έξω και να ζήσουμε μαζί εδώ, τώρα, να παίξουμε, να φωνάξουμε, να συναντηθούμε. Με αφορμή έναν μύθο που μας είπε μια μυστηριώδης γυναίκα που έσπρωχνε ένα καρότσι στη Βικτώρια. 

 

Ο μύθος έχει ως εξής: Σε έναν θλιβερό τόπο, στις όχθες ενός ποταμού, δεν υπάρχει ούτε ησυχία ούτε σιωπή. Ένα πλάσμα μέσα σ΄ αυτόν τον βάλτο ακούει τη φύση να αναστενάζει. Ένας βράχος φωτίζεται από το φεγγάρι ο οποίος έχει σκαλισμένα γράμματα που σχηματίζουν τη λέξη ΕΡΗΜΩΣΗ. Ένας άνθρωπος στέκεται στον βράχο. Το πλάσμα κρύβεται στη λίμνη και παρακολουθεί τον άνθρωπο, ο οποίος αγναντεύει την ερήμωση μόνος από τον βράχο. Το πλάσμα της λίμνης θυμώνει και καταριέται τη φύση. Τότε όλα σταματάνε και ησυχάζουν. Ο βράχος σχηματίζει τη λέξη ΣΙΩΠΗ. 

 

Αυτός είναι ο πιο υπέροχος μύθος από τα βιβλία των μάγων που μας διηγήθηκε η γυναίκα που μας είδε καθισμένους σε ένα παγκάκι και μας ζήτησε ένα τσιγάρο. Της το δώσαμε, το άναψε και έφυγε σέρνοντας το καρότσι της και γελώντας. 

 

Ο μύθος αυτός έμοιαζε με μια κοσμολογική προφητεία, με έναν γρίφο που έπρεπε να αποκωδικοποιήσουμε. 

 

Τί εννοούσε; Ακόμη ηχούσαν στα αυτιά μας οι πρώτες λέξεις που βγήκαν απ το στόμα της. 

 

“Ο τόπος που σας αναφέρω, είναι ένας τόπος θλιβερός. Τα νερά του ποταμού έχουν χρώμα θειάφι και αρρωστημένο.” 

 

Τα λόγια της, μα πιο πολύ οι σιωπές της μας έκαναν να “επισκεφτούμε”ποιήματα και ήχους για την σιωπή. Φιλοσοφικά ρεύματα και θρησκείες, καλλιτέχνες και εξερευνητές μια σιωπής που δύσκολα κατανοούμε. Μας γεννήθηκαν πολλές απορίες και ένα μυστήριο γύρω απ΄ τη Σιωπή. Τελικά υπάρχει; Τι είναι; Πού βρίσκεται; Υπάρχει στη Γη; Στο διάστημα; Γιατί μας είναι σημαντικότερη από οτιδήποτε άλλο; 

 

Η σιωπή περιέχει μια μεγαλοπρέπεια, μια ισχύ σαν θάλασσα ή σαν ένα απέραντο χιονισμένο τοπίο. Κι όσοι δεν μπορούν να θαυμάσουν αυτή τη μεγαλοπρέπεια, τη φοβούνται. Και πιθανόν γι’ αυτό πολλοί φοβούνται τη σιωπή, είπε κάποιος. 

 

Κάποιος μίλησε για την ποιητική της σιωπής, άλλος για την αναρχία της, άλλος για την αισθητική της, για την αρχιτεκτονική της. 

 

Αν μιλούσε η σιωπή, αν φυσούσε, αν ξέσπαγε, θα ξερίζωνε όλα τα δέντρα του κόσμου είπε κάποιος άλλος. 

 

Όμως αρκετά με τις λέξεις. Ήρθε η ώρα να ψάξουμε τις δικές μας σιωπές, τους δικούς μας θορύβους, το φως, τα σκοτάδια, την ποίηση, την ομορφιά και την ασχήμια και κυρίως να αφουγκραστούμε με αφορμή ένα διήγημα του Πόε τις ανάγκες μας, τα όνειρα μας, την φύση και τους ανθρώπους γύρω μας φτιάχνοντας τους δικούς μας μύθους. Τα υπόλοιπα είναι Σιωπή. 

 

Η παράσταση “Σιωπή” είναι μία σκηνική, ηχητική μεταφορά του φανταστικού διηγήματος Σιωπή-ένας μύθος του Ε.Α.Πόε. Το έργο συνεχίζοντας το ύφος καμπαρέ της ομάδας, θα αποτελεί ένα πειραματικό καμπαρέ και μέσα από τους ήχους, τα τραγούδια και την κίνηση θα μεταφέρει το διήγημα του Πόε. 

 


ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ 

 

Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Αντώνης Αντωνιάδης, Γρηγορία Μεθενίτη 

Σκηνικά - Κοστούμια: Εύα Τρουπιώτη, Sunny and Blue 

Μουσική σύνθεση: Sunny and Blue, Παύλος Παλιούρας 

Ηχητικός σχεδιασμός: Παύλος Παλιούρας 

Κατασκευή μάσκας: Εύα Τρουπιώτη 

Φωτογραφίες - Φωτισμοί:Άγγελος Καλτσής 

 

Ερμηνεία: Sunny and Blue (Γρηγορία Μεθενίτη, Αντώνης Αντωνιάδης) 

 

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ  

 

Παραστάσεις  

16, 17, 18 & 19 Ιανουαρίου στις 21.00  

 

Διάρκεια παράστασης: 50’ 

 

 

Τιμές εισιτηρίων:  

Εισιτήριο παράστασης: 10€ 

 

45€ (ΓΙΑ 6 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ) 

85€ (ΓΙΑ 12 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ) 

 

 

Προπώληση εισιτηρίων  

 

 

RABBITHOLE  

(στο πλαίσιο του Project “Νύχτες Έντγκαρ Άλλαν Πόε») 
Γερμανικού 20, Μεταξουργείο 
Πληροφορίες: 210 5249903 

 

 

Σχεδιασμός αφίσας & γραφιστικών του Φεστιβάλ ΝΥΧΤΕΣ ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ ΠΟΕ: ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ 1845-2025: Ηλίας Πανταλέων 

Γραφείο Τύπου & Επικοινωνία Φεστιβάλ: Χρύσα Ματσαγκάνη 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Παντελής Βουτουρής: "Θεωρώ ότι ο Μόντης γραμματολογικά συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της γενιάς του τριάντα μαζί με τον Σεφέρη και τον Ελύτη".

Κλεονίκη Καραχάλιου: "Πιστεύω πως οι άνθρωποι είμαστε υπεύθυνοι για όλες τις μεταμορφώσεις μας, αρκεί να έχουμε πάντα ηρεμία και να είμαστε συνδεδεμένοι με τον πραγματικό μας στόχο".

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη: "Οι μακρινοί απόγονοι μας, εφόσον εξακολουθήσει να υπάρχει Ελλάδα, θα κρίνουν ποιος υπερίσχυσε: η παράδοση ή ισοπέδωση των πάντων".

Είδαμε και προτείνουμε: Ο Μικρός Πρίγκιπας στο Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς