Μάρτιν Σέρμαν
«Όπως πάει το ποτάμι»
σε σκηνοθεσία Γιάννη Λεοντάρη
Πρεμιέρα στις 26 Νοεμβρίου στο Θέατρο Σταθμός
Παραγωγή: LEAD-IN-ARTS A.M.KE
Επιχορηγούμενη παραγωγή
από το Υπουργείο Πολιτισμού
Δεν
έχει κανένα νόημα να ψάχνει κανείς πότε ακριβώς χάθηκε αυτή η εκκεντρικότητα;
Πότε ο περίεργος μεταλλάχθηκε σε νευρωτικό μα και σε ευτυχή ταυτόχονα…
Σαράντα
χρόνια μετά το θρυλικό «Μπεντ», το τελευταίο έργο του Μάρτιν Σέρμαν που
απέσπασε διθυραμβικές κριτικές σε Αγγλία και Αμερική, παρουσιάζεται για πρώτη
φορά στην Ελλάδα σε μετάφραση του Αντώνη
Πέρη και σκηνοθεσία του Γιάννη
Λεοντάρη. Πρόκειται για μια μοναδική ερωτική ιστορία που ισορροπεί με
δεξιοτεχνία ανάμεσα στο χιούμορ και τη συγκίνηση.Το έργο αποτυπώνει τους
θριάμβους και τις ήττες του κινήματος των ομοφυλοφίλων, πενθώντας και
γιορτάζοντας αντίστοιχα για τα φαντάσματα του παρελθόντος, αλλά και για τις
διεκδικήσεις του παρόντος και του μέλλοντος.
O Μπο,
ένας Αμερικανός πιανίστας που ζει στο Λονδίνο και πιστεύει ακράδαντα πως όλες
οι ερωτικές σχέσεις έχουν ημερομηνία λήξης, συναντάει στα 62 του μέσω
διαδικτύου τον Ρούφους, έναν 29χρονο διπολικό δικηγόρο ο
οποίος
γοητεύεται από το παρελθόν που ο Μπο αντιπροσωπεύει. Γίνονται ζευγάρι και ζουν μαζί για δεκατρία χρόνια. Η σχέση τους φωτίζεται
από αφηγήσεις για όλη την ιστορία του gay κινήματος, από τη δεκαετία του 1920
μέχρι και σήμερα. Βαθαίνει, δυναμώνει και βρίσκεται μπροστά στα μεγάλα
διλήμματα της ερωτικής συμβίωσης: αντισυμβατικότητα ή «κανονικότητα»; Κίνδυνος
ή ασφάλεια; Εξέγερση ή ενσωμάτωση; Στο τέλος, το τρίτο πρόσωπο, ο νεαρός drag
performer Χάρυ, θα επιδράσει καταλυτικά στο ζευγάρι… Στο μικροσκόπιο του
βραβευμένου συγγραφέα, οι ανασφάλειες, οι εγωισμοί, τα όνειρα, το γήρας, η
φθορά, η αναζήτηση ταυτότητας, η αφοσίωση, ο γάμος, η υιοθεσία και βέβαια η
αποδοχή. Ο Σέρμαν στο «Όπως πάει το ποτάμι» καταθέτει μια μεγάλη
παρακαταθήκη, μια «εποποιία της διαφορετικότητας» καταφέρνοντας, με αφετηρία τον
ομόφυλο έρωτα, να μιλήσει με τόλμη για όλα τα ζευγάρια, όλους τους ανθρώπους,
ανεξάρτητα από τη σεξουαλική ταυτότητα που επιλέγει ο καθένας. Η παράσταση
αξιοποιώντας τόσο τη θεατρική, όσο και την κινηματογραφική φόρμα, θέτει στην
πραγματικότητα τα αμείλικτα και δύσκολα ερωτήματα που αφορούν όλες και όλους
τους ερωτευμένους.
Σκηνοθετικό
σημείωμα Γιάννη Λεοντάρη
Ένα
«έπος δωματίου»
Σήμερα, στο Λονδίνο: ο
διπολικός νεαρός δικηγόρος Ρούφους, διψά για «γεύσεις από το παρελθόν» και
συνθέτει ένα ιδιωτικό ντοκιμαντέρ κινηματογραφώντας αφηγήσεις του Μπο,
συντρόφου του και πιανίστα της τζαζ, γύρω από τα πάθη και τους αγώνες των
ομοφυλόφυλων ανδρών και γυναικών στις ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1930 μέχρι
σήμερα.
