Ο Ποπολάρος επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης, μόνο για 11 τελευταίες παραστάσεις και με νέο εορταστικό ωράριο

Ο Ποπολάρος του Γρηγόριου Ξενόπουλου σε σκηνοθεσία Θοδωρή Αμπαζή επιστρέφει στη σκηνή της Φρυνίχου στου Θεάτρου Τέχνης από αυτή την Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου και μόνο για 11 τελευταίες παραστάσεις με νέο εορταστικό ωράριο.

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Γρηγόριος Ξενόπουλος

Ο ΠΟΠΟΛΑΡΟΣ

Μια συμπαραγωγή με την ομάδα Θεάτρου ΟΠΕRΑ

Φρυνίχου

11 τελευταίες παραστάσεις

9, 10, 11, 18, 25 Δεκεμβρίου & 1 Ιανουαρίου στις 21.15

8, 12, 19, 26 Δεκεμβρίου & 2 Ιανουαρίου στις 20.00

Video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=KAGE86r9WMQ
Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/texnis/o-popolaros/

Σκηνοθεσία Θοδωρής Αμπαζής

Φαίνεται πως θα περάσει πολύς καιρός ακόμα

για να ξεσυνηθίσουν αυτοί οι άνθρωποι να μας θεωρούν εμάς τους άλλους σα σκυλιά.

Το διήγημα του Γρ. Ξενόπουλου «Ο ποπολάρος» πρωτοδημοσιεύθηκε το 1913 με τίτλο «Ο αντάρτης». Σε αντίθεση με τη μεταγενέστερη θεατρική διασκευή του Ξενόπουλου, όπου το ενδιαφέρον μετατοπίζεται στα ελαφρά ρομαντικά στοιχεία και η ιστορία αποκτά το -απαραίτητο για εμπορικούς λόγους- «αίσιον τέλος», το αρχικό έργο βασίζεται στο καλοκαιρινό ειδύλλιο ανάμεσα στην αριστοκράτισσα Έλδα και τον «ποπολάρο» Ζέππο στο επίπεδο της πλοκής, προκειμένου να αναδείξει άλλα θέματα. Οι ιδιαιτερότητες της επτανησιακής κοινωνίας επιτρέπουν μέσα από μια δροσερή ιστορία αγάπης δυο νέων παιδιών και την ταξική σύγκρουση στην οποία εμπλέκονται θείοι και πατεράδες, να αποτυπωθεί η καθήλωση σωμάτων και ψυχών σε ό,τι τους υπαγορεύουν τα κοινωνικά στεγανά. Την ίδια στιγμή ο τροχός της ιστορίας έχει μπει σε κίνηση και μια μεταβατική εποχή που εγκυμονεί την ανατροπή έχει ήδη ανατείλει, ενώ η τραγωδία των πρωταγωνιστών είναι -όπως πάντα άλλωστε- ότι αδυνατούν να το αντιληφθούν.

Η Ομάδα ΟΠΕRΑ αξιοποιώντας την εικοσαετή εμπειρία της στο μουσικό θέατρο παρουσιάζει μια νέα θεατρική εκδοχή του «Ποπολάρου» σε διασκευή της Έλσας Ανδριανού, που με πρόσχημα μια παλιά ιστορία επικεντρώνεται στην -τόσο σύγχρονη- αφομοίωση των στεγανών, περιχαρακώσεων που λειτουργούν ως εσωτερική επιταγή σε μια εποχή ακραίας ατομικιστικής απομόνωσης και ψευδο-επικοινωνίας.

Οι πέντε ερμηνευτές-ηθοποιοί αναλαμβάνουν τη σκηνική αφήγηση λειτουργώντας ως «χορός», από τον οποίο προκύπτουν τα βασικά πρόσωπα του διηγήματος, ενώ η μουσική συνομιλεί με την πλούσια επτανησιακή μουσική παράδοση μέσα από μια σύγχρονη μουσική εκφορά.

Ο Ποπολάρος

Του Γρηγορίου Ξενόπουλου

Διασκευή Έλσα Ανδριανού

Σκηνοθεσία/ Πρωτότυπη μουσική Θοδωρής Αμπαζής

Σκηνικά-Κοστούμια Ελένη Μανωλοπούλου

Φωτισμοί Αλέκος Αναστασίου

Συνεργασία στη σκηνοθεσία Ελεάνα Τσίχλη

Ερμηνεύουν

Ζέππος Γιάννης Καράμπαμπας

Έλντα Ιφιγένεια Καραμήτρου

Μαρινέρης Παντελής Δεντάκης

Μαρινέραινα Μαρία Παρασύρη

Κόντε Ντιμάρας Νίκος Αλεξίου

Τιμές εισιτηρίων

Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 15 Ευρώ / 10 Ευρώ (μειωμένο) / 8 Ευρώ (άνεργοι)

Σάββατο: 18 Ευρώ / 12 Ευρώ (μειωμένο και ανεργίας)

Κυριακή: 16 Ευρώ / 12 Ευρώ (μειωμένο και ανεργίας)

Προσκλήσεις-Ατέλειες: 3 Ευρώ συνεισφορά στα έξοδα του θέατρου

Μειωμένα εισιτήρια για φοιτητές, άτομα κάτω των 23 ετών και άνω των 65

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου. Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης. Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης. Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play. From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century. At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

«Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις, προσπαθεί μονίμως να υπερβεί τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.

Open Mind

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου