Η Χριστίνα Βασιλοπούλου μιλάει στο Open Mind

 H Χριστίνα Βασιλοπούλου μιλάει στο Open Mind για την συνεργασία της στην Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου Καλαμπόκη, την αγάπη της για τον χορό και διάφορα ακόμα...

1.      Πώς νιώθετε που είστε μέλος της ομάδας της Αθηναϊκής Σκηνής Κάλβου Καλαμπόκη;

Έχω διδάξει σε αρκετές Δραματικές Σχολές επί πολλά έτη. Η ιδιαιτερότητα ως προς την Αθηναϊκή Σκηνή είναι ότι είμαι μέλος του καθηγητικού προσωπικού της αδιάλειπτα από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της έως σήμερα. Μέσα μου πια η σχολή αυτή είναι καταγεγραμμένη όχι ως ο εργασιακός μου χώρος αλλά ο τόπος που ανήκω.  Το μέρος όπου με πλήρη ελευθερία συναντιέμαι, συμπράττω, συνδημιουργώ  με μία καλλιτεχνική οικογένεια απαρτιζόμενη από τη διεύθυνση, τους καθηγητές και τους σπουδαστές. μοιραζόμενη όνειρα, ανησυχίες, γέλια, συναισθήματα, γνώση, απόψεις, ζωή.  Χαμογελώ στη διαδρομή προς την αίθουσα χορού της σχολής μας. Πόσοι είμαστε οι τυχεροί που χαμογελάμε πηγαίνοντας στην εργασία μας;;;;;; Οφείλω μεγάλο ποσοστό της καθημερινής μου ψυχικής γαλήνης στους μαθητές μου. Δεν με έκαναν να πλήξω ούτε μια στιγμή, με κατέκλυσαν με τόνους αγάπης , μου άνοιξαν το μυαλό και την ψυχή τους με απεριόριστη εμπιστοσύνη. Συνεξελισσόμαστε καθημερινά καλλιτεχνικά και ανθρώπινα και θα ’μαι πάντοτε ευγνώμων και περήφανη για τη σχέση μου μαζί τους. 

2.      Πόσο βοηθάει η κίνηση - ο χορός στο θέατρο και στις παραστάσεις;

Ερώτημα που πιθανότατα έχει και μεγάλο μέρος των σπουδαστών πριν την εισαγωγή τους στη σχολή. Το σώμα είναι ένα από τα εκφραστικά μέσα του ηθοποιού. Τίποτα δεν είναι άναρχο, αυθαίρετο και ανυποστήριχτο στη δράση ενός ηθοποιού ακόμα και τις στιγμές που φαντάζει έτσι. Η διαδρομή προς την αφύπνιση του σώματος, της ενίσχυσης της τεχνικής του, προς υποστήριξη κάθε δυνατής σκηνικής δράσης, του πλήρους ελέγχου του , της ενεργοποίησης της δημιουργικής φαντασίας  του είναι απαραίτητα στοιχεία προκειμένου ένας ηθοποιός κατόπιν σκληρής δουλειάς και εκπαίδευσης να έχει την ελευθερία να επιλέξει  από  όλα τα υλικά αρίστης ποιότητας που έχει καταφέρει να κατακτήσει,  εκείνα που θα εκφράσουν δημιουργικά το ρόλο που καλείται να ενσαρκώσει. Μ αυτά τα δουλεμένα υλικά θα τον ζωντανέψει, θα τον κινήσει θα τον χορέψει αν χρειαστεί.  Άλλωστε στη διαδρομή του μέσα στο χρόνο, το θέατρο ακολουθεί  όλο και πιο σωματικούς δρόμους, αντιλαμβανόμενο τη δύναμη του σώματος και των παραδόσεων, των αρχέγονων ενστίκτων και της συλλογής μνήμης που φέρει, καταφέρνοντας να μιλήσει σε μία παγκόσμια γλώσσα ανεξαρτήτως καταγωγής, φυλής και φύλου.    

3.      Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με το χορό, η συνεργασία σας με τον χώρο του θεάτρου και πώς νιώθετε μέσα από αυτή;

Οι χορευτές ανήκουμε σε αυτήν την κατηγορία των επαγγελματιών που η ενασχόλησή τους με το αντικείμενο αρχίζει από πολύ μικρή παιδική ηλικία. Νηπιαγωγείο και η μητέρα του πιο κοντινού φίλου, δασκάλα χορού. «Φέρε το κορίτσι  για ένα μάθημα…..» είπε στη μαμά μου. Και αυτό ήταν. Έρως κεραυνοβόλος, ανίκητος στη μάχη και ανεξίτηλος. Και στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής μου πορείας  ήρθε και η επαφή μέσω της χορευτικής ιδιότητας με τα θεατρικά δρώμενα και με παραστάσεις όπερας, χοροδράματος, τραγωδιών   όπου συνέπρατταν διάφοροι κλάδοι καλλιτεχνών, ηθοποιοί, χορευτές,  μουσικοί κ.α. . Η φιλοσοφική ουσία των κειμένων , η πηγαία δύναμη και αυθεντικότητα της σωματικής έκφρασης, η μαγεία της μουσικής, συνθέσεις και συνδυασμοί   τόσο μοιραία ελκυστικοί για μένα που καθόρισαν την μετέπειτα πορεία και καλλιτεχνική μου κατεύθυνση.

4.      Τι σας κάνει να συνεχίσετε την προσπάθεια σας παρόλο τις αντίξοές συνθήκες; .Π όσο δύσκολα είναι και ήταν τα πράγματα για όλους εσάς χορογράφους, δάσκαλους και τους ανθρώπους του θεάτρου;

Σε μία χώρα και σε εποχές που η τέχνη θεωρείται είδος πολυτελείας και έσχατη στη λίστα των προτεραιοτήτων, βληθήκαμε ψυχικά και οικονομικά, προσπαθήσαμε και προσπαθούμε αλληλοστηριζόμενοι να ανασυνταχθούμε. Είμαστε άλλωστε συνηθισμένοι στα δύσκολα. Η επιλογή να υπάρξεις και να βιοποριστείς ως καλλιτέχνης ουδέποτε ταυτίστηκε με ανθοστόλιστη διαδρομή. Με δύναμη μας οπλίζει η ζωογόνος αγάπη για το αντικείμενό μας.   

5.      Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

Κάντε συχνά δώρα στον εαυτό σας έργα τέχνης. Μία παράσταση, μια συναυλία, έναν πίνακα, ένα βιβλίο, ένα ηλιοβασίλεμα …… Μοιραστείτε τα μ’ αυτούς που αγαπάτε. Ευ ζην. Σ αυτό το «ευ»  η ουσία όλη.

Της Αλεξίας Βλάρα, 9/7/2021