Ο Νίκος Σιακούφης μιλάει στο Open Mind

Ο Νίκος Σιακούφης μιλάει στο Open Mind για το νέο του δίσκο, την αγάπη του για την μουσική, τα μελλοντικά του σχέδια και διάφορα ακόμα...

     Τι σημαίνει για εσάς μουσική;

•       Απ: Η μουσική για μένα είναι τρόπος σκέψης, τρόπος να βρίσκω λύση στα αδιέξοδα, τρόπος να ζω στη μίζερη σημερινή πραγματικότητα μέσα από μια ουτοπία. Είναι το ταξίδι μου, αυτό που δεν τελειώνει ποτέ, αυτό που δεν ξέρεις που θα σε βγάλει και όμως συνεχίζεις. Είναι ο έρωτάς μου και τα χάδια του, δυο χέρια που σε αγκαλιάζουν κάθε φορά που νιώθεις ράκος και σε ανασταίνουν, σε φτάνουν στα όρια της ευτυχίας και σε επιστρέφουν πίσω στο κάθε μέρα δυνατότερο. Είναι η πραγματική τέχνη, ο θυμός, ο φόβος, η αγάπη, το θαύμα, αυτό που έχει χαθεί τόσα χρόνια τώρα και όλοι ψάχνουν να βρουν.

      Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας καλλιτέχνες;

•       Απ: Συνηθίζω να αναφέρω δύο ονόματα Ελλήνων καλλιτεχνών που τους αγαπώ πραγματικά για τον τρόπο που εκφράζονται στο χαρτί και ντύνουν τόσο όμορφα αυτά τα λόγια με νότες, είναι ο Ακλίνοος Ιωαννίδης και ο Χρήστος Θηβαίος.

     Έχετε επιρροές από κάποιον μουσικό;

•       Απ: Δεν μπορώ να το πω αυτό με σιγουριά. Έχω ακούσει πολλή μουσική και κάτι που έχει φυτευτεί μέσα μου αυτόματα ίσως να μην το έχω αντιληφθεί εκ των πραγμάτων. Σίγουρα όμως τα ακούσματα της δεκαετίας του '90 έχουν βάλει το χεράκι τους στη δική μου μουσική δημιουργία. Είναι άλλωστε και η δεκαετία της μουσικής επανάστασης σε όλο τον κόσμο. Άλλαξαν  πολλά και δημιουργήθηκαν θαύματα που μέχρι σήμερα δεν υπάρχει κάτι να τα συναγωνιστεί.

    Νέο άλμπουμ, μιλήστε μου για αυτό.

•       Απ: Το νέο μου άλμπουμ με τίτλο ''Βήματα στο χιόνι'' είναι μια συλλογή δέκα τραγουδιών ντυμένα με ποπ-ροκ ενορχηστρώσεις που τείνει να πλησιάσει περισσότερο αμερικανο-βρετανικά πρότυπα και να τα παντρέψει με κάποιο στοιχείο ελληνικό. Τουλάχιστον αυτός ήταν ο στόχος. Το άλμπουμ γράφτηκε στα Ιωάννινα με τη βοήθεια μουσικών από όλη τη χώρα. Για να ταιριάξουμε κάποια πράγματα ταξιδέψαμε από την Κέρκυρα και τη Θεσ/νίκη μέχρι την Κρήτη και την Αθήνα. Ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο και με αρκετό ενδιαφέρον. Χροιά όπως του μαντολίνου, του φλικόρνου, της φυσαρμόνικας, του ακορντεόν, και της κρητική λύρας, ήρθαν να συναντήσουν τον ηλεκτρονικό ήχο της κιθάρας και να φτιάξουν έναν ήχο ξεχωριστό που πιστεύω ότι δεν κουράζει και κεντρίζει το ενδιαφέρον.

    «Η μουσική χρειάζεται ψυχή για να επιβιώσει», όπως ισχυρίζεστε. Τι είναι αυτό που δίνει νόημα στην μουσική;

•       Απ: Νομίζω είναι η αυθεντικότητα, αυτό που λείπει πολύ στις μέρες μας, είναι αυτό που παρατηρούμε και αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο δεν γράφονται πλέον όμορφα τραγούδια όπως στο παρελθόν. Το θέμα με τη μουσική είναι πως έχει χάσει τον χαρακτήρα της τέχνης, είναι πια τόσο εμπορευματοποιημένο και τόσο ευκολόπεπτο είδος που έχει χάσει την αξία της πρωτοτυπίας. Οι καλλιτέχνες γράφουν μηχανικά και τόσο στημένα που η μουσική σαν τέχνη πλέον δεν μπορεί να εκφραστεί. Ακόμη και όταν κάτι όμορφο γεννιέται από κάποιον νέο δημιουργό δεν του δίνεται η δυνατότητα να ακουστεί και να αλλάξει τα πράγματα και να γίνει το πρότυπο για μια αλλαγή κατεύθυνσης. Αντίθετα, τον πολεμούν με ότι μέσο υπάρχει για να μην αναδειχθεί και χαθούν τα στερεότυπα. Δυστυχώς τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα και αν δεν γίνει μια επανεκκίνηση από τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς και τα ΜΜΕ σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει πλέον μουσική που να είναι άξια να την ακολουθήσεις.