Ένα παράδοξο στοίχημα:
να χωρέσεις σε ένα θεατρικό έργο δωματίου μία επική αφήγηση και μία ερωτική
εξομολόγηση. Αυτό καταφέρνει με δεξιοτεχνία, χιούμορ και τρυφερότητα ο Μάρτιν
Σέρμαν στο «Όπως πάει το ποτάμι», το πιο πρόσφατο και πιο προσωπικό από τα έργα
του. Από τη μία, η «εποποιία» των διεκδικήσεων της gay κοινότητας για σεβασμό
στη διαφορετικότητα και ίσα δικαιώματα. Από την άλλη, η τρυφερή όσο και
σπαρακτική εξομολόγηση για τη φθορά του γήρατος και τον ερωτικό πόθο. Μια
ιστορική αναδρομή με συνταρακτικά ντοκουμέντα μέσα από τη θυελλώδη ερωτική
ιστορία δύο ανδρών με μεγάλη διαφορά ηλικίας μεταξύ τους, η οποία
εκτυλίσσεται
εξολοκλήρου στο καθιστικό του κοινού τους σπιτιού κατά τη διάρκεια δεκατεσσάρων
χρόνων.
Η ηττημένη επανάσταση
των gay της δεκαετίας του ‘60 και το σημερινό αίτημα για κοινωνική αποδοχή
συγκρούονται και ταυτόχρονα γεννούν και τρέφουν την έλξη που ενώνει τους δύο
ήρωες. Στο τέλος o Χάρι, ένας νεαρός drag queen performer έρχεται στη ζωή τους
όχι για να την απογειώσει αλλά για να υπενθυμίσει τους αδυσώπητους όρους της
«κανονικότητας».
Η παράσταση αναζητά
κάτω από τη μετωπική και θυελλώδη σύγκρουση της ερωτικής συνάντησης τα ημιτόνια
και αγωνίζεται να διατηρήσει τα ερωτήματα ανοιχτά. Αυτό άλλωστε ζητά από τον
σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς το ιδιαιτέρως εύθραυστο και εξομολογητικό έργο του
Σέρμαν. Το καθιστικό του Μπο είναι ταυτόχρονα ανοιχτό και κλειστό στον δημόσιο
χώρο, πότε περιχαρακώνεται, πότε γίνεται παράθυρο στον κόσμο. Ο σκηνικός χώρος
είναι το εσωτερικό τοπίο του Μπο, μέσα από τα μάτια του Ρούφους. Τα σώματα των
δύο εραστών είναι τόσο ασύμβατα μεταξύ τους ώστε μοιάζουν να είναι το ένα
πλασμένο για το άλλο. Διαφορετικές θερμοκρασίες, διαφορετικοί ρυθμοί,
διαφορετικά σχήματα. Παράδοξο; Ναι. Όσο και η ανθρώπινη ψυχή. Όσο και κάθε
ερωτική ιστορία.
Σύνοψη
O Μπο, ένας Αμερικανός πιανίστας που ζει στο Λονδίνο και
πιστεύει ακράδαντα πως όλες οι ερωτικές σχέσεις έχουν ημερομηνία λήξης,
συναντάει στα 62 του μέσω διαδικτύου τον Ρούφους, έναν 29χρονο διπολικό
δικηγόρο ο οποίος γοητεύεται από το παρελθόν που ο Μπο αντιπροσωπεύει. Γίνονται
ζευγάρι και ζουν μαζί για δεκατρία χρόνια. Η σχέση τους φωτίζεται από αφηγήσεις
για όλη την ιστορία του gay κινήματος, από τη δεκαετία του 1920 μέχρι και
σήμερα. Βαθαίνει, δυναμώνει και βρίσκεται μπροστά στα μεγάλα διλήμματα της
ερωτικής συμβίωσης: αντισυμβατικότητα ή «κανονικότητα»; κίνδυνος ή ασφάλεια;
εξέγερση ή ενσωμάτωση; Στο μικροσκόπιο του βραβευμένου συγγραφέα, οι
ανασφάλειες, οι εγωισμοί, τα όνειρα, το γήρας, η φθορά, η αναζήτηση ταυτότητας,
η αφοσίωση, ο γάμος, η υιοθεσία και βέβαια η αποδοχή.
