Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Άμλετ" στο Αμφι-Θέατρο


"'Αμλετ" σε σκηνοθεσία ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ
ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
“ΑΜΦΙ-ΘΕΑΤΡΟ ΣΠΥΡΟΥ Α. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ”
ΣΤΗ ΠΛΑΚΑ
(Αγγελικής Χατζημιχάλη 15 και Αδριανού 111,  τηλ. 211-2131301 )

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου ανεβάζει τον «Άμλετ», το εμβληματικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, σε μια φιλόδοξη παραγωγή της Λυκόφως, που άνοιξε στις 11 Δεκεμβρίου το, κλειστό εδώ και οκτώ χρόνια, «Αμφι-Θέατρο» του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ:

                                            ΓΙΑ ΤΟ TRAILER ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ:


                                                     ΑΜΛΕΤ ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος
Πρωταγωνιστούν
Νίκος Ψαρράς (Κλαύδιος), Άννα Μάσχα (Γερτρούδη), Δημήτρης Παπανικολάου (Πολώνιος), Αμαλία Νίνου (Οφηλία), Μιχάλης Μιχαλακίδης (Οράτιος), Γιώργος Ζυγούρης (Λαέρτης), Γιάννης Κότσιφας (Ηθοποιός, Νεκροθάφτης), Κλέαρχος Παπαγεωργίου (Ρόζενκραντζ), Βασίλης Μπούτσικος (Γκίλντενστερν).

Στο ρόλο του Φαντάσματος εμφανίζεται σε βίντεο
ο Γιάννης Φέρτης.

