Απόσπασμα από τις σημειώσεις του Ρούντολφ Νουρέγιεφ: Ήταν η μυρωδιά του δέρματός μου που άλλαζε, ήταν η προετοιμασία, πριν από κάθε μάθημα. Ήταν η απόδραση από το σχολείο και μετά από τη δουλειά στα χωράφια με το πατέρα μου, γιατί είμασταν δέκα αδέλφια. Να κάνεις δύο χιλιόμετρα με τα πόδια, για να πας στη σχολή χορού. Και όταν ήμουν εκεί... Η μυρωδιά της καμφοράς, του ξύλου, η στολή χορού... Ήμουν αετός στη κορυφή του κόσμου. Ο ποιητής ανάμεσα στους ποιητές. Ήμουν παντού και τα πάντα!!! Το μόνο πράγμα που με συνοδεύει είναι ο χορός μου. Η ελευθερία του να υπάρχω.. Είμαι εδώ αλλά εγώ χορεύω με το νου, πετώ πιο μακριά από τα λόγια μου, πιο μακριά από το πόνο μου. Αν λυπόμαστε τα πληγωμένα πόδια μας, αν τρέχουμε μόνο πίσω από το στόχο μας και δεν καταλαβαίνουμε την μοναδική ευχαρίστηση της κίνησης, δεν καταλαβαίνουμε το νόημα της ζωής. Εκεί που η έννοια είναι στο γίγνεσθαι και όχι στο φαίνεσθαι. Κάθε άνδρας θα έπρεπε να χορεύει. Σε όλη του τη ζωή. Άς μην είσαι χορευτής... .αλλά να χορεύεις... Να χορεύεις!!!
Ρούντολφ Νουρέγιεφ, 1938-1993, Ρώσος χορευτής και χορογράφος. Ο Ρουντόλφ Χαμέτοβιτς Νουρέγιεφ ήταν ταταρικής καταγωγής Ρώσος χορευτής και χορογράφος, εκ των κορυφαίων του 20ου αιώνα στο κλασικό μπαλέτο. Ξεκίνησε την καριέρα του από τα διάσημα μπαλέτα Κίροφ το 1958, αφού πρώτα σπούδασε στην Ακαδημία Βαγκάνοβα της Αγίας Πετρούπολης έχοντας γίνει δεκτός το 1955, σε ηλικία 17 ετών. Σύντομα αναδύθηκε η τεχνική, η αρμονία και το ταλέντο του, κάτι που συνέτεινε ώστε να γίνει πρωταγωνιστής στους περισσότερους βασικούς ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου. Το 1961 στο Παρίσι, σε μία περιοδεία των μπαλέτων Κίροφ του Λένινγκραντ, ο 23χρονος τότε Ρούντολφ Νουρέγιεφ, που ήταν πρώτος χορευτής των μπαλέτων, ζήτησε πολιτικό άσυλο στη Γαλλία ενώ ετοιμαζόταν να αναχωρήσει με τον θίασο για την Αγγλία. Από τότε έζησε και διέπρεψε στα μεγάλα μπαλέτα της δύσης. |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου