Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Πεντάμορφη και το Τέρας (Beauty and the Beast) Κριτική ταινίας


Το κλασσικό παιδικό της Disney, που αγάπησαν μικροί αλλά και μεγάλοι, Η Πεντάμορφη και το Τέρας, ζωντανεύει ξανά μέσα από τη μεταφορά του στο κινηματογράφο. Πρόκειται για τη δεύτερη μεταφορά του παιδικού στις αίθουσες του κινηματογράφου. Η πρώτη απόπειρα έγινε το 1991 με τους Donna Paige O'Hara και Robby Benson στους πρωταγωνιστικούς ρόλους....ταινία που της χάρισε μάλιστα και υποψηφιότητα ως η Καλύτερη ταινία στα Βραβεία Όσκαρ το 1992. Το 2014, η Disney ανακοινώνει ότι "Η Πεντάμορφη και το Τέρας" επιστρέφει αυτή τη φορά με την Emma Watson στο ρόλο της Μπελ και τον Dan Stevens στο ρόλο του τέρατος. Το παραμύθι ζωντανεύει ξανά!!! 


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Beauty and the Beast(Η Πεντάμορφη και το Τέρας) 
Σκηνοθεσία: Bill Condon
Πρωταγωνιστούν: Emma Watson, Dan Stevens, Luke Evans, Ian McKellen, Ewan McGregor κ.α 
Είδος Ταινίας: Ρομαντική/Επιστημονικής Φαντασίας/Μιούζικαλ
Έτος Παραγωγής: 2017
Διάρκεια: 129΄

ΥΠΟΘΕΣΗ: Η Μπελ είναι μια νεαρή κοπέλα που φυλακίζεται από το Τέρας στο κάστρο του, ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωση του πατέρα της, Μορίς. Παρά τον φόβο της, γίνεται φίλη με το στοιχειωμένο προσωπικό του κάστρου και μαθαίνει να προσπερνά την εξωτερική εμφάνιση του Τέρατος, διακρίνοντας την αληθινή καρδιά του Πρίγκιπα που κρύβεται μέσα του. Εντωμεταξύ, ένας κυνηγός που ακούει στο όνομα Γκαστόν έχει βαλθεί να παντρευτεί την Μπελ, αλλά και να κατατροπώσει το Τέρας με κάθε κόστος. Μία από τις πιο γνωστές και συμβολικές ιστορίες αγάπης, ένα από τα κλασικά παραμύθια που έχουν αγγίξει τις καρδιές όλων, επιστρέφει με μια εκθαμβωτική live-action υπερπαραγωγή από την Disney.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Το τέρας, η Μπελ, ο Γκαστόν, ο Μορίς, ο Τικιτάκας το ρολόι, ο Λουμιέρ το κηροπήγιο, η κυρία Ποτς η τσαγιέρα με το γιο της τον Τσιπ, ο Μαέστρο και η Μαντάμ του, ο βιβλιοπώλης του χωριού, ο ΛεΦού...ήταν όλοι εκεί παρόντες σε μια αριστουργηματική σχεδόν πιστή μεταφορά του πιο αγαπημένου μου παιδικού, του κλασσικού παραμυθιού της Disney. Δεν έλειπε και δεν έλειψε κανείς, από αυτό το μαγικό παραμύθι που ζωντάνεψε για άλλη μια φορά στις αίθουσες του κινηματογράφου αλλά και στα μάτια μας.

Δεν θα μπορούσα να λείψω ούτε κι εγώ, από αυτήν την βραδιά. Το κλασσικό παραμύθι που διάβαζα πάμπολλες φορές, όταν ήμουν μικρή και που είδα αργότερα σε animation μορφή αμέτρητες φορές, επέστρεψε μαζί με όλη τη μαγεία του και τους ήρωες του, που αγαπήσαμε όλοι, μικροί και μεγάλοι. 

Εξαιρετική σκηνοθεσία από τον Bill Condon με εντυπωσιακά σκηνικά, φαντασμαγορικά εφέ, εξαιρετική ενδυμασία, με τα κοστούμια να έχουν το ίδιο χρώμα, όπως και στο κινούμενο σχέδιο, εκπληκτικό το καστ ηθοποιών που ζωντάνεψαν τους χαρακτήρες του παραμυθιού και τραγούδια που παρέμειναν αναλλοίωτα από την original ταινία, κάνουν την ταινία απλά ένα φανταστικό αριστούργημα.

Ερμηνευτικά, η Emma Watson, στάθηκε αξιοπρεπέστατα στο ρόλο της Πεντάμορφης, παρά τις αρχικές επιφυλάξεις που υπήρχαν από μέρους μου, αν και πάλι θα προτιμούσα κάποια άλλη στο ρόλο. Ο Dan Stevens, ως τέρας, ήταν μια συμπαθητική, όμορφη και γλυκιά φιγούρα ερμηνευτικά. Ο Luke Evans, ως Γκαστόν ήταν μοναδικός, σε ένα ρόλο που του ταίριαζε γάντι. Ο Josh Gad ήταν καταπληκτικός ως ΛεΦού, στο πρώτο gay χαρακτήρα της Disney, που μπορεί να μην το δήλωσε αλλά φαινόταν, κατά τη διάρκεια της ταινίας, οι κωμικές ματιές που έριχνε στο Γκαστόν. Συγκινητικοί, ως προς τις φωνές, οι Ian McKellen και Ewan McGregor στους ρόλους του Ρολογιού, Τικιτάκα αλλιώς και του Λουμιέρ, το κηροπήγιο. 

Λίγες οι αλλαγές που έγιναν ή για την ακρίβεια προστέθηκαν στο νέο remake του παραμυθιού. Με αυτές τις αλλαγές δίνονται απαντήσεις σε ερωτήματα που ίσως μας ταλάνιζαν από καιρό. Γνωρίζουμε την αλήθεια σχετικά με τη μητέρα της Μπέλ, μιας που γνωρίζουμε ότι μεγάλωσε με τον πατέρα της. Επιπλέον μαθαίνουμε για ποιο λόγο εκτός του τέρατος, όλοι στο κάστρο μεταμορφώθηκαν. Επίσης την ύπαρξη των σχέσεων των κατοίκων του χωριού με το κάστρο. 

Εν κατακλείδι πρόκειται για μια ταινία που σεβάστηκε και μεταφέρθηκε σχεδόν πιστά, την παλιά ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney. Η ταινία δεν κουράζει, το αντίθετο μάλιστα, δε θέλεις να τελειώσει. Ένα εντυπωσιακό, και άρτια εκτελεσμένο αριστούργημα. Ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Μην αφήσετε την ευκαιρία να νοσταλγήσετε για λίγο τα παιδικά σας χρόνια, να περάσει έτσι. Το κλασσικό παιδικό παραμύθι της Disney ζωντανεύει ξανά...εσείς θα το χάσετε!!! 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8/10

TRAILER:(μεταγλωττισμένο)
https://www.youtube.com/watch?v=l9PuPHDNX80

TRAILER:(με ελληνικούς υπότιτλους)

https://www.youtube.com/watch?v=Nvylf0A64yk

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

  «Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις,   προσπαθεί μονίμως να υπερβεί   τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.