Στον «Άμλετ»  συναντά κανείς όλα τα θεμελιώδη ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Μια ιστορία εκδίκησης αποτελεί τη βάση για να αναπτυχθεί ένα πολυσύνθετο έργο, που άλλαξε την πορεία της ανθρώπινης σκέψης και επηρέασε όσο σχεδόν κανένα άλλο, ένα ευρύτατο φάσμα στοχαστών, επιστημόνων και δημιουργών από την εποχή που γράφτηκε μέχρι σήμερα. Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στο “είναι” και το “φαίνεσθαι”; Πώς εκφράζεται η λειτουργία του πένθους; Υπάρχει ταμπού στην επιθυμία; Γιατί δρω ή δεν δρω; Η τέχνη του Θεάτρου πώς αποκαλύπτει την πυρηνική μας αλήθεια; Ποιος φόβος κινεί την ύπαρξή μας;
Η παράσταση ανεβαίνει στο «Αμφι-Θέατρο» οκτώ χρόνια μετά το κλείσιμό του αλλά και 28 χρόνια μετά την παράσταση του «Άμλετ» σε σκηνοθεσία Σπύρου Α. Ευαγγελάτου. Η Κατερίνα Ευαγγελάτου με τους συνεργάτες της κατάφεραν να εξασφαλίσουν την επαναλειτουργία της ιστορικής σκηνής, μόνο για την παραγωγή του «Άμλετ» και μόνο για μία σεζόν, ενώ θα διατηρηθεί η φυσική φθορά του χώρου, ο οποίος παραμένει κλειστός ως σήμερα.
Σημείωμα Σκηνοθέτιδας
“Εγώ από παιδί, τριάντα χρόνια τώρα,
δουλεύω εδώ Νεκροθάφτης”
Πράξη 5 Σκηνή 1
Το 1991 ήμουν παιδί ακόμα, όμως η πρώτη μου επαφή με τον Άμλετ στην παράσταση του Αμφι-θεάτρου με σημάδεψε ανεξίτηλα. Η γοητεία που άσκησε επάνω μου η ατμόσφαιρα του ανεβάσματος σε συνδυασμό με τα νοήματα του έργου, με έκαναν, όχι μόνο να επιστρέψω στο θέατρο για να ξαναζήσω την εμπειρία της συγκεκριμένης παράστασης πολλές φορές, αλλά και να ξεκινήσω μια διαρκή μελέτη/ανάγνωση του έργου, η οποία διατρέχει τον βίο μου.
Έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές πως το έργο αναφέρεται σε όλα σχεδόν τα θεμελιώδη  -και φυσικά αναπάντητα- ερωτήματα του Ανθρώπου. Για εμένα πυρήνας του έργου είναι ο Θάνατος. Όχι μονάχα ο βιολογικός θάνατος του ατόμου και το τι υπάρχει - και αν υπάρχει-μετά από εκείνον, αλλά και ο θάνατος του Θεάτρου: o θάνατος της Τέχνης του Θεάτρου,  ο θάνατος ενός κτηρίου που κάποτε ήταν θέατρο, ο θάνατος των παραστάσεων, και ο θάνατος των ανθρώπων που έστησαν θέατρα τα οποία σφράγισαν τις ζωές των συγχρόνων τους, ο θάνατος μιας εποχής. Η παρουσίαση της παράστασης στο εγκαταλελειμμένο κτήριο που στέγαζε το Αμφι-Θέατρο για περισσότερα από τριάντα χρόνια ήταν μοιραία.
Παρουσιάζουμε σχεδόν τριάντα χρόνια μετά την παράσταση του 1991 έναν δικό μας Άμλετ που συνομιλεί ευθέως με την μνήμη όχι μόνο της παλαιάς παράστασης στον ίδιο χώρο, αλλά και με το σκηνικό, τα αντικείμενα,  τις αισθητικές αναφορές, με τα ίδια τα πρόσωπα που μας καθόρισαν. Παίζουμε στα ίδια ξύλινα σανίδια που ο Γιώργος Πάτσας έφτιαξε για την παράσταση του 1991, με τα απομεινάρια διαφόρων σκηνικών που βρήκαμε στο χώρο . Ένα παλίμψηστο μνήμης που ξηλώνεται, απογυμνώνεται για να φθάσει στο τίποτα, στο χώμα αφού όλοι είμαστε από χώμα. Και ο Νεκροθάφτης μας, παραλλάσσει ελαφρά τα λόγια του  Σαίξπηρ ώστε να πει για την νεκροκεφαλή του Γιόρικ-
 “Αυτό εδώ βρίσκεται μέσα στη γη από το ’91”
 (“Αυτήν την είχαν φυτέψει στη γη πριν από είκοσι τρία χρόνια”)
Και όντως, πρόκειται για το ίδιο αντικείμενο, που βγήκε από τα σπλάχνα του θεάτρου μαζί με άλλα φροντιστηριακά αντικείμενα που ανακαλύπταμε με συγκίνηση, αλλά και το έντυπο πρόγραμμα της παράστασης του ’91 που ξεθάβεται κι αυτό και εμφανίζεται μπροστά μας μέσα από το χώμα ως ένα τεκμήριο μιας άλλης εποχής, ως ένας κρίκος σε μια αλυσίδα θεατρικής ιστορίας.
Όμως το ανέβασμά μας δεν επιθυμεί να συνομιλήσει μόνο με το χθες. Φτιάξαμε μια δραματουργία σφιχτή, που δεν περιλαμβάνει την παράλληλη ιστορία του Φόρτεμπρας, αλλά επικεντρώνεται στην υπαρξιακή καταβύθιση όλων των προσώπων και επιδιώκει να φωτίσει την σταδιακή “αποσύνθεσή” τους με οδηγό το κράμα ειρωνείας, ωμότητας και τρυφερότητας που ρίχνει ο Σαίξπηρ στα πρόσωπά του. Καθρεφτιζόμαστε στο παρελθόν και προβάλλουμε τις εικόνες μας στο μέλλον. Με τόλμη κοιτάζουμε κατάματα τους εαυτούς μας γυμνούς, μέσα σε όλη τη φθαρτή φύση της Τέχνης που υπηρετούμε. Τα  ερωτήματα που μας βασανίζουν είναι αιώνια,  ωστόσο τα αισθήματά μας είναι απολύτως σημερινά, προσωπικά και ειλικρινή. Καταθέτουμε, ο καθένας από την μεριά του αλλά όλοι στην ίδια γραμμή, μια εντελώς προσωπική παράσταση. Ευχαριστώ από καρδιάς όλους τους συνεργάτες για την γενναιοδωρία τους κατά τη διάρκεια προετοιμασίας της.

