Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Έλλη Σολομωνίδου Μπαλάνου "Ξανά στο Ψυχικό" | Αφιέρωμα - Τετάρτη 28/11 19.00 - Πολιτιστικό Κέντρο Μπενετάτου | Έκθεση - εγκαίνια Δευτέρα 10/12 19.30 - Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα


          
      
 ΕΛΛΗ ΣΟΛΟΜΩΝΙΔΟΥ - ΜΠΑΛΑΝΟΥ

                                ΞΑΝΑ στο ΨΥΧΙΚΟ

       ΕΓΚΑΙΝΙΑ: ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2018, 7:30  μ.μ.
       ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2018 – 15 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019


Η Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα έχει τη χαρά και την τιμή να φιλοξενεί από τον Δεκέμβριο την ξεχωριστή έκθεση της γνωστής σκιτσογράφου Έλλης Σολομωνίδου – Μπαλάνου με τίτλο
«Ξανά στο Ψυχικό». Η Ψυχικιώτισσα Έλλη Σολομωνίδου - Μπαλάνου επιστρέφει στο προάστιο, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση των μοναδικών της σκίτσων με θέματα από το θέατρο, τη μουσική, τον χορό καθώς και σκίτσα επιφανών προσωπικοτήτων.

Η διακεκριμένη σκιτσογράφος αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση εικαστικού καλλιτέχνη για το ελληνικό πολιτιστικό γίγνεσθαι. Ξεκίνησε να σχεδιάζει πριν καν αρχίσει να γράφει. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής, σκηνογραφίας και ενδυματολογίας στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο Δοξιάδη με δασκάλους, μεταξύ άλλων, τον Μόραλη, τον Τσαρούχη, τον Βασιλείου, τον Βασιλειάδη και τον Τάσσο. Για κάποια χρόνια εργάστηκε ως μακετίστα, ως σχεδιάστρια και ως μουσική παραγωγός στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ). Ήταν όμως, το 1961 όταν η εκδότρια Ελένη Βλάχου, βλέποντας σχέδιά της, της πρότεινε να εργαστεί στα έντυπά της και να σχεδιάζει σκίτσα που να συνοδεύουν, αντί φωτογραφιών, τις στήλες του πολιτιστικού ρεπορτάζ και κυρίως την κριτικογραφία. Η πρόταση αυτή υπήρξε καθοριστική για τη μετέπειτα επαγγελματική πορεία της και συνακόλουθα τη ζωή της.

Έκτοτε, δουλεύοντας ακαταπαύστως επί πενήντα και πλέον χρόνια, η Έλλη Σολομωνίδου -Μπαλάνου αποτύπωσε στο χαρτί αμέτρητα στιγμιότυπα από την πολιτιστική ζωή της χώρας μας, δημιουργώντας, με τη δική της προσωπική τεχνική, αναρίθμητα σκίτσα. Τα περισσότερα έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Καθημερινή, παλαιότερα δε και στην εφημερίδα Μεσημβρινή και το περιοδικό Εικόνες, συνοδεύοντας τις κριτικές θεάτρου των Σκουλούδη, Διαμαντόπουλου, Δρομάζου, Λιγνάδη, Βαρβέρη και Παγιατάκη,  τις μουσικές κριτικές των Δούνια, Λεωτσάκου, Βασιλειάδη, Ρωμανού και Δοντά και τις κριτικές χορού των Αγγουρίδου και Ρικάκη. Σχέδια της επίσης φιλοξενήθηκαν στη στήλη «Σημειωματάριο» της Ελένης Μπίστικα. Η έκταση και η πυκνότητα της δουλειάς της στο χρόνο είναι τέτοια που το έργο της στη ουσία αποτελεί την καταγραφή, σε μορφή σκίτσων, μισού αιώνα πολιτιστικής ιστορίας της Ελλάδας, της οποίας η Έλλη Σολομωνίδου - Μπαλάνου υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας.

Τα ασπρόμαυρα σκίτσα της Έλλης Σολομωνίδου - Μπαλάνου είναι λιτά, εντυπωσιακά ακριβή και ιδιαιτέρως περιεκτικά. Αυτό όμως, που τα χαρακτηρίζει και τα διαφοροποιεί από οποιαδήποτε άλλα είναι η έντονη θεατρικότητά τους και η ικανότητα μεταφοράς στο χαρτί, όχι μόνο της σκηνικής πληροφορίας, αλλά κυρίως της ατμόσφαιρας της σκηνής. Τα δύο αυτά στοιχεία καθιστούν τα σκίτσα της πιο ουσιαστικά, πιο ολοκληρωμένα και εντέλει πιο ενδιαφέροντα από τη φωτογραφία και τον ρεαλισμό της. Ο κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος παρατηρεί πως η Έλλη Σολομωνίδου - Μπαλάνου «βλέπει την κίνηση και αν αναγκάζεται να την παγώνει, δεν την νεκρώνει, όπως ο φακός, αλλά μας υποχρεώνει να τη δούμε ως επόμενη μιας άλλης θέσης και ως προηγούμενη μιας επόμενης δημιουργώντας είναι ιδιότυπο αποτέλεσμα».

Και αυτό το αποτέλεσμα είναι απόλυτα μοναδικό καθώς, μαζί με την ακρίβεια, φέρει παράλληλα την προσωπική καλλιτεχνική της ματιά. Η ματιά αυτή έχει τόση οξυδέρκεια και το πενάκι της τέτοια δεινότητα, ώστε αρκούν λίγες μόνο γραμμές για να μεταφέρουν στο φτηνό χαρτί της εφημερίδας την αίσθηση μιας συναυλίας κάτω από την Ακρόπολη ή μιας θεατρικής παράστασης στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
Δεν είναι τυχαίο ότι για την Για την Έλλη Σολομωνίδου – Μπαλάνου είχε πει χαρακτηριστικά ο Γιάννης Τσαρούχης «...σκιτσάρει όχι για δείξει το ντοκουμέντο ενός γεγονότος, αλλά ένα ντοκουμέντο της ψυχής της...»- Ε.Δ.



Η έκθεση οργανώνεται από τον «Οργανισμό Κοινωνικής Αλληλεγγύης – Προστασίας Πολιτισμού και Αθλητισμού» του Δήμου Φιλοθέης – Ψυχικού (Ο.Κ.Α.Π.Α.)



Επιμέλεια Έκθεσης: Ελίζα Γερολυμάτου, Ιστορικός Τέχνης – Μουσειολόγος
                               Επιστημονική Σύμβουλος - Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα

                                Δρ. Ελένη Δουνδουλάκη, Θεατρολόγος




ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΛΕΦΑ
ΚΟΚΚΩΝΗ 15, 154 52 ΨΥΧΙΚΟ  / Τηλ. 210-6717097
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Τρίτη-Πέμπτη-Παρασκευή 10-6 / Τετάρτη 1-8


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

  «Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις,   προσπαθεί μονίμως να υπερβεί   τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.