Στο τέλος, το τρίτο πρόσωπο, ο νεαρός drag performer Χάρυ, θα επιδράσει
καταλυτικά στο ζευγάρι.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Μετάφραση: Αντώνης Πέρης
Σκηνοθεσία: Γιάννης
Λεοντάρης
Σκηνικά-κοστούμια-σχεδιασμός βίντεο: Μικαέλα Λιακατά
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Φωτογραφίες: Νίκος Πανταζάρας
Βοηθός σκηνοθέτη: Κλειώ
Παπατζανάκη-Χρυσοβέργη (στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης, σε συνεργασία με το
Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου)
Παραγωγή: Lead - In - Arts A.M.K.E
Eρμηνεύουν: Περικλής
Μουστάκης (Μπο), Μάνος Καρατζογιάννης (Ρούφους), Δημήτρης Ροΐδης (Χάρυ)
Trailer
: https://www.youtube.com/watch?v=D0snfa-oHOM
Teaser
: https://www.youtube.com/watch?v=TZN1EFXTwpo
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο
στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 18:00, από 26 Νοεμβρίου και για περιορισμένο
αριθμό παραστάσεων.
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
Παρασκευή και Κυριακή: 15
ευρώ και 12 ευρώ (μειωμένο)
Σάββατο: 16 ευρώ και 13 ευρώ (μειωμένο)
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 105 λεπτά
Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/opos-paei-to-potami/
Θέατρο
Σταθμός
Βίκτωρος
Ουγκώ 55, Μεταξουργείο Αθήνα (πλησίον του ΜΕΤΡΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ)
τηλ.
210 52 30 267
ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ
site:http://stathmostheatro.gr/
e-mail:stathmostheatro@gmail.com
https://www.facebook.com/theatrostathmos2
Η Χώρα που ποτέ δεν πεθαίνεις
της
Ornela Vorpsi
σε
σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι
με
την Αμαλία Αρσένη
από 29 Σεπτεμβρίου στο
Θέατρο Σταθμός
κάθε Τετάρτη και Πέμπτη
στις 20:30
Στη χώρα μου
οι κοπέλες πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα τον «αμόλυντο ανθό» τους, γιατί ο
άντρας πλένεται μ’ένα κομμάτι σαπούνι και ξαναγίνεται φρέσκος και καθαρός, ενώ
τις κοπέλες δεν τις ξεπλένει ολόκληρη θάλασσα. Ολόκληρη θάλασσα.
Ο Ένκε
Φεζολλάρι, μετά την «Ορκισμένη Παρθένα» στο Φεστιβάλ Αθηνών, καταπιάνεται
ξανά με την αλβανική δραματουργία. Το βραβευμένο και πολυμεταφρασμένο
μυθιστόρημα της Ornela Vorpsi, που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αποτελεί ένα μανιφέστο ενάντια στην πατριαρχική δομή της Αλβανίας και στην
καταπίεση του ερωτισμού και της ελευθερίας του λαού της από την περίοδο του ‘70
εώς τη διάλυση των χωρών του πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Κεντρική ηρωίδα είναι η
Ορνέλα, η οποία διηγείται άλλοτε πικρά και άλλοτε με χιούμορ την πορεία της
προς την ενηλικίωση. Μέσα από την τρυφερή αλλά και σκληρή γραφή
της η εικαστικός και συγγραφέας που ζει πλέον στο Παρίσι εξιστορεί, στην
πραγματικότητα, την προσωπική της ιστορία. Εικόνες μιας χώρας δίπλα μας που
ελάχιστοι την γνωρίζουν, μιας χώρας που μέσα απο τις στάχτες της δικτατορίας
του Ενβέρ Χότζα προσπαθεί να αναγεννηθεί, μιας χώρας που ποτέ δεν πεθαίνει…
Η Vorpsi δημιουργεί ένα καθαρά γυναικείο σύμπαν που αμύνεται, ονειρεύεται,
συνθλίβεται και, στο τέλος, επιβιώνει σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο. Ένα
Βαλκάνιο αφήγημα για την ταπείνωση αλλά και την αντίσταση της γυναίκας ενάντια
στα πατριαρχικά καθεστώτα. Ένα χρονικό ταξίδι σε μια χώρα που ποτέ δεν
πεθαίνεις, παρά μαθαίνεις να ζεις - σχεδόν χωρίς να ανασαίνεις, να κρύβεσαι, να
συναινείς ακούσια, να μοιράζεσαι το λιγοστό σου φαγητό, να σκύβεις το κεφάλι
περιμένοντας τις«καλύτερες μέρες» και, αν είσαι τυχερός, να μπεις σε ένα
αεροπλάνο… Να αποχαιρετήσεις τη χώρα σου για πάντα, και να γράψεις - χρόνια
μετά - ένα μυθιστόρημα για το τι έζησες...