Αμφι-Θέατρο
Το «Αμφι-Θέατρο» του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, μία από τις σημαντικότερες σκηνές της χώρας, σφράγισε τη θεατρική ιστορία του τόπου από την μεταπολίτευση και για 36 συναπτά έτη. Ιδρύθηκε το 1975 και ανέστειλε τη λειτουργία του το 2011. Στην οδό Αδριανού 111 στην Πλάκα στεγάστηκε από το 1985 έως το 2011 και αποτέλεσε σταθερό σημείο αναφοράς για το θεατρόφιλο κοινό.
Να σημειωθεί ότι το 2020 είναι επετειακό έτος για το «Αμφι-Θέατρο», αφού συμπληρώνονται 45 χρόνια από την ίδρυσή του.

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου επιστρέφει στο «σπίτι» της με μια ομάδα εκλεκτών συντελεστών.

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Δραματουργία-Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικό: Θάλεια Μέλισσα
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Κίνηση: Πατρίσια Απέργη
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Φωτισμοί-Βίντεο- Φωτογραφίες: Σίμος Σαρκετζής
Φωτογραφίες παράστασης: Βάσια Αναγνωστοπούλου
Artwork αφίσας: Ιφιγένεια Βασιλείου - Σταύρος Μπιλιώνης
Διεύθυνση Παραγωγής: Όλγα Μαυροειδή

«ΑΜΛΕΤ»
σε σκηνοθεσία ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ
“ΑΜΦΙ-ΘΕΑΤΡΟ ΣΠΥΡΟΥ Α.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ”
Αγγελικής Χατζημιχάλη 15 (και Αδριανού 111) –Πλάκα τηλ. 211-2131301

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Τετάρτη & Κυριακή 20:00
Πέμπτη 20:30
Παρασκευή 21:00
Σάββατο 17:30& 21:30

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο (17:30) :
Διακεκριμένη: 17€ | Α Ζώνη: 15€, μειωμένο 12€ (*) | Β Ζώνη: 12€
Σάββατο (21:30) & Κυριακή:
              Διακεκριμένη: 20€ | Α Ζώνη: 17€, μειωμένο 15€ (*) | Β Ζώνη: 15€
(*) Μειωμένο: Φοιτητικό, Ανέργων

Διάρκεια παράστασης: 145’. Η παράσταση έχει διάλειμμα.

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ

ΚΡΑΤΗΣΗ – ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

                            στο ταμείο του Θεάτρου : τηλ. 211-2131301

online
στο
www.ticketservices.gr
και στο τηλ. 210 7234567
και στα καταστήματα:
TICKETSERVICES
Πανεπιστημίου 39, Στοά Πεσμαζόγλου
PUBLIC
σε όλα τα καταστήματα PUBLICστο tickets.public.gr


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα

Είδαμε και προτείνουμε: «Το Αγόρι με τις δυο καρδιές»

 "Τ ο αγόρι με τις δύο καρδιές" μία παράσταση που τα έχει όλα, τα συνδυάζει όλα.. ρυθμό- ενέργεια-πάθος-έκφραση-τόλμη- αλήθεια-χιούμορ, γεμάτη αγωνία και συγκίνηση που στο τέλος μας προκαλεί δέος. Μια ανθρώπινη ιστορία, ελπίδας- θάρρους-εμπιστοσύνης και αγάπης! Πρόκειται για την αληθινή ιστορία της οικογένειας προσφύγων των συγγραφέων (Χάμεντ και Χεσααμ Αμιρι) που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, μετά την κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους τής από τους Ταλιμπάν. Μάνα πατέρας και τρεις γιοι. Ένα ταξίδι ξεκινάει περιπλανώμενοι στην Ευρώπη αναζητώντας να βρουν την <<Ιθάκη>> τους. Μας συναρπάζει για άλλη μία φορά με την ευρηματική υποδειγματική μαεστρία του ο σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς φωτίζοντας τις ανθρώπινες σχέσεις. Το ενδυματολογικό κομμάτι υπογράφει η Ελένη Εμπεδοκλή- οι στίχοι των τραγουδιών δια χειρός Ελένης Φωτάκη με τη μουσική του Μίλτου Πασχαλίδη ντύνουν αρμονικά την παράσταση!! Με τα σκηνικά του Εδουάρδου Γεωργίου που αποδίδουν τέλεια την πρα