       Τι θέλετε να προσφέρετε εσείς μέσα από την μουσική;

•       Απ: Νομίζω πως η μουσική μου δεν συνάδει με τα συνηθισμένα, αυτά που όλοι έχουν συνηθίσει να ακούνε. Μοιάζει, μπορώ να πω, ακατάλληλη για πόση και βρώση, καθώς στηρίζεται σε αυθεντικά στοιχεία, σε στίχο με νόημα και όχι απλά να συνοδεύει τη μουσική.  Είναι κάτι που εκφράζει απόλυτα προσωπικές μου εμπειρίες, πράγμα που είναι εξαιρετικά σημαντικό καθώς δεν παλεύει να επιβιώσει αλλά χτυπάει με τον πιο δυνατό τρόπο το σύνηθες. Αν κάποιος ακούσει τη μουσική μου καταλαβαίνει ότι είμαι εγώ, δεν μοιάζω, δεν προσποιούμαι, δεν προσπαθώ να μιμηθώ κάποιον άλλο, αλλά βγάζω τον ίδιο μου τον εαυτό και τον προσφέρω. Ίσως να προκαλώ λίγο με τις απόψεις μου αλλά η αλήθεια είναι κάποιες φορές δύσκολη και χρειάζεται θάρρος και θράσος να την προτάξεις και να αλλάξεις κάτι. Σίγουρα  στη χώρα μας υπάρχουν καλλιτέχνες που η μουσική τους είναι αυθεντική και πρωτότυπη και μάλιστα έχουν γνωρίσει την επιτυχία, αυτό όμως έγινε σε άλλες εποχές και εγώ μιλώ απλά και μόνο για νέους καλλιτέχνες (προς αποφυγή παρεξηγήσεων).  Απαντώντας λοιπόν στην ερώτηση, πείτε απλά πως είμαι ένας ρομαντικός καλλιτέχνης τη επαρχίας, που μέσα από τη μουσική του πιστεύει πως τα πράγματα θα αλλάξουν και θέλει να είναι έτοιμος εκείνη την κρίσιμη στιγμή.

  Πως νιώθετε με την επαφή με το κοινό; Τι είναι αυτό που σας συναρπάζει στην επαφή σας με το κοινό;

•       Απ: Αυτό που με συναρπάζει με το κοινό είναι η προσπάθεια να το κάνω να ταυτιστεί μαζί μου εκείνη τη δεδομένη στιγμή που ακούει τη μουσική μου. Να καταφέρω να περάσω τα δικά μου πιστεύω και τις δικές μου εμπειρίες σε κάποιον που ακούει πρώτη φορά αυτά που τραγουδώ και να του δώσω λίγη γεύση από τη ζωή μου. Είναι νομίζω εντυπωσιακό να  βρίσκεις τον τρόπο να περάσεις στο μυαλό κάποιου ακροατή μια τόση δα μικρή ιδέα και αυτός να την κάνει δική του με μιας. Είναι καθαρά ένα παιχνίδι μυαλού που πάντα οδηγεί στην αναζήτηση και χτίζει σίγουρα μια σχέση ανάμεσα στον ακροατή και τον καλλιτέχνη.

     Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

•       Απ: Το μοναδικό μου σχέδιο για το μέλλον είναι η επόμενη δουλειά μου. Από τη στιγμή που τελειώνει ένα άλμπουμ έχω αρχίσει να σκέφτομαι το επόμενο. Τα υπόλοιπα είναι απλά για να συντηρούν την επαφή με το κοινό. Η δημιουργία είναι πάνω απ' όλα για μένα και είναι ο λόγος που η μουσική με εξιτάρει με έναν τρόπο μοναδικό.

     Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

•       Απ: Μία και μόνο συμβουλή, ψάξτε όσο μπορείτε περισσότερο, μόνο έτσι η μουσική μας θα λάμψει και πάλι. Σας ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνατε, να εκφραστώ ελεύθερα με αυτόν τον διάλογο.

Της Αλεξίας Βλάρα, 9/6/2018