Η Χώρα που ποτέ δεν
πεθαίνεις κάνει πρεμιέρα στις 29 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Σταθμός
ενώ υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του Ένκε
Φεζολλάρι, την συγγραφέα υποδύεται η Αμαλία
Αρσένη και τα οικεία καθώς και τα εφιαλτικά πρόσωπα γύρω της η Αθηνά Καραγιώτη και η Vefi Redhi.
Σκηνοθετικό
σημείωμα
Αρκούν δύο ώρες για να αποτυπώσεις μία ζωή, ένα σώμα,
μία χώρα, τα ίδια τα Βαλκάνια; Ποιο το χρέος, ποιό το καθήκον και ποιό το
ανάμεσά τους, αναρωτιέμαι, παραφράζοντας έναν στίχο του Σεφέρη. Ποια ταυτότητα
κοινωνική και πολιτική φοράμε; Γιατί και για ποιον; Ποια ιδανικά και ποιες
αυταπάτες θρέφουμε; Με ποιες αυταπάτες γεννιόμαστε και ποιες μας γεννώνται,
μεγαλώνοντας; Δύσκολο να μιλήσεις για την ιστορία του τόπου σου. Να χωρέσεις το
αμόλυντο σώμα μιας ηρωίδας στη σκηνή σε δύο ώρες. Να επικοινωνήσεις ιστορίες με
τσακισμένες ζωές, ματαιώσεις, πόλεις που έχουν τους δικούς τους νόμους. Ο
θεατής έρχεται αντιμέτωπος με την ενηλικίωση ενός κοριτσιού εγκλωβισμένου σε
κανόνες, σε οροπέδια κοινωνικοπολιτικά, σε μια χώρα που ποτέ δεν πεθαίνει.
Είναι όμως κάτι παραπάνω από τον αγώνα σε ένα
βίαιο ανδρικό κόσμο και σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Είναι ο αγώνας του ίδιου
ανθρώπου να σηκώσει το λάβαρο της ανεξαρτησίας και της αξιοπρέπειας, να
απελευθερωθεί από τα δεσμά του «είναι» του και εν τέλει να βαδίσει στο
δρόμο της προσωπικής του πραγμάτωσης. Η «Χώρα που ποτέ δεν πεθαίνεις » είναι
μία παράσταση που έχει το χάρτη της δικής μου χώρας που αιμορραγεί και
γεννιέται από τις στάχτες της. Ποιας χώρας; Αυτής που ποτέ δεν πεθαίνει.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Συγγραφέας: Ορνέλα Βόρπσι
Μετάφραση:
Μαρία Σπυριδοπούλου
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι
Πρωτότυπη Μουσική:
Κώστας Λειβαδάς
Σύμβουλος δραματουργίας: Κάτια Σωτηρίου
Σκηνικός χώρος-Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Φωτισμοί:
Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη
Κουταλιανού
Φωτογραφίες:
Γιώτα Εφραιμίδου
Σχεδιασμός
αφίσας – έντυπο υλικού: Μαρίνα Δρακάτου
Παραγωγή: Πολιτισμός Σταθμός Θέατρο
Ερμηνεύουν:
Αμαλία Αρσένη, Vefi Redhi, Αθηνά Καραγιώτη
*Το
βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πλέθρον
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Πρεμιέρα: Τετάρτη 29/09 στις 20:30
Παραστάσεις: Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις
20:30
Τιμές
εισιτηρίων: Κανονικό: 12€
«Κοινωνικό
εισιτήριο»: Ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των 65: 8€
Ομαδικό (πάνω από 10): 10€
Ατέλεια: 3€
Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα & 20 λεπτά (χωρίς
διάλειμμα)
Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/stathmos/i-xora-pou-pote-den-pethaineis/
Απαραίτητη η χρήση μάσκας
καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης
Θέατρο
Σταθμός
Βίκτωρος
Ουγκώ 55, Μεταξουργείο Αθήνα (πλησίον του ΜΕΤΡΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ)
τηλ.
210 52 30 267
ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ
site:http://stathmostheatro.gr/
e-mail:stathmostheatro@gmail.com
https://www.facebook.com/theatrostathmos2
https://www.instagram.com/theatro_stathmos/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου